Οι ΚΑΤΑ… ΤΕΙΧΗ και οι εν δυνάμει ΑΜΕΑ - Ποίηση : Γεώργιος Ματρακούκας

Οι ΚΑΤΑ… ΤΕΙΧΗ και οι εν δυνάμει ΑΜΕΑ  - Ποίηση : Γεώργιος Ματρακούκας 

3 Δεκεμβρίου Παγκόσμια Ημέρα της Αναπηρίας, μια ημερομηνία ορόσημο για το 15% του πληθυσμού της γης δηλαδή για το 1 δισεκατομμύριο ανθρώπους στον πλανήτη που έχουν κάποια μορφή αναπηρίας . 

Αλήθεια 

Πως είναι να ζεις με μια σωματική η ψυχική κατάσταση. 

Πως είναι να χρησιμοποιείς αναπηρικό αμαξίδιο, 

Πως είναι να σου λείπει η 1 από τις 5 αισθήσεις, 

Πως είναι να παλεύεις με το στίγμα της αναπηρίας. 

Ο ανάπηρος, δεν ζητάει ελεημοσύνη, 

ζητά ίση μεταχείριση, 

ζητά Αγάπη … 

Όχι δεν είναι γιορτή να πεις χρόνια πολλά, είναι μια μέρα να μας θυμίζει ότι κι εμείς οι αρτιμελής, οι έχοντες όλες τις αισθήσεις, αύριο μπορεί να είμαστε ΑΝΑΠΗΡΟΙ. 

Αρνούμαστε να ενημερωθούμε ή συναναστραφούμε με άτομα με αναπηρία αφού θεωρούμε ότι δεν υπάρχει πιθανότητα να συμβεί σε μας. Κι όμως μια ατυχία, μια ασθένεια, ένα ατύχημα μπορεί να σε καταστήσει σωματικά ή ψυχικά ή και εγκεφαλικά ανάπηρο. Κι αν η αναπηρία σου έχει σχέση με τις αισθήσεις σου τότε κάποιος άλλος πρέπει να διεκδικήσει τα δικαιώματα σου . 

Στο μεσαίωνα πίστευαν ότι οι άνθρωποι με κάποιες διανοητικές ή σωματικές ατέλειες είχαν καταληφθεί από το διάβολο και γι’ αυτό τους έκαιγαν. 

Ναι όσο κι αν θέλουμε να λέμε ότι δεν είμαστε στο μεσαίωνα δυστυχώς η αλήθεια είναι ότι υπάρχει κοινωνικός αποκλεισμός των ΑΜΕΑ , υπάρχει Ρατσισμός και ανθεί, εκεί που άνθρωποι ζουν με την άγνοια, εκεί που οι δήθεν φιλάνθρωποι χαίρονται που είναι καλά κι ας ζουν στο σκοτάδι του μεσαίωνα. 

Η αναπηρία δεν είναι κακό να πεις μακριά από μένα. 

Η αναπηρία δεν αφορά μόνο τα ΑΜΕΑ και τις οικογένειες τους, μας αφορά όλους γιατί κάποια στιγμή θα έρθει με κάποια μορφή κοντά σου . 

Εμείς οι πολύ ευφυείς και ανώτεροι άνθρωποι που δεν διστάζουμε να στιγματίσουμε τον ανάπηρο, να τον αποκαλέσουμε ηλίθιο, να τον κοροϊδέψουμε, ακόμη και να τον εκφοβίσουμε, εχουμε μέσα μας αυτό το φόβο του διαφορετικού που πηγάζει από μια αίσθηση ανωτερότητας αφού θεωρούμε τους εαυτούς μας φυσιολογικούς. 

Εύχομαι τα πράγματα να έχουν γίνει καλύτερα όταν εσύ ή εγώ βρεθούμε στη θέση τους … 

Οι ΚΑΤΑ… ΤΕΙΧΗ και οι εν δυνάμει ΑΜΕΑ 

Ποίηση : Γεώργιος Ματρακούκας 

Ένα τείχος σινικό αδιαπέραστο 

μια σταγόνα αγάπης 

που δεν κύλισε στο μάγουλο 

για το παιδί που το παιδί σου 

γελά μαζί του 

για το παιδί που δεν θέλεις να υπάρχει 

ανάμεσα στα παιδιά σου. 

Σκληρή είν η καρδία, 

πόση αγάπη λείπει από κει 

να σου την δώσω, 

δες με υπάρχω είμαι σαν εσένα, 

έχω αγάπη να βάλω εκεί 

απλά κοίταμε στα μάτια 

πες μου πως υπάρχω 

είμαι κι γω εδώ. 

Πιστεύεις λες στους Αγγέλους που δεν βλέπεις 

μα δεν θες ν αγκαλιάσεις 

τους Αγγέλους που ζουν δίπλα σου 

είμαστε ίδιοι 

είσαι εν δυνάμει σαν έμενα, ένας άγγελος 

δως μου τα μάτια σου να δεις τον κόσμο 

μ ένα άλλο μάτι 

το μάτι του Θεου 

άγγιξε με να δεις τι είναι καρδιά. 

Μα πώς να εκπαιδεύσεις έναν Άγγελο 

που δεν είναι ακόμη Άγγελος 

που δεν αγαπά τα δώρα του Θεού, 

γίνε άγγελος να δεις 

πως μ έπλασαν τα χέρια του Θεού 

το φύσηγμα Του γύρω μου 

το δώρο Του, 

να είμαι πάντα παιδί 

με ψυχή καθαρή χωρίς κωδικούς 

χωρίς πονηρία, μόνο χαμόγελα, 

στα χείλη μου τρέμει η λέξη Αγάπη, 

μέσα από μένα δες τον κόσμο 

τα τόξα τα ουράνια με τα χίλια χρώματα 

με τις χίλιες όψεις 

τόσο διαφορετικά ….. τόσο ίδιοι