ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 1893 - (Παραμονές) ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2016 - Του Δημήτρη Ζώη

Κυριακή, Δεκεμβρίου 18, 2016



« Αι εορταί προκαλούσαι συγκρίσεις θλιβεράς παρουσιάζωσι την κατάστασιν του τόπου υπό πάσαν αυτής αλγεινότητα. Και πονούσιν οι πολλοί και σκέπτονται και ζητούσι το αίτιον της δυσπραγίας...» (Χριστούγεννα 1893)

Τα Χριστούγεννα του 1893 βρίσκουν την Ελλάδα σε εξαιρετικά δύσκολη οικονομική και κοινωνική κατάσταση και οι ομοιότητες με τα Χριστούγεννα που φτάνουν σε λίγες μέρες, είναι πάρα πολλές.

Ο Τύπος εκείνης της εποχής, όπως και τα σημερινά ΜΜΕ, ασχολούνταν με τα διάφορα προβλήματα της ελληνικής κοινωνίας. Οι εφημερίδες παραμονές Χριστουγέννων του 1893 έγραφαν : «Δεν είναι τοιούτος ο λαός της και το αποδεικνύει η Ιστορία του ολόκληρος και δη η των τελευταίων ετών... Υπεβλήθη στερήσεις και θυσίας, όπως επαρκέση εις πάσας τας υποχρεώσεις προς τους δανειστάς του...». Ορισμένες εφημερίδες δεν κρύβουν την οργή τους για την Κυβέρνηση και το πολιτικό προσωπικό εκείνης της εποχής: «…σκέψεις που υπαγορεύουν τα Χριστούγεννα εις τους εκ των Ορθοδόξων ελευθέρους Έλληνας, τους οποίους κατέστησε πτωχούς και εξηυτελισμένους η εν τη Πολιτεία επικράτησις ανθρώπων αναξίων»…

Παραμονές Χριστουγέννων 2016 . Στέκομαι στις τελευταίες γραμμές του προαναφερόμενου άρθρου του 1893 σκεφτικός και προβληματίζομαι. Προβληματίζομαι για το χάλι των ελίτ μας, γι’ αυτούς που θα έφερναν την ελπίδα , για τους διάφορους ποικιλόχρωμους «σωτήρες μας», μα κυρίως για την πρόσφατη παρουσίαση των «πολιτικών θέσεων υψηλού επιπέδου» ενός υπουργού της Κυβέρνησης, αλλά και τους εξίσου εντυπωσιακούς "υψηλού επιπέδου" θέσεις των βουλευτών της αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Οι παραπάνω «εμπνέουν» αισιοδοξία στο Λαό μας. Κι είμαι «σχεδόν βέβαιος» πως οι μαθητές του Γυμνασίου Καλαμάτας και οι καθηγητές τους, που βρίσκονταν εκείνη την ώρα στη Βουλή, θα ένιωθαν παρόμοια παρακολουθώντας την προαναφερόμενη «πολιτική συζήτηση». Όπως βέβαιο είναι πως εντυπωσιάστηκαν για τις «ευφάνταστες πολιτικές αντιπαραθέσεις» των προαναφερόμενων βουλευτών…

Το ίδιο εντυπωσιασμένοι φαίνεται να είναι η μεγάλη πλειοψηφία των Ελλήνων για τις ακατανόητες δηλώσεις (να μην πω πολιτικές αρλούμπες), του πρώην υπουργού Παρασκευόπουλου σε πρόσφατη συνέντευξή του.
Ο καθηγητής κ.Παρασκευόπουλος περιορίζεται σε δικές του ακαδημαϊκές απόψεις και μπερδεύει το χώρο του Πανεπιστημίου με τη Βουλή των Αντιπροσώπων των Ελλήνων. Ταυτόχρονα απορρίπτει τη συντριπτική πλειοψηφία του Λαού μας που βλέπει την ελληνική σημαία ως αξιοσέβαστο σύμβολο της Ιστορίας μας, των Αγώνων μας, των Αξιών μας ,του Πολιτισμού μας, τα ήθη και έθιμά μας καθώς και τη Θρησκεία μας.

