Με τον Ν. 5048/2023 (ΦΕΚ Α’ 149/8-09-2023) «Κύρωση της από 29 Μαρτίου 2023 Τροποποίησης και Κωδικοποίησης της Σύμβασης παραχώρησης μεταξύ του Ελληνικού Δημοσίου και της ΟΛΗΓ Α.Ε.», επαναπροσδιορίσθηκε η χερσαία ζώνη Λιμένα Ηγουμενίτσας, αποχαρακτηρίσθηκαν τμήματα αυτής και παραχωρήθηκαν στον Δήμο Ηγουμενίτσας.

Η ΟΛΗΓ Α.Ε. με το υπ’ αριθμ. πρωτ. 7859/19-09-2023 έγγραφό της, μας γνωστοποίησε, ότι οι παραχωρήσεις ιδιαιτέρου δικαιώματος χρήσης χερσαίων υπαίθριων χώρων που συνήφθησαν με τους παραχωρησιούχους εντός της επιφάνειας που αποδίδεται στον Δήμο λήγουν στις 30 Σεπτεμβρίου 2023.

Ως εκ τούτου καλούμε όσους από τους παραχωρησιούχους θέλουν να συνεχίσουν να κάνουν χρήση των χώρων αυτών από 01-10-2023 και εντεύθεν, να προσέλθουν στον Δήμο και ειδικότερα στο Τμήμα Αδειοδοτήσεων για να υποβάλουν σχετικό αίτημα εντός πέντε (5) εργάσιμων ημερών από την δημοσίευση του παρόντος.

Διευκρινιστικά αναφέρουμε ότι η εν λόγω ανακοίνωση αφορά στα κάτωθι τμήματα χερσαίας ζώνης:

· Ηγουμενίτσα (από τον κυκλικό κόμβο απέναντι της Περιφέρειας έως και το Μακρυγιάλι)

· Σύβοτα

· Πλαταριά

Το τίμημα παραχώρησης ανά τετραγωνικό μέτρο καθώς και το σύνολο της παραχωρούμενης επιφάνειας θα ισχύουν όπως αυτά είχαν προσδιοριστεί από την ΟΛΗΓ Α.Ε., έως ότου να ενσωματωθούν στον κανονισμό παραχώρησης κοινοχρήστων χώρων του Δήμου Ηγουμενίτσας.

Εκ του Δήμου

Ο Αρμόδιος Αντιδήμαρχος

Δονάτος Μαρτίνης

Ο Παπαβαγγέλης φόρεσε το πετραχήλι. Πήρε τη λαμπάδα στο χέρι κι έκανε το σταυρό του. Όλοι κοντοζύγωσαν γύρω του. Τα δάκρυα, που ετούτοι οι αγέρωχοι άνδρες δεν ήθελαν να τα δουν οι Γερμανοί, πλημμύρισαν τώρα τα μάτια τους. Οι άνδρες που φθάνουν στο ύψος του ήρωα κλαίνε. Ο Παπαβαγγέλης έβγαλε το καλημαύκι. Σήκωσε τα χέρια του στον ουρανό. «Κύριε!» είπε. «Επίβλεψον επ’ εμέ και ελέησόν μας». Έβαλε ύστερα το καλημαύκι. Έκανε το σταυρό του κι άρχισε να ψέλνει: «Σώσον Κύριε τον λαόν του». Κι εκεί, στο σκοτεινό εκείνο δωμάτιο του σχολείου, που πήρες την όψη εκκλησίας, ο Παπαβαγγέλης, σε μια πρωτόγνωρη ιερουργία, έκανε ολόκληρη τη λειτουργία που είχε μάθει να κάνει σε νεκρούς. Δεν έχει ματαγίνει οι ζωντανοί να ψέλνουν τη νεκρώσιμη ακολουθία του εαυτού τους. Νύχτα αγωνίας. Και σε κάθε λεπτό που περνάει η αγωνία να σου σφίγγει το λαιμό. Τούτης της νύχτας το πρωί μην έσωνε ποτέ να ξημερώσει. Οι 52 κρατούμενοι επίλεκτοι πολίτες της Παραμυθιάς, που είχαν συλληφθεί βάσει μίας εκ των προτέρων συναχθείσης κατάστασης, θα οδηγούνταν το πρωί στον τόπο της εκτέλεσης. Και την αυτή της ημέρας αυτής, της 29ης Σεπτεμβρίου του 1943, την ώρα που η ροδοδάχτυλη τούτη κόρη της νύχτας έδιωχνε τα τελευταία της σκοτάδια, μια μεγάλη ομάδα πάνοπλων Γερμανών στρατιωτών έρχεται στην αυλή του σχολείου, κατεβαίνει τη σκάλα και κάνει έναν κλοιό, εκεί έξω από την πόρτα του σχολικού δωματίου όπου ήταν φυλακισμένοι οι 52 τούτοι οι πολίτες της Παραμυθιάς. Είναι μία από τις ομάδες του εκτελεστικού αποσπάσματος, που, με διοικητή της τον Alfred Hindelang, ήρθε να παραλάβει τους 52 κρατούμενους και να τους οδηγήσει στον τόπο της εκτέλεσης.

