Με εξαιρετικές επιδόσεις επέστρεψε από τη Γερμανία ο Δημήτρης Γκορέζης, ο οποίος συμμετείχε στο Hyrox Frankfurt το Σάββατο, 13 Δεκεμβρίου. Σε έναν από τους πιο απαιτητικούς στίβους της Ευρώπης, ο Έλληνας αθλητής κατάφερε να ξεχωρίσει τόσο σε ατομικό όσο και σε ομαδικό επίπεδο, επιβεβαιώνοντας την εξαιρετική του φυσική κατάσταση.

Στο ατομικό αγώνισμα, ο Γκορέζης τερμάτισε με τον εκπληκτικό χρόνο 1:02:54, μια επίδοση που απαιτεί συνδυασμό υψηλής αντοχής και εκρηκτικής δύναμης.

Η επιτυχία όμως δεν σταμάτησε εκεί. Την ίδια ημέρα, αγωνίστηκε και στο ομαδικό (Doubles), έχοντας στο πλευρό του την Χριστίνα Κράλλη. Το δίδυμο συνεργάστηκε άψογα, ολοκληρώνοντας τον αγώνα σε χρόνο 1:05:58, αποδεικνύοντας τη χημεία και την αγωνιστικότητά τους.

Το Hyrox είναι ο μεγαλύτερος αγώνας κλειστού χώρου για τη φυσική κατάσταση (fitness racing) στον κόσμο. Ο αγώνας της Φρανκφούρτης θεωρείται ένας από τους πιο σημαντικούς στο καλεντάρι, προσελκύοντας χιλιάδες αθλητές από όλο τον πλανήτη.

Η δομή του αγώνα είναι συγκεκριμένη και εξαντλητική: Οι αθλητές καλούνται να ολοκληρώσουν 8 γύρους τρεξίματος του 1 χιλιομέτρου, όπου ανάμεσα σε κάθε γύρο παρεμβάλλεται και μία διαφορετική λειτουργική άσκηση (όπως SkiErg, Sled Push, Burpees, Rowing, Wall Balls κ.ά.). Ο συνδυασμός αυτός δοκιμάζει τα όρια της αερόβιας ικανότητας αλλά και της μυϊκής δύναμης των συμμετεχόντων.

Ενώπιον του Έλληνα Υπουργού Εξωτερικών Γιώργου Γεραπετρίτη η Αλβανίδα ομόλογός του, στην πρώτη επίσημη επίσκεψη στην Αθήνα έθεσε θέμα άρσης του εμπολέμου και επιστροφής των περιουσιών των Τσάμηδων, χωρίς ωστόσο να πάρει –δημόσια τουλάχιστον- αποστομωτική απάντηση, όπως συνέβαινε τουλάχιστον τις τρεις τελευταίες δεκαετίες.

Αποφεύγοντας δημόσια τουλάχιστον η Αλβανίδα Υπουργός να χρησιμοποιήσει τον όρο «Τσάμηδες» αναφέρθηκε σε περιουσίες της Αλβανικής Κοινότητας στην Ελλάδα και έκανε γνωστό ότι το θέμα συζητήθηκε με τον Έλληνα Υπουργό.

«Οι ιστορικές, νομικές και περιουσιακές πτυχές των πολιτών και των αλβανικών φορέων στην Ελλάδα συζητήθηκαν ανοιχτά στο πλαίσιο του εποικοδομητικού διαλόγου και της διμερούς συνεργασίας. Τα μέρη υπογράμμισαν τη σημασία μιας σταδιακής και ρεαλιστικής προσέγγισης, σε συμμόρφωση με το αντίστοιχο νομικό πλαίσιο και με το ευρωπαϊκό πνεύμα, με στόχο την ενίσχυση της αμοιβαίας εμπιστοσύνης και την περαιτέρω ανάπτυξη των φιλικών σχέσεων μεταξύ των δύο χωρών μας» ανέφερε στις δηλώσεις της ενώ ο Έλληνας Υπουργός για το ίδιο θέμα δεν ανέφερε το παραμικρό.

Ο Γιώργος Γεραπετρίτης υπογράμμισε τη μακροχρόνια φιλία και συνεργασία των δύο χωρών, επισημαίνοντας τη σημασία της ελληνικής μειονότητας στην Αλβανία ως γέφυρα επικοινωνίας και τη συμβολή των Αλβανών μεταναστών στην Ελλάδα. Ο κ. Γεραπετρίτης τόνισε ότι οι διμερείς σχέσεις πρέπει να επικεντρωθούν στα κοινά συμφέροντα, με στόχο την ειρήνη, τη σταθερότητα και την ευημερία στην περιοχή.

Οι δύο πλευρές συμφώνησαν στην ενίσχυση της συνεργασίας σε κρίσιμους τομείς, όπως το εμπόριο, η ενέργεια, οι επενδύσεις, η διασυνοριακή συνεργασία, ο τουρισμός, η εκπαίδευση και ο πολιτισμός. Παράλληλα, υπογραμμίστηκε η σημασία της πλήρους τήρησης των υποχρεώσεων της Αλβανίας για την προστασία των δικαιωμάτων της ελληνικής μειονότητας και για την επίλυση ζητημάτων κτηματολογίου.

Στο πλαίσιο της συνάντησης, ο Έλληνας Υπουργός επανέλαβε τη δέσμευση της χώρας για την υποστήριξη της ευρωπαϊκής προοπτικής των Δυτικών Βαλκανίων, υπενθυμίζοντας τη συμβολή της Ελλάδας στην Ατζέντα της Θεσσαλονίκης και την ανάγκη επιτάχυνσης των διαδικασιών ένταξης της Αλβανίας στην ΕΕ.

Η Αλβανίδα Υπουργός εμφανίστηκε επιθετική διπλωματικά, θέτοντας σειρά ζητημάτων με υψηλό πολιτικό συμβολισμό όπως είναι η άρση του εμπολέμου, οι περιουσίες Τσάμηδων και η οριοθέτηση θαλάσσιων ζωνών. Προσπάθησε να πιέσει επικαλούμενη τη συνεργασία στο ΝΑΤΟ και ευρωπαϊκές πρακτικές, ενώ προσπάθησε να αναδείξει τα αιτήματά της ως «ρεαλιστικά και αναγκαία».

Η ελληνική πλευρά, μέσω Γεραπετρίτη, επέλεξε χαμηλούς τόνους, τόσο που προκαλούν ερωτήματα, υπογράμμισε τη σημασία της φιλίας και της συνεργασίας, τη σταδιακή επίλυση των ζητημάτων στο πλαίσιο του διεθνούς δικαίου και της ΕΕ, και τον ρόλο της ελληνικής μειονότητας ως γέφυρα επικοινωνίας.

Παράλληλα, τόνισε τη δέσμευση για ευρωπαϊκή προοπτική των Δυτικών Βαλκανίων και ανέδειξε θετικά ζητήματα (εμπόριο, ενέργεια, πολιτισμός), αφήνοντας αναπάντητα τα σοβαρά και μάλιστα σε μία συνάντηση που έγινε στην Αθήνα και μετά από σχετική προετοιμασία.

Σε σημαντικό βήμα για την ενεργειακή διασύνδεση Ελλάδας – Ιταλίας προχώρησαν οι Διαχειριστές Συστήματος Μεταφοράς της Ελλάδας και της Ιταλίας, ΑΔΜΗΕ και Terna, με την προκήρυξη της διαγωνιστικής διαδικασίας για τις υποθαλάσσιες έρευνες βυθού που αφορούν τη νέα ηλεκτρική διασύνδεση υψηλής τάσης.

Το έργο, γνωστό ως GRITA 2, θα συνδέει τη Θεσπρωτία με τη Γαλατίνα της Ιταλίας, δημιουργώντας μία υποθαλάσσια γραμμή ισχύος 1.000 MW και μήκους περίπου 240 χιλιομέτρων. Η νέα διασύνδεση αναμένεται να τριπλασιάσει τη δυναμικότητα των ανταλλαγών ηλεκτρικής ενέργειας μεταξύ των δύο χωρών, ενισχύοντας τη διασυνδεσιμότητα των δικτύων και προάγοντας την ενεργειακή ασφάλεια στην περιοχή.

Οι πρώτες υποθαλάσσιες έρευνες, προϋπολογισμού 20,79 εκατ. ευρώ, θα περιλαμβάνουν τη συλλογή, ανάλυση και αξιολόγηση δεδομένων για τις γεωλογικές, γεωτεχνικές και μορφολογικές συνθήκες του θαλάσσιου πυθμένα, προκειμένου να καθοριστεί η βέλτιστη όδευση των καλωδίων και να διασφαλιστεί η μέγιστη τεχνική αξιοπιστία κατά την εγκατάστασή τους. Η διάρκεια των ερευνών ορίζεται σε 24 μήνες από την υπογραφή της σύμβασης.

Η νέα υποθαλάσσια διασύνδεση GRITA 2 έρχεται να συμπληρώσει την πρώτη γραμμή GRITA των 500 MW, που λειτουργεί από το 2000, και αποτελεί μέρος των στρατηγικών ενεργειακών σχεδιασμών της Ελλάδας και της Ιταλίας για την επόμενη δεκαετία. Το έργο έχει ενταχθεί στο δεκαετές πρόγραμμα ανάπτυξης του ENTSO-E (TYNDP 2024) και στη 2η λίστα Έργων Κοινού και Αμοιβαίου Ενδιαφέροντος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Η συνεργασία μεταξύ των δύο διαχειριστών επιβεβαιώθηκε με την υπογραφή Μνημονίου Κατανόησης τον Μάιο του 2025, παρουσία των πρωθυπουργών Κ. Μητσοτάκη και Τζ. Μελόνι.

Παράλληλα, έχουν ήδη ολοκληρωθεί οι μελέτες σκοπιμότητας και οι περιβαλλοντικές αδειοδοτήσεις, ενώ μετά την ολοκλήρωση των προπαρασκευαστικών διαδικασιών θα προκηρυχθούν οι κύριοι διαγωνισμοί για την κατασκευή των Σταθμών Μετατροπής και την προμήθεια των ηλεκτρικών καλωδίων.

Με την ολοκλήρωση της διασύνδεσης, η Θεσπρωτία θα αναδειχθεί σε στρατηγικό ενεργειακό κόμβο, συμβάλλοντας στην ενίσχυση της ασφάλειας εφοδιασμού, της βιώσιμης ανάπτυξης και της ενίσχυσης των διασυνοριακών ενεργειακών ανταλλαγών.

Πριν από 97 χρόνια, στο μακρινό 1928, οι πνευματικοί άνθρωποι της Αθήνας έκριναν ότι έπρεπε να ιδρυθεί ένα Λογοτεχνικό Σωματείο για την προβολή της Λογοτεχνίας, αλλά και των προβλημάτων, που αντιμετώπιζαν οι άνθρωποι της Ελληνικής Γραμματείας. Οι σχετικές συζητήσεις κράτησαν ένα χρόνο και στις αρχές του 1929 περί τους 92 ανθρώπους των γραμμάτων, ό,τι καλύτερο είχε ο τόπος στον πνευματικό χώρο, απεφάσισαν να ιδρύσουν το πρώτο Λογοτεχνικό Σωματείο με την επωνυμία: «ΕΝΩΣΗ ΕΛΛΗΝΩΝ ΛΟΓΟΤΕΧΝΩΝ».

Με απέραντο σεβασμό και ιδιαίτερη τιμή καταχωρούμε τα ονόματα των ιδρυτών, όπως καταγράφηκαν στη σχετική αίτηση για την αναγνώριση του Σωματείου στο Πρωτοδικείο Αθηνών. Είναι οι ακόλουθοι:

Κωνσταντίνος Καβάφης, Κωστής Παλαμάς, Νίκος Καζαντζάκης, Κώστας Βάρναλης, Ζαχαρίας Παπαντωνίου, Παύλος Νιρβάνας, Στέλιος Σπεράντζας, Τέλλος Άγρας, Άγγελος Σικελιανός, Δημήτρης Βουτυράς, Γεώργιος Δροσίνης, Ιωάννης Γρυπάρης, Μιλτιάδης Μαλακάσης, Ηλίας Βενέζης, Στρατής Μυριβήλης, Στρατής Δούκας, Γεώργιος Θεοτοκάς, Γρηγόρης Ξενόπουλος, Κώστας Ουράνης, Άλεξ Φιλαδελφέας, Λάμπρος Πορφύρας, Γιάννης Σκαρίμπας, Παντελής Πρεβελάκης, Άγγελος Τερζάκης, Μάρκος Αυγέρης, Δημήτρης Καλογερόπουλος, Αθανάσιος Κυριαζής, Μ. Πίπιζας, Μιχαήλ Ροδάς, Σπύρος Μελάς, Σωτήρης Σκίπης, Ελένη Σιφναίου, Γεώργιος Αργυρόπουλος, Μελής Νικολαΐδης, Δώρα Βάρναλη, Ιωάννης Κοκκινάκης, Αντώνης Καραντώνης, Χρήστος Λεβάντας, Γεράσιμος Αννινος, Χρ. Αργυρόπουλος, Κώστας Βελμήρας, Σπύρος Παναγιωτόπουλος, Χατζηαποστόλου, Μιχάλης Ροδάς, Κώστας Αθανασιάδης, Μιχάλης Αναστασίου, Γιάννης Βλαχογιάννης, Πέτρος Βλαστός,Ηλίας Βουτεριδης, Αντώνης Γιαλούρης, Μαριέττα Γιαννοπούλου, Ρήγας Γκόλφης, Βάσος Δασκαλάκης, Αιμιλία Δάφνη, Στέφανος Δάφνης, Γιώργος Δελής, Ειρήνη Δημητρακοπούλου, Κλεαρέτη Μαλάμου,Αναστάσης Δρίβας, ο Εμμανουήλ Καίσαρ, Άλκης θρύλος, Λιλή Ιακωβίδου, Αρίστο Καμπάνης, Δημήτρης Καμπούρογλου, Λίνος Καρζής, Κώστας Καρθαίος,Θράσος Καστανάκης, Λέων Κουκούλας, Μιχάλης Κουντουράς, Απόστολος Μαμέλης, Απόστολος Μελαχρινός, Τάκης Μπαρλάς, Κωστής Μπαστιάς, Όμηρος Μπεκές, Λιλίκα Νάκου, Γιάννης Οικονομίδης, Αλέξανδρος Πάλλης, Αδαμάντιος Παπαδήμας, Τάκης Παπατσώνης, Κλέων Παράσχος, Ιουλία Περσάκη, Φώτης Πολίτης, Γιώργος Ροντάκης, Αθηνά Σαραντίδου, Αντώνης Τραυλαντώνης, Άγγελος Σημηριώτης, Γιώργος Σταμπολής, Γεράσιμος Σπαταλάς, Μαρίνος Σγούρος, Νίκος Βέης.

