Επιστολή της Ξένος Α.Ε. προς τον Αντιπεριφερειάρχη Θεσπρωτίας

Πέμπτη, Δεκεμβρίου 24, 2020
Επιστολή της Ξένος Α.Ε. προς τον Αντιπεριφερειάρχη Θεσπρωτίας



Ξένος Α.Ε. 
Προς: Αντιπεριφερειάρχη Θεσπρωτίας κ. Θωμά Πιτούλη 

Κύριε Αντιπεριφερειάρχη, 
Αντιλαμβάνομαι την αναγκαιότητα της κατασκευής του έργου της βόρειας εισόδου της πόλης της Ηγουμενίτσας, ένα σημαντικό έργο που θα αναβαθμίσει την ποιότητα ζωή των συμπολιτών μας και σας συγχαίρω για αυτό. 
Θα ήθελα όμως να σας επισημάνω ένα πρόβλημα που δημιουργήθηκε τις τελευταίες ημέρες και αφορά την παράκαμψη που γίνεται στα οχήματα, κάνοντας αδύνατη τη πρόσβαση στο κατάστημα Σ/Μ που βρίσκεται στην περιοχή. 
Είμαι από αυτός που πρώτοι θέλουν να ολοκληρωθεί άμεσα το συγκεκριμένο έργο, όμως, καθότι βρισκόμαστε εν μέσω της εορταστικής περιόδου και οι ανάγκες των κατοίκων για την προμήθεια τροφίμων είναι αυξημένες, θα σας ζητούσαν να δοθεί μία μικρή παράταση, της μίας εβδομάδας, ώστε να περάσει η εορταστική περίοδος των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς. 
Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων και σας εύχομαι ολόψυχα καλές γιορτές.
Επιστολή της Ξένος Α.Ε. προς τον Αντιπεριφερειάρχη Θεσπρωτίας Επιστολή της Ξένος Α.Ε. προς τον Αντιπεριφερειάρχη Θεσπρωτίας Reviewed by thespro.gr on Πέμπτη, Δεκεμβρίου 24, 2020 Rating: 5

Βασίλης Γιόγιακας: Με 33 άτομα προσωπικό ενισχύεται το Γενικό Νοσοκομείο Φιλιατών

Πέμπτη, Δεκεμβρίου 24, 2020
Βασίλης Γιόγιακας: Με 33 άτομα προσωπικό ενισχύεται το Γενικό Νοσοκομείο Φιλιατών



Με 33 άτομα προσωπικό ενισχύεται το Γενικό Νοσοκομείο Φιλιατών το αμέσως επόμενο διάστημα. Πρόκειται για 20 θέσεις νοσηλευτικού και λοιπού επικουρικού προσωπικού βάσει των σχετικών πινάκων του περασμένου Μαρτίου, έναν Ιατρό – Γυναικολόγο και έναν Ιατρό – Ορθοπεδικό. Σε αυτές προστίθενται 11 προσλήψεις διάρκειας 1+1 έτους στο πλαίσιο του προγράμματος επιχορήγησης οργανισμών του δημόσιου τομέα για την απασχόληση 10.000 μακροχρόνια ανέργων ηλικίας 55-67 ετών, με σκοπό την οικονομική στήριξη και την επανένταξη ευαίσθητων κοινωνικών ομάδων στην αγορά εργασίας. Εγκρίθηκαν επίσης από την 6η Υγειονομική Περιφέρεια 8 θέσεις πληρώματος ασθενοφόρου για τους Τομείς ΕΚΑΒ Ηγουμενίτσας και Παραμυθιάς.

«Η ροή προσωπικού προς το Γενικό Νοσοκομείο Φιλιατών συνεχίζεται, πολύ σημαντική είναι και η ευκαιρία απασχόλησης σε συνανθρώπους μας μεγαλύτερης ηλικίας που δοκιμάζονται από την ανεργία» δήλωσε ο Βασίλης Γιόγιακας.
Βασίλης Γιόγιακας: Με 33 άτομα προσωπικό ενισχύεται το Γενικό Νοσοκομείο Φιλιατών Βασίλης Γιόγιακας: Με 33 άτομα προσωπικό ενισχύεται το Γενικό Νοσοκομείο Φιλιατών Reviewed by thespro.gr on Πέμπτη, Δεκεμβρίου 24, 2020 Rating: 5

Δωρεά από την Διεύθυνση Αστυνομίας Θεσπρωτίας στο Κοινωνικό Παντοπωλείο του Δήμου Ηγουμενίτσας

Πέμπτη, Δεκεμβρίου 24, 2020
Δωρεά από την Διεύθυνση Αστυνομίας Θεσπρωτίας στο Κοινωνικό Παντοπωλείο του Δήμου Ηγουμενίτσας



Ο Δήμος Ηγουμενίτσας ευχαριστεί την Διεύθυνση Αστυνομίας Θεσπρωτίας για την μεγάλη προσφορά σε τρόφιμα μακράς διάρκειας στο Κοινωνικό Παντοπωλείο του Δήμου μας. 

Η ανάγκη βοήθειας στους συνδημότες μας που ανήκουν στις κοινωνικά ευπαθείς ομάδες είναι συνεχής. Το Κοινωνικό Παντοπωλείο δέχεται τις προσφορές σας καθημερινά 7:00 – 15:00 στα γραφεία του. 

Στοιχεία επικοινωνίας: 
ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΠΑΝΤΟΠΩΛΕΙΟ ΔΗΜΟΥ ΗΓΟΥΜΕΝΙΤΣΑΣ 
ώρες λειτουργίας : 07:00 – 15:00 
Τηλ.: 2665021438 
Δωρεά από την Διεύθυνση Αστυνομίας Θεσπρωτίας στο Κοινωνικό Παντοπωλείο του Δήμου Ηγουμενίτσας Δωρεά από την Διεύθυνση Αστυνομίας Θεσπρωτίας στο Κοινωνικό Παντοπωλείο του Δήμου Ηγουμενίτσας Reviewed by thespro.gr on Πέμπτη, Δεκεμβρίου 24, 2020 Rating: 5

ΟΔΕΥΟΝΤΑΣ ΣΤΟ ΝΕΟ ΕΤΟΣ: ΜΙΑ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ΑΝΑΣΚΟΠΗΣΗ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ ΠΟΥ ΠΕΡΑΣΕ

Πέμπτη, Δεκεμβρίου 24, 2020
ΟΔΕΥΟΝΤΑΣ ΣΤΟ ΝΕΟ ΕΤΟΣ: ΜΙΑ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ΑΝΑΣΚΟΠΗΣΗ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ ΠΟΥ ΠΕΡΑΣΕ



Ένα ιδιαίτερο έτος φτάνει στο τέλος του και μια νέα χρονιά ξεκινά, μαζί με νέες προσδοκίες και δυνατότητες. 

