"ΤΑ ΑΛΟΓΑ ΔΕΝ ΞΕΧΝΟΥΝ" ΒΙΒΛΙΟΚΡΙΤΙΚΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟΥ ΤΟΥ Κ. ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ ΑΠΌ ΤΟΝ ΗΛΙΑ ΒΕΖΔΡΕΒΑΝΗ

"ΤΑ ΑΛΟΓΑ ΔΕΝ ΞΕΧΝΟΥΝ" ΒΙΒΛΙΟΚΡΙΤΙΚΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟΥ ΤΟΥ Κ. ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ ΑΠΌ ΤΟΝ ΗΛΙΑ ΒΕΖΔΡΕΒΑΝΗ

Ο εκλεκτός συμπατριώτης, από την Σίδερη Φιλιατών, κ. Κώστας Σπυρόπουλος είναι οικονομολόγος, ως πτυχιούχος της Ανώτατης Σχολής Οικονομικών και Εμπορικών Επιστημών, τώρα Οικονομικό Πανεπιστήμιο, και υπήρξε κορυφαίο Διοικητικό Στέλεχος (Γενικός Διευθυντής) της ΕΥΔΑΠ.

Επί πολλά χρόνια και μέχρι σήμερα χρησιμοποιεί την "πέννα" του για να προβάλλει τοπικά, κοινωνικά και Εθνικά θέματα με ιδιαίτερη απήχηση στο αναγνωστικό κοινό. Από τις αρχές του 1990 ο κ. Σπυρόπουλος "μπαίνει δυναμικά" στο χώρο της Λογοτεχνίας και προσφέρει στην Ελληνική Γραμματεία μέχρι σήμερα τέσσερα βιβλία. 

Είναι αυτά τα κάτωθι:

1. Βιώματα και αναμνήσεις από την Σίδερη - Φιλιατών, 1992 .

2. Στο κυνήγι του ονείρου, 2013.

3. Κάλλιο αργά, 2018.

4. Τα άλογα δεν ξεχνούν, 2019.

Το τελευταίο Βιβλίο του κ. Κ. Σπυρόπουλου έλαβα πρόσφατα με μια εγκάρδια αφιέρωση. Τον ευχαριστώ θερμά τόσο για την αποστολή του βιβλίου του, όσο και για τα αισθήματα εκτίμησης και αγάπης της αφιέρωσής του.

Ισχυρίζονται οι ψυχολόγοι ότι: "Συνειρμός είναι η διαδικασία με την οποία η συνείδηση συνδέει τις παραστάσεις και ο τρόπος, με τον οποίο, τις ανακαλεί από την μνήμη χωρίς την παρέμβαση της βούλησης."

Κάτι παρόμοιο αισθάνθηκα, "συνειρμικά", όταν επήρα στα χέρια μου το αναφερθέν πόνημα και είδα το εξώφυλλο με τον τίτλο "ΤΑ ΑΛΟΓΑ ΔΕΝ ΞΕΧΝΟΥΝ" και με την θαυμάσια εικόνα ενός όμορφου αλόγου να τρέχει ...Ιπποδρομιακά!

Δηλαδή ανακληθήκαν στην μνήμη του τα Άλογα του Περικλέους. Θυμίζω στους φιλίστορες ότι: Όταν ο Ηγέτης της Αθηναϊκής Δημοκρατίας ΠΕΡΙΚΛΗΣ (485 -429 π.Χ.) ολοκλήρωσε τα μεγάλα έργα της Αθήνας και ιδιαίτερα τον Ναό της Αθηνάς, τον ΠΑΡΘΕΝΩΝΑ, διοργάνωσε λαμπρές τελετές.

Σ' αυτές τις λαμπρές τελετές ετίμησε όλους όσοι συνέβαλαν στην κατασκευή αυτών και ιδιαίτερα στην κατασκευή του ΠΑΡΘΕΝΩΝΑ, αρχίζοντας από τους αρχιτέκτονες ΙΚΤΙΝΟ και ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ και τον γλύπτη ΦΕΙΔΙΑ, που ήταν ο Γενικός Επιστάτης. Ο ΠΕΡΙΚΛΗΣ, όμως δεν ελησμόνησε και την προσφορά των Αλόγων, που μετέφεραν τα μάρμαρα από την ΠΕΝΤΕΛΗ, καθ' όσον ο ΠΑΡΘΕΝΩΝΑΣ κτίσθηκε, ολόκληρος από Πεντελικό Μάρμαρο. Για να τιμήσει ο ΠΕΡΙΚΛΗΣ την προσφορά των Αλόγων έδωσε εντολή να μεταφερθούν τα υπομονετικά και εργατικά τετράποδα στους ΔΗΜΟΣΙΟΥΣ ΚΗΠΟΥΣ για να βόσκουν εκεί ανεμπόδιστα και προνομιακά . Η εντολή εκτελέστηκε, αλλά ολίγες ημέρες μετά, τα Άλογα εγκατέλειψαν τους ΔΗΜΟΣΙΟΥΣ ΚΗΠΟΥΣ και, αφού θυμήθηκαν την 7χρονη πορεία τους (7 χρόνια χρειάσθηκαν για να κτιστεί ο ΠΑΡΘΕΝΩΝΑΣ, 448-439 π.Χ.) άρχισαν να "εκτελούν" το Δρομολόγιο ΠΕΝΤΕΛΗ - ΠΑΡΘΕΝΩΝΑ, και ΠΑΡΘΕΝΩΝΑ - ΠΕΝΤΕΛΗ! Τα άλογα δεν εξέχασαν!! Θυμήθηκαν!!! Συνέχισαν να κάνουν αυτό, που είχαν συνηθίσει να κάνουν μέχρι το τέλος της ζωής τους στην γνωστή διαδρομή.

