Δύο χρόνια μετά - Του Σταύρου Κωσταρά



Δεν συνηθίζω να απολογούμαι για τις πράξεις στις οποίες προβαίνω με πλήρη συνείδηση, αλλά αυτή τη φορά νιώθω ότι το οφείλω σε κάποιους ανθρώπους και πρέπει να το κάνω έστω κι αν πέρασαν ακριβώς 2 χρόνια από τις τελευταίες δημοτικές εκλογές!
Γνώριζα και γνωρίζω την αγάπη και την εκτίμηση που είχαν και έχουν για μένα αρκετοί συνδημότες, με τους οποίους ήρθαμε και είμαστε πολύ κοντά, και τους ευχαριστώ για αυτό. Δεν θέλησα όμως να θέσω υποψηφιότητα στον Δήμο Φιλιατών και να ζητήσω την ψήφο τους ξανά, αν και είμαι σίγουρος ότι θα με τιμούσαν και θα είχα πάρα πολλές πιθανότητες να επανεκλεγώ.
Βρέθηκα όμως εκτεθειμένος απέναντι στους συμπολίτες μου, που με εξέλεξαν την πρώτη φορά, και ιδιαίτερα απέναντι στους δημότες του πρώην Δήμου Σαγιάδας, οι οποίοι βρέθηκαν χωρίς στην ουσία εκπροσώπηση στην τότε δημοτική αρχή, αφού επιδιώχτηκε η με κάθε τρόπο απομάκρυνσή μου από την θέση που κατείχα, χωρίς δυστυχώς και κυρίως να αντικατασταθώ.
Κάποιοι ενοχλήθηκαν φαίνεται και μάλλον θεώρησαν ότι η χωρίς ιδιοτέλεια προσφορά μου και ενασχόληση με τα προβλήματα όλων ανεξαιρέτως των συμπολιτών μου, είχε ως στόχο την προσωπική μου ανάδειξη, πράγμα που δεν το σκέφτηκα ποτέ, αλλά και δεν είμαι καν σίγουρος ότι θα το ήθελα και θα το επιζητούσα.
Κάποιοι μάλιστα με συκοφάντησαν κιόλας με ψεύδη που δεν τα χωρούσε ούτε καν η φαντασία μου και στη συνέχεια μου ζητούσαν επισταμένα να συμμετέχω στις εκλογές. Δεν θα ήταν φυσικά δυνατό να το παραβλέψω! Επέλεξα συνειδητά την έμμεση αποχή προκειμένου να μην προβώ σε άλλες ενέργειες, οι οποίες προεκλογικά θα δυσαρεστούσαν φίλους και άξιους συμπολίτες, οι οποίοι πραγματικά ενδιαφέρονται για τον τόπο τους.
Σίγουρα, και χωρίς αμφιβολία, είναι επιλογή και ευθύνη του εκάστοτε δημάρχου να ορίσει με ποιους θέλει να πάει σε επόμενες εκλογές και οι επιλογές του πάντα βαρύνουν τον ίδιο. Ιδιαίτερα αν με κάθε τρόπο δεν ήταν επιθυμητή η συμμετοχή μου στην διοίκηση του Δήμου για λόγους οι οποίοι έχουν να κάνουν με τις μικρότητες και τις εμμονές ορισμένων. Η δε «αναγκαστική» επιλογή μου για θέση ευθύνης, η οποία έγινε κατόπιν του αδιεξόδου στο οποίο περιήλθε ο μέχρι τότε προέδρος επιχείρησης του Δήμου, δυστυχώς δεν συνοδεύτηκε και από την αντίστοιχη συνεργασία για επίλυση των σοβαρότατων ζητημάτων που για πολλά χρόνια, αλλά ακόμα και σήμερα, αντιμετωπίζει η επιχείρηση αυτή, λόγω κακοδιαχείρισης και άλλων σοβαρότερων αιτιών. Η δικαίωση βέβαια έρχεται πάντα εκ του αποτελέσματος!!!
