«Είμαι εξάρτημα εγώ της μηχανής σας» - Του Πέτρου Τσάπε, αιρετού στο ΑΠΥΣΔΕ Ηπείρου

«Είμαι εξάρτημα εγώ της μηχανής σας» - Του Πέτρου Τσάπε, αιρετού στο ΑΠΥΣΔΕ Ηπείρου 

Λίγους μήνες μετά την «Αναβάθμιση του σχολείου» με το νόμο 4692/2020, με νέα «Αναβάθμιση της Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης» (ΕΕΚ) σχεδιάζεται η απαλλαγή του κράτους από το οικονομικό βάρος της επαγγελματικής εκπαίδευσης και η υπαγωγή της στις ανάγκες της αγοράς και των επιχειρήσεων. Η σημαντικότερη διάταξη που δικαιολογεί την ανωτέρω άποψη είναι η αναφερόμενη στην ίδρυση Επαγγελματικών Σχολών Κατάρτισης (ΕΣΚ), που θα ιδρύονται από το κράτος και τους ιδιωτικούς φορείς για τους αποφοίτους γυμνασίων. 

Μας είχε προϊδεάσει ο πρωθυπουργός για τη δημιουργία των ΕΣΚ στην ετήσια γενική συνέλευση του ΣΕΒ (Σύνδεσμος Ελλήνων Βιομηχάνων) το 2019 αναφέροντας ότι: «Η κατάρτιση πρέπει να γίνει με σωστούς όρους με τη συμμετοχή της ιδιωτικής οικονομίας, με τις επιχειρήσεις να μας υποδεικνύουν πού είναι οι ανάγκες τους». Ο ΣΕΒ είχε παραπονεθεί για το ότι οι επιχειρήσεις απουσιάζουν από το σχεδιασμό των προγραμμάτων σπουδών και τον καθορισμό των ειδικοτήτων που προσφέρονται. Υπέδειξε επίσης, το εκπαιδευτικό σύστημα να είναι προσανατολισμένο στην ανάπτυξη δεξιοτήτων. 

Μόνο τυχαία δεν ήταν λοιπόν η αναφορά του Κ. Μητσοτάκη, πριν δύο χρόνια, για: «τα παιδιά από το Περιστέρι που θέλουν να γίνουν ψυκτικοί». Στην ίδια κατεύθυνση κινούνται και τα στελέχη του που διατείνονται ότι κάποιες ειδικότητες βρίσκονται σε έλλειψη στην αγορά εργασίας όπως καραβομαραγκοί, μαρμαράδες, ειδικότητες για τον τουρισμό στις Κυκλάδες, για τον τομέα ενέργειας στη Μακεδονία. 

Διόλου τυχαία λοιπόν και η δημιουργία των ΕΣΚ που θα καταρτίζουν μετά από διετή φοίτηση εξειδικευμένους εργάτες, απαραίτητους για την λειτουργία των επιχειρήσεων και την αγορά εργασίας. 

Έχουμε μήπως την αίσθηση ότι στην περιβόητη αγορά εργασίας συνδιαμορφώνουν οι εργαζόμενοι με τους εργοδότες τους όρους λειτουργίας της, τα εργασιακά δικαιώματα και τους μισθούς των εργαζομένων; Ότι η κυβέρνηση με τις αποφάσεις και τις νομοθετικές της ρυθμίσεις διαμορφώνει όρους λειτουργίας της αγοράς προς όφελος των εργαζομένων; Η άποψη του πρωθυπουργού «ότι το οχτάωρο έχει ξεπεραστεί», η κατάργηση του βάσιμου λόγου απόλυσης από τον υπουργό εργασίας, καθώς και η θέσπιση υποκατώτατου μισθού στα διακόσια ευρώ, αποτελούν ελάχιστα παραδείγματα για απαντήσεις στα παραπάνω ερωτήματα. 

Καθώς οι νέες θέσεις πλήρους απασχόλησης παραμένουν η εξαίρεση στον κανόνα γιατί η αγορά προτιμάει θέσεις μερικής απασχόλησης και εκ περιτροπής εργασίας, ότι ο κάθε εργαζόμενος δεν καθηλώνεται υποχρεωτικά στον τόπο γέννησής του, όπως και ότι ο μέσος εργαζόμενος θα αλλάζει 5-6 επαγγέλματα στον εργασιακό του βίο, ποια θα είναι η προκοπή του καραβομαραγκού από τη Σύρο; Εφόσον η έκρηξη της ανεργίας, η οικονομική αστάθεια καθώς και η αδυναμία πρόβλεψης των τεχνικών παραγωγής στα επόμενα χρόνια μειώνουν την πρόνοια για ενδεχόμενες αλλαγές, η αποφοίτηση από τις ΕΣΚ, νέων με χαμηλές και προσωρινές δεξιότητες, δεν εγγυάται την διασφάλιση επαγγελματικής προοοπτικής. Ασφαλέστερο επομένως για τον νέο εργαζόμενο θα είναι ο εξοπλισμός του με καλλιέργεια, στέρεες γνώσεις και βασικές ικανότητες για προσαρμογή του στις διαρκείς εξελίξεις. 

Επειδή όμως η στόχευση της ίδρυσης των Επαγγελματικών Σχολών Κατάρτισης (ΕΣΚ) αποβλέπει στην παραγωγή εργατικού δυναμικού μιας χρήσης και παράλληλα φθηνών εργαλείων για τη λειτουργία των επιχειρήσεων, θα πρότεινα η κατάθεση του σχετικού νομοσχεδίου για ψήφιση στη βουλή, να συνοδευτεί με υπόκρουση του τραγουδιού «Κιβωτός» της Ελένης Βιτάλη: 

«Είμαι εξάρτημα εγώ της μηχανής σας 

και ο γιός μου το ανταλλακτικό 

θα ναι μια ζωή στη δούλεψή σας 

είναι από άριστο υλικό»