Από την πρώτη, στιγμή της ίδρυσής της η «ΕΝΩΣΗ ΕΛΛΗΝΩΝ ΛΟΓΟΤΕΧΝΩΝ» έκανε αισθητή την παρουσία της στον διανοούμενο κόσμο της Αθήνας με την προβολή των καταστατικών σκοπών της, που κυρίως, ήταν η διάδοση της αγάπης προς την λογοτεχνία, η αλληλεγγύη μεταξύ των μελών και η προβολή των προβλημάτων αυτών.

Όλοι όσοι εκλήθηκαν, με δημοκρατικές διαδικασίες, να διοικήσουν το πρώτο στην Ελλάδα Λογοτεχνικό Σωματείο προσέφεραν τις υπηρεσίες τους με ενθουσιασμό, εντιμότητα ανιδιοτέλεια και συνέβαλαν στην επιτυχία των σκοπών της Ε.Ε.Λ.

Καταχωρούμε, τιμητικά, τα ονόματα των διατελεσάντων Προέδρων της Ε.Ε.Λ.

Είναι με χρονολογική σειρά οι ακόλουθοι:

1) Βουτυράς Δημοσθένης 1930-1932, 

2) Μαλακάσης Μιλτιαδης 1932-1934

3-Φιλαδεφέας Αλεξανδρος 1934-1936, 

4) Καλογερόπουλος Δημήτρης 1936-1950

5) Σπεράντζας Στέλιος 1950-1958, 

6) Λεονταρίτης Απόλλων 1958-1966

7) Ζαδές Δημοσθένης 1966-1974 

8) Στασυνόπουλος Νικόλαος 1974-1996

9) Κωνσταντίνα Στέλλα Ροζίτα 1996-1998, 

10) Καραργύρης Ιωάννης 1998-1999

11) Τσουκνίδης Δημήτρης 1999-2009, 

12) Τζόκας Λευτέρης 2009.

Όλοι οι διατελέσαντες πρόεδροι μαζί με τους συνεργάτες τους κινούμενοι στα πλαίσια των καταστατικών στόχων της Ε.Ε.Λ., απεδείχθησαν άξιοι της εμπιστοσύνης των συναδέλφων τους, που σήμερα ξεπερνούν τους 300!

Ιδιαίτερα, οφείλουμε να εξάρουμαι τις υπηρεσίες, που προσέφερε στην Ένωση μας ο πανάξιος Πρόεδρος, Ηπειρώτης εξ Αρτης, κ. ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΤΖΟΚΑΣ, που από το 2009 μέχρι σήμερα έχει μετατρέψει τα Γραφεία της Ε.Ε.Λ. σε δεύτερο σπίτι του, με ό,τι αυτό σημαίνει, για την αντιμετώπιση των όποιων προβλημάτων της Ε.Ε.Λ.

Πριν από 58, περίπου, χρόνια η Ένωση Ελλήνων Λογοτεχνών έχει καθιερώσει την τρίμηνη έκδοση του περιοδικού « ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ» στο οποίο φιλοξενούνται οι εκδηλώσεις της Ένωσης αλλά και τα Πνευματικά έργα των μελών της (Έχουν φιλοξενηθεί και κείμενα του γράφοντος).

Ακόμη επί δεκάδες χρόνια η Ενωση Ελλήνων Λογοτεχνών καλεί τον πνευματικό κόσμο της χώρας και της Κύπρου μας να λάβει μέρος στον ΕΤΗΣΙΟ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟ της.

Στον εφετινό λογοτεχνικό διαγωνισμό που προκηρύχθηκε τον Απρίλιο του 2025 και ολοκληρώθηκε 31 Οκτωβρίου 2025 έλαβαν μέρος πλήθος πνευματικών ανθρώπων από την Ελλάδα, και την Κύπρο. Καταχωρούμε την δημοσιευθεισα προκήρυξη του Διαγωνισμού:

Η Ένωση Ελλήνων Λογοτεχνών προκηρύσσει, για το έτος 2025, τους πιο κάτω πανελλήνιους και Παγκύπριους λογοτεχνικούς διαγωνισμούς:

1- ΠΟΙΗΣΗΣ Μέχρι 20 στίχους έμμετρους η ελεύθερους

2- ΔΙΗΓΗΜΑΤΟΣ Μέχρι τέσσερις σελίδες, μέγεθος Α4

3- ΧΡΟΝΙΚΟΥ- ΜΑΡΤΥΡΙΑΣ Μέχρι τέσσερις σελίδες, μέγεθος Α4

4- ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑΤΟΣ Μέχρι 200 σελίδες μεγέθους Α4

5- ΘΕΑΤΡΙΚΟΥ ΕΡΓΟΥ Μέχρι 50 σελίδες μέγεθος Α4

6- ΠΑΙΔΙΚΟΥ ΕΡΓΟΥ (Ποίηση ή Διηγήματα), Τριών τυπογραφικών και άνω έκδοση 2024 2025 Όλα τα θέματα του διαγωνισμού είναι ελέυθερου θέματος και μέγεθος γραμματοσειράς Arial 12.

1-Τα έργα να είναι ανέκδοτα και αδημοσίευτα για τις τρεις πρώτες κατηγορίες.

2-Να υποβληθούν σε πέντε δακτυλογραφημένα αντίτυπα με ψευδώνυμο, το οποίο θα αναγράφεται στο επάνω δεξιό μέρος του κειμένου. Τα πραγματικά στοιχεία ονοματεπώνυμο, διεύθυνση και τηλέφωνο του διαγωνιζομένου να κλειστούν σε μικρό φάκελο και στο εξωτερικό του μέρος να αναγραφεί το ψευδώνυμο.

3-Για τις άλλες τρεις κατηγορίες να είναι έργα, που έχουν εκδοθεί σε βιβλία. Όλα να σταλούν σε πέντε αντίτυπα απλά και όχι συστημένα:

Μετά την παρέλευση του ορισθέντος χρόνου για την συμμετοχή στο λογοτεχνικό διαγωνισμό την 31 Οκτωβρίου 2025, η κριτική επιτροπή του διαγωνισμού απεφάνθη ως εξής:

ΠΡΑΚΤΙΚΟ της Κριτικής Επιτροπής Πανελλήνιου και Παγκύπριου Λογοτεχνικού Διαγωνισμού Ολοκληρωμένου Έργου, Ποίησης, Διηγήματος, Χρονικού-Μάρτυριας της Ένωσης Λογοτεχνών έτους 2025 με ελεύθερο θέμα.

Η κριτική επιτροπή αποτελούμενη από τον πρόεδρο της Ένωσης Ελλήνων Λογοτεχνών Λευτέρη Β. Τζόκα, την αντιπρόεδρο της ένωσης κυρία Αγαπούλα Ευθυμιόπουλου και τον εκπαιδευτικό συγγραφέα κύριο Παύλο Χριστού, ταμία της ένωσης, συγχαίρει όσους έλαβαν μέρος στον διαγωνισμό αυτό. Τα μέλη της κριτικής επιτροπής μελέτησαν και αξιολόγησαν αντικειμενικά και ο καθένας χωριστά τα υποβληθέντα προς κρίση έργα: Ολοκληρωμένο έργο, ποίησης, διηγήματος, χρονικού μαρτυρίας. Με πρόσκληση του προέδρου της ένωσης Λευτέρη Β. Τζόκα, συνήλθαν το Σάββατο 8, Νοεμβρίου 2025 και ώρα 12 το μεσημέρι στην στέγη της ένωσης (Ζωοδόχου Πηγής 2-4, 2ος όροφος), Για την εξαγωγή των αποτελεσμάτων του διαγωνισμού, που είναι αναρτημένα από την Κυριακή 30, Νοεμβρίου 2025 στο διαδίκτυοwww.ellineslogotexnes.grτης Ένωσης Ελλήνων Λογοτεχνών. Η απονομή θα πραγματοποιηθεί αρχές του νέου έτους 2026, σε μεγάλη αίθουσα των Αθηνών που θα αναρτηθεί στο διαδίκτυο και θα ενημερωθούν οι επιτυχόντες του λογοτεχνικού διαγωνισμού εγκαίρως τηλεφωνικά.

Απονέμεται στον κύριο Ηλία Κ. Βεζδρεβάνη, για το ποίημα του: « ΣΤΗΝ ΣΟΥΛΙΩΤΙΚΗ ΓΗ» με το ψευδώνυμο «ΔΩΔΩΝΑΙΟΣ».

Απονέμεται στην κυρία Ελένη Παπαγεωργίου για το ποίημα της « ΘΑ ΞΑΝΑΕΡΘΕΙΣ» με το ψευδώνυμο Πασχαλιά Πασχαλίδου.

1. Απονέμεται ειδικό βραβείο ποίησης στον κύριο Δημήτριο Κολέτςο για το ποίημα του «η μουριά».

2. Απονέμεται ειδικό βραβείο ποίησης στην πρεσβυτέρα Σοφία κουρσάρη , για το ποίημα της «λόγια ψυχής».

3. Απονέμεται ειδικό βραβείο ποίησης στον κύριο Ιωάννη Χ. Κοσμίδη για το ποίημα του «άγγελε μου».

4. Απονέμεται ειδικό βραβείο ποίησης στον κύριο Λευτέρη Χ. Αρμελινο για το ποίημα του «SOS».

5. Απονέμεται ειδικό βραβείο ποίησης στην κυρία Παναγιώτα Γετίμη για το ποίημα της «ζωγράφισε αστέρια».

6. Απονέμεται ειδικό βραβείο ποίησης στον κύριο Γιώργο Παναγιωτακόπουλο για το ποίημα του «Κολοκοτρώνης».

7. Απονέμεται ειδικό βραβείο ποίησης στον κύριο Άθω ΧατζήΜατθαίου (Κύπρος) για το ποίημα του «κουστούμι εξουσίας».

8. Απονέμεται ειδικό βραβείο ποίησης στην κυρία Ευγενία Χ. Ναστούλη για το ποίημα της «κραυγή λαών και παιδιών».

9. Απονέμεται ειδικό βραβείο ποίησης στον κύριο Νικόλαο Παπακωνσταντοπουλο για το ποίημα του «παραινέσεις προς Μαυρογιαλούρους».

10. Απονέμεται ειδικό βραβείο ποίησης στην κυρία Βάσω Τριανταφυλλίδου κηπουρού, για το ποίημα της «κρατά το χέρι μου».

11. Απονέμεται ειδικό βραβείο ποίησης στην κυρία Αλεξάνδρα καριπίδου για το ποίημα της «μη λυπάσαι».

12. Απονέμεται ειδικό βραβείο ποίησης στην κυρία Παρασκευή καμπά για το ποιήμα της «ο πόνος της μάνας».

Απονέμεται στον κύριο Ηλία Κ. Βεζδρεβάνη για το διήγημα του «Η ΣΥΜΠΟΡΕΥΣΗ» με το ψευδώνυμο «ΦΑΕΘΩΝ».

Απονέμεται στην κυρία Ελένη Παπαγεωργίου για το διήγημα της « Η ΓΙΑΓΙΑ ΜΕ ΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ» με το ψευδώνυμο Πασχαλια Πασχαλιδου.

1. Απονέμεται ειδικό βραβείο διηγήματος στην κυρία Παναγιώτα Γετίμη για το διήγημα «αγγελική παρέμβαση».

2. Απονέμεται ειδικό βραβείο διηγήματος στον κύριο Λευτέρη Χ. ΑρμέΛίνο για το διήγημα «σωστό ή λάθος».

3. Απονέμεται ειδικό βραβείο διηγήματος στον κύριο Ηλία Θάνο για το διήγημα «ο κλεφτό αμαρτωλός Γιάννης Ξυλικιωτης».

4. Απονέμεται η δικογραφία γεμάτος στον κύριο Ιωάννη Χ. Κοσμίδη για το διήγημα «ο πρίγκιπας».

5. Απονέμεται ειδικό βραβείο του γεύματος στον κύριο Άθω ΧατζήΜατθαίου ( Κύπρος) για το διήγημα « Όνειρο ζωής».

6. Απονέμεται ειδικό βραβείο διηγήματος στην κυρία Βάσω Τριανταφυλλίδου κηπουρού για το διήγημα «όλα σε θυμίζουν».

7. Απονέμεται ειδικό βραβείο διηγήματος στην κυρία Θεοδοσία μπόνους για το διήγημα «ανθρωπιά».

8. Απονέμεται ειδικό βραβείο διηγήματος στην κυρία Παρασκευή Καμπά, για το διήγημα «αγάπη».

Απονέμεται στην κυρία Ελευθέρια Κρικέλη, διευθύντρια Α παθολογικής κλινικής ΜΗΤΕΡΑ, για το βιβλίο της « ΔΩΡΟ ΖΩΗΣ» και το επιτυχημένο Συνέδριο με θέμα: « Συναισθηματική νοημοσύνη της αλληλεγγύης» για τη ΔΩΡΕΑ ΟΡΓΑΝΩΝ Που πραγματοποίησε 5 Απριλίου 2025, με εκλεκτούς εισηγητές της Πολιτικής , θρησκευτικής και Ιατρικής.