Ο Alfred Hindelang, προσαχθείς ως κατηγορούμενος ενώπιον των δικαστικών αρχών της Γερμανίας, παραδέχτηκε ότι έπειτα από διαταγή προχώρησε στη συγκρότηση του εκτελεστικού αποσπάσματος και ότι ανακοίνωσε το μέτρο των αντιποίνων με την ημερήσια διαταγή της μονάδας. Οι Γερμανοί στρατιώτες έβγαλαν πρώτα από το κρατητήριο τους 23 κρατούμενους Ζερβοχωρίτες και τους έβαλαν πίσω από ένα σωρό λιθαριών μαζί με τους Σιαμετιώτες και τους άλλους. Ύστερα, εκεί στην αυλή, έξω από την πόρτα του σχολικού δωματίου-κρατητηρίου, έκλεισαν τον κλοιό και έβγαλαν έναν-έναν τους 52 υπό εκτέλεση πολίτες. Ο επικεφαλής του αποσπάσματος, κρατώντας ένα χαρτί, διαβάζει τα ονόματα. Και με το κάθε όνομα, σπρώχνει τον καθένα με αγριάδα, «Ράους», προς την άλλη μεριά. Ο Γερμανός τούτος αξιωματικός είδε τότε ότι μεταξύ των 52 αυτών ατόμων, που είχαν συλληφθεί και θα οδηγούνταν προς εκτέλεση, υπήρχαν και τρεις οι οποίοι ήταν γνωστοί του. Αυτούς τους τρεις τους βγάζει αμέσως από τη σειρά και τους εξαιρεί από την εκτέλεση. Ήταν ο Γρηγόρη Μαραγκός, ο Σταύρο Σακαρέλης και ο 18χρονος φοιτητής της Γεωπονικής Δημήτριος Αθ. Ράφτης. Οι δύο πρώτοι ήταν ξυλουργοί, που τις προηγούμενες μέρες επισκεύαζαν τα έπιπλα του γραφείου του. Ο άλλος, ο Δημ. Ράφτης, ήταν γνωστός του. Οι πληροφορίες λένε ότι στο σπίτι αυτουνού έμενε. Μιλούσε γαλλικά ο Δημ. Ράφτης και πολλές φορές είχε συνομιλήσει με τούτον το Γερμανό αξιωματικό. Και, πριν φύγουν από το σχολείο για τον τόπο της εκτέλεσης, βγάζει αυτούς τους τρεις από τη γραμμή και τους εξαιρεί από την εκτέλεση. «Ράους» τους είπε. Και τους έσπρωξε να φύγουν για τα σπίτια τους. Τους άλλους 49 τους έβαλαν στη γραμμή, ανάμεσα σε δύο σειρές οπλισμένων Γερμανών στρατιωτών και μουσουλμάνων, και τους οδήγησαν με τα πόδια μέχρι έξω από την Παραμυθιά.

Πέρασαν από τη βρύση του Καρκαμισιού, διάβηκαν το λάκκο του Μάνη Σιάνη και πήραν τον κατήφορο προς το ξωκλήσι του Αγιώρη. Εκεί σε μια λακκιά, ανάμεσα στη θέση Πουρνάρι και στο ξωκλήσι αυτό του Αγιώρη, σε ένα μικρό χωραφάκι του Τσαμάτου, 23 χωρικοί από το Ζερβοχώρι είχαν σκάψει τις προηγούμενες μέρες τη γούρα που θα γινόταν ο τάφος των 49 τούτων παιδιών της Παραμυθιάς. Μπροστά τους, για φοβέρα, πήγαινε ένα θωρακισμένο-τανκς, για να στηρίζει τους Γερμανούς και για να καλύπτει με το θόρυβό του τις φωνές τούτης της τραγικής πορείας. Γι’ αυτό κυρίως, αλλά και για να δημιουργήσουν την εντύπωση ότι πρόκειται για μετακίνηση στρατιωτικής μονάδας! Πίσω από τούτη τη φάλαγγα, ανάμεσα σε Γερμανούς στρατιώτες, είχαν διαταχθεί και ακολουθούσαν οι 23 φυλακισμένοι Ζερβοχωρίτες και πολλοί άλλοι κρατούμενοι από τα Σιαμέτια και από αλλού. Οι Γερμανοί θα τους χρειάζονταν για μετά την εκτέλεση. Μόλις πέρασαν την κατηφόρα κι έφθασαν έως τη λακκιά του Αγιώρη, εκεί, λίγο πριν από τη μεγάλη συκιά, που υπήρχε κατήδρομα, τους ανέβασαν από ένα μικρό μονοπάτι και τους πέρασαν πάνω από το δημόσιο δρόμο, σε μια μικρή χωραφιά δίπλα στο σκαμμένο εκεί τάφο. Γύρω τους, σε διπλή και τριπλή σειρά, οπλισμένοι Γερμανοί στρατιώτες και μουσουλμάνοι παρατηρούσαν την κάθε τους κίνηση. Τούτοι οι φονιάδες είχαν πείρα. Ποιος ξέρει πόσες παρόμοιες εκτελέσεις είχαν κάνει! Και το θωρακισμένο-τανκς ακολουθούσε με μεγάλο θόρυβο. Τώρα πια έφυγε κάθε αμφιβολία. Το κατάλαβαν καλά όλοι τους πως εδώ θα τους σκοτώσουν.

Ο Κώστα Τσίλης, ένας γεροδεμένος και ηλιοκαμένος άνδρας, κοίταζε ξερβά-δεξιά. Με λοξές ματιές έψαχνε ανάμεσα στους Γερμανούς και στους μουσουλμάνους να βρει πέρασμα να φύγει. Αν έφθανε ως τη στροφή στο εικόνισμα του Αγιώρη και γύριζε τον κατήφορο προς τα σπίτια των Κατσαίων, θα σκαπέταει από εκεί στα χωράφια, κι άντε να τον βρουν μετά. Άραγε θα τα καταφέρει; Μια φωτιά αγωνίας τον έκαιγε. Και το στήθος του φούσκωνε με δυνατό χτυποκάρδι. Έτριζε τα δόντια του. Έσφιγγε τις γροθιές του Κόχλαζε η ψυχή του. Λιοντάρι γίνεσαι όταν βρίσκεσαι μπροστά στην απόγνωση. Έβραζε μέσα του η ζωή. «Μωρέ, τι λες που θα κάτσω να με σκοτώσουν!» Άμπωξε δίπλα του το δάσκαλο, τον Γιάννη Μπαζάκο. «Τι καθόμαστε, ωρέ. Ρίξου να φύγουμε!» Κι εκείνη την ώρα, που το εκτελεστικό απόσπασμα είχε πάρει τη θέση του, κι ήταν όλα έτοιμα για την εκτέλεση, με ένα άγριο και αποφασιστικό ξετίναγμα ρίχνονται μεμιάς και οι δύο. Ο Γιάννης ο Μπαζάκος, με μια ακράτητη ορμή, περνάει ανάμεσα από τις γραμμές των Γερμανών, στρίβει τον ανήφορο και φθάνει έως τη βρύση, πάνω από τον Αγιώρη. Εκεί τον βρήκαν από πίσω οι σφαίρες. Την ίδια στιγμή ο Κώστα Τσίλης δίνει μια αμπωξιά στο Γερμανό, πηδάει τον όχτο, ρίχνεται στον κατήφορο, κατεβαίνει στο δρόμο και τρέχει να ξεφύγει. Α, και λίγο ακόμα, και θα ‘παιρνε τη στροφή. Ξαφνικά βρέθηκε μπροστά σε έναν ένοπλο μουσουλμάνο. Κάνει να στρίψει προς το εικόνισμα του Αγιώρη. Δεν πρόλαβε. Χτυπήθηκε. Και εκεί, στην άκρη από το εικόνισμα του Αγιώρη, έπεσε.

