ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΗΣ ΕΛΜΕ ΘΕΣΠΡΩΤΙΑΣ ΣΗΜΕΡΑ ΤΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ

ΕΛΜΕ ΘΕΣΠΡΩΤΙΑΣ: ΟΧΙ ΣΤΟ ΦΘΗΝΟ ΚΑΙ ΓΕΡΑΣΜΕΝΟ ΣΧΟΛΕΙΟ

Ο πιο καλός ο μαθητής (των προηγούμενων κυβερνήσεων)

"Άριστα, 10" έδωσε ο πρωθυπουργός στον υπουργό θρησκευμάτων και παιδείας για την εκκίνηση της σχολικής χρονιάς «χωρίς ελλείψεις». Η είδηση έπαιξε, οι εντυπώσεις δημιουργήθηκαν. Ποιος νοιάζεται για το τι πραγματικά θα αποδειχτεί σε λίγες μέρες;

Επτά χρόνια έχει να εμφανιστεί νεοδιοριζόμενος εκπαιδευτικός σε σχολείο της επικράτειας, την ώρα της μαζικής φυγής χιλιάδων συναδέλφων προς τη συνταξιοδότηση. Και όμως, τα κενά - ω του θαύματος- εξαφανίζονται αντί να αυξάνονται! Πως κατάφεραν οι προηγούμενοι υπουργοί και ο σημερινός (καλύτερος μαθητής τους) να αντιστρέψουν αυτή την εικόνα; Μα με τη μνημονιακή αποτελεσματική μέθοδο της συρρίκνωσης της εκπαίδευσης και της στυγνής εκμετάλλευσης των εργαζόμενων εκπαιδευτικών: Τα έσβησαν από το ωρολόγιο πρόγραμμα κόβοντας τις ώρες των μαθημάτων και τις ώρες των εργαστηρίων, τα φόρτωσαν σε άσχετες ειδικότητες (τα Μαθηματικά στους πληροφορικούς, την Ιστορία στους ξενόγλωσσους και τα Θρησκευτικά στους …φιλολόγους), τα κάλυψαν με την αύξηση του ωραρίου, τη μετακίνηση εκπαιδευτικών σε τρία και τέσσερα σχολεία, τον εγκλωβισμό τους σε απομακρυσμένες περιοχές της επικράτειας, τη συρρίκνωση των μεταθέσεων, τα εξαφάνισαν μαζί με τα σχολεία που έκλεισαν ή συγχώνευσαν, τις ειδικότητες που κατάργησαν…

Πάνω στις πλάτες εκπαιδευτικών, μαθητών και γονιών…

Και τι έμεινε από αυτή την «επιτυχία»; Ένα σχολείο φθηνό που λειτουργεί χάρη στη φιλοτιμία των εκπαιδευτικών και γερασμένο, με μέσο όρο ηλικίας εκπαιδευτικών που υπερβαίνει τα πενήντα. Ένα σχολείο συρρικνωμένο σε κατάσταση νευρικής κρίσης και διαρκούς ανασφάλειας. Πάνω στις πλάτες των εκπαιδευτικών, των μαθητών και των γονιών τους πανηγυρίζει ο σημερινός υπουργός παιδείας και βέβαια πάνω στις πλάτες 2.000 και πλέον ανέργων για φέτος αναπληρωτών, οι οποίοι για χρόνια μπάλωναν τις τρύπες του εκπαιδευτικού συστήματος μετακινούμενοι στα τέσσερα σημεία της επικράτειας.

Για το παρόν και το μέλλον των εργασιακών μας δικαιωμάτων

Η αντιστροφή αυτής της διαλυτικής πορείας για την ελληνική εκπαίδευση και η υπεράσπιση του παρόντος και του μέλλοντος των εργασιακών μας δικαιωμάτων είναι υπόθεση όλου του εκπαιδευτικού κινήματος. Οι ΕΛΜΕ σε τοπικό επίπεδο και η ΟΛΜΕ σε κεντρικό δε δικαιούνται να παραμένουν απαθείς. Περισσότερο από ποτέ κρίνεται αναγκαία η οργάνωση και ανάπτυξη του εκπαιδευτικού κινήματος με κεντρικά αιτήματα :