Απονέμεται στους Κ.Κ Λεωνίδα Γ. Χρήστου και Παύλου Γ. Χρήστου , για το πολυσέλιδο 432 σελίδες έργο τους με τίτλο «ΑΣΣΟΣ ΝΑΣΣΙΑΡΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΕΣ ΑΝΑΔΡΟΜΕΣ», εκδόσεις ΑΠΕΙΡΟΣ ΧΩΡΑ ( 2025).

Απονέμεται στον κύριο Γιώργο Κωνσταντίνο Ι. Κουκιο, για το δίτομο έργο του « Η Επανάσταση του 21 στην Εύβοια -Ζωή ή Θάνατος», εκδόσεις Νόηση ( 2023).

Απονέμεται στον κύριο Γιώργο Τσούκαλη για το έργο του «γεννάει η αγάπη την ντροπή;», εκδόσεις Δερέ (2025).

Απονέμεται στον πατέρα Γεώργιο Φραγκιαδάκη για το έργο του «Αλέξιος Α ιεράρχης Νίκαιας». Έκδοση ιερού ναού κοιμήσεως Θεοτόκου νέας Φωκαίας – Χαϊδαρίου.

Απονέμεται στον κύριο Γιάννη Τσώλη για την ποιητική συλλογή «στην αγκαλιά της νύχτας»(ελληνική και αγγλική γλώσσα), εκδόσεις ΑΓΓΕΛΑΚΗ (2025).

Απονέμεται στον κύριο Νίκο Βασιλάκο, για το έργο του ποιητικό «εννιά επικίνδυνα ιδιοσκευάσματα» ΑΜΜΩΝ ΕΚΔΟΤΙΚΗ

Απονέμεται στον Ι. Ν. Δεσύπρη για τα ποιήματά «το φίλημα του Τυφώνος», ΑΜΜΩΝ ΕΚΔΟΤΙΚΗ (2025).

Απονέμεται στον κύριο Παντελή λιμναίο για το έργο του «οι άριστοι της ελληνικής ιδέας», ΑΜΜΩΝ ΕΚΔΟΤΙΚΗ (2025).

Απονέμεται στην κυρία Μαρία Αργύρη για το έργο της «παλινωδία χαρακτήρων»(Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης Γεώργιος Βιζυηνός) έκδοση μανιφέστο.

Απονέμεται στον κύριοΔημήτρη Δερδενέ για το έργο του «το μαγικό σουβλάκι» εκδόσεις Μανιφέστο (2025).

Απονέμεται στον κύριο Σπύρο Ευάγγελου, για το έργο του «τα ποιήματά του Σπύρου» εκδόσεις volcano (2025).

Απονέμεται στην κυρία Μαρία Ν. Δαμιανέα για την ποιητική συλλογή της «ο χρονοδιακόπτης μας»λεξιτυπων έκδοσης (2025).

Πιστεύουμε ακράδαντα ότι η κριτική επιτροπή της Ένωσης Ελλήνων Λογοτεχνών που είχε αναλάβει να κρίνει τα κείμενα σε όλες τις κατηγορίες, ποίησης, διηγήματος και χρονικού μαρτυρίας έφερε σε αίσιο πέρας την αποστολή της, ευσυνείδητα και με δικαιοκρισία. Δεν διεκδικεί το έπαθλο του αλάθητου. Εκφράζει από καρδιάς τα θερμά συγχαρητήρια σε όλους όσοι συμμετείχαν σε αυτήν την ευγενή άμιλλα και έλαβαν μέρος στον πανελλήνιο και Παγκύπριο λογοτεχνικό διαγωνισμό ποίησης, διηγήματος και χρονικού μαρτυρίας για το 2025.

Κλείνοντας το παρόν κείμενο αισθάνομαι ιδιαίτερη τιμή διότι τυγχάνω ΜΕΛΟΣ της Ε.Ε.Λ.!

ΗΛΙΑΣ Κ. ΒΕΖΔΡΕΒΑΝΗΣ

Πρώην ( επί 6 θητείες) Βουλευτής

Υ.Γ.

1. Επιθυμώ να εκφράσω τις θερμές μου ευχαριστίες προς την διοίκηση της Ένωσης Ελλήνων Λογοτεχνών, που μου έδωσε τη δυνατότητα να συμμετάσχω στον Πανελλήνιο και Πανκύπριο λογοτεχνικό διαγωνισμό ώστε να ΚΡΙΘΟΥΝ και ΔΙΑΚΡΙΘΟΥΝ τα πνευματικά μου έργα.

2. Επίσης, επιθυμώ να εκφράσω τις θερμές μου ευχαριστίες στους ανά την Ελλάδα φίλους, γνωστούς και άγνωστους που με συγχάρηκαν για την ΔΙΑΚΡΙΣΗ -ΕΠΙΒΡΑΒΕΥΣΗ της πνευματικής εργασίας μου.

Θερμά συγχαρητήρια στον Κυριάκο Πιερρακάκη για το νέο του ρόλο στο Eurogroup. Άραγε θα μπορούσε κανείς να διανοηθεί ότι 10 χρόνια μετά το 2015 η Ελλάδα θα είχε την προεδρία του Eurogroup; 

Μια σημαντική διάκριση που στέλνει σήμα εμπιστοσύνης στην ελληνική οικονομία. 

Καλή επιτυχία!

Τρεις ήταν τελικά οι δράστες της ένοπλης ληστείας σε κοσμηματοπωλείο της Πάργας, οι οποίοι έδρασαν με κινηματογραφικό τρόπο.

Εισήλθαν στο κατάστημα και με την απειλή όπλων πήραν χρυσαφικά και κοσμήματα η αξία των οποίων μέχρι στιγμής είναι άγνωστη.

Κατά τη διαφυγή τους, το αυτοκίνητο που χρησιμοποιούσαν το οποίο ήταν κλεμμένο και έφερε κλεμμένες πινακίδες έπαθε λάστιχο..

Όμως δεν πτοήθηκαν.. Σταμάτησαν ένα διερχόμενο όχημα και με την απειλή όπλου κατέβασαν τον οδηγό, το πήραν και εξαφανίστηκαν.

Λίγες ώρες αργότερα το αυτοκίνητο αυτό εντοπίστηκε στον οικισμό της παλιάς Σαγιάδας από κτηνοτρόφο.

Εικάζεται ότι οι δράστες κατάφεραν να εισέλθουν στην Αλβανία πριν εντοπιστούν από την Αστυνομία.

Τα δύο αυτοκίνητα ελέγχονται σχολαστικά από τις αρχές όπως επίσης έχει μπει στο μικροσκόπιο και υλικό από κάμερες.

Ο Εξωραϊστικός Πολιτιστικός Σύλλογος Αργυροτόπου εκφράζει τις θερμές του ευχαριστίες προς τον Βουλευτή κ. Βασίλειο Γιόγιακα και την κ. Ρεγγίνα Δηλαβέρη για την επίσκεψή τους στο χωριό μας.

Η άμεση ανταπόκρισή τους στην πρόσκληση του Συλλόγου μας και η παρουσία τους στον Αργυρότοπο ανέδειξαν το ειλικρινές ενδιαφέρον τους για τον τόπο μας. Με προσοχή και σεβασμό άκουσαν τα προβλήματα και τις ανάγκες της τοπικής μας κοινωνίας, εκφράζοντας τη διάθεσή τους να συμβάλουν ουσιαστικά στην προσπάθεια επίλυσής τους.

Η υποστήριξη και το ενδιαφέρον τους αποτελούν σημαντικό στήριγμα στον συνεχή αγώνα μας για τη βελτίωση και την πρόοδο του χωριού μας.

Με εκτίμηση,

Στα 260 εκατομμύρια ανέρχεται το κόστος για τον οδικό άξονα από την Ηγουμενίτσα ως το Μαυρομάτι, καθώς η μελέτη την οποία εκπονούσε η Εγνατία ΑΕ επιτέλους ολοκληρώθηκε.

Πρόκειται για ένα έργο ζωτικής σημασίας, όχι μόνο για την Θεσπρωτία, αλλά για ολόκληρη την Ήπειρο, το οποίο πλέον μπορεί να μπει σε τροχιά υλοποίησης.

Το θέμα συζητήθηκε στο Περιφερειακό Συμβούλιο Ηπείρου μετά από ερώτηση της παράταξης «Κοινό των Ηπειρωτών» την οποία ανέπτυξε η περιφερειακή σύμβουλος Παναγιώτα Αγγέλη.

Όπως έκανε γνωστό ο Αντιπεριφερειάρχης Θεσπρωτίας Θωμάς Πιτούλης για τη δημοπράτηση του έργου απομένουν οι κτηματολογικοί πίνακες που συντάσσονται και η τελική αδειοδότηση για τη μελέτη του Περιφερειακού, της περιβαλλοντικής αδειοδότησης από το Υπουργείο, την οποία αναμένουμε ημέρα σε ημέρα.

Για τη χρηματοδότηση ανέφερε ότι έχει γίνει συζήτηση με τον Ευρωπαίο Επίτροπο κ. Απόστολο Τζιτζικώστα, ο οποίος έχει δεσμευτεί για ένταξη του έργου στα διευρωπαϊκά δίκτυα, σε συνδυασμό με το οδικό έργο Τεργέστη – Άγιοι Σαράντα το οποίο υλοποιείται από την Ιταλία και την Αλβανία.

Η ομόφωνη ανακήρυξη της 9ης Φεβρουαρίου ως Παγκόσμιας Ημέρας Ελληνικής Γλώσσας από την 43η Γενική Διάσκεψη της UNESCO, η οποία ολοκληρώθηκε στις 12 Νοεμβρίου 2025, στη Σαμαρκάνδη του Ουζμπεκιστάν και έλαβε την υποστήριξη 90 κρατών–μελών, συνιστά εξέλιξη υψίστης εθνικής σημασίας για την Ελλάδα και τον διεθνή της ρόλο.

Παρά τη σημασία της, το ζήτημα στο δημόσιο διάλογο προσεγγίστηκε κυρίως σε σχέση με τη συμβολή της ελληνικής γλώσσας στην επιστήμη, στην παγκόσμια πολιτιστική κληρονομιά και τη διατήρηση της εθνικής ταυτότητας του απόδημου ελληνισμού, χωρίς να αναδειχθούν οι βαθύτερες γεωπολιτικές και στρατηγικές του προεκτάσεις.

Για του λόγου το αληθές, οι δηλώσεις του Πρωθυπουργού κ. Κυριάκου Μητσοτάκη, του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ κ. Νίκου Ανδρουλάκη, της Υπουργού Παιδείας κας Ζαχαράκη και οι ανακοινώσεις του ΥΠΕΞ και ΣΥΡΙΖΑ επιβεβαιώνουν τον ανωτέρω ισχυρισμό.

Συγκεκριμένα, πρέπει να γίνει κατανοητό ότι η ιστορική αυτή απόφαση, προσφέρει στην Ελλάδα τη στρατηγική ευκαιρία να αξιοποιήσει την ελληνική γλώσσα ως συντελεστή ήπιας ισχύος και μέσο άσκησης διεθνούς επιρροής για την ενίσχυση της γεωπολιτικής της θέσης.

Υπό αυτή την οπτική, η ελληνική γλώσσα αποκτά ιδιαίτερη σημασία στο πλαίσιο της ήπιας ισχύος, η οποία, όπως επισημαίνει ο Joseph Nye (Βλέπε: Nye, J. S. Jr. Soft Power: The Means to Success in World Politics, New York: Public Affairs, 2004), συνίσταται στην ικανότητα ενός κράτους να «παίρνει αυτό που θέλει μέσω της ελκυστικότητάς του, παρά μέσω καταναγκασμού ή πληρωμών και υλικών ανταλλαγμάτων».

Η ήπια ισχύς πηγάζει από την ελκυστικότητα του πολιτισμού, των πολιτικών αξιών και της εξωτερικής πολιτικής μιας χώρας, ενώ προϋποθέτει ότι οι στόχοι και οι πολιτικές της κρίνονται νομιμοποιημένες από τους διεθνείς αποδέκτες.

Σε αυτό το θεωρητικό πλαίσιο, η ήπια ισχύς αποτελεί έναν έμμεσο τρόπο άσκησης επιρροής, επιτρέποντας σε ένα κράτος να διαμορφώνει τις προτιμήσεις των άλλων, ώστε να επιδιώκουν στόχους συμβατούς με τα δικά του συμφέροντα, χωρίς τη χρήση εξαναγκασμού.

Ως βασικές πηγές της ήπιας ισχύος, ο Joseph Nye, αναγνωρίζει την κουλτούρα, τον πολιτισμό, τις πολιτικές αξίες και την εξωτερική πολιτική ενός κράτους, στοιχεία τα οποία η Ελλάδα, μπορεί να ενισχύσει και να προβάλει διεθνώς μέσω της ελληνικής γλώσσας.

Συνεπώς, η στρατηγική χρήση της ήπιας ισχύος από ένα κράτος και η αξιοποίηση της γλώσσας του ως μέσο επικοινωνίας και δημόσιας διπλωματίας, δύναται να συμβάλει στην ενίσχυση της διεθνής του νομιμοποίησης, στη σφυρηλάτηση στενότερων σχέσεων με επιλεγμένα διεθνή ακροατήρια και στην προώθηση των εθνικών του συμφερόντων.

Ενδεικτικό της δυναμικής που μπορεί να αποκτήσει μια γλώσσα ως συντελεστής ήπιας ισχύος και μέσο δημόσιας διπλωματίας αποτελεί το παράδειγμα της Τουρκίας, η οποία τα τελευταία χρόνια αξιοποιεί στρατηγικά την τουρκική γλώσσα ως εργαλείο πολιτιστικής επιρροής και διπλωματικής διείσδυσης, ενισχύοντας τη διεθνή της παρουσία και νομιμοποίηση.