Ο επικεφαλής του εκτελεστικού αποσπάσματος Γερμανός αξιωματικός δεν το περίμενε τούτο το άγριο γιουρούσι των δύο μελλοθάνατων. Δεν την φανταζόταν μια τέτοια απόφαση! Φυσικά, είχε κάνει κι άλλες τέτοιες εκτελέσεις. Κι ίσως ποτέ να μην του ‘χε συμβεί παρόμοια περίπτωση. Έδωσε αμέσως αυστηρές διαταγές. Πύκνωσε τη φρούρηση κι επιτάχυνε τις διαδικασίες της εκτέλεσης. Τούτοι οι φονιάδες είχαν πείρα, ποιος ξέρει από πόσες άλλες εκτελέσεις! Στρίμωξαν τώρα τους άλλους 47 σε ένα σημείο εκεί κοντά στο σκάμμα όπου θα τους εκτελούσαν. Εδώ τους έφεραν αντίκρυ στο θάνατο. Από την μια η ζωή κι από την άλλη ο θάνατος. Γύρω τους οι ζωντανοί άνθρωποι, ο λαμπερός ουρανός, ο ορίζοντας, που άρχισε να λούζεται από τις πρώτες ηλιαχτίδες, η καινούργια μέρα, η ζωντανή φύση, η ζωή! Και λίγα βήματα πιο πέρα το εκτελεστικό απόσπασμα. Ο θάνατος, το μαύρο χώμα, το σκοτάδι. Εκεί μπροστά από το σκάμμα, που θα γινόταν ο τάφος τους, τους χώρισαν σε ομάδες. Οι άνθρωποι τούτοι, που είχαν συλληφθεί χωρίς να έχουν άμεση σχέση με το επεισόδιο των 6 Γερμανών στρατιωτών που σκοτώθηκαν στη Σκάλα, εκτελούνται τώρα εδώ με το αιτιολογικό των αντιποίνων.

Οι φονιάδες του Χίτλες στο φριχτό τους έργο. Ύστερα από λίγο ξεχώρισαν μερικούς, καμιά δεκαριά ανθρώπους, και τους έσπρωξαν προς το σκάμμα, στον ανοιγμένο τάφο, σε ένα σημείο απέναντι από το εκτελεστικό απόσπασμα, που ήταν έτοιμο. Η διαταγή έπεσε σαν αστραπή και σαν βροντή αντάμα «Άχτουγκ, Φόυερ». Τους τουφέκισαν μπροστά στα μάτια των άλλων. Ήταν κι αυτό μια φοβερή επινόηση των σαδιστικών, εγκληματικών τους ενστίκτων. Τους ικανοποιούσε να μεγαλώνουν την αγωνία των μελλοθανάτων. Είναι φοβερή τούτη η ώρα. Οι σκηνές των άγριων αυτών στιγμών είναι απερίγραπτες,. Πώς να περιγράψεις τη σκηνή, όταν ο Γερμανός αξιωματικός με μια περίεργη σκληρή γκριμάτσα αρνιόταν στον πατέρα να αφήσουν το παιδί του να ζήσει και όταν η ίδια ώρα αρνιόταν και στο παιδί να αφήσουν τον πατέρα του, για να φροντίσει την άλλη οικογένεια; Και, όπως τους είχαν χωρίσει, έπαιρναν από το σημείο όπου τους είχαν συγκεντρώσει μία-μία τις ομάδες, ανά περίπου 10 άνδρες, και με βάρβαρο τρόπο, «Ράους», τους έσπρωχναν και τους τουφέκιζαν μπροστά στα μάτια των άλλων. Δεν τους έφθανε μόνο το αίμα. Ήθελαν να απολαύσουν και την αγωνία των άλλων που περίμεναν τη σειρά τους. Και, όταν όλοι τους είδαν ότι οδηγούνταν στο εκτελεστικό απόσπασμα και ότι δεν υπάρχει πια καμιά ελπίδα, τότε έγινε κάτι το αφάνταστο. Κάτι πρωτοφανέρωτο. Ηρωικό. Γιγαντώθηκε μέσα τους μια πυρκαγιά ηρωικής αφοβίας. Φούντωσε η ψυχή τους. «Μη φοβάστε … Θάρρος. Το αίμα μας θα ποτίσει το δένδρο της λευτεριάς. Ζήτω η Ελλάδα. Σε γνωρίζω από την κόψη του σπαθιού του τρομερ …».

Όσο κι αν η περιγραφή τούτη φαίνεται υποθετική, δεν είναι καθόλου μακριά από την πραγματικότητα. Αποτελεί, όσο γίνεται, πιο παραστατική καταγραφή των πληροφοριών και των αφηγήσεων αυτοπτών μαρτύρων. Αμέσως μετά την εκτέλεση, ένας μεγάλος θρήνος αγκάλιασε την Παραμυθιά. Τούτο το πρωί της 29ης Σεπτεμβρίου του 1943 οι σφαίρες των Γερμανών έσβησαν το χαμόγελο 49 αγέρωχων ανδρών. Η επιλογή είχε γίνει χωρίς έρευνα ή ανάκριση. Είχαν συλληφθεί αδιάκριτα ιερωμένοι, αγρότες, καθηγητές, έμποροι, βιοτέχνες, εργάτες. Εκτελέστηκαν κατά ομάδες κι έπεσαν εδώ από τις σφαίρες των Γερμανών, χυτπημένοι, άλλοι θανάσιμα και άλλοι ελαφρότερα, ο ένας πάνω στον άλλο. Η γη πλημμύρισε από αίμα.

