Το Παράδοξο των δημοσίων υπαλλήλων «φαντάσματα» στην Ελλάδα | Γράφει η Χριστίνα Ευαγγελου

Το Παράδοξο των δημοσίων υπαλλήλων «φαντάσματα» στην Ελλάδα | Γράφει η Χριστίνα Ευαγγελου

Στο πλαίσιο του ελληνικού δημόσιου τομέα, ένα φαινόμενο που προκαλεί ανησυχία με διαστάσεις εθνικού προβλήματος είναι αυτό των "φαντασμάτων" των δημόσιων υπαλλήλων. Oρμώμενοι από το θέμα των Παλαιοχριστιανών, που απασχολεί την επικαιρότητα αυτές τις μέρες και του γεγονότος που ήρθε στην επιφάνεια και αφορά στην απουσία προσφοράς εργασίας, ενώ μισθοί, ένσημα και ασφάλεια καταβάλλονται κανονικά, παρακάτω θα επιχειρήσουμε να αναλύσουμε το φαινομένο αυτό.

Οι υπάλληλοι αυτοί, καταλαμβάνουν θέσεις εργασίας στο δημόσιο τομέα, χωρίς πραγματικά να εκτελούν καθήκοντα ή να παρέχουν οποιαδήποτε υπηρεσία.

Αντίθετα, λαμβάνουν μισθούς και παροχές, επιβαρύνοντας το δημόσιο ταμείο και αποξενώνοντας το κοινό.

Μάλιστα συχνά, έκαστος από εμάς έχει βρεθεί αντιμέτωπος με υπαλλήλους που ή εργάζονται ελάχιστα ή είναι ελάχιστα εξυπηρετικοί. Αυτό το φαινόμενο αποτελεί έναν συνδυασμό ανεργίας, απάτης και κακοδιαχείρισης των πόρων του δημοσίου. Αυτοί οι υπάρχοντες μόνο στα χαρτιά υπάλληλοι καταλαμβάνουν θέσεις στο δημόσιο σύστημα, ενώ στην πραγματικότητα δεν παρέχουν καμία υπηρεσία ή εργασία.

Πρόκειται για ένα από τα πιο ανησυχητικά ζητήματα που αντιμετωπίζει η χώρα και έχει σοβαρές επιπτώσεις τόσο στον δημόσιο χρηματοοικονομικό τομέα,όσο και στην εμπιστοσύνη των πολιτών προς το κράτος.

Η συνήθεια αυτή, που έχει παγιωθεί θα έλεγε κανείς, έχει βαθιές ρίζες στο σύστημα απασχόλησης του δημόσιου τομέα στην Ελλάδα.

Μια από τις κύριες αιτίες των "φαντασμάτων" είναι η πολιτική προσλήψεων βάσει παραστάσεων και συνδικαλιστικών πιέσεων.

Σε πολλές περιπτώσεις, οι θέσεις εργασίας δημιουργούνται για να ικανοποιηθούν πολιτικές υποσχέσεις ή για να ανταμειφθούν στελέχη πολιτικών κομμάτων ή συνδικάτων, χωρίς να λαμβάνεται υπόψη η ανάγκη ή η απόδοση του εργαζομένου.

Ανάμεσά τους συγκαταλέγονται η πολιτική ευθυγράμμιση, η διαπλοκή, η έλλειψη αξιοκρατίας και η έλλειψη αποτελεσματικού ελέγχου.

Πολλοί από αυτούς είναι αποτέλεσμα πολιτικών προσλήψεων, όπου οι θέσεις δημιουργούνται για να εξυπηρετήσουν πελατειακές σχέσεις και πολιτικές ανταποδοτικότητας, αντί να βασίζονται σε ανάγκες ή κριτήρια απόδοσης, όπως θα έπρεπε κανονικά.

Συνεπώς, πολλοί ανύπαρκτοι υπάλληλοι είναι προϊόν αυτών των πολιτικών παρεκτροπών, με πολιτικά πρόσωπα να δημιουργούν φανταστικές θέσεις για να εξυπηρετήσουν τους πελάτες τους, δημιουργώντας έτσι έναν στρεβλό και ανεπίτρεπτο τρόπο απασχόλησης.

Ένα άλλο στοιχείο που συντελεί στη δημιουργία των "φαντασμάτων" είναι η έλλειψη μηχανισμών ελέγχου και παρακολούθησης.

Ο δημόσιος τομέας στην Ελλάδα χαρακτηρίζεται συχνά από έλλειψη διαφάνειας και ανεπαρκείς μηχανισμούς ελέγχου, κάτι που διευκολύνει την ύπαρξη ανεξέλεγκτων "φαντασμάτων" στο σύστημα.

Η ύπαρξη αυτών των "φαντασμάτων" έχει σοβαρές επιπτώσεις στο δημόσιο σύστημα. Καταρχάς, αποτελούν ένα σημαντικό βάρος για τον προϋπολογισμό του κράτους, καθώς εκατομμύρια ευρώ κάθε χρόνο δαπανώνται για τους μισθούς τους, χωρίς να υπάρχει αντίστοιχη παραγωγική δραστηριότητα.

Δεύτερον, η παρουσία των "φαντασμάτων" συχνά επηρεάζει αρνητικά την απόδοση και τη λειτουργία των δημόσιων υπηρεσιών, καθώς οι πραγματικοί υπάλληλοι πρέπει να αναλαμβάνουν επιπλέον εργασία για να καλύψουν τις ελλείψεις.