Κάθε τέτοια περίοδο, συνήθως, επιλέγουμε να κάνουμε απολογισμό ή ανασκόπηση της χρονιάς που πέρασε, καταγράφοντας όσα συνέβησαν, όσα καταφέραμε, όσα δεν καταφέραμε, πώς τα αξιολογήσαμε, συνοδευόμενα από μια νέα στοχοθεσία για το έτος που έρχεται. Στο παρόν άρθρο προτείνουμε έναν νέο τρόπο διεξαγωγής της διαδικασίας αυτής, τον οποίο ονομάζουμε αναστοχασμό. 

Σε αντίθεση με την ανασκόπηση, η οποία είναι μια σύντομη επανεξέταση και παρουσίαση των σημαντικότερων σημείων ενός συνόλου, στην προκειμένη ενός ημερολογιακού έτους, ο αναστοχασμός προκύπτει μέσα από την παρατήρηση των δράσεων μου από ένα άλλο, ανώτερο επίπεδο. Ο αναστοχασμός αποτελεί μια μεταγνωστική (δηλαδή, γνώση για τη γνώση) διαδικασία καθώς ανατροφοδοτεί την πράξη και καθοδηγεί τις σκέψεις και κατ’ επέκταση τις ενέργειες των ατόμων. Ο αναστοχασμος προτείνεται εδώ, ώστε να μπορέσει να δει κανείς από μια απόσταση τις δράσεις του, τις αλληλεπιδράσεις με τρίτους και τα αποτελέσματα αυτών, για το έτος που πέρασε. Έτσι, με μεγαλύτερη πλέον επίγνωση, να θέσει νέους στόχους για το έτος που διαδέχεται το προηγούμενο και να βρει τι βοηθά και τι όχι στην υλοποίησή τους. 

Αυτό μπορεί κανείς να το κάνει με πολλούς τρόπους. Για κάποιους, είναι μια διαδικασία που μπορεί να γίνει με μια απλή καταγραφή. Σε άλλους, ταιριάζουν πιο "παιχνιδιάρικες" διαδικασίες. Προτείνεται τότε η δημιουργία σχεδιαγράμματος, η γραφή κειμένου, η ζωγραφική ή η δημιουργία κολάζ. 

Προτείνουμε να επιλέξτε μια μέρα ή κάποιες ώρες της ημέρας που θα είστε χαλαροί και δεν θα έχετε επιτακτικές υποχρεώσεις να εκπληρώσετε, να φορέσετε άνετα ρούχα, να καθίσετε σε έναν χώρο που θα ορίσετε ως δικό σας και να αφιερώσετε αυτή τη διαδικασία στον εαυτό σας. 

Παρακάτω παρουσιάζονται κάποιες κατευθυντήριες γραμμές για τη διαδικασία. 

ΤΟ ΕΤΟΣ ΠΟΥ ΟΛΟΚΛΗΡΩΝΕΤΑΙ 
1ο στάδιο 
Προτείνουμε να σκεφτείτε: 
Ποια είναι η αυθόρμητή μου εντύπωση/η πρώτη μου σκέψη για τη χρονιά που πέρασε; Τι βαθμολογία θα έβαζα στη χρονιά από το 1 μέχρι το 10; 
Πώς θα μπορούσε αυτή να μεγαλώσει κατά μια μονάδα; (Πχ από 6 να γίνει 7) 
Τι αν έκανα διαφορετικά θα το πετύχαινα αυτό; 

2ο στάδιο 
Ποιοι από τους στόχους μου επιτεύχθηκαν και ποιοι όχι; 
Ενδεικτικοί τομείς: 
● Ο εαυτός μου 
● Σχέσεις με οικογένεια 
● Συντροφικες σχέσεις 
● Φιλικές σχέσεις 
● Κατοικίδια 
● Εργασιακός τομέας/σπουδές 
● Υγεία/σώμα 
● Ελεύθερος χρόνος 
● Άλλο 

3ο στάδιο 
Στη συνέχεια θέτω στον εαυτό μου ερωτήσεις όπως: 
● Πως αυτά που έκανα εξυπηρέτησαν τους στόχους του 2020; 
● Τι από αυτά που έκανα εμπόδισαν την εκπλήρωση των στόχων μου; 
● Τι ή/και ποιος με βοήθησε να ανταπεξέλθω στις προκλήσεις που συνάντησα; Με ποιον τρόπο; 
● Τι άλλο θα μπορούσα να είχα κάνει; 
● Πως κατάφερα αυτά που κατάφερα; Τι έκανα για να τα καταφέρω; 
● Ποια από αυτά που έκανα θα με βοηθούσαν να εκπληρώσω τους στόχους του επόμενου έτους; 
● Ποια εμπόδια συνάντησα; Ποια η στάση μου απέναντι τους; Έκανα κάτι για να τα ξεπεράσω; Τί ήταν αυτό; Θα το ξαναέκανα; Γιατί ναι/γιατί όχι; Σε τι θα με ωφελούσε; 
● Ποιοι επηρεάστηκαν από την εκπλήρωση ή όχι των στόχων μου; Πώς αντέδρασαν; Τι έκανα εγώ μετά; 

4ο στάδιο 
Αν στη χρονιά που πέρασε έβαζα έναν τίτλο, ποιος θα ήταν αυτός; 
Αν από τη χρονιά που πέρασε έβγαζα ένα απόφθεγμα ποιο θα ήταν αυτό; 

Στο σημείο αυτό μπορώ να χρησιμοποιήσω τη φαντασία και τη δημιουργικότητα μου, ζωγραφίζοντας ή γράφοντας κάτι, σαν ενθύμιο για τη χρονιά που πέρασε. 

ΟΔΕΥΟΝΤΑΣ ΣΤΟ ΝΕΟ ΕΤΟΣ 

1ο στάδιο 
Προτείνουμε να σκεφτείτε: 
Ποιοι είναι οι στόχοι που θέτω για το 2021; 
Ενδεικτικοί τομείς: 
● Ο εαυτός μου 
● Σχέσεις με οικογένεια 
● Συντροφικες σχέσεις 
● Φιλικές σχέσεις 
● Κατοικίδια 
● Εργασιακός τομέας/σπουδές 
● Υγεία/σώμα 
● Ελεύθερος χρόνος 
● Άλλο 

Οι στόχοι μπορούν να καταγραφούν σε λίστα ή μπορούν και να πάρουν σώμα και μορφή. Παράδειγμα: δημιουργούμε ένα πόστερ με τους στόχους μας σε μορφή φωτογραφίας, ζωγραφικής, κλπ και το τοποθετούμε σε κάποιο σημείο του σπιτιού. Η οπτική επαφή με το έργο μπορεί να μας προσφέρει κίνητρο και δέσμευση στο στόχο. 