Ο Θύμιος του Κίτσιο Βαγγέλη (Αναστασίου) μου είχε πει: «Όταν σταμάτησαν οι πυροβολισμοί, ένας Γερμανός αξιωματικός μαζί με δύο στρατιώτες, ήρθε εκεί στην άκρη που ήμασταν εμείς από το Ζερβοχώρι, μας έδωσε φτυάρια και μας είπε να σκεπάσουμε όλους τους σκοτωμένους. Φθάνοντας στο σημείο όπου είχε γίνει η εκτέλεση, αυτό που αντικρίσαμαν ήταν τρομαχτικό. Και, μόλις κάναμαν να αρχινίσουμε να ρίχνουμε χώμα, είδαμαν πολλούς από αυτούς, που ήταν χτυπημένοι και ξαπλωμένοι μέσα στο αίμα, να μας κάνουν νοήματα με τα μάτια ότι ήταν ζωντανοί. Εμείς, για να μην καταλάβουν οι Γερμανοί και οι μουσουλμάνοι, που μας παρακολουθούσαν, ρίχναμαν τις φτυαριές με το χώμα προσεχτικά και σκόρπια». Οι μουσουλμάνοι, που συνεργάζονταν με τους Γερμανούς, δεν μας άφηναν από τα μάτια τους. Για μια στιγμή βλέπουμε να πετάγεται μέσα στη γούρα ένας μουσουλμάνος από το Καρβουνάρι μαζί με ένα Γερμανό και, πατώντας απάνω τα πτώματα των εκτελεσθέντων, αποτελειώνουν με τα περίστροφά τους όσους έδειχναν ακόμα σημεία ζωής. Και το απαίσιο έγκλημα ολοκληρώθηκε.

Σε γραπτό σημείωμα (που θα καταθέσω στο Ιστορικό Αρχείο Παραμυθιάς), σχετικά με τα γεγονότα εκείνων των ημερών, ο Νάσιο Κίτσιος (Ιωάννου) από το Ζερβοχώρι (για το οποίο έχω αναφερθεί και πιο πάνω) μας περιγράφει την προσωπική του μαρτυρία: «Ο μουσουλμάνος Βεϊσέλ Πρέκας, που πετάλωνε άλογα, μας απειλούσε. Τέλος, σταμάτησαν τα πολυβόλα. Τότες προχώρησαν προς τον τάφο. Στο δρόμο βρήκαμαν τον Νάσιο Ρίγγα σκοτωμένο. Τον αρπάζω με τα χέρια μου και, με άλλον χωριανό, τον πήγαμαν στον τάφο. Τι να έβλεπες! Αίματα και βογκητά. Συνάμα ένας Τούρκος από το Καρβουνάρι, που τον έλεγαν Κιλέλη, πάταε επάνω στα πτώματα. Όσοι βογκούσαν του αποτελείωνε. Εμείς καθόμασταν με τα φτυάρια στο χέρι όσο που τελείωσαν. “Εμπρός” μας είπαν “σκεπάστε τους”».

Εκεί, στον τόπο που εκτελέστηκαν, στο μνημείο που έχει στηθεί, είναι γραμμένα τα ονόματά τους:
1) Τσαμάτος Π. Ευάγγελος, ιερέας, 1879.
2) Αλιγιάννης Φ. Δημήτριος, χαλκουργός, 1876.
3) Αλιγιάννης Δ. Ιωάννης, παντοπώλης, 1918.
4) Αλιγιάννης Φ. Κωνσταντίνος, χαλκουργός, 1878.
5) Αλιγιάννης Κ. Σωτήριος, παντοπώλης, 1907.
6) Αποστολίδης Π. Απόστολος, υποδηματοποιός, 1898.
7) Βαλασκάκης Σ. Ελευθέριος, ιατρός. 1913.
8) Γιαννάκης Ι. Νικόλαος, καθηγητής Γυμναστικής, 1918.
9) Δρίμιζας Δ. Χαράλαμπος, ράφτης, 1894.
10) Ευαγγέλου Ε. Ευθύμιος, καφεπώλης, 1888.
11) Ζιάγκος Γ. Κωνσταντίνος, ιδιωτικός υπάλληλος, 1899.
12) Κακούρης Α. Περικλής, διδάσκαλος, 1906.
13) Κατσούλης Α. Κων/νος, διδάσκαλος.
14) Κλήμης Θ. Δημήτριος, σαγματοποιός, 1909.
15) Κοτζαλέρης Ε. Εμμανουήλ, διευθυντής Αγροτικής Τραπέζης.
16) Κουρσούμης Θ. Κων/νος, καφεπώλης.
17) Κωνσταντίνου Ι. Κων/νος, σιδηρουργός, 1909.
18) Κωνσταντίνου Ι. Παναγιώτης, σιδηρουργός, 1918.
19) Μάνος Π. Νικόλαος, εστιάτορας, 1890.
20) Μαρέτας Ν. Γεώργιος, εστιάτορας, 1900.
21) Μαρέτης Γ. Ανδρέας, ωρολογοποιός, 1895.
22) Μητσιώνης Α. Ιωάννης, συντηρητής ραπτομηχανών, 1890.
23) Μουσελίμης Σ. Γεώργιος, ράφτης, 1897.
24) Μουσελίμης Π. Σταύρος, ιδιωτικός υπάλληλος, 1894.
25) Μπαζάκος Θ. Ιωάννης, διδάσκαλος, 1909.
26) Μπάρμπας Γ. Νικόλαος, υφασματέμπορος, 1900.
27) Μπάρμπας Ν. Σπυρίδων, μαθητής, γιος του Μπάρμπα Γ. Νικολάου, 1927.
28) Νάστος Χ. Ευάγγλεος, παντοπώλης, 1884.
29) Πάκος Γ. Πάκος, αγροκτηματίας, 1906.
30) Παπαθανασίου Χ. Βασίλειος, καφεπώλης, 1895.
31) Πάσχος Π. Γεώργιος, παντοπώλης, 1897.
32) Πάσχος Δ. Λεωνίδας, δερματέμπορας, 1897.
33) Ράπτης Δ. Αθανάσιος, παντοπώλης, 1880.
34) Ρίγγας Γ. Αθανάσιος, παντοπώλης, 1878.
35) Σιαμάς Π. Γεώργιος, ταχυδρομικός υπάλληλος, 1894.
36) Σιωμόπουλος Β. Κωνσταντίνος, γυμνασιάρχης, 1888.
37) Σπυρομήτσιος Π. Σπυρίδων, υποδηματοποιός, 1892.
38) Στρουγγάρης Α. Ανδρέας, παντοπώλης, 1911.
39) Σωτηρίου Χ. Κων/νος, αγωγιάτης, 1887 (γιος και πατέρας από το Γαρδίκι που διέμεναν στην Παραμυθιά στα σπίτια των αδερφών Τσούλα).
41) Τζώης Δ. Κων/νος, βιβλιοπώλης, 1898.
42) Τσαμάτος Ε. Νικόλαος, ράφτης, 1903.
43) Τσίλης Δ. Κωνσταντίνος, αγωγιάτης, 1911.
44) Τσούλας Β. Γεώργιος, ζαχαροπλάστης, 1898.
45) Τσούλας Β. Θεόδωρος, υποδηματοποιός, 1907.
46) Τσούλας Β. Κων/νος, υποδηματοποιός, 1902.
47) Φάτσιος Γ. Θωμάς, μυλωνάς, 1885.
48) Φείδης Θ. Αριστοφάνης, ιδιωτικός υπάλληλος.
49) Χρυσοχόου Κ. Απόστολος, συνταξιούχος σχολάρχης, 1882,