Συγκεκριμένα, η Τουρκία αξιοποιεί στρατηγικά την τουρκική γλώσσα ως εργαλείο ήπιας ισχύος μέσω του δημόσιου Ινστιτούτου Yunus Emre, το οποίο ιδρύθηκε το 2007 με σκοπό την προώθηση της τουρκικής γλώσσας, του πολιτισμού, της ιστορίας και της τέχνης σε διεθνή ακροατήρια.

Το ινστιτούτο οργανώνει μαθήματα γλώσσας, πολιτιστικές δραστηριότητες, εκπαιδευτικά προγράμματα, συνέδρια και εκθέσεις σε περισσότερες από 50 χώρες, προσφέροντας παράλληλα υποτροφίες και υποστήριξη σε Τουρκολόγους και ακαδημαϊκούς. Μέσω αυτών των δράσεων, η Τουρκία επιδιώκει να ενισχύσει τη διεθνή της παρουσία και νομιμοποίηση, να επηρεάσει θετικά την αντίληψη των ξένων για τη χώρα και να σφυρηλατήσει μακροχρόνιες σχέσεις με επιλεγμένα διεθνή ακροατήρια.

Η πολιτιστική διπλωματία και η εκμάθηση της γλώσσας χρησιμοποιούνται ως μέσο διαμόρφωσης κοινών αξιών, αντιλήψεων και ταυτοτήτων, επιτρέποντας στην Τουρκία να αναδείξει τη θέση της στον παγκόσμιο χώρο χωρίς την ανάγκη άμεσου καταναγκασμού ή οικονομικής πίεσης.

Σήμερα, περίπου 220 εκατομμύρια άνθρωποι παγκοσμίως μιλούν τουρκικά, και η εκμάθησή τους γνωρίζει σημαντική άνοδο, αντανακλώντας τη συστηματική προσπάθεια της Τουρκίας να συνδέσει την γλωσσική επιρροή με στρατηγικούς, πολιτιστικούς και οικονομικούς στόχους.

Παρόμοια, χώρες όπως η Βρετανία, η Γαλλία, η Γερμανία και η Κίνα αξιοποιούν τη γλώσσα τους ως βασικό εργαλείο ήπιας ισχύος, χρησιμοποιώντας την για να διαμορφώσουν ιστορικές αφηγήσεις, πολιτισμικά πρότυπα, τρόπους σκέψης και συμπεριφοράς, ενισχύοντας παράλληλα τη γεωπολιτική τους θέση και την προώθηση των εθνικών τους συμφερόντων.

Συγκεκριμένα, η Βρετανία χρησιμοποιεί τη γλώσσα της ως εργαλείο ήπιας ισχύος και μέσω των Βρετανικών Συμβουλίων (British Council) προωθεί την αγγλική γλώσσα και τον βρετανικό πολιτισμό σε παγκόσμιο επίπεδο.

Η Γαλλία επίσης, μέσω των Γαλλικών Ινστιτούτων (INSTITUT FRANCAIS) προωθεί τη γαλλική γλώσσα, την κουλτούρα και τις πολιτιστικές της αξίες διεθνώς, ενισχύοντας την επιρροή και τη διεθνή νομιμοποίησή της.

Αντίστοιχα, η Γερμανία αξιοποιεί τα Ινστιτούτα Γκαίτε (Goethe-Institut) για τη διδασκαλία της γερμανικής γλώσσας, την προώθηση της γερμανικής κουλτούρας και επιστήμης, και την ενίσχυση των σχέσεων με διεθνή ακροατήρια.

Ομοίως και η Κίνα αξιοποιεί τα Ινστιτούτα Κομφούκιος (Confucius Institute), για να προωθήσει την κινεζική γλώσσα, τον πολιτισμό και τις αξίες της Κίνας, ενισχύοντας την πολιτιστική επιρροή και το διεθνές της αποτύπωμα.

Συνοψίζοντας, σε όλες τις εν λόγω περιπτώσεις, η γλώσσα λειτουργεί ως κρίσιμο εργαλείο δημόσιας διπλωματίας, ενισχύοντας την ήπια ισχύ, την διεθνή επιρροή και τη νομιμοποίηση των κρατών αυτών.

Μέσω αυτών των Ινστιτούτων και της ανάπτυξης δικτύων (με πανεπιστήμια, think tanks, πολιτιστικούς φορείς, διαμορφωτές κοινής γνώμης κ.ά.), οι χώρες αυτές προβάλλουν όχι μόνο τον πολιτισμό και τη γλώσσα τους, αλλά και σύγχρονες αξίες και μορφές συνεργασίας που εξυπηρετούν τα μακροπρόθεσμα γεωπολιτικά τους συμφέροντα.

Με αυτόν τον τρόπο, επηρεάζουν ουσιαστικά τη στάση στοχευμένων διεθνών ακροατηρίων, προβάλλοντας τον πολιτισμό, τις αξίες και τις στρατηγικές τους επιδιώξεις, ενώ ταυτόχρονα οικοδομούν σχέσεις εμπιστοσύνης και διαρκούς συνεργασίας που εξασφαλίζουν μακροπρόθεσμη υποστήριξη στις εθνικές τους πρωτοβουλίες.

Με βάση αυτή την προσέγγιση, η ελληνική γλώσσα, με τη διαχρονική της πολιτισμική ακτινοβολία και την ιστορική της συνέχεια, μπορεί να λειτουργήσει ως στρατηγικό εργαλείο ήπιας ισχύος, ενισχύοντας την εικόνα, το κύρος, την αξιοπιστία και τη διεθνή επιρροή της Ελλάδας.

Συγκεκριμένα, η διεθνής αναγνώριση της ελληνικής γλώσσας από την διακήρυξη της UNESCO προσφέρει στην Ελλάδα ένα νομιμοποιημένο διεθνές θεσμικό αφήγημα που αναγνωρίζει τη συμβολή της ελληνικής γλώσσας στη διαμόρφωση της παγκόσμιας νόησης.

Σύμφωνα με την εν λόγω διακήρυξη η ελληνική γλώσσα παρουσιάζεται ως θεμέλιο της ευρωπαϊκής και παγκόσμιας διανόησης, εργαλείο επιστημονικής ορολογίας, βάση της δημοκρατίας και του ανθρωπισμού, καθώς και γλωσσικό φορέα ιστορίας 3.500 ετών.

Το γεγονός αυτό, αναδεικνύει την ελληνική γλώσσα σε πυλώνα εθνικής ισχύος και στο ισχυρότερο «Soft Power Brand» της χώρας, στοιχείο που πρέπει να αξιοποιηθεί στρατηγικά από τους διαμορφωτές της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής και την πολιτική ηγεσία, ώστε η Ελλάδα να κεφαλαιοποιήσει πλήρως το γλωσσικό της κεφάλαιο ως εργαλείο διεθνούς επιρροής.

Συνεπώς, κρίνεται αναγκαία η διαμόρφωση μιας συνεκτικής και θεσμικά ολιστικής στρατηγικής δημόσιας διπλωματίας (πολιτισμός, εκπαίδευση, απόδημος ελληνισμός κ.λπ.), που θα μετατρέψει την ελληνική γλώσσα σε πολλαπλασιαστή ισχύος, επιτρέποντας στη χώρα να επηρεάσει κρίσιμα διεθνή ακροατήρια και να προωθήσει αποτελεσματικά τα εθνικά της συμφέροντα.

Υπό το πλαίσιο αυτό, η εμπειρία διεθνών Ινστιτούτων γλώσσας και πολιτισμού (Βρετανικό Συμβούλιο, Γαλλικό Ινστιτούτο κ.ά.) μπορεί να λειτουργήσει ως πρότυπο για την Ελλάδα, παρέχοντας καθοδήγηση για τη δημιουργία ενός διεθνούς δικτύου ελληνικών ινστιτούτων και δράσεων που θα ενσωματώνουν τη διδασκαλία, τον πολιτισμό, την ελληνική διασπορά και την ψηφιακή προβολή της ελληνικής γλώσσας.

Παρά το γεγονός ότι η Ελλάδα διαθέτει φορείς που προωθούν τη γλώσσα και τον πολιτισμό, όπως το Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας (ΚΕΓ), πανεπιστημιακά κέντρα διδασκαλίας ελληνικών και υποστηρικτικές πρωτοβουλίες του Υπουργείου Εξωτερικών, δεν υπάρχει σήμερα ένας οργανισμός με ολοκληρωμένο διεθνές δίκτυο που να προωθεί τη γλώσσα, τον πολιτισμό και τις στρατηγικές αξίες της χώρας. Απουσιάζει, επίσης, μια συνεκτική και ολιστική στρατηγική δημόσιας διπλωματίας που να συνδυάζει διδασκαλία, πολιτιστικές δράσεις, διασπορά και διεθνή δικτύωση.

Συνεπώς, κρίνεται απαραίτητη η θεσμική ενοποίηση και ο συντονισμός των υφιστάμενων πρωτοβουλιών, ώστε η Ελλάδα να μιλά με μία συνεκτική φωνή στο διεθνές περιβάλλον.

Για την κάλυψη του εν λόγω κενού, η δημιουργία ενός ελληνικού Ινστιτούτου Γλώσσας και Πολιτισμού διεθνούς εμβέλειας θα λειτουργήσει ως στρατηγικός μηχανισμός προβολής της ελληνικής γλώσσας και πολιτισμού, με τους εξής στόχους:

1. Ίδρυση διεθνούς δικτύου παραρτημάτων: Δημιουργία Ινστιτούτων και πολιτιστικών κέντρων σε κρίσιμες γεωπολιτικά και πολιτιστικά χώρες, αξιοποιώντας τη διεθνή αναγνώριση της ελληνικής γλώσσας από την UNESCO. Ιδιαίτερη σημασία έχει η δημιουργία Ινστιτούτων στις 90 χώρες που υποστήριξαν την Παγκόσμια Ημέρα Ελληνικής Γλώσσας.

2. Προώθηση της διδασκαλίας της ελληνικής γλώσσας: Προώθηση της διδασκαλίας των ελληνικών σε διεθνές επίπεδο, καλύπτοντας όλα τα επίπεδα εκπαίδευσης και παρέχοντας εξειδικευμένα προγράμματα για πανεπιστημιακούς, ερευνητές και επαγγελματίες. Διαμόρφωση μηχανισμού πιστοποίησης της ελληνομάθειας και υποστήριξη των διδασκόντων και των εκπαιδευτικών φορέων στο εξωτερικό, διασφαλίζοντας υψηλά πρότυπα διδασκαλίας και συνεργασία με ακαδημαϊκούς φορείς και σχολεία. Παράλληλα, παράγεται και διανέμεται εκπαιδευτικό υλικό, αναπτύσσονται ψηφιακές πλατφόρμες και διεξάγονται μαθήματα μέσω e‑Learning, ενώ δημιουργείται ψηφιακό περιεχόμενο για μέσα κοινωνικής δικτύωσης σχετικά με την ελληνική γλώσσα και τον πολιτισμό.

3. Συνεργασία με διεθνείς φορείς και ανάπτυξη δικτύων: Δικτύωση με πανεπιστήμια, think tanks, πολιτιστικούς και εκπαιδευτικούς οργανισμούς καθώς και άλλους διεθνείς φορείς και ανάπτυξη θεσμών όπως τα UNESCO Chairs, για την υποστήριξη της διδασκαλίας της ελληνικής γλώσσας, την παραγωγή εκπαιδευτικού και πολιτιστικού υλικού, τις ανταλλαγές και τα προγράμματα κινητικότητας (residencies) για καλλιτέχνες, συγγραφείς, επιστήμονες και ερευνητές. Η δημιουργία συνεργασιών και η ένταξη σε διεθνή δίκτυα επιτρέπει την ανάπτυξη κοινών δράσεων, την προώθηση του ελληνικού πολιτισμού και ενισχύει τη διεθνή εικόνα και την ήπια ισχύ της Ελλάδας σε κρίσιμες γεωπολιτικά και πολιτιστικά χώρες.

Η επιτυχία ενός τέτοιου σχεδίου απαιτεί μετρήσιμους δείκτες απόδοσης (Key Performance Indicators – KPIs), ώστε η ήπια ισχύς να αποτιμάται ως πραγματικός πολλαπλασιαστής ισχύος και να μετατρέπεται σε μετρήσιμο εργαλείο εξωτερικής πολιτικής. Ενδεικτικά, μπορούν να αξιολογηθούν ο αριθμός μαθητών που μαθαίνουν ελληνικά στο εξωτερικό, ο αριθμός συνεργασιών με πανεπιστήμια ή ξένους φορείς, η επισκεψιμότητα του ψηφιακού περιεχομένου, το δυνητικό κοινό των εκστρατειών (Media reach), οι συμμετοχές σε προγράμματα κινητικότητας (residencies), καθώς και η αύξηση των θετικών αφηγήσεων για την Ελλάδα στα διεθνή ΜΜΕ.

Παράλληλα, η Ελλάδα οφείλει να εκπονήσει και υλοποιήσει εθνικές πρωτοβουλίες δημόσιας διπλωματίας, οι οποίες θα ενισχύσουν τη διεθνή εικόνα της χώρας και θα συνδέουν την πολιτιστική διπλωματία με τη συνολική στρατηγική εξωτερικής πολιτικής. Συγκεκριμένα, απαιτείται:

1. Εκπόνηση και υλοποίηση ολιστικής στρατηγικής δημόσιας διπλωματίας: Στρατηγική που θα συνδυάζει τη γλώσσα, τον πολιτισμό, την εκπαίδευση, τον απόδημο ελληνισμό και τα ψηφιακά μέσα, προκειμένου να επιτευχθεί συντονισμένη προβολή και παρουσίαση της Ελλάδας, με στόχο την ενίσχυση της διεθνούς εικόνας, της αξιοπιστίας και επιρροής της χώρας σε κρίσιμα διεθνή ακροατήρια.

