ΜΕΣΠ -Ημερήσιο παραδοσιακό πανηγύρι Αγίων Αποστόλων στο Προδρόμι τη Δευτέρα

Ψηλά, εκεί όπου τελειώνει ο δρόμος και αρχίζει η σιωπή του τοπίου, δεσπόζει ένα κομμάτι Ιστορίας. Στο σημείο με τον πυκνό πουρναρότοπο κάτω από τον ήλιο του Ιούνη, ζει ακόμη κάτι πολύτιμο: η μνήμη μιας κοινότητας. Μιας κοινότητας που επιστρέφει, κάθε χρόνο, στον ίδιο τόπο για να θυμηθεί, να τραγουδήσει, να συγκινηθεί και να συνεχίσει.

Το Προδρόμι ετοιμάζεται για το πανηγύρι των Αγίων Αποστόλων!

Το εκκλησάκι των Αγίων Αποστόλων δεν είναι απλώς ένα πέτρινο σημείο στο χάρτη. Είναι το κέντρο μιας άυλης διαδρομής που ενώνει το σήμερα με το χθες και το προχθές. Εκεί που οι παππούδες και οι γιαγιάδες μας φόρεσαν τα καλά τους, εκεί που χόρεψαν περήφανα τους “Κλέφτες” και το “Μπεράτι”, εκεί που οι φωνές τους ενώθηκαν κάτω από τα αγέρωχα δέντρα και χάραξαν δρόμους για τις γενιές που ήρθαν.

Κοντά, λίγα μέτρα πιο πάνω, το Μεγαμπέλι. Μια απλή αλάνα κι όμως, ιερός τόπος για τα παιδιά των γύρω χωριών. Εκεί που έστηναν ποδοσφαιρικούς αγώνες με πέτρες για δοκάρια και "παλιοσκουτιά" για μπάλα , εκεί που τα γέλια αντηχούσαν δυνατά πριν κατέβουν για το πανηγύρι. Ήταν το γήπεδο τους, το σημείο συνάντησης της ανεμελιάς, της φιλίας, της πρώτης αίσθησης ελευθερίας. Ένας χώρος ανεπίσημος και όμως καθαγιασμένος από τις παιδικές μνήμες.

Η παράδοση για εμάς δεν είναι μουσείο. Είναι χωροχρόνος, είναι εικόνες και μυρωδιές. Είναι τα παιδιά του χορευτικού μας που μεταφέρουν τις μνήμες, που γίνονται η γέφυρα από το χτες στο αύριο. Με τον ρυθμικό σκοπό του κλαρίνου και το χτύπο του ντεφιού, βαθύ, αργό που μοιάζει να ανεβαίνει απ’ τα σπλάχνα της πέτρας και του βουνού, τα παιδιά στήνουν τον χορό όπως έκαναν οι γενιές πριν απ’ αυτά.

Είναι το βλέμμα που στρέφεται και κατεβαίνει προς τη βρύση του Μπάρδη, εκεί που κάποτε ξεδιψούσαν άνθρωποι και ζωντανά. Είναι οι ίδιες οικογένειες που κάθονται κάθε χρόνο στο ίδιο σημείο, κουβαλώντας μαζί τους πρόσωπα που δεν είναι πια κοντά, αλλά είναι πάντα εκεί. Στις κουβέντες. Στις αναμνήσεις. Στα τραγούδια.

Είναι οι μετανάστες μας, που αυτή την μέρα η ξενιτιά γίνεται βαρύς βουβός καημός και λαχτάρα για την αντάμωση.

Το πανηγύρι των Αγίων Αποστόλων είναι ο χτύπος της καρδιάς του χωριού μας.

Δεν είναι μόνο γλέντι· είναι τελετουργία, είναι συνάντηση ψυχών. Είναι η έναρξη του καλοκαιριού, αλλά και η συνέχεια μιας ιστορίας που μεταφέρεται από στόμα σε στόμα, από χορό σε χορό, από γενιά σε γενιά.

Είναι η παράδοση μας που την υπηρετούμε με σεβασμό και περηφάνια.

Και όσο αυτή η συνάντηση συνεχίζεται, όσο το τραπέζι στρώνεται, το τραγούδι δυναμώνει και το χώμα δονείται απ’ τα βήματα του χορού, τόσο ο τόπος αυτός μένει ζωντανός. Γιατί ο τόπος δεν είναι μόνο γη. Είναι οι άνθρωποι του. Κι αυτοί-όσοι είναι εδώ κι όσοι έφυγαν-δεν λείπουν ποτέ από το πανηγύρι.

Σας περιμένουμε όλους ! Την Δευτέρα 30 Ιουνίου! Καλώς να ανταμώσουμε και φέτος !

Με την παραδοσιακό σχήμα του Χρήστου Μαρτίνη!

Με εκτίμηση,

το Δ.Σ. του ΜΕΣΠροδρομίου