Στο επιτύμβιο του μνημείου, μετά τα ονόματα των εκτελεσθέντων, είναι χαραγμένα και τα ονόματα του Κων/νου Μαραζόπουλου από το Ζερβοχώρι, που τον σκότωσε ο Ντούλη Μεζάνης εκεί που μαζί με άλλους Ζερβοχωρίτες έσκαβε τη γούρα όπου την επόμενη θα εκτελούσαν τους 49 προκρίτους, και του Ιωσήφ (Τατούλ) Κολσουζιάν (του Αρμένου) που είχε σκοτωθεί από μουσουλμάνους αλλού.

Εκείνη τη μέρα των εκτελέσεων και την επόμενη παρατηρήθηκε κάποια μεγάλη συρροή μουσουλμάνων προς την Παραμυθιά, που έρχονταν με πολλά άλογα, με σκοπό να μπουν στα σπίτια να αρπάξουν και να πλιατσικολογήσουν. Ήταν φανερό ότι όλοι τούτοι οι μουσουλμάνοι γνώριζαν για την εκτέλεση και ότι είχαν ετοιμαστεί για τα χειρότερα. Όμως, δεν τόλμησαν να προχωρήσουν. Πιθανόν η στάση των Γερμανών να μην του άφηνε περιθώρια άλλων εγκληματικών ενεργειών.

Ο μητροπολίτης Παραμυθιάς Δωρόθεος (Νάσκαρης) τη μέρα των εκτελέσεων ήταν στα Γιάννενα. Είχε εκλεγεί μητροπολίτης Παραμυθιάς Φιλιατών και Γηρομερίου στις 15 Απριλίου του 1943. Έφυγε από την Αθήνα για την έδρα του στην Παραμυθιά στις 22 Σεπτεμβρίου του 1943. Αφού πέρασε από το χωριό του, το Θεσπρωτικό, ήρθε στα Γιάννενα στις 25 Σεπτεμβρίου. Τη μέρα που γίνονταν οι εκτελέσεις στην Παραμυθιά (29-9-42) ήταν ακόμα εκεί, στα Γιάννενα. Στην Παραμυθιά ήρθε την επομένη (30-9-43), μετά την εκτέλεση των 49 προκρίτων. Το ερώτημα που αιωρείται είναι γιατί ο Δωρόθεος δεν βιάστηκε να έρθει στην έδρα του στην Παραμυθιά, αφού γνώριζε καλά ότι ο χριστιανικός κόσμος εδώ περνούσε φοβερές μέρες και ώρες. Και, παρά τα όσα έχουν γραφτεί, το ερώτημα παραμένει.

Με τη θυσία και το αίμα των 49 αγέρωχων ανδρών, των 49 προκρίτων Παραμυθιάς, όπως καθιερώθηκε να ονομάζονται, γράφτηκε στην ιστορία του τόπου μια ηθική επιταγή υπέρτατης κληρονομιάς. Η λαϊκή μούσα θρηνεί τους 49 πατριώτες με το μοιρολόι:

«Παραμυθιά, Παραμυθιά, γιατί φορείς τα μαύρα. Οι Γερμανοί μού σκότωσαν 49 καμάρια. Εσκότωσαν 49 μαζί με τους παπάδες. Κλαίνε μανάδες και παιδιά γυναίκες κι αδερφάδες.»


Στις φωτογραφίες: 1, Ανακομιδή οστών των 49 Προκρίτων. 2 το σημειωμα του Νικόλα Μάνου προς την γυναικα του απο την φιλακή του σχολειου Βούλγαρη, λιγη ώρα πριν την εκτέλεση. 3, Ο Μικης Θεοδωράκης στο μνημειο των 49. Απο το αρχείο του Δημήτριου Μπρέστα.

Από το βιβλίο του Ιωάννη Παρόλα «Θεσπρωτών Γή».