Ναι, η Δημοκρατία μας πρέπει να επιτρέπει τον κάθε καθηγητή Παρασκευόπουλο σε ρόλο «στοχαστή» να εκφράζεται ελεύθερα στο Πανεπιστήμιο. Ως εκπρόσωπος του Λαού μας οφείλει όμως να σεβαστεί …κι άλλους κανόνες.

Ας ληφθεί υπόψη η κοινή διαπίστωση της κοινωνίας μας, πως τέτοιο χάλι στο πολιτικό προσωπικό της χώρας δεν έχει ξαναδεί αυτός ο τόπος…

Ας μην ξεχνάμε τα πατριωτικά λόγια της αείμνηστης Μελίνας Μερκούρη: «Εμείς οι Έλληνες δεν έχουμε πολλά. Έχουμε την Ιστορία μας και τον Πολιτισμό μας ,αν τα χάσουμε αυτά χαθήκαμε κι εμείς οι Έλληνες». Κι αυτές τις μέρες ας αναλογιστούμε όλοι τις ευθύνες μας για αυτό το «χάλι» που αναδείξαμε…

Με τις σκέψεις μου αυτές τις ΑΓΙΕΣ ΜΕΡΕΣ σ΄όλους τους ανθρώπους που περιμένουν η γέννηση του Χριστού να τους χαρίσει αισιοδοξία κι ελπίδα, σας εύχομαι ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ και ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ.



Read More »
ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 1893 - (Παραμονές) ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2016 - Του Δημήτρη Ζώη ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 1893 - (Παραμονές) ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2016 - Του Δημήτρη Ζώη Reviewed by thespro.gr on Κυριακή, Δεκεμβρίου 18, 2016 Rating: 5

«Έχε γεια καημένε κόσμε» - Σαν σήμερα το 1803 οι Σουλιωτοπούλες χορεύουν το χορό του Ζαλόγγου

Κυριακή, Δεκεμβρίου 18, 2016


Σαν σήμερα, μία ομάδα από Σουλιώτισσες (ποικίλλει ο αριθμός τους, από 22 έως 57), για να μη συλληφθούν ζωντανές από τους Τουρκαλβανούς που τις πολιορκούσαν στο Ζάλογγο, στήνουν κυκλικό χορό και στη συνέχεια ρίχνονται στον γκρεμό με τα παιδιά τους. Πραγματικό γεγονός ή εθνικός μύθος;

Στα τέλη του 1803 ο Αλή Πασάς θέλησε να τελειώσει μία και καλή με τους Σουλιώτες, τους ανυπότακτους ορεσίβιους Θεσπρωτούς, που τόσα προβλήματα δημιουργούσαν στο Σουλτάνο και στη δική του εξουσία στην Ήπειρο. Τους πολιόρκησε στενά και τους εξανάγκασε να συνθηκολογήσουν στις 12 Δεκεμβρίου 1803. Ο βασικός όρος της συμφωνίας, που δεν τηρήθηκε, ήταν να εκκενώσουν τα χωριά τους συν γυναιξί και τέκνοις. Στις 16 Δεκεμβρίου οι Σουλιώτες χωρίστηκαν σε τρεις φάλαγγες και άφησαν πίσω τους την πατρογονική γη.

Δύο ημέρες αργότερα, η τρίτη φάλαγγα, που κατευθυνόταν νότια, δέχθηκε επίθεση στο Ζάλογγο από πολυάριθμο σώμα Τουρκαλβανών με αρχηγούς τους Μπεκίρ Τζογαδούρο, Άγο Μουχουρδάρη και Μέτζο Μπόνο. Κατά τη διάρκεια της σφοδρής σύγκρουσης που ακολούθησε, μία ομάδα Σουλιωτών εγκλωβίστηκε από τον εχθρό. Ανάμεσά τους και περίπου 60 γυναίκες, πολλές από αυτές σε κατάσταση εγκυμοσύνης. Προκειμένου να μην πέσουν στα χέρια των διωκτών τους, έριξαν τα παιδιά τους από την απόκρημνη κορυφή του Ζαλόγγου και στη συνέχεια, πιασμένες χέρι – χέρι, έπεσαν και ίδιες χορεύοντας. Το Ζάλογγο με τα χρόνια μεταβλήθηκε σε σύμβολο ηρωισμού και αυτοθυσίας.

