Γρηγόρης Μάρκου: Ο 102χρονος από την Παραμυθιά Θεσπρωτίας που εμπνέει με τη ζωή και τη δράση του στο Facebook (+ΒΙΝΤΕΟ)

Γρηγόρης Μάρκου: Ο 102χρονος από την Παραμυθιά Θεσπρωτίας που εμπνέει με τη ζωή και τη δράση του στο Facebook (+ΒΙΝΤΕΟ)

Στην Παραμυθιά Θεσπρωτίας ζει ένας άνθρωπος - σύμβολο. 

Ο Γρηγόρης Μάρκου, στα 102 του χρόνια, παραμένει ακμαίος, ενεργός και κοινωνικά παρών. Όχι μόνο σωματικά, αλλά και διαδικτυακά. 

Με έναν λόγο καθαρό, πολιτικοποιημένο και γεμάτο εμπειρίες ζωής, συνεχίζει να αρθρώνει δημόσιο λόγο — από τα social media, τις καφετέριες της Παραμυθιάς και την καθημερινότητά του που περιλαμβάνει περπάτημα, συζητήσεις και δημόσιες παρεμβάσεις.

Η ζωή του ξεκίνησε με απώλεια και δυσκολίες. 

Ο πατέρας του σκοτώθηκε στη Μικρασιατική Εκστρατεία και ο ίδιος μεγάλωσε μέσα στη φτώχεια, την πείνα, την Κατοχή και τον Εμφύλιο. Μεγάλωσε με τη μητέρα του και τα πέντε αδέλφια του, σε ένα σπίτι που δεν είχε τίποτα. 

Ωστόσο, δεν το έβαλε κάτω. Δούλεψε εργάτης, άνοιξε ένα μανάβικο στο χωριό και μέσα σε λίγα χρόνια δημιούργησε – όπως λέει – το πρώτο σούπερ μάρκετ στην Ελλάδα.

Σήμερα, με απαράμιλλη νηφαλιότητα, κριτικάρει τα πολιτικά και γεωπολιτικά γεγονότα μέσα από το προφίλ του στο Facebook. «Γράφω δύο-τρεις ώρες την ημέρα, και λέω σοβαρά πράγματα, κομματικά, κυβερνητικά», αναφέρει στην εκπομπή του ΣΚΑΪ «Όπου υπάρχει Ελλάδα», που προβλήθηκε την Τρίτη.

Ο ίδιος εκφράζει τον προβληματισμό του για τη συμμετοχή της Ευρώπης στον πόλεμο της Ουκρανίας, αλλά και την αγωνία του για την ερήμωση της Θεσπρωτίας. «Φεύγουν οι νέοι, ακόμη και τα δικά μου παιδιά έφυγαν. Η Ελλάδα πουλιέται, δεν έμεινε τίποτα», λέει με συγκίνηση και οργή.

Το «μυστικό» για τη μακροζωία του; Όπως λέει ο ίδιος, είναι απλό: περπάτημα, ένα χάπι και μια ασπιρίνη την ημέρα. Μα πάνω από όλα, ενεργός νους και συνεχής συμμετοχή στα κοινά.

Ο Γρηγόρης Μάρκου δεν είναι απλώς ένας αιωνόβιος. Είναι ένας ζωντανός μάρτυρας της Ιστορίας και ταυτόχρονα ένας πολίτης του σήμερα. Και η φωνή του, μέσα από τις λέξεις του και τις πράξεις του, υπενθυμίζει πως η ηλικία δεν είναι ποτέ εμπόδιο για να παραμένει κανείς παρών, κριτικός και βαθιά ανθρώπινος.