ΟΙ «ΞΕΝΙΤΕΜΕΝΟΙ» ΘΕΣΠΡΩΤΟΙ Του Δημήτρη Ζώη

Η Θεσπρωτία υπήρξε Νομός αποστολής μεταναστών κι εργατικού δυναμικού σε διάφορες χώρες. Από αρχές του 20ου αιώνα έφευγαν πολλοί Θεσπρωτοί από τα χωριά των Φιλιατών στην Αμερική . Στη συνέχεια έφευγαν και σε πολλές άλλες χώρες. Στην Αυστραλία, στο Καναδά και στη Ν.Αφρική . Τη δεκαετία του ’60 ήρθε ο μεγάλος ξενιτεμός. Πολλοί συντοπίτες μας έφευγαν για τη Γερμανία και αρκετοί πήγαν στο Βέλγιο. Τη δεκαετία του ΄70 ακολούθησαν μια «μαζική φυγή» προς την αναπτυσσόμενη Αθήνα. Με τη φυγή προς την Αθήνα ήρθε όμως και η ερήμωση των χωριών της Θεσπρωτίας, αφήνοντας πίσω λιγοστούς κατοίκους στα χωριά της …

Αξιοσημείωτη είναι σήμερα, λόγω της ζοφερής κατάστασης που βιώνουμε στην Ελλάδα, μια νέα μετανάστευση των συντοπιτών μας. Με χαρακτηριστικό τα προβλήματα απασχόλησης και την απόγνωση πολλών Θεσπρωτών που βρίσκονται στην πιο παραγωγική ηλικία. Αυτή η νέα μετανάστευση οδηγεί πολλούς, όπως και τους γονείς ή παππούδες τους/μας, στη Γερμανία. Εκεί όμως, η έλλειψη σωστής προετοιμασίας και οι απατηλές προσδοκίες των νεομεταναστών συντοπιτών μας, δημιουργεί δυσάρεστες εκπλήξεις. Συνειδητοποιούν γρήγορα, πως η Γερμανία ζητά μόνο εξειδικευμένο προσωπικό…

Οι λόγοι που οδηγούν τους Συντοπίτες μας στη «φυγή» είναι γνωστοί. Κι έχουν αναφερθεί στο παρελθόν οι μεγάλες ευθύνες του πολιτικού μας προσωπικού (συμπεριλαμβάνεται κι αυτό της Τοπικής Αυτοδιοίκησης), η αναξιοπιστία των πολιτικών κομμάτων, καθώς και οι νοσηρές νοοτροπίες που αποκτήθηκαν κι εμπεδώθηκαν από το Λαό μας. Ιδιαίτερα στη Θεσπρωτία, με σχεδόν τη μισή Θεσπρωτία να ζει σήμερα στη Γερμανία, το πολιτικό προσωπικό του Τόπου μας απέτυχε να δημιουργήσει τις απαιτούμενες "γέφυρες επικοινωνίας" με τους «Ξενιτεμένους» της. Τόσο αυτοί όσο και οι Θεσπρωτοί που μπορούσαν κι έπρεπε να κάνουν «ένα βήμα μπροστά», με ακατανόητες βολικές μεταθέσεις ευθυνών αδιαφόρησαν κι αδιαφορούν (και) για θέματα που σχετίζονται με τους «Ξενιτεμένους» μας. Για τις ανεκπλήρωτες υποσχέσεις όλων των Κυβερνήσεων προς τους Έλληνες του εξωτερικού δε θα αναφερθώ, γιατί είναι … μεγάααααλη ιστορία.

Η αδιαφορία στον Τόπο μας ίσως να έχει σχέση με τη διαπίστωση, πως οι Θεσπρωτοί του εξωτερικού δεν είναι άλλο οι περιζήτητοι συναλλαγματοφόροι του …«Αγίου Μάρκου». Ούτε είναι, μαζί με τους «Αθηναίους» οι σημερινοί περιζήτητοι επενδυτές που θα ξαναπροκαλέσουν την εντυπωσιακή ανάπτυξη της δεκαετίας του ΄70 και ΄80 στη Θεσπρωτία, λόγω της μεγάλης οικοδομικής δραστηριότητας. Σημειώνω πως η οικοδόμηση με χρήματα των «Ξενιτεμένων» εκείνης της εποχής, κυρίως της Γερμανίας, έδιναν σημαντικότατη λύση στο θέμα της απασχόλησης και βελτίωναν εντυπωσιακά την ποιότητα ζωής στον Τόπο μας.

Σήμερα, οι νεότερες γενιές των Θεσπρωτών της 2ης και 3ης γενιάς των «Ξενιτεμένων», απέχουν από όλα τα παραπάνω. Ούτε μαγνητίζονται από τα σημερινά πανηγύρια. Κυρίως όταν «λείπει» ο συνδετικός κρίκος που τους έφερνε στα χωριά των γονέων και παππούδων τους, λίγο τους ενδιαφέρουν αυτά «τα ανταμώματα». Δύσκολο να βρεθεί μια «μαγική» λύση. Είναι βέβαιο όμως ,πως τόσο η ανυπαρξία ενός σχεδίου και προγράμματος που «θα δέσει» τους θεσπρωτικής καταγωγής νέους μας με τη Θεσπρωτία, όσο και το μηδαμινό ενδιαφέρον των βουλευτών, των τοπικών Αρχόντων αλλά κυρίως της θεσπρωτικής κοινωνίας που θα μπορούσε να ενισχύσει αυτή την προσπάθεια για δημιουργία «γεφυρών επικοινωνίας», θα οδηγήσει (με το καιρό) τους απανταχού Θεσπρωτούς στην αποξένωσή τους με τον Τόπο καταγωγής τους.

Τα στελέχη των πολιτικών κομμάτων, μικρά και μεγάλα, οφείλουν να μας γνωρίσουν τις πολιτικές θέσεις τους στο παραπάνω θέμα. Η αφωνία τους και η αφωνία των βουλευτών μας στα ζητήματα που απασχολούν τη μισή Θεσπρωτία δε δικαιολογείται. Κι αντί να σηκώνονται «λάβαρα» που δεν ακολουθεί κανείς πια, προτείνω να φωτιστούν τα θέματα που αγγίζουν τους Θεσπρωτούς. Πριν τους γυρίσουμε οριστικά όλοι την πλάτη… Είναι καιρός ο έμπειρος στα θέματα των Ξενιτεμένων και του Τόπου μας, πρώην πρόεδρος της Πανηπειρωτικής Ομοσπονδίας Γιώργος Οικονόμου να «φανεί». Είμαι βέβαιος, πολλοί θα σταθούν δίπλα του…

Είναι καιρός, πέρα από υπερφλυαρίες, μεγαλοστομίες ή ανεπάρκειες , να παραχθεί ένας γόνιμος διάλογος με ενδιαφέρουσες πολιτικές σκέψεις και θέματα που θα ενδιέφεραν όλους τους Θεσπρωτούς. Εύχομαι από βάθος καρδιάς να προβληματίσουν τα παραπάνω ελπίζοντας να δημιουργηθούν οι αναγκαίες «γέφυρες επικοινωνίας» με τους «Ξενιτεμένους» μας..