2. Εκπόνηση και υλοποίηση διεθνούς εκστρατείας Στρατηγικής Επικοινωνίας: Εκστρατεία που θα διασφαλίζει την αποστολή του σωστού μηνύματος, μέσω των πλέον κατάλληλων διαύλων επικοινωνίας, στο κατάλληλο ακροατήριο, τη σωστή χρονική στιγμή και με τη μέγιστη δυνατή επίδραση.

Συνοψίζοντας, πρέπει να γίνει κατανοητό ότι η γλώσσα δεν είναι απλώς ένα μέσο μετάδοσης πληροφοριών και γνώσης, αλλά εργαλείο που διαμορφώνει ταυτίσεις, κοινωνικές σχέσεις, συλλογικές αξίες και εθνικές ταυτότητες.

Είναι φορέας και μέσο έκφρασης ενός συγκεκριμένου πολιτισμού και άρρηκτα συνδεδεμένη με τον τρόπο που ερμηνεύουμε τον κόσμο, καθώς και με τον τρόπο που διαμορφώνονται οι αξίες, οι κοινωνικές σχέσεις και ο πολιτισμός ενός έθνους.

Όπως επισημαίνει ο Norman Fairclough (Norman Fairclough, Language and power, Longman, London, 1989.), η γλώσσα αποτελεί μέσο άσκησης εξουσίας, μέσω του οποίου κοινωνικές και πολιτικές αξίες γίνονται αντιληπτές και νομιμοποιούνται.

Ειδικότερα, η γλώσσα δεν περιορίζεται στη μεταφορά πληροφοριών, αλλά λειτουργεί ως εργαλείο κατασκευής νοήματος, δημιουργίας ταυτοτήτων και διαμόρφωσης αφηγήσεων, με άμεσες επιπτώσεις στη διαμόρφωση στρατηγικών πολιτικών, στην ήπια ισχύ και στη διεθνή εικόνα ενός κράτους.

Υπό αυτή την οπτική, η απόφαση της UNESCO για την ανακήρυξη της 9ης Φεβρουαρίου ως Παγκόσμιας Ημέρας Ελληνικής Γλώσσας δεν αποτελεί ένα απλό τρόπαιο προς επίδειξη, αλλά εργαλείο υψίστης στρατηγικής σημασίας.

Η ελληνική γλώσσα πλέον αποτελεί συντελεστή της εθνικής ισχύος και δύναται να λειτουργήσει ως μέσο σύνδεσης ατόμων διαφορετικών εθνοτήτων και πολιτισμών με τον ελληνικό πολιτισμό, επιτρέποντας την ουσιαστική κατανόηση και βιωματική συμμετοχή τους στις πνευματικές, ηθικές και πολιτιστικές αξίες του, ενώ διασφαλίζει τη μετάδοση και διατήρηση των κοινωνικών σχέσεων που συγκροτούν τον ελληνικό πολιτισμό.

Η Ελλάδα έχει την ευλογία και το προνόμιο να διαθέτει μια γλώσσα με παγκόσμια αναγνωρισιμότητα και αποδοχή.

Σε ένα διεθνές περιβάλλον έντονου ανταγωνισμού αφηγήσεων, η χώρα οφείλει να αξιοποιήσει στρατηγικά την ελληνική γλώσσα ως πηγή νοήματος, αξιών και σύγχρονης δημιουργίας και πολιτισμού για να διαμορφώσει και προβάλλει το δικό της στρατηγικό αφήγημα, ενισχύοντας την εικόνα, την αξιοπιστία και την επιρροή της σε κρίσιμα διεθνή ακροατήρια.

Απαιτείται, η συνειδητοποίηση και ενεργοποίηση αυτού του πλούτου από την ελληνική πολιτεία και όλους τους εθνικούς φορείς, μέσα από ολοκληρωμένες πολιτικές δημόσιας διπλωματίας και στρατηγικής επικοινωνίας, ώστε η γλώσσα να μετατραπεί σε πραγματικό πολλαπλασιαστή ισχύος και μέσο προώθησης των εθνικών συμφερόντων.

Η ελληνική γλώσσα δεν είναι απλώς ένα πολιτιστικό αγαθό, αλλά πυλώνας εθνικής ισχύος, ικανός να ενισχύσει αποφασιστικά τη θέση της χώρας στο διεθνές σύστημα.

Ανεπιθύμητος για την Ελλάδα (persona non grata) κρίθηκε ο Αλβανός δημοσιογράφος Artan Hoxha, ο οποίος επιχείρησε να εισέλθει στη χώρα από τον μεθοριακό σταθμό της Κακαβιάς.

Κατά τον έλεγχο, οι ελληνικές αρχές τον ενημέρωσαν ότι του επιβάλλεται ισόβια απαγόρευση εισόδου, καθώς θεωρείται «απειλή για τη δημόσια τάξη και την εσωτερική ασφάλεια».

Ο Hoxha έχει απασχολήσει και στο παρελθόν τις ελληνικές υπηρεσίες λόγω των ακραίων εθνικιστικών του τοποθετήσεων και της συστηματικής προώθησης της ιδέας της «Μεγάλης Αλβανίας».

Χαρακτηριστικό περιστατικό υπήρξε η επίσκεψή του στην Κόνιτσα, όταν είχε διαμαρτυρηθεί δημόσια για… την απουσία αλβανικής σημαίας.

Σύμφωνα με επίσημο έγγραφο που παραδόθηκε στον δημοσιογράφο και φέρει τη σφραγίδα των συνοριακών αρχών της Κακαβιάς, ο λόγος της απαγόρευσης είναι ότι «απειλεί την εσωτερική ασφάλεια της ΕΕ ή κράτους-μέλους». Δεν παρατίθενται περαιτέρω λεπτομέρειες.

Το βίντεο της άρνησης εισόδου μεταδόθηκε από το αλβανικό Top Channel.

Έντονη ήταν η αντίδραση της Ένωσης Αλβανών Δημοσιογράφων (UGSH), η οποία κάνει λόγο για «ακραίο μέτρο» και υποστηρίζει ότι η Ελλάδα έχει αυξήσει «παράλογα» τα μέτρα απαγόρευσης σε βάρος Αλβανών δημοσιογράφων.

Η UGSH αναφέρει ότι αντίστοιχες απαγορεύσεις έχουν επιβληθεί στο παρελθόν στους δημοσιογράφους Marin Mema και Enrik Mehmeti, ενώ άλλοι δημοσιογράφοι έχουν προσαχθεί ή καθυστερηθεί σε σύνορα και αεροδρόμια «χωρίς σαφή αιτιολόγηση».

Στην ανακοίνωσή της, η Ένωση υποστηρίζει ακόμη ότι «κύκλοι πολιτικού και εθνικιστικού εξτρεμισμού στην Ελλάδα επηρεάζουν τις υπηρεσίες ασφαλείας» και ζητά την παρέμβαση του αλβανικού Υπουργείου Ευρώπης και Εξωτερικών, καθώς και διεθνών οργανισμών ελευθερίας του Τύπου.

Η Αθήνα έχει επανειλημμένα εκφράσει προβληματισμό για περιπτώσεις δημοσιογράφων που εμπλέκονται σε εθνικιστικές ρητορικές ή πρακτικές που θεωρούνται υπονομευτικές για τη δημόσια ασφάλεια.

«Κανένα τμήμα των ωκεανών δεν έχει πλέον γλιτώσει από την τριπλή πλανητική κρίση: κλιματική αλλαγή, απώλεια βιοποικιλότητας και ρύπανση».

Αυτό τονίζει μεταξύ άλλων, σε συνέντευξή του ο Πιερ Μπαουρέλ (Pierre Bahurel), γενικός διευθυντής του Mercator Ocean International (Διεθνής Οργανισμός Αναλύσεων και ωκεανογραφικών προβλέψεων). Ο κ. Μπαουρέλ ηγείται της παγκόσμιας προσπάθειας για την ψηφιακή παρακολούθηση και πρόγνωση των ωκεανών μέσω του Ευρωπαϊκού Ψηφιακού Διδύμου του Ωκεανού (European Digital Twin of the Ocean), μιας πλατφόρμας, η οποία έχει αναπτυχθεί για την Ευρωπαϊκή Ένωση και αναπαριστά ψηφιακά κάθε λεπτομέρεια των ωκεανών.

Όπως επισημαίνει ο κ. Μπαουρέλ αυτό που παρατηρούν είναι «ιδιαίτερα επείγουσες προκλήσεις στα ύδατα της ΕΕ». Παράλληλα, αναλύει τις περιοχές που ανησυχούν περισσότερο την επιστημονική κοινότητα με τη Μεσόγειο να αναδεικνύεται σε ένα από τα hotspot του πλανήτη. «Τον Ιούνιο του 2025, η λεκάνη της Μεσογείου κατέγραψε τον θερμότερο Ιούνιο που έχει σημειωθεί ποτέ, με θερμοκρασίες επιφάνειας που έφτασαν τους 30 °C, σχεδόν 5 °C πάνω από το κανονικό, και το 62% της επιφάνειάς της να επηρεάζεται από ισχυρούς ή ακραίους θαλάσσιους καύσωνες -- το υψηλότερο ποσοστό που έχει παρατηρηθεί ποτέ», υπογραμμίζει.

Αναφερόμενος στη συμβολή της επιστήμης στη μελέτη των ωκεανών ο κ. Μπαουρέλ τονίζει ότι η «επιστήμη αφήνει τον ωκεανό να μιλήσει για τον εαυτό του μέσω διάφανων και αξιόπιστων στοιχείων». Επιπλέον, αναφέρεται στην αξιοποίηση της τεχνητής νοημοσύνης για την παρακολούθηση των ωκεανών ενώ μιλά για τη συνεργασία με την Ελλάδα και την ελληνική επιστημονική κοινότητα. «Η Ελλάδα είναι από πολλές απόψεις πρωτοπόρα στην Ευρώπη όσον αφορά την ανάπτυξη της τεχνητής νοημοσύνης καθιστώντας την έναν από τους βασικούς συντελεστές στη σύγχρονη ωκεανογραφία», σημειώνει.

Τέλος μιλά για την μετατροπή του Mercator Ocean International σε διακυβερνητικό οργανισμό που θα ηγηθεί της παγκόσμιας ανάπτυξης προηγμένων ψηφιακών υπηρεσιών για τους ωκεανούς.

Σημειώνεται ότι ο κ. Μπαουρέλ, στο πλαίσιο της Γιορτής της Επιστήμης 2025 που διοργανώνει το Γαλλικό Ινστιτούτο Ελλάδος σε συνεργασία με τη γαλλική πρεσβεία, θα συμμετέχει σε συζήτηση αύριο Δευτέρα στις 19.00, με θέμα «Η τεχνητή νοημοσύνη στην Υπηρεσία των Ωκεανών».

Όπως σχολίασε ο καθηγητής, το Mercator Ocean συντονίζει την έκθεση για την Κατάσταση των Ωκεανών του Copernicus για την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Μέσα από την 9η έκδοση που δημοσιεύθηκε τον Οκτώβριο, και με τη συμμετοχή περισσότερων από 100 ειδικών από την Ευρώπη και όλο τον κόσμο, παρατηρούμε σαφή και ανησυχητικά σημάδια. Οι ωκεανοί βρίσκονται υπό άνευ προηγουμένου πίεση από αυτό που ο ΟΗΕ αποκαλεί «τριπλή πλανητική κρίση»: κλιματική αλλαγή, απώλεια βιοποικιλότητας και ρύπανση. Ο ωκεανός απορροφά περίπου το 90 % της υπερβολικής θερμότητας που παράγεται από τις ανθρώπινες δραστηριότητες και, το 2024, η μέση παγκόσμια θερμοκρασία της επιφάνειας της θάλασσας έφτασε το ρεκόρ των 21 °C, ενώ ορισμένοι θαλάσσιοι καύσωνες διήρκησαν για πάνω από 300 ημέρες.

Η θέρμανση των ωκεανών έχει σχεδόν διπλασιαστεί από το 2005 και το 2023, το 22% της επιφάνειας των ωκεανών παγκοσμίως βίωσε τουλάχιστον ένα σοβαρό ή ακραίο θαλάσσιο κύμα καύσωνα. Αυτά τα κύματα καύσωνα προκαλούν ήδη μαζική θνησιμότητα μεταξύ των κοραλλιών, των δασών φυκιών και των θαλάσσιων λιβαδιών, μεταβάλλοντας την κατανομή των ψαριών και επιταχύνοντας την εξάπλωση των εισβάλλοντων ειδών.

Παρατηρούνται ιδιαίτερα επείγουσες προκλήσεις στα ύδατα της ΕΕ: συχνούς και έντονους θαλάσσιους καύσωνες στη Μεσόγειο, ταχεία εξάπλωση εισβάλλοντων ειδών όπως το γαλάζιο καβούρι του Ατλαντικού ή «το γενειοφόρο σκουλήκι φωτιάς», καθώς και οξίνιση των ωκεανών που προχωρά ταχύτερα στις ευρωπαϊκές θάλασσες από τον παγκόσμιο μέσο όρο, επηρεάζοντας άμεσα την υδατοκαλλιέργεια και τη βιοποικιλότητα. Η έκθεση για την κατάσταση των ωκεανών υπογραμμίζει, για παράδειγμα, πώς ο καύσωνας του 2023 στη Μεσόγειο συνέβαλε στην κατάρρευση της αλιείας αχιβάδων στο Δέλτα του Πάδου στην Ιταλία.

Η στάθμη της θάλασσας έχει ήδη αυξηθεί κατά περίπου 228 mm από το 1901, με αποτέλεσμα την αύξηση των πλημμυρών, της διάβρωσης και της εισροής αλμυρού νερού, ιδίως στα Δέλτα και στις παράκτιες πόλεις που βρίσκονται σε χαμηλό υψόμετρο.

