"Θυμάμαι κάθε παιχνίδι που έχω πουλήσει και σε ποιόν..."

"Θυμάμαι κάθε παιχνίδι που έχω πουλήσει και σε ποιόν..."

«Θυμάμαι κάθε μαγικό ραβδί που έχω πουλήσει και σε ποιον» αποκρίθηκε ο Ολιβάντερ…

Κάπως έτσι έχω κι εγώ τον Χρήστο Ντάνη στο μυαλό μου, γιατί, τί πιο μαγικό για ένα παιδί από τα παιχνίδια του;

Εικόνα βέβαια που φρόντισε να μου επιβεβαιώσει τα Χριστούγεννα του 2020 όταν επισκέφθηκα το κατάστημα του να αγοράσω δώρα για τα ανίψια μου και μου είπε όταν μπήκα μέσα και χαιρέτησα φορώντας μάσκα: Ο Λευτέρης της Βάσως και του Νίκου δεν είσαι;

«Ναι» του απάντησα για να μου πει «Πως μεγάλωσες έτσι, από την φωνή σε κατάλαβα δεν θα σε γνώριζα αλλιώς».

Είχαν περάσει και κοντά 10 χρόνια άλλωστε από την τελευταία φορά που πήγα να αγοράσω παιχνίδι, ήταν η «κασέτα» Pokemon Heartgold κάπου το 2010 για το NintendoDSLite που επίσης είχα πάρει από το κατάστημά του.

Λένε πως το πρώτο πράγμα που ξεχνάς από έναν άνθρωπο είναι η φωνή, αλλά 10 χρόνια μετά με θυμήθηκε και δε χάλασε τη μαγική εικόνα που είχε πλάσει το παιδικό μου μυαλό.

Του ανθρώπου που μοναδική του έννοια ήταν να κάνει τα παιδιά χαρούμενα.

Σήμερα έμαθα από την μητέρα μου πως ο Χρήστος Ντάνης «έφυγε» και κάπως έτσι ένιωσα να χάνεται και ένα δικό μου κομμάτι.

Θέλω να τον ευχαριστήσω για όλες τις χαρές που μου πρόσφερε καθώς μεγάλωνα και για το λιθαράκι που έβαλε σ’ αυτό που έγινα.

Τα θερμά μου συλλυπητήρια στην οικογένεια του.

Καλό παράδεισο.

Λευτέρης Παπαβασιλείου Γκόρος