2ο στάδιο 
Αναστοχαζομαι: 
● Τι παρατηρώ σε σχέση με τους στόχους που έθεσα; Που έδωσα λιγότερη και που περισσότερη έμφαση; Τι παρατηρώ σε σχέση με τους στόχους που έθεσα την προηγούμενη χρονιά; Άλλαξε κάτι; Αν ναι, που πιστεύω ότι οφείλεται αυτό; 
● Σε τι θα με ωφελήσουν οι στόχοι που θέτω για το νέο έτος; Πώς φαντάζομαι ότι θα με βοηθήσουν μακροπρόθεσμα; Τι θέλω να κερδίσω; 
● Αν ήθελα το 2021 να είναι μια “καλή” χρονιά για μένα, ποιο θα ήταν το πρώτο πράγμα που θα έκανα το πρωί της 1ης Ιανουαρίου; Από που θα ξεκινούσα; Ποιο θα ήταν το πρώτο μου βήμα; 
● Τι διαφορετικό θα πρέπει να κάνω για να πετύχω τους στόχους του 2021; Τι δεν θα έκανα ξανά; Τι καινούργιο θα έκανα που δεν έκανα την προηγούμενη χρονιά; 
● Από πού θα καταλάβαινα ότι οι στόχοι μου εκπληρώθηκαν; 
● Από πού θα το καταλάβαιναν οι άλλοι; 

3ο στάδιο 
Αν ξεκινούσα τη νέα χρονιά με ένα μοτο για να με ακολουθεί σε όλη την πορεία του, ποιο θα ήταν αυτό; 
Ο αναστοχασμός οφείλει να είναι μια διαδικασία που θα προκύπτει διαρκώς στην καθημερινότητά μας κατά τη διάρκεια της χρονιάς και όχι μόνο στην αρχή και στο τέλος της. Έτσι, είμαστε διαρκώς σε επαφή με τον εαυτό μας και τις δράσεις μας, κάτι που μας καθιστά ικανούς να διαπραγματευόμαστε και να προσαρμοζόμαστε εκ νέου στις συνθήκες και στις ανάλογες απαιτήσεις της ζωής μας. Εξάλλου, το ημερολογιακό έτος είναι μια συμβατικά ορισμένη χρονική περίοδος, ο χρόνος κυλά συνεχώς κι εμείς εξελισσόμαστε και προχωράμε μέσα σε αυτόν. Επομένως, δεν χρειάζεται να περιμένουμε μια καινούργια χρονιά για να διεκδικήσουμε όσα δεν διεκδικήσαμε την προηγούμενη. Μπορούμε να το κάνουμε κάθε επόμενη στιγμή.

Ευαγγελία Κυριακού Χατζηαποστόλου, ψυχολογος, εκπαιδευόμενη συστημικη ψυχοθεραπευτρια  
Μαντώ Λιώνη, αναπτυξιακή ψυχολογος MSc, εκπαιδευόμενη συστημικη ψυχοθεραπευτρια
ΟΔΕΥΟΝΤΑΣ ΣΤΟ ΝΕΟ ΕΤΟΣ: ΜΙΑ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ΑΝΑΣΚΟΠΗΣΗ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ ΠΟΥ ΠΕΡΑΣΕ ΟΔΕΥΟΝΤΑΣ ΣΤΟ ΝΕΟ ΕΤΟΣ: ΜΙΑ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ΑΝΑΣΚΟΠΗΣΗ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ ΠΟΥ ΠΕΡΑΣΕ Reviewed by thespro.gr on Πέμπτη, Δεκεμβρίου 24, 2020 Rating: 5

Συνεδριάζει τη Δευτέρα το δημοτικό συμβούλιο Φιλιατών

Πέμπτη, Δεκεμβρίου 24, 2020
Συνεδριάζει τη Δευτέρα το δημοτικό συμβούλιο Φιλιατών



ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ 18ης ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗΣ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΕΤΟΥΣ 2020 

Σας καλούμε σε «δια περιφοράς» (μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, τηλεφωνικά, τακτική συνεδρίαση του Σώματος στις 28/12/2020 ημέρα Δευτέρα και ώρα 12:00 π.μ.έως 14:00 μ.μ για λόγους διασφάλισης της δημόσιας υγείας , σύμφωνα : α) με την παρ. 5 του άρθρου 67 του Ν.3852/2010 (ΦΕΚ 87/τ.Α΄/07.06.2010) όπως αντικαταστάθηκε από το άρθρο 74 του Ν. 4555/2018 (ΦΕΚ 133/τ.Α΄/19.07.2018) και συμπληρώθηκε με την παρ. 1 του άρθρου 184 του Ν. 4635/2019 (ΦΕΚ 167/τ. Α’/30.10.2019), β) με την από 11.03.2020 Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου (ΠΝΠ) «Κατεπείγοντα μέτρα αντιμετώπισης των αρνητικών συνεπειών της εμφάνισης του κορωνοιού Covid-19 και της ανάγκης περιορισμού της διάδοσής του (ΦΕΚ 55/Α΄/11-3-2020), γ) με την με αρ.πρωτ. 18318/13.03.2020 (ΑΓΑ: 9ΛΠΥ46ΜΣΛ6-1ΑΔ) Εγκύκλιο του Υπουργείου Εσωτερικών και δ) με την από 30/03/2020 Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου (ΦΕΚ 75/τ.Α΄/30-03-2020), την αριθμ.εγκύκλιο 246 του ΥΠ.ΕΣ με αριθ. πρωτ: 77233/13.11.2020 για λήψη αποφάσεων επί των παρακάτω θεμάτων . 

1. Αποδοχή επιχορηγήσεων – αναμόρφωση Προϋπολογισμού οικ. έτους 2020. 
- Εισηγητής: Αντιδήμαρχος κα Παππά- Μάλλιου Ουρανία 

2. Κατανομή χρηματοδότησης στις σχολικές Επιτροπές για λειτουργικές Δαπάνες Σχολικών Μονάδων έτους 2020-Δ΄Κατανομή . 
- Εισηγητής: Αντιδήμαρχος κα Παππά- Μάλλιου Ουρανία
Συνεδριάζει τη Δευτέρα το δημοτικό συμβούλιο Φιλιατών Συνεδριάζει τη Δευτέρα το δημοτικό συμβούλιο Φιλιατών Reviewed by thespro.gr on Πέμπτη, Δεκεμβρίου 24, 2020 Rating: 5

881.125,46€ στο Δήμο Ηγουμενίτσας για τελεσίδικες δικαστικές αποφάσεις

Πέμπτη, Δεκεμβρίου 24, 2020
881.125,46€ στο Δήμο Ηγουμενίτσας για τελεσίδικες δικαστικές αποφάσεις



Με Απόφαση του Υπουργείου Εσωτερικών (αριθμ. 90221/21.12.2020) που δημοσιεύθηκε στις 22.12.2020, επιχορηγούνται 66 Δήμοι με 39.073.957,60 €, αποκλειστικά και μόνο για την εξόφληση συγκεκριμένων κατηγοριών υποχρεώσεών τους.