Εκτός από την πολιτική επιρροή, η γραφειοκρατία και η έλλειψη διαφάνειας στις διαδικασίες πρόσληψης συμβάλλουν επίσης στην επιδείνωση αυτού του προβλήματος. Σε πολλές περιπτώσεις, οι ανύπαρκτοι δημόσιοι υπάλληλοι δημιουργούνται μέσω μιας μακράς, αλλά αδιαφανούς διαδικασίας πρόσληψης, κάνοντας δύσκολο τον έλεγχο και την ανίχνευσή τους.

Οι συνέπειες αυτού του φαινομένου είναι σοβαρές και πολυδιάστατες. Καταρχάς, υπάρχει η οικονομική επιβάρυνση για το κράτος και τον φορολογούμενο, καθώς πληρώνονται μισθοί και παροχές για άτομα που δεν παρέχουν καμία υπηρεσία. Επιπλέον, η ύπαρξη των "φαντασμάτων" υπονομεύει την αξιοπιστία και το κύρος του δημόσιου τομέα, καθώς δημιουργεί εντυπώσεις ανικανότητας και ανασφάλειας στο κοινό.

Η υπερβολική αύξηση των δημοσίων υπαλλήλων, που περιλαμβάνει και τους ανύπαρκτους, επιβαρύνει το δημόσιο προϋπολογισμό και δημιουργεί διαρθρωτικά οικονομικά προβλήματα, υπονομεύοντας την αποτελεσματικότητα και την αποδοτικότητα του δημόσιου τομέα, καθώς αποσπά πόρους και προσοχή από τους πραγματικά εργαζομένους.

Αναμφισβήτητα, για να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα αυτό, απαιτούνται δραστικά μέτρα. Καταρχάς, απαιτείται η ενίσχυση των μηχανισμών ελέγχου και εποπτείας στο δημόσιο, προκειμένου να διασφαλιστεί η αξιοκρατική πρόσληψη και αξιολόγηση του προσωπικού.

Επιπλέον, απαιτείται η εφαρμογή διαφανών και δίκαιων κριτηρίων πρόσληψης και προαγωγής, βασισμένων στην επάρκεια και τις δεξιότητες των υποψηφίων.

Η ενίσχυση της διαφάνειας και η θέσπιση αυστηρών μηχανισμών ελέγχου στην προσληπτική διαδικασία του δημόσιου τομέα κρίνονται αναγκαίες.

Οι προσλήψεις πρέπει να γίνονται με βάση τα κριτήρια της ικανότητας και της απόδοσης και όχι για πολιτικά ή συνδικαλιστικά κριτήρια. Επιπλέον, απαιτείται η ενίσχυση του νομικού πλαισίου για την καταπολέμηση της δημόσιας απάτης και της διαφθοράς, καθώς και η επιβολή αυστηρών κυρώσεων σε όσους εμπλέκονται σε αυτές τις πρακτικές.

Τέλος, είναι απαραίτητο να προωθηθεί μια πολιτιστική αλλαγή στον τρόπο σκέψης και λειτουργίας του δημόσιου τομέα, ώστε να επιβραβεύεται η απόδοση και η επαγγελματική αρετή, αντί για την πολιτική υποτέλεια και την ανταποδοτικότητα.

Για να αντιμετωπιστεί αυτό το πρόβλημα, απαιτούνται επείγουσες και αποφασιστικές ενέργειες, όπως η μεταρρύθμιση των πρακτικών πρόσληψης στο δημόσιο, με σαφή κριτήρια και διαφανείς διαδικασίες.

Παράλληλα, πρέπει να δημιουργηθεί ένα αποτελεσματικό σύστημα ελέγχου και παρακολούθησης για την ανίχνευση και εξάλειψη των ανύπαρκτων δημοσίων υπαλλήλων.

Τέλος, απαιτείται η αποφασιστική δράση από τις αρχές για την τιμωρία των υπευθύνων για τη δημιουργία ανύπαρκτων θέσεων εργασίας στο δημόσιο.

Κλείνοντας, η ύπαρξη των "φαντασμάτων" στον ελληνικό δημόσιο τομέα αποτελεί ένα σοβαρό πρόβλημα που απαιτεί άμεση δράση. Μόνο με την ενίσχυση της διαφάνειας, την επιβολή αυστηρών μέτρων ελέγχου και την αποφασιστική πολιτική βούληση μπορούμε να καταπολεμήσουμε αποτελεσματικά αυτό το φαινόμενο και να αποκαταστήσουμε την αξιοπιστία και την αποτελεσματικότητα του δημόσιου τομέα στην Ελλάδα.

Το εν λόγω πρόβλημα χρήζει άμεσης δράσης και μεταρρυθμίσεων.

Μόνον με την ενίσχυση της διαφάνειας, της αξιοκρατίας και του ελέγχου μπορεί να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά αυτό το φαινόμενο και να αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη του κοινού στο δημόσιο σύστημα.

Η ελληνική κυβέρνηση είναι αυτή που θα πρέπει να αναλάβει την επαναξιολόγηση και την απόλυση–επαναπρόσληψη των κατάλληλων ανθρώπων στις κατάλληλες θέσεις, όπως θα έπρεπε εξαρχής, αξιοκρατικά με συνεκτική δράση και αποφασιστικότητα.

Μόνο με την εφαρμογή σκληρών μέτρων και τη δημιουργία ενός διαφανούς και αποτελεσματικού δημόσιου τομέα μπορεί η Ελλάδα να ξεπεράσει αυτό το ανησυχητικό φαινόμενο και να ανακτήσει την εμπιστοσύνη όλων των πολιτών.