Αυτές οι αλλαγές επηρεάζουν άμεσα τους πολίτες: από την επισιτιστική ασφάλεια, καθώς τα αποθέματα ψαριών μετακινούνται ή μειώνονται, έως την ασφάλεια των παράκτιων οικισμών, τους κινδύνους για τα λιμάνια, τις υποδομές, τον τουρισμό και την πολιτιστική ταυτότητα των παράκτιων κοινοτήτων. Οι εκθέσεις για την κατάσταση των ωκεανών στοχεύουν ακριβώς στο να μετατρέψουν τους επιστημονικούς δείκτες σε χρήσιμες γνώσεις για τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής, τις επιχειρήσεις και την κοινωνία.

Κανένα τμήμα των ωκεανών δεν έχει πλέον γλιτώσει από αυτή την τριπλή πλανητική κρίση, λέει ο κ. Μπαουρέλ. Σε όλο τον κόσμο, η θέρμανση των ωκεανών, η άνοδος της στάθμης της θάλασσας, η οξίνιση και η ρύπανση μάς επηρεάζουν όλους.

Η Μεσόγειος ξεχωρίζει ως ένα από τα πιο ανησυχητικά σημεία (hotspots). Θερμαίνεται ταχύτερα από τους παγκόσμιους ωκεανούς και βιώνει άνευ προηγουμένου θαλάσσιους καύσωνες. Τον Ιούνιο του 2025, η λεκάνη της Μεσογείου κατέγραψε τον θερμότερο Ιούνιο που έχει σημειωθεί ποτέ, με θερμοκρασίες επιφάνειας που έφτασαν τους 30 °C, σχεδόν 5 °C πάνω από το κανονικό, και το 62% της επιφάνειάς της να επηρεάζεται από ισχυρούς ή ακραίους θαλάσσιους καύσωνες -- το υψηλότερο ποσοστό που έχει παρατηρηθεί ποτέ. Οι καύσωνες στις αρχές της σεζόν προσθέτουν επιπλέον πίεση στα οικοσυστήματα και τις κοινωνίες.

Οι πολικές περιοχές παραμένουν ένα άλλο θέμα προτεραιότητας. Ο πάγος της Αρκτικής έχει μειωθεί κατά 4% ανά δεκαετία από το 1979, ενώ ο πάγος της Ανταρκτικής έφτασε στο χαμηλότερο επίπεδο που έχει καταγραφεί ποτέ το 2023 -- 1,9 εκατομμύρια km² κάτω από τον μέσο όρο της περιόδου 1993-2010. Αυτές οι αλλαγές διαταράσσουν ολόκληρα οικοσυστήματα, μεταβάλλουν τα καιρικά μοτίβα και επιταχύνουν την άνοδο της στάθμης της θάλασσας σε παγκόσμιο επίπεδο.

Οι ημι-κλειστές θάλασσες, όπως η Βαλτική, είναι εξαιρετικά ευαίσθητες. Το 2022, σχεδόν τα 2/3 της Βαλτικής Θάλασσας βίωσαν θαλάσσιους καύσωνες με ανωμαλίες έως +9,6 °C, σε συνδυασμό με φαινόμενα ευτροφισμού και έλλειψης οξυγόνου, προκαλώντας σοβαρό οικολογικό στρες.

Τέλος, οι «χαμηλές παράκτιες περιοχές» και τα μικρά νησιωτικά κράτη αντιμετωπίζουν ήδη εντονότερες πλημμύρες, διάβρωση και επιπτώσεις καταιγίδων λόγω της ανόδου της στάθμης της θάλασσας και των πιο έντονων κυμάτων.

Για την εξέλιξη των ακραίων καιρικών φαινομένων και κατά πόσο μπορούν να προβλεφθούν, σημειώνει:

Οι ωκεανοί και η ατμόσφαιρα είναι αδιαχώριστα συστήματα, επομένως οι διαταραχές στον ωκεανό επηρεάζουν έντονα τα ακραία καιρικά φαινόμενα. Τα βελτιωμένα δίκτυα παρατήρησης και τα πιο ισχυρά μοντέλα σηματοδοτούν την δυνατότητα πρόβλεψης αυτών των φαινομένων με πολύ μεγαλύτερη ακρίβεια, αλλά οι βασικές τάσεις είναι ανησυχητικές.

Οι εκθέσεις για την κατάσταση των ωκεανών δείχνουν ότι τα ακραία φαινόμενα στον ωκεανό γίνονται όλο και πιο συχνά, πιο έντονα και μεγαλύτερης διάρκειας. Το 1/5 των παγκόσμιων ωκεανών υπέστη σοβαρούς ή ακραίούς θαλάσσιους καύσωνες. Παρατηρούμε επίσης αύξηση των ακραίων κυμάτων, συμπεριλαμβανομένων κυμάτων άνω των 7 μέτρων που καταγράφηκαν στο λιμάνι της Μελίγια κατά τη διάρκεια μιας έντονης καταιγίδας το 2022.

Στον τομέα των προβλέψεων, η πρόοδος είναι σημαντική. Μέσω της υπηρεσίας Copernicus Marine Service, το Mercator Ocean λειτουργεί παγκόσμια και περιφερειακά μοντέλα που αφομοιώνουν δορυφορικά και επιτόπια δεδομένα σε σχεδόν πραγματικό χρόνο. Αυτό μας επιτρέπει να βοηθήσουμε στην πρόβλεψη καταιγίδων, θαλασσίων καυσώνων, υψηλών κυμάτων ή πλημμυρών στις ακτές μερικές ημέρες έως εβδομάδες νωρίτερα, παρέχοντας κρίσιμες πληροφορίες έγκαιρης προειδοποίησης.

Ωστόσο, ορισμένα σύνθετα γεγονότα για παράδειγμα, ένα θαλάσσιο κύμα καύσωνα σε συνδυασμό με χαμηλά επίπεδα οξυγόνου και ρύπους, παραμένουν δύσκολο να προβλεφθούν με ακρίβεια.

Εδώ είναι που η επόμενη γενιά εργαλείων, συμπεριλαμβανομένου του European Digital Twin of the Ocean (Ψηφιακό Δίδυμο Ωκεανού) που υποστηρίζεται από υπολογιστές υψηλής απόδοσης και τεχνητή νοημοσύνη, αναμένεται να επιφέρει σημαντική πρόοδο, υπογραμμίζει.

Για μένα, το να δώσω «φωνή» στον ωκεανό σημαίνει να κάνω την μεταβαλλόμενη πραγματικότητά του ορατή και κατανοητή στην κοινωνία και στους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής, τονίζει ο καθηγητής.

Η επιστήμη δίνει φωνή στον ωκεανό με τρεις τρόπους:

Η επιστήμη δεν μιλά για τον ωκεανό με συμβολικό τρόπο, αφήνει τον ωκεανό να μιλήσει για τον εαυτό του μέσω διάφανων και αξιόπιστων στοιχείων.

Για την πλατφόρμα «Ψηφιακό Δίδυμο Ωκεανού» ( Digital Twin Ocean) και τι παρατηρεί μέχρι στιγμής, ειδικά για την περιοχή της Μεσογείου, ο κ. Μπαουρέλ είπε:

«Η Μεσόγειος είναι μια περιοχή προτεραιότητας για το Digital Twin Ocean, καθώς συγκεντρώνει πολλές παγκόσμιες προκλήσεις σε μια μικρή αλλά πυκνοκατοικημένη λεκάνη.

Επιστημονικές αναλύσεις δείχνουν:

Μια ισχυρή τάση θέρμανσης και επαναλαμβανόμενα θαλάσσια κύματα καύσωνα, συμπεριλαμβανομένων φαινομένων που εκτείνονται σε βάθη 1.500 μέτρων.

Αυξανόμενους παράκτιους κινδύνους, που οφείλονται στην άνοδο της στάθμης της θάλασσας, την αλλαγή της ενέργειας των κυμάτων και τη μεταβολή των ανεμολογικών μοτίβων.

Ιδιαίτερα δυναμική βιογεωχημεία, όπως αποδεικνύεται από το φαινόμενο του 2022 νοτιοανατολικά της Κρήτης, όπου μια ασυνήθιστη περίοδος ψύχους προκάλεσε άνθιση φυτοπλαγκτόν 50% πιο έντονη από το μέσο όρο.

Το Ευρωπαϊκό Ψηφιακό Δίδυμο του Ωκεανού, που αναπτύχθηκε μέσω του προγράμματος EDITO, ενσωματώνει πλέον αυτές τις παρατηρήσεις και τα μοντέλα σε ένα διαδραστικό περιβάλλον. Τα πρώτα παραδείγματα για τη Μεσόγειο επιτρέπουν ήδη στους χρήστες να:

Αυτές οι πρώτες εφαρμογές, που παρουσιάστηκαν στην 3η Διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για τους Ωκεανούς τον Ιούνιο του 2025, δείχνουν πώς το Digital Twin θα υποστηρίξει στρατηγικές προσαρμογής σε τομείς όπως η αλιεία, η προστασία των ακτών, ο τουρισμός και ο θαλάσσιος χωροταξικός σχεδιασμός.

Ο καθηγητής απάντησε σχετικά: Στη Διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για τους Ωκεανούς στη Νίκαια, η Ελλάδα και 11 άλλες ευρωπαϊκές χώρες εξέφρασαν την υποστήριξή τους στην μετατροπή του Mercator Ocean International σε διακυβερνητικό οργανισμό (Intergovernmental Organization - IGO). Κατά τη διάρκεια αυτής της ειδικής εκδήλωσης, η σύμβαση για τον Διακυβερνητικό Οργανισμό (Convention of the future IGO) υιοθετήθηκε και άνοιξε για υπογραφές σε όλα τα ευρωπαϊκά κράτη, με τις πρώτες υπογραφές να έρχονται από τη Νορβηγία και τη Γαλλία.

Αυτό σηματοδότησε ένα σημαντικό βήμα προς την κατεύθυνση της μετατροπής του σε κοινό ευρωπαϊκό και διεθνές απόκτημα αφιερωμένο στα «ψηφιακά συστήματα, πληροφορίες και υπηρεσίες για τους ωκεανούς». Η Ελλάδα υπήρξε βασικός εταίρος σε όλη αυτή τη διαδικασία. Τον Μάρτιο του 2025, το ελληνικό κοινοβούλιο φιλοξένησε μια ειδική συνεδρίαση για το Mercator Ocean IGO, που οργανώθηκε από την ειδική απεσταλμένη του Έλληνα πρωθυπουργού για τους ωκεανούς, Δρ. Αυγερινοπούλου. Η συνεδρίαση αυτή υπογράμμισε το ενδιαφέρον της Ελλάδας να γίνει ιδρυτικό μέλος και τόνισε τη στρατηγική σημασία για τομείς όπως η προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος, η διαχείριση των υδάτων, οι θαλάσσιες μεταφορές και η ψηφιακή πολιτική. Η συμμετοχή της Ελλάδας ήταν ιδιαίτερα σημαντική.

Οι Έλληνες επιστήμονες είναι διεθνώς αναγνωρισμένοι για την εξειδίκευσή τους στη δημιουργία μοντέλων για τους ωκεανούς και την ψηφιακή καινοτομία κάτι που επισημαίνεται και από τη μακροχρόνια συνεργασία μας. Ιδρύματα όπως το ΕΛΚΕΘΕ και το Πανεπιστήμιο Αθηνών, συμβάλλουν σε αυτό. Επιπλέον, η Ελλάδα είναι από πολλές απόψεις πρωτοπόρα στην Ευρώπη όσον αφορά την ανάπτυξη της τεχνητής νοημοσύνης καθιστώντας την έναν από τους βασικούς συντελεστές στη σύγχρονη ωκεανογραφία.

Το Mercator Ocean είναι ο εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τη διαχείριση σημαντικών προγραμμάτων που σχετίζονται με τον θαλάσσιο τομέα, συμπεριλαμβανομένης της ευρωπαϊκής υπηρεσίας πρόγνωσης Copernicus και της ανάπτυξης του μελλοντικού European Digital Twin Ocean. ενώ αποτελεί επίσης ευρωπαϊκό κέντρο, στο οποίο βασίζεται η Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Σε μια εποχή που οι ωκεανοί βρίσκονται στο υψηλότερο επίπεδο της ατζέντας και η Ευρώπη τοποθετείται ως παγκόσμιος ηγέτης στην επιστημονική περιβαλλοντική διακυβέρνηση, είναι απαραίτητο μια σημαντική χώρα στη ναυτιλία όπως η Ελλάδα να συμμετέχει άμεσα στη διακυβέρνηση του Mercator - με την ένταξή της σε αυτόν. Η Ελλάδα θα συμβάλλει στο να διασφαλιστεί ότι οι βασικές «ναυτικές χώρες » της Ευρώπης θα συμμετέχουν στη λήψη αποφάσεων, ενισχύοντας τη συλλογική ικανότητα της Ευρώπης να παρέχει αξιόπιστες ψηφιακές πληροφορίες για τους ωκεανούς και να υποστηρίζει βιώσιμες πολιτικές για την μπλε οικονομία και το κλίμα».

Για τα εργαλεία που αναπτύσσει το Mercator Ocean International και πώς αξιοποιεί τα νέα δεδομένα για να βελτιώσετε τη διαχείριση των ωκεανών, ο κ. Μπαουρέλ είπε:

«Οι προτεραιότητές μας σήμερα επικεντρώνονται στην ενίσχυση των ικανοτήτων της Ευρώπης στον τομέα της παρακολούθησης και της διαχείρισης των ωκεανών με δύο βασικούς τρόπους.

