Το 2ο Δημοτικό Σχολείο Ηγουμενίτσας δίπλα σε γονείς και μαθητές στη διαχείριση πένθους

Αγαπητοί γονείς,

Το σχολείο μας έλαβε μια τραγική είδηση. Προχθές, ο μαθητής Μάξιμος Λαμπρούσης έχασε τη ζωή του σε δυστύχημα. Αυτό είναι κάτι που μας συγκλονίζει – άμεσα ή έμμεσα – όλους, γονείς, μαθητές και εκπαιδευτικούς. Σε μια τέτοια περίσταση είναι ιδιαίτερα σημαντικό για τις συμμαθήτριες, τους συμμαθητές και τους υπόλοιπους μαθητές του σχολείου να μιλήσουν γι’ αυτό που συνέβη και να μοιραστούν τα όσα βιώνουν. Από την πρώτη στιγμή και σε συνεργασία με τη σχολική επιτροπή και τους εκπαιδευτικούς, λάβαμε τα απαραίτητα μέτρα για την ομαλή διεξαγωγή της σχολικής διαδικασίας. Στόχος όλων μας να είναι να δώσουμε πάλι στα παιδιά μια αίσθηση ασφάλειας. Ως γονείς, πιθανόν να αναρωτιέστε πώς μπορείτε να βοηθήσετε τα παιδιά σας να διαχειριστούν αυτές τις εμπειρίες.

Για τον λόγο αυτόν, θα θέλαμε να σας ενημερώσουμε για ορισμένα σημαντικά θέματα:

Όλοι οι άνθρωποι —παιδιά, έφηβοι και ενήλικες— εμφανίζουν αντιδράσεις στρες και αλλαγές συμπεριφοράς μετά από επιβαρυντικά γεγονότα, ορισμένοι σε μεγάλο βαθμό, άλλοι πάλι καθόλου. Αυτή είναι μια φυσιολογική αντίδραση σε μια έκτακτη κατάσταση. Πρόκειται για προσωρινά συμπτώματα, που συνήθως εξασθενούν μέσα σε ώρες ή μέρες, όπως:

– Διαταραχές ύπνου, εφιάλτες

– Αισθήματα αδυναμίας, νευρικότητα, υπερκινητικότητα

– Ενούρηση

– Αυξημένο άγχος έως και πανικό

– Αισθήματα απειλής

– Ντροπή, ενοχές, αίσθηση προσωπικής αποτυχίας

– Παλινδρόμηση σε παιδικές συμπεριφορές (π.χ. προσχολικής ηλικίας)

– Κοινωνική απομόνωση

– Ασυνήθιστα «χαλαρή» ή «άνετη» συμπεριφορά, γέλιο

Σας συνιστούμε να συζητήσετε μαζί με τα παιδιά σας για το γεγονός:

Ενημερώστε το παιδί με απλή κατανοητή γλώσσα, αποφεύγοντας ευφημισμούς («έφυγε», «κοιμήθηκε») που μπορεί να το μπερδέψουν.

Δώστε χώρο στο παιδί να εκφράσει τα συναισθήματά του. Είναι φυσιολογικό να νιώθει λύπη, θυμό ή απορίες.

Απαντήστε με ειλικρίνεια στις ερωτήσεις του, ακόμα κι αν δεν έχετε όλες τις απαντήσεις. Μπορείτε να πείτε: «Κι εγώ νιώθω λύπη και είναι εντάξει να μιλάμε για αυτό».

Τονίστε ότι το πένθος είναι μια φυσική διαδικασία και ότι δεν είναι μόνο του σε αυτό.

Διατηρήστε τη ρουτίνα του, καθώς η σταθερότητα προσφέρει ασφάλεια.

Τι μπορείτε να κάνετε ως γονείς:

– Μην πιέζετε το παιδί σας με ερωτήσεις.

– Ακούστε το παιδί σας προσεκτικά και ήρεμα, χωρίς να το διορθώνετε.

– Εξηγήστε στο παιδί σας ότι τα συναισθήματα και οι σκέψεις του σχετικά με το συμβάν είναι φυσιολογικές αντιδράσεις και είναι σωστά.

– Αντιμετωπίστε την παραπληροφόρηση και προστατέψτε το παιδί σας από τα μέσα ενημέρωσης.

– Η χορήγηση φαρμάκων είναι απαραίτητη μόνο σε εξαιρετικά σπάνιες περιπτώσεις.

Αν οι αντιδράσεις στρες δεν υποχωρήσουν μέσα σε 2 -3 εβδομάδες, αυτό μπορεί να οδηγήσει σε πιο επίμονες διαταραχές. Σε τέτοιες περιπτώσεις, ο χρόνος από μόνος του δεν επουλώνει τις πληγές. Μπορείτε να λάβετε εξειδικευμένη βοήθεια από τον/την Σχολικό/-ή Ψυχολόγο και την Παιδοψυχιατρική Υπηρεσία.

Με εκτίμηση,

Η Διεύθυνση, ο Σύλλογος Διδασκόντων και το Ειδικό Εκπαιδευτικό Προσωπικό