Η Απόφαση εκδόθηκε σε εφαρμογή του αρ.233 του ν.4635/2019, όπως τροποποιήθηκε με το αρ.47 του ν.4735/2020, όπου προβλέπεται ότι οι Δήμοι, για τις συγκεκριμένες υποχρεώσεις, μπορούν να επιχορηγούνται από χρηματικά διαθέσιμα έως 80.000.000,00 ευρώ του «Λογαριασμού Οικονομικής Ενίσχυσης ΟΤΑ», τα οποία μεταφέρονται στον Λογαριασμό των Κεντρικών Αυτοτελών Πόρων (ΚΑΠ) των Δήμων, ενώ επίσης μεΥ.Α. είναι δυνατή η αύξηση του Π/Υ του Προγράμματος.

Στο δήμο Ηγουμενίτσας αντιστοιχεί το ποσό των 881.125,46€.

Συγκεκριμένα, εκ του νόμου τα χρήματα αφορούν την εξόφληση των εξής υποχρεώσεις: 
1) Aπό διαταγές πληρωμής και δικαστικές αποφάσεις που έχουν καταστεί τελεσίδικες έως την31η Οκτωβρίου 2020 και αφορούν σε αξιώσεις από προμήθειες αγαθών ή παροχή υπηρεσιών ή εκτέλεση έργων, 
2) Από τελεσίδικες δικαστικές αποφάσεις και εξ αυτών απορρέουσες διοικητικές πράξεις έως την 31η Οκτωβρίου 2020 που αφορούν σε αξιώσεις από διαδοχικές συμβάσεις κατά το αρ.11 του π.δ. 164/2004, όπως και σε αξιώσεις των συμμετεχόντων στα προγράμματα απόκτησης εργασιακής εμπειρίας ανέργων στη φύλαξη σχολικών κτιρίων δυνάμει της παρ.15 του αρ.20 του ν.2639/1998, 
3) Για την εξόφληση υποχρεώσεων κατά των οποίων έχει ξεκινήσει έως την 31η Οκτωβρίου 2020, με οποιοδήποτε τρόπο η διαδικασία λήψης αναγκαστικών μέτρων στο πλαίσιο της παρ.4 του αρ.11 του ν.1068/1980.
881.125,46€ στο Δήμο Ηγουμενίτσας για τελεσίδικες δικαστικές αποφάσεις 881.125,46€ στο Δήμο Ηγουμενίτσας για τελεσίδικες δικαστικές αποφάσεις Reviewed by thespro.gr on Πέμπτη, Δεκεμβρίου 24, 2020 Rating: 5

Γεννήθηκε το πρώτο μωρό από μητέρα με Covid-19 υπό την εποπτεία του Θεσπρωτού Μηνά Πασχόπουλου

Πέμπτη, Δεκεμβρίου 24, 2020
Γεννήθηκε το πρώτο μωρό από μητέρα με Covid-19 υπό την εποπτεία του Θεσπρωτού Μηνά Πασχόπουλου



Η Διοίκηση του Πανεπιστημιακού Γενικού Νοσοκομείου Ιωαννίνων ενημερώνει ότι γεννήθηκε διά Καισαρικής Τομής(ΚΤ) στο Μαιευτήριο του Π.Γ.Ν.Ι. το πρώτο νεογνό από μητέρα επιβεβαιωμένα θετική στον ιό SARS-CoV-2 στο Νοσοκομείο μας.

Η μαιευτική παρακολούθηση της μητέρας κατά την διάρκεια της κύησης της, έγινε από ιατρούς της Μαιευτικής-Γυναικολογικής Κλινικής του Π.Γ.Ν.Ι. Από του χρονικού σημείου που διαγνώσθηκε θετική, κατόπιν τυχαίου ελέγχου, η παρακολούθηση της συνεχίσθηκε εξ΄ αποστάσεως, με γνώμονα την ασφάλεια της κύησης αλλά και του πληθυσμού που επισκέπτεται και εμπιστεύεται τις δομές του Π.Γ.Ν.Ι. καθώς και των εργαζομένων σε αυτό.

Τελικά το απόγευμα της Πέμπτης 17-12-2020 αποφασίσθηκε η διεκπεραίωση της κύησης λόγω επιπλοκών, των οποίων η συσχέτιση με τον ιό SARS-CoV-2δεν έχει ακόμη αποδειχθεί.

Η άμεση μετεγχειρητική εικόνα μητέρας και νεογνού είναι άριστη.

Η Μαιευτική-Γυναικολογική Κλινική του Π.Γ.Ν.Ι. ήδη από την έναρξη του πρώτου επιδημικού κύματος, συναισθάνθηκε τις μεγάλες προκλήσεις που αυτό συνεπάγεται και φρόντισε να θωρακιστεί έναντι αυτών με ριζικές ανακατατάξεις στα προγράμματα λειτουργίας της και στην χρήση των χώρων που διαθέτει, δίχως εκπτώσεις στην παρακολούθηση και φροντίδα του μαιευτικού πληθυσμού των βαρέων γυναικολογικών παθήσεων.

Αυτή ακριβώς η προετοιμασία απέδωσε και εχθές καρπούς. Με την έγκριση και συνεχή παρακολούθηση από τον Δ/ντη της Μ/Γ Κλινικής και Αντιπρύτανη του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων κ. Μηνά Πασχόπουλου, η ΚΤ διεκπεραιώθηκε από τον Μαιευτήρα-Γυναικολόγο,Επ.Β’ κ. Θεοχάρη Ευαγγέλου και τους ειδικευόμενους ιατρούς κ. Στέφανο Φλίνδρη και κ. Γαλάζιου Γεωργία, ενώ υπεύθυνος αναισθησιολόγος ήταν ο Δ/ντης ΕΣΥ κ. Λεωνίδας Δίσνιτσας.