 Για να το αποκτήσετε, μπορείτε να επικοινωνείτε με το 2666022434

Έως 29 Σεπτεμβρίου 2023 για τις αιτήσεις που θα υποβληθούν έως και τις 25 Σεπτεμβρίου 2023 και για όσους είχαν λάβει ήδη την ενίσχυση και είναι εκ νέου δικαιούχοι. Απαραίτητη προϋπόθεση είναι οι φορολογικές δηλώσεις των δικαιούχων να έχουν εκκαθαριστεί έως την 25η Σεπτεμβρίου 2023.
Έως 5 Νοεμβρίου 2023 για τις αιτήσεις που θα υποβληθούν μετά τις 25 Σεπτεμβρίου και έως 31 Οκτωβρίου 2023, και για όσους οι φορολογικές δηλώσεις εκκαθαριστούν μετά την 25η Σεπτεμβρίου.

Η νέα σχολική χρονιά έχει ήδη ξεκινήσει! Η ανάγκη για έκφραση και δημιουργία ήταν και είναι βασικό ζητούμενο στις ζωές των ανθρώπων. Γι’ αυτό και η μουσική σχολή Φιλοπρόοδου Ομίλου Παραμυθιάς προσκαλεί μικρούς και μεγάλους να έρθουν και να ανακαλύψουμε μαζί το μαγικό κόσμο της μουσικής, μέσα από ένα ευρύ φάσμα δραστηριοτήτων:

- Μουσική προπαιδεία (3-6 χρονών)

- Βιολί

- Κιθάρα

- Πιάνο

- Υποχρεωτικά θεωρητικά ( θεωρία, αρμονία, σολφέζ...)

- Ανώτερα θεωρητικά ( πτυχία αρμονίας, ανάπτυξης, φυγής)

- Προετοιμασία για τις μουσικολογίες κ.α.

-Φωνητική.

Τι είναι η μουσική προπαιδεία;

Η μουσική προπαιδεία αποτελεί έναν τρόπο εξοικείωσης με τη μουσική, γνωριμίας με τους ήχους και τις νότες και ταυτόχρονα έναν τρόπο ψυχαγωγίας για τα παιδιά. Είναι ένας τομέας που συνδέεται με τη διδασκαλία και την εκμάθηση μουσικής. Όμως, πλέον αυτό δε γίνεται με τον παραδοσιακό τρόπο, αλλά μέσα από το παιχνίδι και με τη βιωματική μάθηση. Έτσι, με έναν πολύ διασκεδαστικό τρόπο τα παιδιά μπορούν να έρθουν σε επαφή με τη μουσική.

Η μουσική παιδεία αγγίζει πραγματικά όλους τους τομείς της μάθησης:

· τον ψυχοκινητικό, που επικεντρώνεται στην ανάπτυξη των δεξιοτήτων στη μουσική

· το γνωστικό, που επικεντρώνεται στην απόκτηση γνώσεων για τη μουσική

· τον συναισθηματικό, που περιλαμβάνει την εκτίμηση και την ευαισθησία στη μουσική.

Τα μαθήματα ξεκινάνε αρχές Οκτωβρίου. 

Για περισσότερες πληροφορίες και εγγραφές επικοινωνήστε μαζί μας.

Τηλέφωνο επικοινωνίας:

6944457104 (Παπαδοπούλου Μαρία)

Την Παρασκευή 29 Σεπτεμβρίου ώρα 20:00 στον πεζόδρομο Ηγουμενίτσας, σας περιμένουμε να συζητήσουμε για μια Ήπειρο που θα έχει τις ανάγκες πάνω από τα κέρδη του Κεφαλαίου.

Χωρίς εξορύξεις, λεηλασία του Περιβάλλοντος, εκμετάλλευση εργασίας, ρατσισμό, εθνικισμό. Για μια Ήπειρο των αναγκών και των δικαιωμάτων μας.

Αγαπητοί συντοπίτες,

Νομίζω ότι δεν χρειάζονται ιδιαίτερες συστάσεις, καθώς οι περισσότεροι από εσάς γνωρίζετε το «ποιόν» μου. Παρόλα αυτά: Ονομάζομαι Γιώργος Μακρής, αλλά είμαι περισσότερο γνωστός ως «Πετσάκιας». Είμαι «γέννημα-θρέμμα» Περδικιώτης και τα τελευταία 25 χρόνια δραστηριοποιούμαι στο χώρο της εστίασης. Με την ιδιότητα λοιπόν του επαγγελματία, του πατέρα 3 παιδιών που μεγαλώνουν στον τόπο αυτό και του απλού, ενεργού πολίτη, συμμετέχω στις προσεχείς Δημοτικές εκλογές με το συνδυασμό του κ. Ιωάννη Λώλου «ΔΥΝΑΜΗ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗΣ», φιλοδοξώντας να μετατραπεί το χωριό μας σε έναν βιώσιμο τόπο για μας και για τα παιδιά μας, σε έναν εναλλακτικό τουριστικό πόλο έλξης και με περιοχή σημαντικής αγροτικής ανάπτυξης και παραγωγής.

Το όραμά μου για την Πέρδικα δεν είναι μεγαλεπήβολο και ουτοπικό και βασίζεται σε ρεαλιστικούς στόχους. Δεν θα σας «τάξω λαγούς με πετραχείλια», αλλά θα αρκεστώ αρχικά σε ζητήματα που θα βελτιώσουν την ποιότητα ζωής των κατοίκων του χωριού μας, των παιδιών μας, αλλά και θα αναδείξουν το χωριό μας σε έναν ανταγωνιστικό τουριστικό προορισμό και σε ένα τόπο δυναμικής αγροτικής ανάπτυξης με ανταποδοτικά οφέλη στην ευρύτερη τοπική κοινωνία.