...Και ενώ εζούσα αυτούς τους συνειρμούς, άρχισα την ανάγνωση του βιβλίου του φίλτατου ΚΩΣΤΑ ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ με τον τίτλο "ΤΑ ΑΛΟΓΑ ΔΕΝ ΞΕΧΝΟΥΝ" που είναι μια προσεγμένη Συλλογή Διηγημάτων, ένα κείμενο επαίνου για μια διάκριση ενός 26χρονου Έλληνα, ένα κείμενο για την ημέρα της ευτυχίας και ένα κείμενο για μια Βιβλιοκρισία του γράφοντος για άλλο του Βιβλίο.

- Στην πρώτη ανάγνωση... "τρέχοντας" επήρα την απάντηση στο ερώτημα: Γιατί ο τίτλος του βιβλίου: "ΤΑ ΑΛΟΓΑ ΔΕΝ ΞΕΧΝΟΥΝ" όπου "δικαιώθηκαν" οι συνειρμικές σκέψεις. Σ' αυτή την Συλλογή Διηγημάτων του Κώστα Σπυρόπουλου είναι εμφανής η πολυποίκιλη θεματολογία. Μια θεματολογία, που εμφιλοχωρεί και διεισδύει δεξιοτεχνικά στον κοινωνικό ιστό με διακριτή ηθογραφία πρωταγωνιστών και κομπάρσων. Ομοιάζει με τα πολυποίκιλο κρασί, που προκύπτει από την σύνθλιψη σταφυλιών διαφόρων ποικιλιών και που κάθε μια ποικιλία προσθέτει το δικό της άρωμα στην Οινική Πανδαισία.

- Στην δεύτερη ανάγνωση εθαύμασα τον παθολογικό Τοπικισμό του Συγγραφέα, που χωρίς να αναφέρει την γενέτειρά του, ΣΙΔΕΡΗ, που την ονομάζει "χωριό της Ηπείρου", που χωρίς να αναφέρει την Θεσπρωτία, ομιλεί για τα δεινά, που υπέστη ο τόπος με τα όργια των Μουσουλμανοτσάμηδων και τις εγκληματικές πράξεις αυτών των αρνησιπάτριδων, αρνησίθρηκων και μητραλοιών σε βάρος των Ελλήνων Χριστιανών της Θεσπρωτίας.

-Στην τρίτη ανάγνωση "συνάντησα", τον λογοτέχνη με όλη την σημασία της λέξης, Κώστα Σπυρόπουλο, που ξετυλίγει, τα Διηγήματά του με ένα Κροίσιο λεξιλόγιο, καθάρια Ελληνική γλώσσα στολισμένη με καλολογικά στοιχεία, με ορθολογισμένο κριτικό πνεύμα, και ανθρώπινη πλοκή. Δεν μπορώ να παραλείψω το γεγονός ότι ο Συγγραφέας χρησιμοποιεί την "Ντοπιολαλιά" (Γλωσσικό ιδίωμα μιας περιοχής) με την ευχέρεια του μόνιμου κατοίκου του χωριού του, την Σίδερη! Βέβαια ο γράφων με καταγωγή τον Τσαμαντά, μόνιμη διαβίωση την Ηγουμενίτσα και συχνότατες επαφές με τους Σιδεριώτες, αναγκάσθηκε να προσφύγει στα φώτα της μισο- Σιδεριώτισσας φίλης Εκπαιδευτικού ΟΥΡΑΝΙΑΣ (Εξαρ. - Μασουρ.) για την ερμηνεία κάποιων "αγνώστων" λέξεων!

... Και ακόμη στην τρίτη ανάγνωση "συνάντησα" τον Κ. Σπυρόπουλο να τιμά τους αγωνιστές της ζωής, να περιγράφει παραστατικότατα την ξενιτειά τόσο με τα θετικά, όσο και με τα πολλά αρνητικά της στοιχεία, που είναι η πίκρα, ο πόνος, οι λύπες οι θλίψεις, οι χωρισμοί. Και όλα αυτά με μια πέννα βουτηγμένη στο μελανοδοχείο της ανθρωπιάς.

Τέλος, σ' αυτήν την τρίτη ανάγνωση "συνάντησα" τον Κ. Σπυρόπουλο μέσα από τα Διηγήματά του να διδάσκει Πατριδολατρεία, Χριστιανική Ορθοδοξία, αδελφική φιλία, κοινωνική αλληλεγγύη, Παραδειγματική τοπολατρεία.