Η φροντίδα όλου του Ιατρικού, Μαιευτικού και Νοσηλευτικού προσωπικού της Μαιευτικής-Γυναικολογικής Κλινικής του Π.Γ.Ν.Ι. είναι συνεχής και αμείωτη.
Γεννήθηκε το πρώτο μωρό από μητέρα με Covid-19 υπό την εποπτεία του Θεσπρωτού Μηνά Πασχόπουλου Γεννήθηκε το πρώτο μωρό από μητέρα με Covid-19 υπό την εποπτεία του Θεσπρωτού Μηνά Πασχόπουλου Reviewed by thespro.gr on Πέμπτη, Δεκεμβρίου 24, 2020 Rating: 5

Ξεκίνησαν οι αιτήσεις για το πρόγραμμα “άθληση για όλους” σε Παραμυθιά και 5 κοινότητες

Πέμπτη, Δεκεμβρίου 24, 2020
Ξεκίνησαν οι αιτήσεις για το πρόγραμμα “άθληση για όλους” σε Παραμυθιά και 5 κοινότητες



Ο Δήμος Σουλίου ανακοινώνει πως ξεκινά τις εγγραφές αθλούμενων στα παρακάτω Προγράμματα “Άθλησης για Όλους” 2020 – 2021:
Παιδί και Αθλητισμός (Παραμυθιά) (6-12 ετών)
Αθλητισμός Ενηλίκων (Παραμυθιά, Ζερβοχώρι, Καρβουνάρι, Προδρόμι, Νεράιδα, Γαρδίκι) (19-65 ετών)
Αθλητισμός και Εφηβική ηλικία (Παραμυθιά, Γαρδίκι) (13-18 ετών)
Άσκηση στην Τρίτη Ηλικία (Παραμυθιά, Γαρδίκι) (Άνω τον 65 ετών)
Στο Αθλητικό πρόγραμμα μπορούν να συμμετάσχουν όλοι οι κάτοικοι (ενήλικες και παιδιά).

Για την εγγραφή είναι απαραίτητη η συμπλήρωση σχετικής αίτησης , που διατίθεται εδώ ή στο δημοτικό κατάστημα του Δήμου Σουλίου (Κ.Καραμανλή 179 , Παραμυθία) , συνοδευόμενη από ιατρική βεβαίωση ικανότητας άθλησης.

Οι αιτήσεις θα στέλνονται ηλεκτρονικά στο email του Δήμου Σουλίου : info@paramythia.gr ,σε περιπτώσεις που δεν είναι δυνατή η ηλεκτρονική αποστολή, θα κατατίθενται στο πρωτόκολλο του Δήμου Σουλίου έως και 30/12/2020 ημέρα Τετάρτη.

Λόγο της πανδημίας Covid-19 , για την ημερομηνία έναρξης και τρόπο λειτουργίας των τμημάτων θα ενημερωθείτε με νέα ανακοίνωση
Ξεκίνησαν οι αιτήσεις για το πρόγραμμα “άθληση για όλους” σε Παραμυθιά και 5 κοινότητες Ξεκίνησαν οι αιτήσεις για το πρόγραμμα “άθληση για όλους” σε Παραμυθιά και 5 κοινότητες Reviewed by thespro.gr on Πέμπτη, Δεκεμβρίου 24, 2020 Rating: 5

Υπογραφή της σύμβασης για τη διαμόρφωση πλέγματος πεζοδρομίων - ποδηλατοδρόμων στην 1η Π.Ε. Ηγουμενίτσας

Πέμπτη, Δεκεμβρίου 24, 2020
Υπογραφή της σύμβασης για τη διαμόρφωση πλέγματος πεζοδρομίων - ποδηλατοδρόμων στην 1η Π.Ε. Ηγουμενίτσας



Ο Δήμαρχος Ηγουμενίτσας κ. Ιωάννης Λώλος υπέγραψε σήμερα τη σύμβαση με την ανάδοχο εταιρεία «ΔΑΙΔΑΛΟΣ ΑΤΕΒΕ», για την κατασκευή του έργου «Διαμόρφωση Πλέγματος Πεζοδρομίων - Ποδηλατοδρόμων και Ανάπλαση Κοινόχρηστων Χώρων στην 1η Π.Ε. Ηγουμενίτσας» συνολικού προϋπολογισμού 2.360.435,00€, το οποίο εντάχθηκε και χρηματοδοτείται από το Επιχειρησιακό Πρόγραμμα Ήπειρος 2014-2020, ενώ η μελέτη αυτού εκπονήθηκε από τις Τεχνικές Υπηρεσίες του Δήμου Ηγουμενίτσας. 

Το έργο, που αποτελεί πάγιο αίτημα των δημοτών, περιλαμβάνει τη γεφύρωση του ρέματος Ξηροποτάμου, τη λειτουργική και αισθητική αναβάθμιση της περιοχής όπου εδρεύουν το 2ο Λύκειο Ηγουμενίτσας, το Κλειστό Γυμναστήριο Ηγουμενίτσας «Αλεξάνδρα Τσιάβου» και οι υπηρεσίες του ΕΦΚΑ, ενώ σε συνδυασμό με το έργο «Διευθέτηση ρέματος Ξηροποτάμου» που εντάχθηκε προ ολίγων ημερών προς υλοποίηση, θα συμβάλει τα μέγιστα στην αντιπλημμυρική θωράκιση της περιοχής αναβαθμίζοντας παράλληλα τη ζωή των πολιτών.
Υπογραφή της σύμβασης για τη διαμόρφωση πλέγματος πεζοδρομίων - ποδηλατοδρόμων στην 1η Π.Ε. Ηγουμενίτσας Υπογραφή της σύμβασης για τη διαμόρφωση πλέγματος πεζοδρομίων - ποδηλατοδρόμων στην 1η Π.Ε. Ηγουμενίτσας Reviewed by thespro.gr on Πέμπτη, Δεκεμβρίου 24, 2020 Rating: 5

Ευχές από τον ιατρικό σύλλογο Θεσπρωτίας

Πέμπτη, Δεκεμβρίου 24, 2020
Ευχές από τον ιατρικό σύλλογο Θεσπρωτίας



Το ΔΣ του Ιατρικού Συλλόγου Θεσπρωτίας, σας εύχεται καλές γιορτές και το 2021 να σημαίνει το τέλος της πανδημίας και καλύτερες ημέρες για όλους.

Να επανέλθουν οι αξίες, το χαμόγελο και το υπέρτατο αγαθό της υγείας.