Πρώτον, επεκτείνουμε την υπηρεσία Copernicus Marine Service ώστε να περιλαμβάνει τη συστηματική παρακολούθηση των θαλάσσιων οικοσυστημάτων -- και όχι μόνο των φυσικών και βιογεωχημικών παραμέτρων. Η επέκταση αυτή θα παρέχει μια πληρέστερη και πιο επίκαιρη εικόνα της κατάστασης των ωκεανών, η οποία είναι απαραίτητη για τη διατήρηση της βιοποικιλότητας και την αειφόρο αλιεία.

Δεύτερον, ενσωματώνουμε τις τεχνολογίες Digital Twin Ocean στην υπηρεσία Copernicus Marine Service. Αυτή η διαδραστική πλατφόρμα επιτρέπει προηγμένες προσομοιώσεις και δοκιμές σεναρίων «τι θα συμβεί αν», βοηθώντας τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής και τους επιστήμονες να λαμβάνουν τεκμηριωμένες αποφάσεις για την προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή, τη διατήρηση, την ασφάλεια στη θάλασσα και την μπλε οικονομία.

Ο στόχος δεν είναι η τεχνολογία για την τεχνολογία αλλά να διασφαλιστεί ότι οι καλύτερες διαθέσιμες επιστημονικές γνώσεις για τους ωκεανούς θα μετατραπούν σε αξιόπιστες, αξιοποιήσιμες πληροφορίες που θα υποστηρίζουν τις πολιτικές για τη βιώσιμη γαλάζια οικονομία, την προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή και την αποτελεσματική διαχείριση των ωκεανών.

Ωστόσο, η πιο ελπιδοφόρα πτυχή της τεχνητής νοημοσύνης έγκειται πιθανώς στην ικανότητά της να υποστηρίζει την ανάπτυξη πιο ισχυρών, πιο προσιτών και πιο σχετικών εργαλείων εφαρμογής. Στόχος μας είναι να διευκολύνουμε αυτές τις εξελίξεις παρέχοντας βασικά δεδομένα, γενικά εργαλεία και συνδέσεις σε μια κοινή ευρωπαϊκή πλατφόρμα όπου μπορεί να υποστηρίξει αυτές τις πρωτοβουλίες που είναι προσανατολισμένες στις εφαρμογές. Πρόκειται για έναν τομέα που καθοδηγείται από την καλύτερη δημόσια και ιδιωτική επιχειρηματικότητα, και στον οποίο η Ελλάδα υπερέχει».

Το διάστημα 6-10 Νοεμβρίου 2025 ο σύλλογός μας έκανε ένα ταξίδι πολιτιστικής ανταλλαγής και εξωστρέφειας συμμετέχοντας στο φεστιβάλ της Ταρσού και βιώνοντας μια ανεπανάληπτη εμπειρία.

Το φεστιβάλ ήταν μια γιορτή που ξεχείλιζε η χαρά και η αισιοδοξία.

Ήταν μια όμορφη εκδήλωση με χορούς, εκθέσεις, ομιλίες και δρώμενα.

Κατά την επίσκεψή μας είχαμε την ευκαιρία να γνωρίσουμε την Ταρσό, έναν τόπο με σημαντικά αξιοθέατα, με μνήμες και πλούσια ιστορική και πολιτιστική κληρονομιά. Παράλληλα η γνωριμία με την Μερσίνη ανέδειξε την σύγχρονη δυναμική της περιοχής και τις ξεχωριστές ομορφιές της.

Σε αυτή την σύντομη παρουσία μας ήρθαμε σε επαφή με χορευτικά από άλλες χώρες, γνωρίσαμε την κουλτούρα της Τουρκίας και είδαμε για άλλη μια φορά τη δύναμη του πολιτισμού. Μια δύναμη που ενώνει, στήνει γέφυρες, που αναδεικνύει τη φωτεινή πλευρά της ζωής, που αντιστέκεται στο μουντό και τη μιζέρια.

Θέλουμε να ευχαριστήσουμε τους διοργανωτές για την αγάπη που μας περιέβαλαν και για την άψογη φιλοξενία.

Ιδιαιτέρως εκφράζουμε τις θερμές ευχαριστίες στον Δήμο Ταρσού και στον κ. Orhan Yazivi για την τιμητική πρόσκληση, όπως επίσης και στην κα Deniz Kargamennon η οποία μας συνόδευε σε όλη τη διάρκεια της παραμονής μας, διευκολύνοντας κάθε μετακίνηση και διαδικασία με ευγένεια και συνέπεια.

Φύγαμε γεμάτοι εικόνες και ανθρώπους που δεν θα ξεχάσουμε ποτέ.

Ήταν ένα ταξίδι που μας πλούτισε και κρατάμε αυτές τις μέρες σαν φυλαχτό.

Ήδη ετοιμάζουμε το επόμενο βήμα μας.

Ακόμη ένα στέλεχος ελληνικής καταγωγής (από τον Ξηρόλοφο Παραμυθιάς) ανεβαίνει στην κορυφή της ευρωπαϊκής επιχειρηματικής σκηνής. Ο λόγος για τον Αλέξανδρο Μπούση (Alexandros Bousis), ο οποίος από την 1η Ιανουαρίου 2026 θα αναλάβει καθήκοντα Προέδρου (Brand President) της Delhaize στο Βέλγιο, ενός εκ των μεγαλύτερων παικτών της αγοράς supermarket της χώρας και βασικού πυλώνα του ομίλου Ahold Delhaize, στον οποίο ανήκει και η AB Βασιλόπουλος.

Ο Μπούσης διαδέχεται τον Xavier Piesvaux, ο οποίος ηγήθηκε της Delhaize από το 2017 και πιστώνεται τη στρατηγική στροφή της εταιρείας σε πιο υγιεινά προϊόντα, την ενίσχυση της πελατοκεντρικής φιλοσοφίας, καθώς και τη μετάβαση σε 100% συνεργαζόμενα καταστήματα στη βελγική αγορά.

Ο νέος επικεφαλής της Delhaize στο Βέλγιο δεν είναι ξένος για τον οργανισμό. Με περισσότερα από 14 χρόνια εμπειρίας στον όμιλο και διαδρομή που ξεκίνησε από τον τομέα των οικονομικών, ο Αλέξανδρος Μπούσης εξελίχθηκε σε SVP Commerce & Marketing), ενώ είναι μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής της Delhaize από το 2019. 

Θεωρείται βασικός αρχιτέκτονας του εμπορικού επαναπροσδιορισμού της μάρκας τα τελευταία χρόνια και έχει κερδίσει αναγνώριση στον χώρο για τις πρωτοβουλίες του στην ενίσχυση της πιστότητας των πελατών, τον ψηφιακό μετασχηματισμό και τη διαφάνεια στην εφοδιαστική αλυσίδα τροφίμων.

Πριν ενταχθεί στη Delhaize, εργάστηκε για 5 χρόνια στην Ernst & Young, στους τομείς του ελέγχου και της στρατηγικής συμβουλευτικής, αποκτώντας θεμέλια που αποδείχθηκαν πολύτιμα στη μετέπειτα πορεία του.

Ο Αλέξανδρος Μπούσης διαθέτει πλούσιο ακαδημαϊκό υπόβαθρο: πτυχίο και μεταπτυχιακό στα Οικονομικά και τη Διοίκηση Επιχειρήσεων από τη φημισμένη Solvay Business School του ULB στις Βρυξέλλες, Master στη Χρηματοοικονομική από το Ηνωμένο Βασίλειο, καθώς και Executive εκπαιδευτικά προγράμματα από τη Solvay και τη Harvard Business School.

Κατάγεται από τον Ξηρόλοφο Παραμυθιάς, κατοικεί στις Βρυξέλλες, είναι παντρεμένος και πατέρας δύο παιδιών. Είναι λάτρης του ποδοσφαίρου, των θαλάσσιων σπορ, του καλού φαγητού και κρασιού, ενώ δείχνει ζωηρό ενδιαφέρον για τη διεθνή πολιτική και διπλωματία. Μιλά πέντε γλώσσες: γαλλικά, ελληνικά, αγγλικά, ισπανικά και ολλανδικά.

Το προσωπικό του μότο είναι χαρακτηριστικό του mindset του:

«Έχω ισχυρές αξίες και πιστεύω πως τίποτα δεν είναι αδύνατο…»

«Είμαι περήφανος που μου δίνεται αυτή η πρόκληση. Μαζί με τους 30.000 συναδέλφους της οικογένειας Delhaize, τους συνεργάτες μας και τους προμηθευτές μας, ανυπομονώ να συνεχίσουμε να εξυπηρετούμε τους πάνω από 5 εκατομμύρια πελάτες που εξυπηρετούμε σε εβδομαδιαία βάση με τον καλύτερο δυνατό τρόπο» ανέφερε ο ίδιος.

Η 6η σύνοδος της Partnership for Transatlantic Energy Cooperation (P-TEC), που έλαβε χώρα στο Ζάππειο (6-7/11/2025), με τη συμμετοχή του Υπουργείου Ενέργειας των ΗΠΑ, του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας της Ελλάδας και του Global Energy Center του Atlantic Council, σηματοδοτεί ένα νέο κεφάλαιο στις σχέσεις Ελλάδας και Ηνωμένων Πολιτειών στο πεδίο της ενεργειακής συνεργασίας.

Φέρνει την Ελλάδα στο επίκεντρο της ενεργειακής ασφάλειας της Ευρώπης και της διατλαντικής συνεργασίας, αντανακλώντας την αναγνώρισή της ως πυλώνα σταθερότητας και ενεργειακού παίκτη στην Ανατολική Μεσόγειο και τη Νοτιοανατολική Ευρώπη, σε μια εποχή που η ενεργειακή ασφάλεια έχει αναδειχθεί σε ζήτημα ύψιστης γεωπολιτικής προτεραιότητας.

Η επιλογή της Αθήνας για τη φετινή σύνοδο της P-TEC δεν ήταν τυχαία. Αντανακλά τη στρατηγική βαρύτητα που αποδίδουν οι ΗΠΑ στην Ελλάδα ως σταθερό σύμμαχο και ασφαλή κόμβο στην περιφέρεια της Ε.Ε. και του ΝΑΤΟ.

Παράλληλα, σηματοδοτεί την πλήρη ενσωμάτωση της Ελλάδας σε ένα διατλαντικό πλαίσιο συνεργασίας σε ζητήματα ενέργειας, επενδύσεων και τεχνολογικής καινοτομίας, με χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης που αναζητούν την ενεργειακή τους απεξάρτηση από τη Ρωσία.

Μέσω των συμφωνιών που υπογράφηκαν, οι Ηνωμένες Πολιτείες εδραιώνουν θεσμικά την παρουσία τους στον ευρωπαϊκό ενεργειακό χάρτη μέσω της Ελλάδας, που συνδυάζει γεωγραφική και γεωπολιτική σπουδαιότητα, θεσμική και πολιτική σταθερότητα και αξιοπιστία ως σύμμαχος.

Στο πλαίσιο αυτό, η πρώτη μακροχρόνια σύμβαση προμήθειας LNG μεταξύ της ΔΕΠΑ και της αμερικανικής Venture Global, καθώς και η ενεργοποίηση των ερευνών υδρογονανθράκων στο Ιόνιο από την ExxonMobil και την HELLENiQ Energy, αποτελούν ορόσημα που μετατρέπουν τη χώρα σε κόμβο εισόδου και παραγωγής ενέργειας στην Ευρώπη.

Οι εξελίξεις αυτές αναβαθμίζουν σημαντικά τον γεωπολιτικό ρόλο της Ελλάδας στην ευρύτερη περιοχή, εξασφαλίζουν την ενεργειακή επάρκεια της χώρας και επικυρώνουν τη στρατηγική της επιλογή να λειτουργεί ως μεταφορέας και ρυθμιστής ενεργειακών ροών προς τα Βαλκάνια και την Κεντρική Ευρώπη.

Για τις ΗΠΑ, η Ελλάδα μετατρέπεται πλέον σε στρατηγικό εταίρο στη Μεσόγειο. Όχι μόνο στον τομέα της ενέργειας, αλλά και στο ευρύτερο πλαίσιο της διατλαντικής ασφάλειας.

Επιπλέον, η ενεργειακή συμφωνία Ελλάδας – ΗΠΑ συνιστά, μια ισχυρή πολιτική ψήφο εμπιστοσύνης του Προέδρου Ντόναλντ Τραμπ προς την ελληνική κυβέρνηση, ενισχύοντας και νομιμοποιώντας τη στρατηγική του πρωθυπουργού κ. Κυριάκου Μητσοτάκη για ενεργειακή αυτονομία, διαφοροποίηση πηγών και μετατροπή της Ελλάδας σε βασικό παράγοντα του νέου ευρωπαϊκού ενεργειακού χάρτη.

Σε αυτό το πλαίσιο, η Ελλάδα μπορεί να αξιοποιήσει την ενεργειακή ασφάλεια ως μέσο άσκησης ισχύος και να μετατραπεί από παθητικός αποδέκτης ενεργειακών πόρων σε ρυθμιστή των ενεργειακών ροών, διαμορφώνοντας τις περιφερειακές ισορροπίες.

Ειδικότερα, μέσω του Κάθετου Άξονα (Vertical Gas Corridor), η Ελλάδα θα διοχετεύει φυσικό αέριο στη Βουλγαρία, τη Ρουμανία, τη Μολδαβία και την Ουκρανία, υποκαθιστώντας τις ρωσικές ροές. Η εξέλιξη αυτή ενισχύει τον πολιτικό και διπλωματικό της ρόλο, προσδίδοντας στην Αθήνα μια θέση που ξεπερνά κατά πολύ τα όρια μιας περιφερειακής οικονομίας.

Επιπλέον, η Ελλάδα αναδεικνύεται ως ο φυσικός φορέας της διατλαντικής ενεργειακής στρατηγικής στην Ανατολική Μεσόγειο, αξιοποιώντας τη γεωγραφική της θέση και τις διεθνείς της συμμαχίες για να διαμορφώσει ένα νέο πλαίσιο συνεργασίας και σταθερότητας.

