ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΑΝΤΙΟ ΣΤΟ ΤΕΩΣ ΛΙΜΕΝΑΡΧΗ ΗΓΟΥΜΕΝΙΤΣΑΣ ΑΓΓΕΛΟ ΜΑΡΓΕΛΗ

Δικαιολογημένος ο πόνος και επιβεβλημένα τα δάκρυα αυτής της ώρας αγαπημένε μου Άγγελε.
Νόμος αιώνιος και ακατάλυτος, νόμος σκληρός αλλάς δίκαιος, έχει καθορίσει ό,τι κάθε τι που γεννιέται θα πεθαίνει, ότι έχει αρχή θα έχει και τέλος, μόνο ο Θεός είναι αιώνιος.
Κύριε Υποναύαρχε κ. Λιμενάρχη!
Κοιτάζουμε και απορούμε, αντικρίζουμε και αμφιβάλλουμε, παρατηρούμε και αναλογιζόμαστε! Κι όμως είναι αλήθεια. Έφυγες, έφυγες τόσο ήρεμα και αθόρυβα. Έφυγες όπως ακριβώς ήρθες, αγνός, έντιμος, καλοσυνάτος, έφυγες και οι καρδιές των δικών σου άδειασαν...
Είμαστε όλοι γύρω από το καταστόλιστο με λουλούδια φέρετρό σου, η αγαπημένη σου σύζυγος, οι μονάκριβές σου κόρες και γαμπροί σου, τα εγγόνια σου, τ' αδέρφια σου, ανίψια και αδέρφια, συμπέθεροι και κουμπάροι, φίλοι και συγγενείς, παρουσία εκπροσώπων του Λιμενικού Σώματος, και εκ μέρους της συγγενών της Θεσπρωτικής γης σου μεταφέρω τους τελευταίους χαιρετισμούς του αποχωρισμού, ενώ λίγο αργότερα θα ψάλουμε τους πρώτους χαιρετισμούς στην Υπεραγία Θεοτόκο.
Διάλεξες να φύγεις την πιο ευτυχισμένη ημερομηνία της ζωής σου, την επέτειο του γάμου σου!
Θρηνούμε όλοι μας ένας πρότυπο αρετής Λιμενάρχη, έναν αδαμάντινο χαρακτήρα, έναν άνθρωπο με ιδέες και με ελληνοχριστιανικά ιδεώδη, υποδειγματικό οικογενειάρχη, πιστό σύζυγο, στοργικό πατέρα και παππού, που η επάρατος δεν σ' άφησε να χαρείς τα εγγόνια σου, αγαπητός συγγενής, πιστός και ειλικρινής φίλος και καλός άνθρωπος.
Σε διέκρινε η διαύγεια, η σαφήνεια, η λιτότητα.
Τα λόγια σου ήταν σταθερά, τίμια, αντρίκεια, καλοζυγισμένα, ακριβή και εύστοχα.
Σπουδάζοντας στον Πειραιά και στη συνέχεια στη Σχολή Αξιωματικών του Λιμενικού Σώματος, έφτασες στην ακριτική Ηγουμενίτσα ως Σημαιοφόρος. Υπηρέτησες ως Διοικητής στις Σχολές της Πρέβεζας και της Κύμης, την ιδιαίτερη πατρίδα σου που αγαπούσες υπερβολικά και τέλος επέστρεψες ως Κεντρικός Λιμενάρχης Ηγουμενίτσας και τελευταία στην αγαπημένη σου Χαλκίδα.
Σε καμαρώναμε όλοι μας και σε χαιρόμαστε με την ωραία σου στολή.
Έκανες το καθήκον σου με αφοσίωση υποδειγματική.
Κύριε Λιμενάρχη!
Μπορείς να επαναλάβεις με όλη τη σεμνότητα τους λόγους του Αποστόλου των Εθνών: "Τον αγώνα τον καλόν ηγώνισμαι, τον δρόμον τετέλεκα, την πίστην τετήρηκα".
Εκεί που θα πας σε περιμένουν οι αγαπημένοι σου γονείς, ο γαμπρός σου, οι κουνιάδες σου, οι κουνιάδοι σου, ο Αλέξης τελευταία που σ' αγαπούσε και σε καμάρωνε υπερβολικά.
Σου μεταφέρω τα τελευταία λόγια της Ρέας:
Αντίο λατρεμένη μου σύζυγε, αντίο χρυσέ μας πατέρα και παππού λένε τα μάτια των δικών σου, αντίο Άγγελε μου, θα βλέπω τις φωτογραφίες από τις εκδρομές μας στις Ευρωπαϊκές πρωτεύουσες και θα είμαι πάντα κοντά σου, παίζοντας το χαρισμένο κομπολόι σου, της αγαπημένη σου ομάδας.

Ας είναι ελαφρύ το χώμα της Χαλκίδας που θα σε σκεπάσει ...
Καλό σου ταξίδι και μη ξεχάσεις να 'ρχεσαι στον ύπνο μας, γίνε αεροφύσημα και γλυκοφίλησέ μας.
Θα είσαι πάντα στην καρδιά, στη ψυχή και στη σκέψη μας!
Αιωνία σου η μνήμη. 

Ο Μπατζανάκης σου Δημήτρης

ΑΝΤΙΟ ΑΓΓΕΛΕ ΜΑΣ

Πόσο θα ήθελα να γυρνούσα τα χρόνια πίσω, σ' αυτά τα χρόνια που ήρθε ένα παιδί από την Εύβοια και μπήκε στην οικογένειά μας ένα παλικάρι που ήρθε και μεγάλωσε ακόμα πιο πολύ τη οικογένεια του πατέρα μας.
Άγγελε καρδιά μου εκεί που πηγαίνεις σήμερα πήγαινε μια βόλτα να δεις τους γονείς σου.
Πρόσεξε όμως μη σε γελάσουν και σε κρατήσουν εκεί.
Εκεί είναι για γερόντους.
Εσύ είσαι παλικάρι, δεν είσαι γέρος.
Να τους πεις ήρθα γιατί εδώ είναι ένας γιατρός μεγάλος και τρανός, γιατρεύει τα παλικάρια, θα γίνω καλά και θα γυρίσω πίσω, έχω γυναίκα νέα και όμορφη, θέλω να γεράσουμε μαζί, με περιμένει.
Έχω πει στα παιδιά μου και στα εγγόνια μου να τα πηγαίνω στη παιδική χαρά, να τους πω παραμύθια, να τους μάθω τα πρώτα τους γράμματα.
Καλό ταξίδι Άγγελε, σε περιμένω τα βράδια στα όνειρά μου. 

Σε αγαπώ πολύ Άγγελε

Η κουνιάδα - αδερφή σου Βασίλω