Πλέον αυτού ένιωθα, και νιώθω, ότι με τις συνθήκες που επικρατούσαν, και θεωρώ ότι επικρατούν ακόμα, στο Δήμο Φιλιατών, δεν θα μπορούσα να προσφέρω ποτέ όσα θα ήθελα και όσα θεωρώ είναι μέσα στις δυνατότητές μου. Μικροπολιτική, σκοπιμότητες, αδιαφορία, έλλειψη στόχων, οργάνωσης και συνεργασίας, αλλά και θέλησης για προσφορά στα κοινά, δεν διαμορφώνουν συνθήκες κατάλληλες για όσους θέλησαν και θέλουν να κάνουν κάτι παραπάνω για τον τόπο τους.
Έδωσα από τον εαυτό μου και τη ζωή μου δύο από τα καλύτερά μου χρόνια απασχολούμενος μέρα νύχτα με τις υποθέσεις του Δήμου και των Δημοτών, ακόμα και για αυτές που δεν ήταν στις αρμοδιότητές μου, οι οποίες άλλαξαν τρεις -3- φορές σε σύντομο χρονικό διάστημα, εργαζόμενος καθημερινά χωρίς στην ουσία καμία ανταμοιβή και, επιπλέον, εκπροσωπώντας τον Δήμο σε πλείστες εκδηλώσεις σε όλο τον νομό και σε όλη την Ήπειρο, αλλά δυστυχώς δεν βρήκα την συμπαράσταση και την συνεργασία την οποία περίμενα, αλλά ούτε και την θέληση για να αντιμετωπιστούν τα πολλά προβλήματα του Δήμου. Χαρακτηριστικά θα αναφέρω σημαντικότατη εκδήλωση παρουσίασης βιβλίου για την δικιά μας Μονή Γηρομερίου σε κατάμεστη αίθουσα στα Ιωάννινα, με την παρουσία πρώην υπουργών, βουλευτών, περιφερειάρχη, δημάρχων όλης της Ηπείρου και ιδιαίτερα του Νομού μας, με την συνοδεία αντιδημάρχων και δημοτικών συμβούλων, αλλά και πλήθους κόσμου, στην οποία ο μοναδικός εκπρόσωπος του Δήμου Φιλιατών που παραβρέθηκε ήμουν εγώ.
Είμαι βέβαιος ότι η εκ νέου εκλογή μου ήταν μέσα στις δυνατότητές μου. Μου το ζήτησαν άλλωστε επανειλημμένα τόσο η προηγούμενη, όσο και η νυν δημοτική αρχή, να συμμετάσχω στα ψηφοδέλτια τους. Όταν θεωρώ ότι κάτι μπορώ να προσφέρω, δεν διστάζω και προσπαθώ να κάνω ότι είναι μέσα στις δυνατότητές μου. Όταν όμως κατανοώ ότι οι συνθήκες δεν μου το επιτρέπουν, τότε θεωρώ καλύτερο να αποχωρώ. Δεν είναι, ούτε ήταν ποτέ άλλωστε για μένα, αυτοσκοπός η εξουσία.
Γι’ αυτό άλλωστε σκοπός μου δεν ήταν να εκλεγώ στον Δήμο Ηγουμενίτσας, όπου και εκτέθηκα ως υποψήφιος, αλλά να αποφύγω με κάθε τρόπο να θέσω ξανά υποψηφιότητα στον Δήμο Φιλιατών, διότι ήξερα τις πιέσεις που θα δεχτώ. Δεν ζήλωσα τα μεγάλα σαλόνια όπως κάποιοι αρέσκονται να λένε!
Αυτό άλλωστε φαίνεται και από το ότι δεν ασχολήθηκα σχεδόν καθόλου με την προώθηση της υποψηφιότητάς μου, αλλά συνέβαλα, κυρίως, στην συγκρότηση του συνδυασμού, με τον οποίο συμμετείχα στις εκλογές και για τον οποίο, όσοι γνωρίζουν, ξέρουν καλά ότι έκανα πολύ περισσότερα από όσα μου αναλογούσαν, χωρίς να επιδιώξω κάποιο προσωπικό όφελος. Αυτό προκύπτει άλλωστε και από τον τρόπο που αντιμετωπίζω ακόμη και τώρα το κόμμα που στήριξε τον συνδυασμό με τον οποίο συμμετείχα στις εκλογές, χωρίς να είμαι μέλος του και χωρίς ποτέ ο ίδιος να δω κομματικά τις δημοτικές και τοπικές εκλογές, οι οποίες, κατά την άποψή μου, πρέπει να απογαλακτιστούν από την κεντρική κομματική και πολιτική σκηνή και να στηρίζονται σε όλα ανεξαιρέτως τα δυναμικά κομμάτια της κοινωνίας.