Χρόνια πολλά
Ευχές από τον ιατρικό σύλλογο Θεσπρωτίας Ευχές από τον ιατρικό σύλλογο Θεσπρωτίας Reviewed by thespro.gr on Πέμπτη, Δεκεμβρίου 24, 2020 Rating: 5

Ευχές από την Αντιπεριφερειάρχη Ηπείρου, Σταυρούλα Μπραΐμη-Μπότση

Πέμπτη, Δεκεμβρίου 24, 2020
Ευχές από την Αντιπεριφερειάρχη Ηπείρου, Σταυρούλα Μπραΐμη-Μπότση



Φτάνει στο τέλος ένα δίσεκτο από κάθε άποψη 2020…
Ποιος φανταζόταν ένα χρόνο πριν με ποιες συνθήκες θα πλησιάζαμε στις φετινές γιορτές; Δύσκολες, πρωτόγνωρες καταστάσεις. Η ανθρωπότητα θρηνεί ανθρώπινες ζωές κι ο φόβος της ασθένειας πλανάται παντού.
Τα φετινά Χριστούγεννα θα πρέπει να μείνουμε μόνο στο σκοπό της Ενανθρώπισης του Θεού. Ας βιώσουμε το νόημα των Χριστουγέννων με Αγάπη, Ανθρωπιά και Αλληλεγγύη εκτιμώντας και προστατεύοντας το μεγαλύτερο αγαθό, την υγεία και τελικά την ίδια μας τη ζωή. Ας σεβαστούμε ότι κάθε επιστημονική γνώση είναι αποτέλεσμα αδιάκοπης προσπάθειας, υπομονής, επιμονής και έρευνας.
Ας είμαστε όμως αισιόδοξοι κι ας ευχηθούμε όλοι μαζί να σταματήσει το κακό και ο νέος χρόνος 2021 να είναι ειρηνικός και χαρούμενος με υγεία.
Χρόνια Πολλά, Καλά Χριστούγεννα…
Το μήνυμα της Αγάπης και της Ελπίδας, που φέρνει η Ενσάρκωση του Θεανθρώπου ας γεμίσει τις καρδιές μας κι ο χρόνος που φεύγει να πάρει μαζί του καημούς και πόνους. Να επουλωθούν τα τραύματα, να ξεχαστούν οι δυσκολίες, να σκεπαστούν οι μοναξιές.
Να κυριαρχήσουμε στον εαυτό μας, να γίνουμε δημιουργικοί, όπου κι όπως μπορούμε, αν είναι εφικτό να ξεριζώσουμε τα αγκάθια της προσωπικής μας ευπάθειας.

Σταυρούλα Μπραΐμη
Αντιπεριφερειάρχης Ηπείρου
Ευχές από την Αντιπεριφερειάρχη Ηπείρου, Σταυρούλα Μπραΐμη-Μπότση Ευχές από την Αντιπεριφερειάρχη Ηπείρου, Σταυρούλα Μπραΐμη-Μπότση Reviewed by thespro.gr on Πέμπτη, Δεκεμβρίου 24, 2020 Rating: 5

Ευχές για τα Χριστούγεννα από το ΓΣ Πρωτέας Ηγουμενίτσας (στίβος)

Πέμπτη, Δεκεμβρίου 24, 2020

Ευχές για τα Χριστούγεννα από το ΓΣ Πρωτέας Ηγουμενίτσας (στίβος) 



Ευχές για τα Χριστούγεννα από το ΓΣ Πρωτέας Ηγουμενίτσας (στίβος) Ευχές για τα Χριστούγεννα από το ΓΣ Πρωτέας Ηγουμενίτσας (στίβος) Reviewed by thespro.gr on Πέμπτη, Δεκεμβρίου 24, 2020 Rating: 5

Χριστουγεννιάτικες ευχές από την ΚΑΕ Πρωτέας Ηγουμενίτσας

Πέμπτη, Δεκεμβρίου 24, 2020

Χριστουγεννιάτικες ευχές από την ΚΑΕ Πρωτέας Ηγουμενίτσας 



Χριστουγεννιάτικες ευχές από την ΚΑΕ Πρωτέας Ηγουμενίτσας Χριστουγεννιάτικες ευχές από την ΚΑΕ Πρωτέας Ηγουμενίτσας Reviewed by thespro.gr on Πέμπτη, Δεκεμβρίου 24, 2020 Rating: 5

ΚΑΛΑΝΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΈΣ ΤΗΣ ΦΙΛΑΡΜΟΝΙΚΗΣ Π.Α.Κ.Π.Π.Ο ΗΓΟΥΜΕΝΙΤΣΑΣ (ΒΙΝΤΕΟ)

Πέμπτη, Δεκεμβρίου 24, 2020
ΚΑΛΑΝΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΈΣ ΤΗΣ ΦΙΛΑΡΜΟΝΙΚΗΣ Π.Α.Κ.Π.Π.Ο ΗΓΟΥΜΕΝΙΤΣΑΣ (ΒΙΝΤΕΟ)



Καλά Χριστούγεννα με υγεία.
Φέτος δυστυχώς δεν μπορέσαμε να βρισκόμαστε στους δρόμους και τις γειτονιές τις πόλης μας αλλά διαλέξαμε αυτόν τον τρόπο για να σας δώσουμε μελωδικά τις ευχές μας.
Ο Αρχιμουσικός , ο υπεύθυνος ,οι μουσικοί και οι μικροί μου μαθητές της φιλαρμονικής μας σας εύχονται χρόνια πολλά και ευτυχισμένο το καινούργιο έτος που ελπίζουμε θα μας βρει όλους μαζί να επιστρέφουμε στους κανονικούς μας ρυθμούς.


ΚΑΛΑΝΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΈΣ ΤΗΣ ΦΙΛΑΡΜΟΝΙΚΗΣ Π.Α.Κ.Π.Π.Ο ΗΓΟΥΜΕΝΙΤΣΑΣ (ΒΙΝΤΕΟ) ΚΑΛΑΝΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΈΣ ΤΗΣ ΦΙΛΑΡΜΟΝΙΚΗΣ Π.Α.Κ.Π.Π.Ο ΗΓΟΥΜΕΝΙΤΣΑΣ (ΒΙΝΤΕΟ) Reviewed by thespro.gr on Πέμπτη, Δεκεμβρίου 24, 2020 Rating: 5

Χριστουγεννιάτικα Ηπειρώτικα Κάλαντα (Θεσπρωτίας)

Πέμπτη, Δεκεμβρίου 24, 2020
Χριστουγεννιάτικα Ηπειρώτικα Κάλαντα (Θεσπρωτίας) 



Χριστουγεννιάτικα Ηπειρώτικα Κάλαντα (Θεσπρωτίας) Χριστουγεννιάτικα Ηπειρώτικα Κάλαντα (Θεσπρωτίας) Reviewed by thespro.gr on Πέμπτη, Δεκεμβρίου 24, 2020 Rating: 5

Γιατί στην Ηπειρο τα Χριστούγεννα τρώνε τηγανίτες, λαχανοντολμάδες και πίτες

Πέμπτη, Δεκεμβρίου 24, 2020

Παλιές παραδόσεις και έθιμα, με επιρροές από τη θρησκεία, αλλά και τον αγώνα για την καθημερινότητα έρχονται από το βάθος του χρόνου, στην Ήπειρο και τηρούνται έως σήμερα.

