Και τα πυρηνικά - ραδιενεργά απόβλητα του Βουλγάρικου πυρηνικού εργοστασίου «Κοζλοντούι» θα περάσουν από την Ελλάδα και την Ήπειρο;

Και τα πυρηνικά - ραδιενεργά απόβλητα του Βουλγάρικου πυρηνικού εργοστασίου «Κοζλοντούι» θα περάσουν από την Ελλάδα και την Ήπειρο;

Του Παύλου Αλεξίου

Τεράστιοι οι κίνδυνοι από ένα πυρηνικό ατύχημα κατά την μεταφορά

Ψηφίστηκε από το Περιφερειακό Συμβούλιο (Π. Σ.) Ηπείρου η Στρατηγική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΣΠΜΕ) διαχείρισης εξαντλημένων πυρηνικών καυσίμων και των ραδιενεργών αποβλήτων του Βουλγάρικου πυρηνικού εργοστασίου «Κοζλοντούι».

Οι Περιφερειακοί Σύμβουλοι της συμπολίτευσης, με τον Περιφερειάρχη να δηλώνει ότι «τα πυρηνικά δεν θα περάσουν από την Ήπειρο», ψήφισαν την θετική εισήγηση της Υπηρεσίας, παρά το γεγονός ότι αυτή ανέφερε ότι «το σχέδιο αυτό δεν αποκλείεται να προκαλέσει σημαντικές περιβαλλοντικές επιπτώσεις εντός της ελληνικής επικράτειας», ενώ κάποιοι άλλοι Περιφερειακοί Σύμβουλοι της αντιπολίτευσης ψήφισαν «παρών» (;). Θα μπορούσε πάντως η υπηρεσία για ένα τόσο σημαντικό θέμα να ζητήσει και την άποψη ειδικών επιστημονικών φορέων.

Τα τοπικά ΜΜΕ απουσίαζαν από τη συζήτηση του τελευταίου (7ου) αυτού θέματος, έχοντας πιθανόν την πληροφόρηση ότι «θα περάσει απαρατήρητο», πράγμα που δεν συνέβη, αλλά δεν έκαναν κάτι για την περαιτέρω ανάδειξή του.

Σημειώνουμε εδώ, ένα άλλο απαράδεκτο, μόνιμο φαινόμενο, που αφορά τους γραφειοκράτες του Υπουργείου Περιβάλλοντος, όπως έχουμε καταγγείλει με αφορμή άλλες ΜΠΕ. Μιλάμε για μια μελέτη χιλιάδων σελίδων, σε αγγλική γλώσσα που μπορεί να βρει (;) κανείς μέσα από μια λαβυρινθώδη διαδρομή, που δίνεται από ένα «link», με ανύπαρκτο το τεύχος 16 της μη Τεχνικής έκθεσης, από το οποίο ένας αδαής θα μπορούσε να καταλάβει κάτι. Πως μπορεί ένας μη ειδικός φορέας ή πολίτης να εκφράσει άποψη;

Φαίνεται ότι η ΣΜΠΕ αφορά μεταξύ των άλλων και την μεταφορά, εξαντλημένων πυρηνικών καυσίμων και των ραδιενεργών αποβλήτων της Βουλγαρίας για επεξεργασία -κατά πάσα πιθανότητα στη Γαλλία- και επαναφορά, μέσω της ιδίας οδού, για ενταφιασμό σε βαθείς γεωλογικούς σχηματισμούς στην Βουλγαρία.

Οι συγκεκριμένες διαδρομές, που τέθηκαν και σαν ερώτημα στο Π. Σ., σε αυτή τη φάση δεν περιγράφονται, σκόπιμα ίσως. Για να θολώσουν το τοπίο, όπως και σε άλλες ανάλογες περιπτώσεις (υδρογονάνθρακες), ζητείται μια κατ΄ αρχήν θετική, γνωμοδότηση, απ΄ όλες μάλιστα τις Περιφέρειες της χώρας, για μια γενική «Στρατηγική» ΜΠΕ (χωρίς διαδρομές) και στη συνέχεια με νέες ΜΠΕ, θα περάσουν κομμάτι-κομμάτι τις διαδρομές.

Όπως γίνεται όμως αντιληπτό για ένα κοινό νου, η μεταφορά κατά πάσα πιθανότητα, θα γίνει μέσω της χώρας μας και κατά πάσα πιθανότητα μέσω Βόρειας Ελλάδας-Ηπείρου. Ο κίνδυνος λοιπόν, κυρίως από ένα ατύχημα ή από σαμποτάζ (σε ακραία περίπτωση), είναι όχι μόνον πιθανός, αλλά και ανεξέλεγκτος, με απρόβλεπτες, μη αναστρέψιμες επιπτώσεις για τον πληθυσμό και το περιβάλλον.

Άλλη μια «παράπλευρη απώλεια» του πολέμου στην Ουκρανία

Λόγω του πολέμου στην Ουκρανία και των κυρώσεων της ΕΕ στη Ρωσία τα ραδιενεργά αυτά απόβλητα, δεν μπορούν να πάνε πλέον για επεξεργασία στη Ρωσία, όπου μέχρι τώρα πήγαιναν. Υπάρχει βέβαια και ο άλλος, χερσαίος δρόμος (μέσω Σερβίας, Κροατίας, Αυστρίας, Ελβετίας, Γερμανίας ή άλλων χωρών), πιθανόν όμως μια τέτοια επιλογή να «ενοχλεί» κάποιους ή να έχει μεγαλύτερο κόστος.

