Στη Σουλιωτική Γη | Γράφει ο Ηλίας Κ. Βεζδρεβάνης

Στην γη σου, μεσ΄ τα πολλά τα στουρνάρια,

κάθε τόσο γεννιόταν λαμπρά παλικάρια.

Στην γη σου ζωντανέψαν της Ελλάδας οι Μνήμες,

που τις προστάτευαν οι αλύγιστες Σουλιώτικες κνήμες.

Στην γη σου η Φάρα, η Ελλάδα και η Ορθοδοξία

είχαν την μεγαλύτερη, από ο,τιδήποτε άλλο Αξία.

Στην γη σου πρωτοβλάστησαν της λευτεριάς τα κλωνάρια,

που με το αίμα τους έθρεψαν του Σουλιού τα καμάρια.

Στην γη σου οι δοξασμένες 47 Σουλιώτικες Φάρες

κάθε μέρα αυξέναν της Δάφνης τις κλάρες.

Στην γη σου πρωτάναψε της λευτεριάς η δάδα

για να έρθει αυτή, η Θεά, στην σκλάβα Ελλάδα.

Στην γη σου δεν τιμήθηκαν χρυσάφια κι άλλα,

κορωνίδα, ψηλά, στεκόταν τα Ιδανικά τα Μεγάλα.

Στην γη σου δεν επάτησε βάρβαρο πέλμα

παρά, όταν, εσύ και τα παιδιά σου γίνατε ένα!

Στη γη σου και στις αξίες της προσβλέπει η πατρίδα

και στων Ελλήνων τα στήθη φωλιάζει η ελπίδα.

Πανένδοξη γη, στάσου Σύμβολο, όπως τότε και τώρα

για να ξεπεράσει το Έθνος και την τωρινή μπόρα.