Η προετοιμασία για τα Χριστούγεννα στην Ήπειρο, άρχιζε στο τέλος Νοέμβριου, από τη γιορτή του Αγίου Ανδρέα. Τότε, οι Ηπειρώτισσες έβραζαν τα παραδοσιακά μπόλια, με καλαμπόκι και άλλα όσπρια.

Τα σπάργανα του Χριστού

Τηγανίτες ψημένες πάνω σε πυρωμένη πέτρα και μέσα στο τζάκι, που στην συνέχεια τις μελώνουν σε ζαχαρόνερο, με καρύδια και κανέλα, είναι το γλύκισμα που τρώγεται το βράδυ της παραμονής των Χριστουγέννων. Είναι τα «σπάργανα το Χριστού», που οι νοικοκυρές σε κάθε ηπειρώτικο σπίτι ετοιμάζουν για το τραπέζι της παραμονής. Το έθιμο συμβολίζει τα σπάργανα του Ιησού στην φάτνη και έρχεται από το βάθος του χρόνου.

Είναι ίσως, το πλέον παραδοσιακό στην Ήπειρο, μάλιστα, έχει επηρεάσει άμεσα και τα Χριστουγεννιάτικα κάλαντα που λένε τα παιδιά την παραμονή της Γέννησης του Χριστού.
«Ελάτε εδώ γειτόνισσες, και εσείς γειτονοπούλες, τα σπάργανα να φτιάξουμε, και το Χριστό ν' αλλάξουμε...».


Οι λαχανοντολμάδες συμβόλιζαν το φάσκιωμα

Τα παραδοσιακά έθιμα τα συναντάμε και στην γαστρονομία του τόπου.
Βασικό πιάτο για το Χριστουγεννιάτικο τραπέζι, ήταν τα γιαπράκια, κοινώς λαχανοντολμάδες και συμβόλιζε το φάσκιωμα, του νεογέννητου Χριστού.

Η ονομασία «γιαπράκια» προέρχεται από την τούρκικη λέξη Yaprak που σημαίνει «φύλλο».



Καθώς η περιοχή είναι φημισμένη για τις πίτες, δεν θα μπορούσαν να λείψουν από το γιορτινό τραπέζι. Ειδικότερα την Πρωτοχρονιά, το φλουρί ακόμη και σήμερα, σε πολλά χωριά μπαίνει στην κρεατόπιτα, που γίνεται με χειροποίητο φύλλο.

Το αναμμένο πουρνάρι

Τους βοσκούς που πήγαν να προσκυνήσουν το θείο βρέφος και είχαν ανάψει ένα ξερό κλαδί για να βλέπουν μέσα στην νύχτα, συμβολίζει «το αναμμένο πουρνάρι».
Πρόκειται για ένα πολύ παλιό έθιμο στην Ήπειρο ,που συναντάται με μικρές παραλλαγές στις διάφορες περιοχές της.
Το έθιμο τηρείται κυρίως, στα χωριά της Άρτας.


Οι ευχές

Ανήμερα Χριστούγεννα, όποιος επισκεφτεί φιλικό η συγγενικό σπίτι, για να ευχηθεί χρόνια πολλά, καθώς και οι παντρεμένοι, που θα πάνε στο πατρικό τους , κρατούν ένα κλαρί από πουρνάρι που το ανάβουν στον δρόμο. Τα φύλλα του καθώς καίγονται τρίζουν και η ευχή στον κάθε οικοδεσπότη είναι να μεγαλώνει η φαμίλια και να προκόβουν τα κοπάδια.

Στα Γιάννενα, δεν κρατούν το πουρνάρι αναμμένο στο χέρι τους, αλλά στη χούφτα τους, έχουν δαφνόφυλλα και πουρναρόφυλλα.
Όταν μπουν στο σπίτι, τα πετούν μέσα στο τζάκι και καθώς τα φύλλα καίγονται, πετάνε σπίθες. Τότε δίνεται η καλύτερη ευχή στον νοικοκύρη: «Αρνιά, κατσίκια, νύφες και γαμπρούς!».
Δηλαδή, να προκόβουν τα κοπάδια του, να πληθαίνει η φαμελιά του, να μεγαλώνουν τα κορίτσια και τα παλικάρια του, να του φέρνουν στο σπίτι νύφες και γαμπρούς, να του δώσουν εγγόνια που δε θ' αφήσουν τ' όνομα το πατρικό να σβήσει.

Γιατί στην Ηπειρο τα Χριστούγεννα τρώνε τηγανίτες, λαχανοντολμάδες και πίτες Γιατί στην Ηπειρο τα Χριστούγεννα τρώνε τηγανίτες, λαχανοντολμάδες και πίτες Reviewed by thespro.gr on Πέμπτη, Δεκεμβρίου 24, 2020 Rating: 5

Τα ξεχασμένα παλαιά έθιμα των Χριστουέννων και της Πρωτοχρονιάς στη Θεσπρωτία...

Πέμπτη, Δεκεμβρίου 24, 2020

 Τα ξεχασμένα παλαιά έθιμα των Χριστουέννων και της Πρωτοχρονιάς στη Θεσπρωτία... 




Τα παλαιά έθιμα των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς σβήνουν σιγά-σιγά. 
Η κοινωνία κινείται σε άλλους ρυθμούς. 
Γι' αυτό καταγράφουμε κάποια απ' αυτά, που τα τηρούσαν οι Θεσπρωτοί και μέσα από τα οποία φαίνεται ο τρόπος ζωής και συμπεριφοράς, που καμία σχέση δεν έχει με τη σημερινή εποχή. 
Αν τότε ήταν χειρότερα ή καλύτερα, αφορά άλλο θέμα, που μπορεί κανείς να το αξιολογήσει. 
Πριν τα Χριστούγεννα οι γυναίκες καθάριζαν τα σπίτια τους και έφτιαχναν τα γλυκά (κουραμπιέδες, μπακλαβά κ.ά.). 