Προτίθεμαι λοιπόν προς το σκοπό αυτό να εργαστώ και να συνεργαστώ με όλους τους άμεσα εμπλεκόμενους φορείς (Περιφέρεια, Δήμο, Κοινότητα κα), αλλά και τους τοπικούς (Μορφωτικός και Εκπολιτιστικός Σύλλογος, Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων, Αθλητικούς Συλλόγους, Αγροτικό Συνεταιρισμό κα) για την επίτευξη των παρακάτω στόχων:

●Ολοκλήρωση και παράδοση των 2 μεγάλων έργων υποδομής επί θητείας κ. Λώλου, αυτό της ύδρευσης και της αποχέτευσης,

●Ασφαλτοστρώσεις και αποκατάσταση αστικής οδοποιίας,

●Βελτιώσεις-ασφαλτοστρώσεις δρόμων με έντονο τουριστικό ενδιαφέρον αλλά και έμφαση στην αγροτική οδοποιία,

●Επέκταση δικτύου ηλεκτροδότησης ιδιαίτερα σε περιοχές που χρήζουν άμεσης προτεραιότητας (πχ οικισμός Αρίλλα, Καραβοστάσι κα), αλλά και εντός του χωριού,

●Αναπλάσεις κοινόχρηστων χώρων (πχ παιδική χαρά, παρατηρητήριο κα),

●Αξιοποίηση δημοσίων χώρων για τη δημιουργία θέσεων parking,

●Συστηματική συγκομιδή απορριμμάτων και αντικατάσταση των υπαρχόντων κάδων,

● Προώθηση της ανακύκλωσης μέσα από ειδικά διαμορφωμένες γωνιές,

●Ανάδειξη Δημόκαστρου ως σημείο πολιτιστικού ενδιαφέροντος,

●Επαναλειτουργία Πάρκου Αναψυχής και αξιοποίησή του (και) για τη διοργάνωση πολυήμερων πολιτισμικών festivals,

● Λειτουργία του Λαογραφικού Μουσείου του χωριού και αναβάθμισης της κτιριακής υποδομής του,

●Επαναλειτουργία του Τουριστικού Περιπτέρου κατά τους θερινούς μήνες,

● Βελτίωση των αθλητικών υποδομών (κλειστό γυμναστήριο, γήπεδο) προς αξιοποίησή τους από τους τοπικούς συλλόγους,

● Δημιουργία ΚΔΑΠ (Κέντρου Δημιουργικής Απασχόλησης Παιδιών) δημοσίου χαρακτήρα και λειτουργία του σε περιόδους υψηλής απασχολησιμότητας των γονέων,

● Βελτίωση των κτιριακών υποδομών των τοπικών δομών Α/βάθμιας και Β/βάθμιας εκπαίδευσης και ενίσχυση του υλικοτεχνικού εξοπλισμού τους,

●Δημιουργία ζωνών πυρασφάλειας, αλλά και πρόληψη των επιπτώσεων από ακραία καιρικά φαινόμενα (πχ πλημμύρες),

● Προαγωγή και ανάδειξη του Συνεδριακού Κέντρου του χωριού μας για την διοργάνωση και υλοποίηση συνεδρίων/ημερίδων/πολιτιστικών δρώμενων με σκοπό τη σύνδεσή μας με την ευρύτερη επιστημονική και πολιτισμική κοινότητα,

●Ενδυνάμωση της στελέχωσης του Πολυδύναμου Περιφερειακού Ιατρείου Πέρδικας,

●Ανάδειξη εθιμοτυπικού εορτασμού του «ΟΧΙ» (άναμμα στη Γρανίτσα) και σύνδεσή του με την ιστορική και πολιτισμική μας παράδοση,

●Ανάδειξη και αναβάθμιση καρναβαλικών εκδηλώσεων,

●Εμπλουτισμός και αναβάθμιση των καθιερωμένων καλοκαιρινών εκδηλώσεων (Γιορτή Λαδιού, Αντάμωμα),

●Επαναλειτουργία δημοτικής βιβλιοθήκης.

Ξεκινάμε με αυτά και βλέπουμε…..Εξάλλου «ένα καλό σχέδιο που εκτελείται άμεσα είναι καλύτερο από ένα τέλειο σχέδιο που θα εκτελεστεί την επόμενη εβδομάδα!»

Την 8η Οκτωβρίου λοιπόν ζητώ την ψήφο εμπιστοσύνης σας, προκειμένου να μου δοθεί η ευκαιρία να αγωνιστώ μαζί με την ανανεωμένη τοπική ομάδα του συνδυασμού για την υλοποίηση των ανωτέρων και για να δούμε μια μέρα το χωριό μας όπως όλοι θα θέλαμε να δούμε και όπως πραγματικά του αξίζει……

Με εκτίμηση

Γιώργος Μακρής (Πετσάκιας)

Νεκρός είναι τελικά ο οδηγός της μηχανής, που εχτές το απόγευμα συγκρούστηκε με ΙΧ, κοντά στο Μαργαρίτι Ηγουμενίτσας. 

Ο 23χρονος οδηγός έφερε πολλαπλά τραύματα και κατέστη αδύνατο να κρατηθεί στη ζωή.

Δείτε την ανακοίνωση της αστυνομίας:

Χθες (28-09-2023) το απόγευμα στο 61,5 χιλιόμετρο της Εθνικής Οδού Πρέβεζας – Ηγουμενίτσας, Ι.Χ.Ε. αυτοκίνητο, που οδηγούσε 69χρονος ημεδαπός, συγκρούστηκε με δίκυκλη μοτοσικλέτα, που οδηγούσε 23χρονος ημεδαπός, με αποτέλεσμα τον θανάσιμο τραυματισμό του 23χρονου και τον τραυματισμό του 69χρονου.

Προανάκριση για τις συνθήκες του δυστυχήματος ενεργείται από το Τμήμα Τροχαίας Ηγουμενίτσας.

Στην έγκριση των σχεδίων σύμβασης δύο έργων με φορέα υλοποίησης το Δήμο Ηγουμενίτσας προχώρησε η Ειδική Υπηρεσία Διαχείρισης Προγράμματος «Ήπειρος». Ειδικότερα, πρόκειται για τα έργα:

Ενεργειακή αναβάθμιση δημοτικού φωτισμού κοινοχρήστων χώρων Δήμου Ηγουμενίτσας», προϋπολογισμού 2.166.000 ευρώ

«Προμήθεια εξοπλισμού για την κατασκευή Πράσινου Σημείου Δήμου Ηγουμενίτσας, YE/10: "Τμήμα VI: Φορητός τεμαχιστής πρασίνων"», προϋπολογισμού 73.160 ευρώ (το έργο εντάσσεται στην πράξη «Κατασκευή Πράσινου Σημείου Δήμου Ηγουμενίτσας».