Η μοναδική συγκεκριμένη μαρτυρία για το Χορό του Ζαλόγγου προέρχεται από τον αξιωματικό του Αλή πασά, Σουλεϊμάν αγά, αυτόπτη μάρτυρα του περιστατικού. Το αφηγήθηκε στον εξισλαμισμένο γάλλο μισθοφόρο Ιμπραήμ Μανσούρ Εφέντι, ο οποίος τη συμπεριέλαβε σε βιβλίο του που κυκλοφόρησε στο Παρίσι το 1828 με τις αναμνήσεις του από την Αυλή του Αλή Πασά. Σύμφωνα με τη μαρτυρία αυτή, οι γυναίκες «πιάστηκαν από τα χέρια κι άρχισαν ένα χορό, που τα βήματά του τα κινούσε ένας ασυνήθιστος ηρωισμός και οι αγωνία τού θανάτου τόνιζε το ρυθμό του… Στο τέλος των επωδών, οι γυναίκες βγάζουν μία διαπεραστική και μακρόσυρτη κραυγή, που ο αντίλαλός της σβήνει στο βάθος ενός τρομακτικού γκρεμού, όπου ρίχνονται μαζί με όλα τα παιδιά τους».


Ο Πρώσος διπλωμάτης και περιηγητής Γιάκοπ Μπαρτόλντι (1779 – 1825) είναι ο πρώτος που κατέγραψε το γεγονός μεταξύ 1803 και 1804, ευρισκόμενος στα Ιωάννινα, χωρίς να αναφέρεται στο χορό. Ο αγωνιστής του ‘21 και απομνημονευματογράφος Χριστόφορος Περραιβός (1773 – 1863) είναι ο πρώτος έλληνας συγγραφέας, που αναφέρεται στο Χορό του Ζαλόγγου στη δεύτερη έκδοση της «Ιστορίας του Σουλίου και της Πάργας» (1815). Στην έκδοση, όμως, του 1857 δεν κάνει αναφορά σε χορό.

Το 1888 ο Συριανός λόγιος και ιστορικός Περικλής Ζερλέντης (1852-1925) διατύπωσε επιφυλάξεις και αμφιβολίες για το χορό του Ζαλόγγου, ύστερα από επιτόπιο έρευνα, χωρίς να αμφισβητεί το γεγονός της αυτοθυσίας των Σουλιωτισσών. Χρόνια αργότερα, ο φιλόλογος Αλέξης Πολίτης, καθηγητής του Πανεπιστημίου Κρήτης, υποστήριξε σε άρθρο του στο περιοδικό «Ο Πολίτης» (2005), ότι τραγούδι, που συνόδευε το χορό, το πασίγνωστο «Έχε γεια καημένε κόσμε» αναφέρεται για πρώτη φορά μόλις το 1908.

Το έτος αυτό ο συγγραφέας της «Γκόλφως» Σπυρίδων Περεσιάδης παρουσίασε για πρώτη φορά το θεατρικό έργο «Ο Χορός του Ζαλόγγου», που διαδόθηκε ευρύτατα στον ελλαδικό χώρο, μέσα από παραστάσεις «μπουλουκιών» και ερασιτεχνικών τοπικών θιάσων και ίσως εκεί να οφείλεται η διάπλαση του «Χορού του Ζαλόγγου» ως ιστορικού γεγονότος.




 
Read More »
«Έχε γεια καημένε κόσμε» - Σαν σήμερα το 1803 οι Σουλιωτοπούλες χορεύουν το χορό του Ζαλόγγου «Έχε γεια καημένε κόσμε» - Σαν σήμερα το 1803 οι Σουλιωτοπούλες χορεύουν το χορό του Ζαλόγγου Reviewed by thespro.gr on Κυριακή, Δεκεμβρίου 18, 2016 Rating: 5

Σελίδες

Από το Blogger.