Ο πόλεμος στην Ουκρανία είχε σαν «παράπλευρες απώλειες» την αδυναμία εξαγωγής εσπεριδοειδών -και από την Ήπειρο, λόγω των κυρώσεων προς την Ρωσία- με αρνητικές συνέπειες για τους αγρότες μας, την μεταφορά στρατιωτικού εξοπλισμού από τα νησιά και την Κρήτη προς το καθεστώς Ζελένσκι και συνεπώς την εξασθένιση της άμυνά τους, την εισαγωγή ακριβού φυσικού αερίου από ΗΠΑ, την μετατροπή της Αλεξανδρούπολης, που χρησιμοποιείται σαν πολεμικό ορμητήριο των Αμερικάνων, σε στόχο αντιποίνων της Ρωσίας. Εκείνο που μας «έλειπε» ήταν τα πυρηνικά.

Τοπίο εξαιρετικής ομορφιάς ή ... καταστροφής; η Ήπειρος

Νέες απειλές λοιπόν για την Ήπειρο.

Εξόρυξη υδρογονανθράκων στην περιοχή Ζίτσας (Κούρεντα), «τράνζιτ» αγωγός Φυσικού Αερίου με Σταθμό Συμπίεσης 240 MW, (η μισή ισχύς της ΔΕΗ Μεγαλόπολης), στην παραλιακή-τουριστική Ζώνη της Πέρδικας-Πάργας, σκουπίδια από την Κέρκυρα στην Ήπειρο, δεκάδες Βιομηχανικά «πάρκα» ανεμογεννητριών στις βουνοκορφές της, αναρίθμητα υδροηλεκτρικά έργα στα ποτάμια της, όλα από ιδιώτες, συνθέτουν την Ήπειρο της «ανάπτυξης» (ή της καταστροφής), για την οποία οι προβληματικές βασικές οδικές αρτηρίες σχεδιάζονται από Υπουργείο-Περιφέρεια με ΣΔΙΤ. Με νέα διόδια δηλαδή, μαζί με αυτά που θα διπλασιαστούν στην Εγνατία οδό από τα νέα αφεντικά της, Και με τον Γκριμάλντι να εκμεταλλεύεται τα λιμάνια της Θεσπρωτίας, που πέραν όλων των άλλων, αυξάνει υπέρογκα τα ενοίκια για χώρους του ΟΛΗΓ και για τους επιχειρηματίες που δραστηριοποιούνται στις λιμενικές περιοχές Πλαταριάς, Συβότων και Σαγιάδας.

Τώρα θα περάσουν από τον τόπο μας και τα πυρηνικά και ραδιενεργά απόβλητα, ενώ επεκτείνεται με δυο νέους αντιδραστήρες, το πυρηνικό εργοστάσιο «Κοζλοντούι» στη Βουλγαρία και ολοκληρώνεται το πυρηνικό εργοστάσιο «Ακούγιου» στα παράλια της Τουρκίας, απέναντι από τα αιγαιοπελαγίτικα νησιά;

Είναι απορίας άξιο η σιωπή των μεγάλων αθηναϊκών ΜΜΕ για το ζήτημα αυτό, όταν, για να υπονομεύσουν τους πρόσφατους αγώνες των φοιτητών, έκαναν πρώτη είδηση το ψέμα, ότι φοιτητές έκαναν «πυρηνικό ριφιφί» από πυρηνικό εργαστήριο του ΑΠΘ.

Και καλά οι Δήμοι και οι άλλοι φορείς της Ηπείρου δεν «είδαν» τίποτε, δεν μπόρεσαν να εκδώσουν ένα ψήφισμα (μπορούν να εκδώσουν και τώρα), τα τοπικά ΜΜΕ δεν ασχολήθηκαν με την απόφαση του Π. Σ., όμως εμείς, οι πολίτες, θα τους αφήσουμε;

Είμαστε «περικυκλωμένοι», οι απειλές είναι πολλές, τα πράγματα δύσκολα και σε κάποιους μπορεί όλα αυτά, μπροστά στα άλλα προβλήματα της φτώχιας, της ακρίβειας, της ανεργίας, της υγείας, της παιδείας, να είναι μακρινά.

Όμως δεν πρέπει να περάσει έτσι το σημαντικό αυτό ζήτημα.

Να το αναδείξουμε, να πάρουμε θέση, να αντιδράσουμε και να ζητήσουμε:

«Όχι στα πυρηνικά, όχι στο πέρασμα πυρηνικών και ραδιενεργών

αποβλήτων από την Ήπειρο, από τη χώρα μας»

γιατί κάποια στιγμή θα βρεθούμε περικυκλωμένοι από πολλά και πανύψηλα «τείχη» και τότε θα θυμηθούμε το στίχο του μεγάλου Αλεξανδρινού ποιητή:

«Ά όταν έχτιζαν αυτά τα τείχη, πώς να μη προσέξω»!