Πήρα την απόφασή να είμαι παρών στις εκλογές της 8ης Οκτωβρίου στο Δήμο Φιλιατών με υποψήφιο Δήμαρχο τον Βασίλη Τζίγκο.

️Γιατί είναι ο μοναδικός που πιστεύει στους νέους, θα τους δώσει την ευκαιρία να προσφέρουν, την ελευθερία να παλέψουν και να κάνουν πράξη τα οράματά τους και εν τέλει να αποφασίσουν οι ίδιοι για το μέλλον το δικό τους μέσα από μία νέα νοοτροπία.

️Γιατί είναι η επιλογή που έχει σχέδιο για το αύριο. Ξέρει και θέλει να αλλάξει αυτό το Δήμο.

️Γιατί αποφάσισα να δώσω τη μάχη για τον τόπο μου μαζί με τη γενιά μου και μαζί με πολλούς άξιους, ικανούς και δημιουργικούς ανθρώπους.

Στο Δήμο Φιλιατών χρειάζεται ένα νέο ξεκίνημα. Το έχει ανάγκη όσο καμία άλλη φορά. Αυτό το νέο ξεκίνημα θα γίνει με νέους ανθρώπους που έχουν πρωτοποριακές και ριζοσπαστικές ιδέες, πάθος και διάθεση για δημιουργία. Θα γίνει με Δήμαρχο τον Βασίλη Τζιγκο , έναν άνθρωπο που τον χαρακτηρίζει η εντιμότητα, η αποφασιστικότητα και η αποτελεσματικότητα. Ένα Δήμαρχο των πράξεων και όχι της θεωρίας. Ένα Δήμαρχο των έργων.

️Με αυτές τις σκέψεις, θα συμμετέχω σε αυτή την προσπάθεια με μοναδικά όπλα τον ενθουσιασμό ενός νέου ανθρώπου και μια ατζέντα τεκμηριωμένων και στοχευμένων προτάσεων για τον Δήμο Φιλιατών.

Ο Βλάχος Παρασκευάς (Τσεβάς) τα τελευταία 30 χρόνια δραστηριοποιείται στον τομέα των επιχειρήσεων, στον δήμο Φιλιατών. Έχει διατελέσει πρόεδρος στον Άρη Φιλιατών και τεχνικός διευθυντής στην ΠΑΕ Θεσπρώτός.

Ένα ιδιαίτερο γεγονός για γονείς πρόωρων νεογνών, ξεκινά φέτος, με την 1η Ελληνοκυπριακή συνεργασία ειδικών, με πρώτη συνάντηση στην Λευκωσία στις 25 Νοεμβρίου. 

Σκοπός του εγχειρήματος είναι η ενδυνάμωση/εκπαίδευση των γονέων πρόωρων νεογνών για την ομαλή μετάβαση από την εντατική στο σπίτι και η επιμόρφωση τους, για θέματα που αφορούν στην ανάπτυξη των πρόωρων παιδιών με έμφαση στα σύγχρονα Ευρωπαϊκά Πρότυπα Φροντίδας του EFCNI.


Στην επιστημονική επιτροπή ανήκει και ο συντοπίτης μας Λογοθεραπευτής Τάσος Μώκας.


Το εγχείρημα που είναι μοναδικό στην Ελλάδα και την Κύπρο, αποσκοπεί στην ενημέρωση, τη φροντίδα υγείας, όπως και την αντιμετώπιση δυσλειτουργιών καθημερινότητας αυτών των παιδιών και του γονιών τους.

Σύμφωνα με τις στατιστικές, τα πρόωρα νεογνά είναι περίπου το 15% των νέων γεννήσεων και τα τελευταία χρόνια απασχολεί έντονα τους ειδικούς ως προς την φροντίδα τους.

Η πρώτη ενημερωτική συζήτηση/εκπαίδευση ξεκινά με την αιγίδα του EFCNI, του Πανεπιστημίου Λευκωσίας αλλά και την θερμοκοιτίδα αγάπης.

21 Ιουλίου στην Ηγουμενίτσα ζητώ βοήθεια στο Αστυνομικό Τμήμα (Διεύθυνση Αστυνομίας Θεσπρωτίας), δηλώνοντας αδυναμία να εντοπίσω το αμάξι μου και ανησυχία για πιθανή κλοπή. 

Οι αστυνομικοί σε λίγα λεπτά το είχαν εντοπίσει. 

Το ελάχιστο που μπορώ να κάνω είναι να τους ευχαριστήσω για την ανακούφιση που μου χάρισαν. 

Είχα όμως και εγώ σε αυτά τα λίγα λεπτά την ευκαιρία να εντοπίσω και οφείλω να υπογραμμίσω την προθυμία των αστυνομικών χωρίς ίχνος διεκπεραιωτικής βιασύνης, τον υποδειγματικό επαγγελματισμό τους, αλλά κυρίως την ήμερη και συγκροτημένη συμπεριφορά τους στον τρόπο που προσέγγισαν έναν πολίτη και το πρόβλημά του. 

Ιδιαίτερα οφείλω να αναφερθώ στην ευγένεια του Αρχιφύλακα κ. ..., που σε συνεννόηση με τους συναδέλφους του εντόπισε στον παραλιακό άξονα της πόλης το αμάξι μου και με οδήγησε σε αυτό. 

Προφανώς δεν είναι ένα συμπτωματικό περιστατικό. 

Πρόκειται ασφαλώς για πάγια και συνολικά υποδειγματική νοοτροπία και λειτουργία των αστυνομικών του Αστυνομικού Τμήματος άξια μνείας και επαίνου. 

Τυχερή Ηγουμενίτσα!