Αρχές 20ου αιώνα. Όταν η Παραμυθιά παρήγαγε το δικό της ηλεκτρικό ρεύμα

paramythia-online.gr

Σε μία περίοδο μετάβασης από την τουρκοκρατία στην ελεύθερη Ελλάδα, η Παραμυθιά συνεχίζοντας το επιχειρηματικό παρελθόν που δημιούργησε τους προηγούμενους 3 αιώνες, απέκτησε την δική της εταιρεία ηλεκτρικού ρεύματος, που κάλυπτε τις ανάγκες τις πόλης, όταν άλλες περιοχές ήταν στο σκοτάδι ακόμα και για δεκάδες χρόνια μετά.

Ο λόγος για την ηλεκτροφωτιστική εταιρεία Κολσουζιάν & Ριζιάν.

Οι ανάγκες της εποχής για ηλεκτροδότηση και η επιχειρηματικότητα των Αρμένιων, όπως συνηθιζόταν να αποκαλούν τους Λεωνίδα Κολσουζιάν και Συμεών Ριζιάν, είχε ως αποτέλεσμα την δημιουργία μιας εταιρείας πρότυπο για την εποχή, που σκοπό είχε την παροχή ρεύματος στους συνδρομητές πελάτες της.

Στην φωτογραφία βλέπετε μηνιαία απόδειξη πληρωμής για τον μήνα Νοέμβριο του 1932, συνολικής αξίας 99 δραχμών. Η απόδειξη είναι από το προσωπικό αρχείο της Κατερίνας Πλαπούρη, η οποία και την δώρισε στο ιστορικό αρχείο Παραμυθιάς.

Τα γραφεία της εταιρείας βρισκόταν στην περιοχή του Μανόπουλου στην Παραμυθιά και η παραγωγή του ηλεκτρικού γινόταν στον κάμπο της Παραμυθιάς με την χρήση πετρελαιοκινητήρα, ο οποίος για την εποχή ήταν η τελευταία λέξη της τεχνολογίας.

Για να καταλάβουμε την σπουδαιότητα του εγχειρήματος, αξίζει να σημειωθεί πως η ΔΕΗ έκανε την πρώτη σοβαρή προσπάθεια για την εκμετάλλευση λιγνιτικών κοιτασμάτων το 1932 (την ιδια χρονιά με την αποδειξη της φωτογραφίας), ενώ είχαν προηγηθεί ορισμένες ιδιωτικές εταιρείες ανα την Ελλάδα που άρχιζαν να στήνουν τα πρώτα οργανωμένα δίκτυα ηλεκτροδότησης με μηχανές 220 Volt συνεχούς ρεύματος.

Όσο αφορά την εταιρεία της Παραμυθιάς και με την πάροδο του χρόνου, στα μέσα της δεκαετίας του 50, η ΔΕΗ έφτασε και στην Παραμυθιά και αγόρασε την εταιρεία Κολσουζιάν & Ριζιάν όπου και χρησιμοποίησε τις εγκαταστάσεις και τον πετρελαιοκινητήρα για τις δικές της ανάγκες.

Η εξαγορά μικρών εταιρειών παραγωγής ρεύματος, ξεκίνησε από την ΔΕΗ το 1950, ενώ είχε προηγηθεί μια εξηκονταετία – από τη λειτουργία του πρώτου σταθμού παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος της Γενικής Εταιρείας Εργοληψιών το 1889 , κατά την οποία λιγες μικρές εταιρείες παρήγαγαν ρεύμα χαμηλής ποιότητας και υψηλής τιμής, στο οποίο δεν είχαν πρόσβαση τα φτωχά νοικοκυριά. Η τάση του ήταν μειωμένη και έτσι ούτε σκέψη μπορούσε να γίνει για τη χρησιμοποίηση οικιακών ηλεκτρικών συσκευών, για αγροτικό εξηλεκτρισμό και για σοβαρή ηλεκτροκίνητη βιομηχανία.

Σε αντίθεση με αυτές τις εταιρείες, οι Κολσουζιάν & Ριζιάν πρόσφεραν ποιοτικές υπηρεσίες, φυσικά ακριβές, άλλα ικανές για χρήση πέραν του φωτισμού.

Σήμερα απόγονοι του Λεωνίδα Κολσουζιάν ζουν στην Κέρκυρα, ενώ του Συμεών Ριζιάν στην Αργεντινή.