Παραδοσιακά ἤθη καί ἔθιμα ζωντάνεψε ἡ ἐνορία Κεστρίνης στό ἐξωκκλῆσι τοῦ ἁγίου Νικολάου...

Με ἀφορμή τόν ἑορτασμό τῆς ἀνακομιδῆς τῶν λειψάνων τοῦ ἁγίου Νικολάου, ἡ ἐνορία Κεστρίνης Θεσπρωτίας ζωντάνεψε παραδοσιακές ἀξίες στό πανέμορφο ὁμώνυμο ἐξωκκλῆσι. 

Τό πανηγύρι τῶν Κεστρινιωτῶν ξεκίνησε μέ τόν ἐκκλησιασμό. Δέν μετατοπίστηκε τό κέντρο βάρους τοῦ πανηγυριοῦ πρός μία κοσμική κατεύθυνση, ἀλλά ὅλοι πανηγύρισαν λειτουργημένοι. 

Μέ εὐσχημοσύνη καί εὐπρέπεια οἱ παρευρισκόμενοι ἔφαγαν και ἤπιαν, τραγούδησαν καί χόρεψαν, μέσα σ' ἕνα καταπράσινο φυσικό περιβάλλον, που μόνο εὐφορία ἔφερνε... 

Ἔγινε αἰσθητό ὅτι ἡ παραδοσιακή μουσική καί οἱ χοροί ἐκφράζουν μία στάση ζωῆς κι ἕναν ὁλόκληρο πολιτισμό. 

Ἄλλωστε μέ αὐτό τό σκοπό λειτουργεῖ ἡ Σχολή Ἐκμάθησης Παραδοσιακῶν Χορῶν ἀπό τήν ἐνορία. 

Στό σύντομο χαιρετισμό του ὁ ἐφημέριος Κεστρίνης π. Ἠλίας Μάκος (πρεσβύτερος-θεολόγος), τόνισε ὅτι ἡ Ἐκκλησία καλεῖ ὅλους μας στίς πηγές (Λατρεία, Παράδοση, Πολιτισμό), ἀπό τίς ὁποῖες μποροῦμε νά ἀντλοῦμε ἀστείρευτες δυνάμεις, γιά νά σώσουμε τόν τόπο μας καί τήν ψυχή μας. 

Ἐτοῦτος ἐδῶ ὁ τόπος, μήν τό ξεχνοῦμε, ἔχει ὄνομα, ἔχει ἱστορία, «ἔχει σῶμα καί θρησκεία». 

Εἰδικότερα, ἐπεσήμανε πώς "σέ μία περίοδο πού τά ἤθη καί τά ἔθιμα ὑποχωροῦν, σέ μιά ἐποχή, πού ἡ παράδοση πάει νά σβήσει, ἐδῶ, ἀπό τήν ἀκριτική Κεστρίνη, στέλνουμε τό μήνυμα ὅτι δέν θά σταματήσουμε νά ὑπερασπιζόμαστε τίς ρίζς τῶν παππούδων καί τῶν πατεράδων μας, δέν θά προδώσουμε τή φύτρα μας καί δέν θά διακόψουμε τό γνήσιο δεσμό μας μέ ὅ,τι εἶναι κομμάτι τοῦ ἴδιου τοῦ ἑαυτοῦ μας".