Η Αθήνα, ενισχύει τη θέση της μέσα από πολυμερή σχήματα όπως την πρωτοβουλία 3+1 (Ελλάδα – Κύπρος – Ισραήλ + ΗΠΑ), τα οποία αποτελούν πυλώνα ενεργειακής συνεργασίας και γεωπολιτικής σταθερότητας στην περιοχή, συνδέοντας τα κοιτάσματα της Ανατολικής Μεσογείου με τις ευρωπαϊκές αγορές μέσω ελληνικών υποδομών.

Η Ελλάδα, επομένως, δεν είναι πια «τελικός αποδέκτης» ενέργειας. Είναι παραγωγός, κόμβος και στρατηγικός ρυθμιστής της ενεργειακής ασφάλειας της ΝΑ Ευρώπης.

Ιδιαίτερη σημασία έχει και ο αποκλεισμός της Τουρκίας από τα νέα ενεργειακά δίκτυα που διαμορφώνονται στην Νοτιοανατολική Ευρώπη.

Παρά τις επίμονες προσπάθειες της Άγκυρας να αυτοπροβληθεί ως βασικός διάδρομος μεταφοράς ενεργειακών πόρων από την Ανατολή προς τη Δύση, οι εξελίξεις αποκαλύπτουν τη σταδιακή περιθωριοποίησή της από τις διατλαντικές ενεργειακές πρωτοβουλίες.

Η επιθετική της ρητορική, η αποστασιοποίηση από τη Δύση και οι αναθεωρητικές της βλέψεις στην Ανατολική Μεσόγειο, υπονομεύουν την αξιοπιστία της ως διαμετακομιστικού κόμβου και ενισχύουν τη θέση της Ελλάδας ως σταθερού και θεσμικά αξιόπιστου εταίρου για την Ε.Ε. και τις ΗΠΑ.

Ταυτόχρονα, η Τουρκία χάνει σταδιακά τη δυνατότητα να επηρεάζει τις αποφάσεις για τα ενεργειακά δίκτυα της περιοχής, περιορίζεται ο ρόλος της ως στρατηγικός κόμβος μεταφοράς και υποβαθμίζεται η διαπραγματευτική της ισχύς σε ευρωπαϊκό και διατλαντικό επίπεδο.

Η προοπτική συμμετοχής της σε νέες επενδύσεις υδρογονανθράκων και υποδομές μεταφοράς ενέργειας περιορίζεται σημαντικά, ενώ η Ελλάδα εδραιώνεται ως κεντρικός παράγοντας για τη διασφάλιση της ενεργειακής σταθερότητας στη Νοτιοανατολική Ευρώπη και τη Μεσόγειο.

Η αδυναμία της επίσης, να ενταχθεί σε δίκτυα όπως ο Κάθετος Άξονας ή η πρωτοβουλία 3+1 (Ελλάδα–Κύπρος–Ισραήλ + ΗΠΑ) αποδυναμώνει την θέση της ως στρατηγικού παίκτη στην Ανατολική Μεσόγειο και αποδεικνύει ότι η Άγκυρα δεν ελέγχει πλέον τις ενεργειακές ροές προς την Ευρώπη.

Περαιτέρω, οι πρόσφατες ελληνικές πρωτοβουλίες, όπως η συμφωνία με την Chevron για έρευνες υδρογονανθράκων και γεωτρήσεις νότια της Κρήτης, ουσιαστικά ακυρώνουν de facto τις τουρκικές διεκδικήσεις για τον έλεγχο της Ανατολικής Μεσογείου μέσω του παράνομου Τούρκο-Λιβυκού μνημονίου.

Ταυτόχρονα, οι ισραηλινοί σχεδιασμοί για την κατασκευή αγωγού μεταφοράς ισραηλινού φυσικού αερίου προς την Ευρώπη μέσω Κύπρου και Ελλάδας ενισχύουν τον ρόλο της Ελλάδας ως ενεργειακού κόμβου, παρακάμπτουν πλήρως την Τουρκία, ακυρώνουν τη στρατηγική της “Γαλάζιας Πατρίδας” και καθιστούν σαφές, ότι η Τουρκία δεν είναι πλέον απαραίτητη για τη μεταφορά φυσικού αερίου προς την Ευρώπη.

Παράλληλα, δεν μπορούν να αγνοηθούν οι οικονομικές επιπτώσεις που συνεπάγονται για την Τουρκία οι πρόσφατες ενεργειακές και γεωπολιτικές εξελίξεις.

Ειδικότερα, η Τουρκία αντιμετωπίζει σοβαρές προκλήσεις στην ενεργειακή της επάρκεια και στη διαφοροποίηση των προμηθευτών της, με αποτέλεσμα να εξακολουθεί να εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τη Ρωσία για την κάλυψη μεγάλου μέρους των ενεργειακών της αναγκών.

Αντίθετα, η Ελλάδα μέσω των στρατηγικών συνεργασιών της με τις ΗΠΑ διασφαλίζει μακροχρόνια προμήθεια LNG και πρόσβαση σε τεχνογνωσία υψηλού επιπέδου.

Η Τουρκία χάνει παράλληλα σημαντικούς οικονομικούς και γεωπολιτικούς πόρους, λόγω της αδυναμίας συμμετοχής της στις νέες ενεργειακές εξελίξεις και τα δίκτυα μεταφοράς της περιοχής. Η ενεργειακή της απομόνωση ενισχύει την αίσθηση ότι η Άγκυρα χάνει έδαφος σε έναν τομέα που θεωρούσε μέχρι πρότινος στρατηγικό εργαλείο επιρροής, κάτι που αποτυπώνεται και στον εκνευρισμό που εκδηλώνει στις πρόσφατες δηλώσεις του ο Πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν.

Συγκεκριμένα, στην ομιλία του στην 41η Σύνοδο της Επιτροπής Οικονομικής και Εμπορικής Συνεργασίας του Οργανισμού Ισλαμικής Συνεργασίας (ISEDAK), ο Τούρκος Πρόεδρος κατήγγειλε ότι «το νησί της Κύπρου προστίθεται στο μενού του νέου ιμπεριαλιστικού παιχνιδιού που σχεδιάζεται στην περιοχή». Κάλεσε μάλιστα τα κράτη–μέλη του Οργανισμού να «ενισχύσουν την αλληλεγγύη τους προς τον τουρκοκυπριακό λαό» και να στηρίξουν «τον αγώνα του για δικαιώματα, ελευθερία και δικαιοσύνη στη βάση μιας λύσης δύο κρατών», υπογραμμίζοντας ότι «η Τουρκία, ως μητέρα πατρίδα και εγγυήτρια δύναμη, δεν θα τον αφήσει ποτέ μόνο του».

Παράλληλα, σε τηλεφωνική επικοινωνία με τον πρωθυπουργό της Κυβέρνησης Εθνικής Ενότητας της Λιβύης, Αμπντουλχαμίντ Ντιμπέιμπε, ο κ. Ερντογάν επανέλαβε τη σημασία της διμερούς συνεργασίας στον ενεργειακό τομέα διαβεβαιώνοντας, ότι η Άγκυρα «θα συνεχίσει να προστατεύει τα δικαιώματα και τα συμφέροντα της Τουρκίας και της Λιβύης στην Ανατολική Μεσόγειο».

Όλα τα ανωτέρω, συνθέτουν ένα περιβάλλον σταδιακής γεωπολιτικής υποβάθμισης για την Τουρκία, η οποία βλέπει τις πρωτοβουλίες της να περιορίζονται σε περιφερειακό επίπεδο, ενώ η Ελλάδα αναδεικνύεται σε αξιόπιστο ενεργειακό και στρατηγικό εταίρο της Δύσης.

Επιπλέον, η πρόσφατη Έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την Τουρκία επιβεβαιώνει τον ανωτέρω ισχυρισμό. Συγκεκριμένα, η Έκθεση κατηγορεί την Άγκυρα ότι εξακολουθεί να αμφισβητεί τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο, ενώ δεν συμβάλλει ενεργά στη διαμόρφωση μιας βιώσιμης και δίκαιης λύσης στο Κυπριακό. Παράλληλα, επισημαίνεται η απομάκρυνση της Τουρκίας από τις θεμελιώδεις αρχές του κράτους δικαίου, η υποχώρηση στο πεδίο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και η έλλειψη προόδου στις σχέσεις με την Ε.Ε..

Στις επισημάνεις αυτές, όπου αποτυπώνεται με σαφήνεια η έλλειψη εμπιστοσύνης και η δυσπιστία της Ε.Ε. προς την Τουρκία, το τουρκικό ΥΠΕΞ απάντησε χαρακτηρίζοντας την Έκθεση «αβάσιμη, μεροληπτική και προκατειλημμένη».

Υπό αυτό το πρίσμα, και παρά τα παραπλανητικά αφηγήματα που προβάλλονται εδώ και πολύ καιρό στην Ελλάδα από μερίδα πολιτικών, δημοσιολογούντων και μέσων ενημέρωσης, περί «γεωπολιτικής αναβάθμισης» της Τουρκίας και «γεωπολιτικής υποβάθμισης» της Ελλάδας, η πραγματικότητα τους διαψεύδει παταγωδώς και τους εκθέτει ανεπανόρθωτα.

Η Άγκυρα βιώνει σταδιακή απομόνωση και απώλεια επιρροής, ενώ η Ελλάδα εδραιώνει σταθερά τον ρόλο της ως θεσμικά αξιόπιστου και στρατηγικά αναβαθμισμένου εταίρου της Δύσης στην Ανατολική Μεσόγειο.

Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτής της γεωστρατηγικής αναβάθμισης είναι η πρόσφατη ενεργειακή συμφωνία Ελλάδας – Ουκρανίας.

Μέσω της συμφωνίας που υπογράφηκε στο Μέγαρο Μαξίμου μεταξύ της ΔΕΠΑ Εμπορίας και της ουκρανικής Naftogaz, η Ελλάδα αναλαμβάνει για πρώτη φορά ρόλο τροφοδότη φυσικού αερίου για την Ουκρανία, διασφαλίζοντας σταθερές ροές αμερικανικού LNG μέσω του Κάθετου Διαδρόμου.

Η εξέλιξη αυτή, ενισχύει όχι μόνο την ενεργειακή αλλά και την οικονομική διάσταση της συνεργασίας, καθώς τα οφέλη της συμφωνίας αναμένεται να αποτυπωθούν άμεσα.

Συγκεκριμένα, η επιλογή του Ουκρανού Προέδρου Ζελένσκι να αγοράσει LNG μέσω της Ελλάδας δικαιώνει την στρατηγική επιλογή του πρωθυπουργού κ. Κυριάκου Μητσοτάκη και της Ελλάδας να στηρίξουν σθεναρά τον αμυνόμενο και τον αγώνα της Ουκρανίας κατά της παράνομης ρωσικής εισβολής.

Τώρα, η Ελλάδα αποκτά τον πρώτο λόγο στον ενεργειακό εφοδιασμό της Ουκρανίας και προετοιμάζεται να παίξει καθοριστικό ρόλο στην ανοικοδόμηση της χώρας μετά τη λήξη του πολέμου.

Δεν είναι τυχαίο άλλωστε, ότι διεθνή μέσα όπως το Politico σημειώνουν πως η Ελλάδα είναι η πρώτη χώρα της Ε.Ε. που συμμετέχει ενεργά στο σχέδιο απεξάρτησης της Ευρώπης από το ρωσικό φυσικό αέριο, υιοθετώντας εκ των πραγμάτων την ενεργειακή ατζέντα των ΗΠΑ.

Με αυτή τη συμφωνία, η Ελλάδα παύει να είναι απλός διάδρομος και καθίσταται πλέον στρατηγικός κόμβος διαμετακόμισης ενέργειας, ενισχύοντας παράλληλα τη θέση της σε μια περιοχή όπου η Τουρκία βλέπει την ήδη περιορισμένη περιφερειακή της επιρροή να συρρικνώνεται περαιτέρω, υπογραμμίζοντας με δραματικό τρόπο την αναστροφή του γεωπολιτικού συσχετισμού δυνάμεων στην Ανατολική Μεσόγειο.

Εν κατακλείδι, οι συμφωνίες του Ζαππείου (6–7 Νοεμβρίου 2025) και του Μεγάρου Μαξίμου (16 Νοεμβρίου 2025), δεν συνιστούν απλώς σημαντικές διμερείς πρωτοβουλίες, αλλά αποτελούν τον πυρήνα μιας νέας γεωπολιτικής πραγματικότητας.

Η Ελλάδα παύει πλέον, να κινείται στην περιφέρεια του ενεργειακού χάρτη και καθίσταται κρίσιμος κρίκος του διατλαντικού άξονα.

Πρόκειται για μια γεωπολιτική τομή που κατοχυρώνει τον ρόλο της Ελλάδας ως εγγυήτριας της ενεργειακής ασφάλειας της Ευρώπης, αξιόπιστου εταίρου των ΗΠΑ και ως παράγοντα σταθερότητας σε μια ασταθής περιοχή.

Σε μια εποχή αβεβαιότητας και αστάθειας, η Ελλάδα αναδεικνύεται σε χώρα που δεν ακολουθεί απλώς τις εξελίξεις, αλλά τις επηρεάζει και τις διαμορφώνει, ενισχύοντας τη διεθνή της επιρροή και το γεωπολιτικό της αποτύπωμα.

Η γεωπολιτική αξία των συμφωνιών είναι επομένως διττή: ενεργειακή και πολιτική.

Η Ελλάδα δεν αποτελεί πλέον παθητικό κρίκο στην αλυσίδα των εξελίξεων, αλλά καθοριστικό παράγοντα της νέας ευρωπαϊκής και διατλαντικής αρχιτεκτονικής ασφάλειας θέτοντάς την στο επίκεντρο των διεθνών εξελίξεων.