Ο Συγγραφέας Κ. Σπυρόπουλος στηλιτεύει πράξεις και συμπεριφορές σαν τον Ι. Πρόδρομο, σαρκάζει και σατιρίζει αυτές σαν τον Ροϊδη και τις προβάλει με την αλήθεια του Παπαδιαμάντη, άσχετα αν ο "Άγιος" των Ελληνικών Γραμμάτων στο βιβλίο του "έμποροι των εθνών" γράφει: "Η αλήθεια είναι πάντοτε παράλογος και δια τούτο δεν την λέγουσι οι φρόνημοι και οι ηλικιωμένοι, αλλά την ομολογούσι οι μεθυσμένοι, οι τρελοί και τα μικρά παιδία"!

Ήταν στις προθέσεις μου να παρουσιάσω όλα τα Διηγήματα της εκλεκτής Συλλογής με σύντομες περιλήψεις και να προβώ σε ξεχωριστές επισημάνσεις, αλλά ο κίνδυνος αποδυνάμωσης του ενδιαφέροντος του αναγνώστη ήταν εμφανής.

Ύστερα από αυτά ολοκληρώνω αυτήν την παρουσίαση του βιβλίου του αγαπητού μας Συγγραφέα Κ. Σπυρόπουλου τόσο με τα ολόθερμα συγχαρητήρια μας για την νέα επιτυχημένη λογοτεχνική του εργασία, όσο και με την ευχή μας να συνεχίσει να πλουτίζει την Ελληνική Γραμματεία με τις σπουδαίες Λογοτεχνικές του Δημιουργίες.

ΗΛΙΑΣ Κ. ΒΕΖΔΡΕΒΑΝΗΣ

Υστερόγραφα:

1) Οι εξαιρετικές Εκδόσεις "Ελίκρανον" θα ....΄΄ταξιδεύσουν΄΄ τα βιβλία σ΄ ολόκληρη την Ελλάδα. Ακόμα θα φθάσουν και στο Αρχαίο Ελίκρανον (σημ. Κρανιά) της Βορείου Ηπείρου, που ζουν ΈΛΛΗΝΕΣ και πριν απότην εποχή του Πολυβίου ( 477 π.Χ.) που ιστορικώς αναφέρονται... Συνεπώς οι λέξεις της "Ντοπιολαλιάς" φρονούμε ότι πρέπει ή να ερμηνεύονται αμέσως μέσα σε παρένθεση ή " αγγύλη, ή να ερμηνεύονται στο τέλος της σελίδας κάτω από μια οριζόντια γραμμή, ή να ερμηνεύονται στο τέλος του Βιβλίου όλες μαζί με Αλφαβητικό κατάλογο.

2) Στο Διήγημα της Συλλογής με τίτλο "Ελληνική Σημαία" διαπιστώνεται "απουσία" Ελλήνων στην Αργεντινή. Προσωπικά τον Αύγουστο του 1986 δέχθηκα την επίσκεψη του συμπατριώτη μας από το Παλαιοχώρι - Φιλιατών κ. ΦΙΛΙΠΠΟΥ ΝΤΡΙΤΣΟΥ, που ήταν ΕΠΙΤΙΜΟΣ ΠΡΟΞΕΝΟΣ της Ελλάδας στην Αργεντινή και κατοικούσε στο Μπουένος Άιρες.

3) Είναι δίκαιον να σημειώσω ότι: Με τον Κ. ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟ δεν συναντήθηκα ΠΟΤΕ για ένα καφέ, για ένα ποτό, για ... ένα ποτήρι νερό! Ούτε και για μια ... "τσικουδιά" της Κρητικής συζύγου του κ. ΧΡΥΣΗΣ ΑΡΧΟΝΤΑΚΗ. Απόρροια των πνευματικών δραστηριοτήτων μας είναι η αλληλοεκτίμηση, που μας "δένει".

4) Οι Συγγραφείς, που μου αποστέλλουν τα βιβλία τους, πάντοτε σημειώνουν και μια "ΑΦΙΕΡΩΣΗ". Ποτέ, δεν δημοσίευσα καμία από αυτές. Στο παρόν σημείωμα θα κάνω μια - και ΜΟΝΑΔΙΚΗ- εξαίρεση. Θα παραθέσω την Αφιερωση του Κ. Σπυρόπουλου. Έχει ως εξής:

"ΑΦΙΕΡΩΝΕΤΑΙ: Στον συμπατριώτη τ. Βουλευτή κ. Ηλία Βεζδρεβάνη, που με τις επιδόσεις του τίμησε, όσο λίγοι, το βαρύ αξίωμα του Βουλευτή.

Σε μένα έκανε την τιμή να διαβάσει, να κρίνει, να κριτικάρει το αυτοβιογραφικό μου μυθιστόρημα "Στο κυνήγι του Ονείρου" και ήταν, θα μπορούσα να πω, η τέλεια, η σοβαρή, η αντικειμενική κριτική.

Συμπατριώτη Ηλία, σε εκτιμούσα, σε εκτιμώ και σε ευχαριστώ.. Κώστας."

Ίδιος (Η.Κ.Β.)