Οι ιδέες μου, ο τρόπος που βλέπω την πολιτική, ο τρόπος που έζησα σα 28 χρόνια που υπηρέτησα στις Ένοπλες Δυνάμεις, και ο τρόπος που βλέπω την ενασχόληση με τα κοινά, δεν μου επιτρέπουν να προσφέρω σε συνθήκες οι οποίες προσβάλλουν κάθε έννοια πολιτικής και διοικητικής δομής λειτουργίας.
Αναφέρω τα παραπάνω διότι πολλές φορές κάποιοι μου λένε «πήγες με τον ΣΥΡΙΖΑ»!!! Αυτά να μην είχε η Ελλάδα και θα ήταν πολύ μπροστά. Όλα τα κομματικοποιούμε με ποδοσφαιρικές δυστυχώς ορολογίες. Κατά την άποψή μου οι τοπικές κοινωνίες δεν πρέπει να βλέπουν κομματικούς υποψήφιους, αλλά να επιλέγουν μόνον όσους και μπορούν και θέλουν να προσφέρουν. Τώρα αν κάποιοι θεωρούν ότι «πήγα» στον ΣΥΡΙΖΑ όταν δεν ήταν καν στην εξουσία για να αποκομίσω κάτι και τώρα που είναι στην εξουσία δεν έχω καμία ουσιαστικά σχέση, τότε μάλλον κάνουν λάθος.
Θέλω ακόμη να ευχαριστήσω τους συμπολίτες μου του Δήμου Ηγουμενίτσας που με τίμησαν με την ψήφο τους στις τελευταίες δημοτικές εκλογές. Και παρά την μήνι ορισμένων ήταν, συγκριτικά, πολλοί αυτοί που το έκαναν . Και αν δέχομαι κριτική για το ότι έθεσα υποψηφιότητα εδώ θα πρέπει να θυμίσω σε ορισμένους ότι, εν αντιθέσει με μερικούς που δεν μένουν καν στον τόπο τους εδώ και πάρα πολλά χρόνια, εγώ έζησα και υπηρέτησα στους Φιλιάτες και στην Σαγιάδα σχεδόν 15 χρόνια και στην Ηγουμενίτσα διαμένω περίπου 9 χρόνια.
Δεν θα σταματήσω ποτέ να ασχολούμαι με την κοινωνία και την πολιτική αλλά πάντα με τον τρόπο που βλέπω εγώ την πολιτική και την ενασχόληση με τα κοινά. Είναι ένας τρόπος που, ακόμη κι αν δεν αρέσει, τουλάχιστον προκαλεί την συζήτηση και την αντιπαράθεση. Κάθε συζήτηση και αντιπαράθεση γεννά ιδέες και κινεί την κοινωνία προς κάποιον σκοπό, από τον οποίο θεωρώ ότι μπορούν να προκύψουν αποτελέσματα. Και τα αποτελέσματα προκύπτουν κυρίως από τις διαφωνίες, όταν αυτές έχουν κοινό τόπο το ενδιαφέρον για τον συνάνθρωπο και την θέληση για προσφορά στην κοινωνία.
Αν και όταν οι συνθήκες το επιτρέψουν θα προσφέρω από κάθε θέση που θα έχω την δυνατότητα να το κάνω, θεωρώντας όμως πάντα ότι και ως απλός πολίτης ο καθένας μας έχει την δυνατότητα να συνεισφέρει και να προσφέρει στην κοινωνία.
Δύο χρόνια μετά - Του Σταύρου Κωσταρά  Δύο χρόνια μετά - Του Σταύρου Κωσταρά Reviewed by thespro.gr on Πέμπτη, Μαΐου 26, 2016 Rating: 5

Σελίδες

Από το Blogger.