Προ των Χριστουγέννων γίνονταν και το σφάξιμο των γουρουνιών. οι οικογένειες έκαναν τα πάντα για να έχουν τον μεγαλύτερο χοίρο, δίνοντάς του να φάει αλεσμένο καλαμπόκι, πίτουρα, ακρίσιο, ζεστό νερό και αλάτι. 
Ήταν η εποχή που οι οικογένειες εξέτρεφαν τα χοιρινά για το κρέας και το λίπος τους. 
Όταν μάλιστα η οικογένεια είχε πολλά μέλη, το γουρούνι έπρεπε να παχύνει πολύ, ώστε το λίπος του να είναι αρκετό. 
Η προετοιμασία για το σφάξιμο του γουρουνιού γινόταν με εξαιρετική φροντίδα, ενώ επακολουθούσε γλέντι μέχρι τα ξημερώματα. 
Άλλωστε το κρέας του γουρουνιού ήταν το μόνο κρέας που θα έτρωγαν για όλο το χρόνο. (Εκτός πια και αν ψοφούσε κάποιο πρόβατο, γίδα ή κότα.) 

Για κάθε σφαγή μεγάλου γουρουνιού απαιτούνταν 5-6 άνδρες, εκτός των παιδιών, που έφταναν πολλές φορές τα 20-25, τα οποία περίμεναν να πάρουν τη «φούσκα» του γουρουνιού, να τη φουσκώσουν και να παίξουν μ’ αυτή ποδόσφαιρο και άλλα παιχνίδια. 

Επειδή όμως η όλη εργασία είχε ως επακόλουθο το γλέντι και τη χαρά, γι’ αυτό και η ημέρα αυτή καθιερώθηκε ως "γουρουνοχαρά ή γουρνοχαρά". Όταν μάλιστα προσκαλούσαν κάποιον την ημέρα αυτή, δεν έλεγαν "έλα να σφάξουμε το γουρούνι", αλλά "έλα, έχουμε γουρουνοχαρά". 

Η εργασία ήταν σκληρή και ο σφαγέας έπρεπε να είναι καλός τεχνίτης. 
Σε ορισμένες μάλιστα περιπτώσεις αναγκαζόταν να χρησιμοποιήσει τσεκούρι για να αποκόψει την καρωτίδα. 
Υπήρχαν περιπτώσεις που δεν μπορούσαν να το σφάξουν, οπότε το γουρούνι έτρεχε να ξεφύγει με μισοκομμένο λαιμό. 
Επίσης, το γδάρσιμο απαιτούσε χέρι δυνατό και τεχνικό για να μην κάνει τρύπες, δεδομένου ότι το δέρμα αυτό το χρησιμοποιούσαν και έκαναν τα λεγόμενα «γουρνοτσάρουχα», που τα φορούσαν για όλο το χρόνο και προπαντός στα χωράφια. 
Μετά το γδάρσιμο, άρχιζε το κόψιμο του λίπους (παστού), για να γίνει έπειτα το κόψιμο του κρέατος σε μικρά κομμάτια. 
Το αλάτιζαν και το έβαζαν στην «κάδ’» (ξύλινος κάδος) για να το έχουν σαν ένα από τα κύρια φαγητά τους τις παγωμένες νύχτες του χειμώνα. 

Αφού τελείωναν όλες τις δουλειές, καταπιάνονταν ύστερα με το γέμισμα των λουκάνικων, για τα οποία έδειχναν ιδιαίτερη επιμέλεια. 
Το κρέας το έκοβαν κομματάκια με μαχαίρια. 
Το έπαιρναν κυρίως από τα πλευρά και το φιλέτο. 
Αυτό το κομμένο κρέας το έβραζαν μαζί με κομμένα πράσα και διάφορα μπαχαρικά, τα οποία έκαναν τα λουκάνικα να ευωδιάζουν. 
 Να σημειώσουμε ότι λουκάνικα έφτιαχναν με τον ίδιο περίπου τρόπο και με το συκώτι του γουρουνιού (σκ’ωτένια ή σκ’ωτίσια). Το λίπος, τον λεγόμενο «παστό», το έκοβαν μικρά κομματάκια και το ‘λιωναν μέσα σε καζάνι, που έβραζε κάτω από μεγάλη φωτιά. 
Για να λιώσει το παστό, η νοικοκυρά πάσχιζε πραγματικά, επί 2-3 ημέρες, ανάλογα με την ποσότητά του.

Αφού άδειαζε το ρευστό λίπος στο δοχείο, έμεναν τα υπολείμματα, μικρά τεμάχια που όχι μόνο δεν τα πετούσαν, αλλά αποτελούσαν τους καλύτερους μεζέδες για όλους. 
Αυτά τα ροδοκοκκινισμένα κομματάκια, ιδιαίτερα ελκυστικά και γευστικά για πολλούς, ήταν οι «τσιγαρίδες». 
Το γουρουνίσιο κρέας γινόταν μαγειρευτό αλλά ο καλύτερος μεζές του ήταν η τηγανιά, μικρά κομμάτια χοιρινού στο τηγάνι με ρίγανη. 
Το λιωμένο λίπος (=λίγδα) το έβαζαν σε δοχεία λαδιού ή πετρελαίου και αφού πάγωνε, διατηρούνταν σχεδόν όλο το χρόνο. 
Οι κάτοικοι το χρησιμοποιούσαν όλο το χρόνο και σε όλα σχεδόν τα φαγητά. 
Υπήρχαν μάλιστα περιπτώσεις που πολλοί δεν το αντικαθιστούσαν με τίποτα.

Ακόμα τοποθετούσαν μέσα στη λίγδα κομμάτια βρασμένου κρέατος που το έλεγαν «καβουρμά». 
Ο «καβουρμάς» κρατούσε, χωρίς να χαλάσει, μέχρι το καλοκαίρι. 
Ακόμα και το καλοκαίρι στα φαγητά τους χρησιμοποιούσαν λίπος, γιατί ήταν δική τους παραγωγή και επομένως φθηνό, σε αντίθεση με το λάδι που το αγόραζαν μισή ή μια οκά για να περάσουν ένα και δυο μήνες. 
Επίσης, πολλές φτωχές οικογένειες δεν αγόραζαν καθόλου λάδι και δεν ήξεραν ούτε ποιο είναι το χρώμα του.

Από το γουρούνι τίποτα δεν πήγαινε χαμένο. Τίποτα δεν πετούσαν. 
Με το κεφάλι, τα αυτιά και τα πόδια, έφτιαχναν πατσά. 
Τον πατσά τον έβαζαν σε πιάτα, τον άφηναν να παγώσει και έτρωγαν σχεδόν όλο το χειμώνα.

Δυο μέρες πριν τα Χριστούγεννα, έφτιαχναν τις «κλούρες». 
Την πρώτη «κλούρα» την έφτιαχναν για το Χριστό και την έβαζαν στο καντήλι του σπιτιού. Στις 22 Δεκεμβρίου, προπαραμονή των Χριστουγέννων σ'όλα τα χωριά, όλοι οι κάτοικοι, σ'όλα τα σπίτια, φτιάχνανε τηγανίτες σε καμένη πλάκα στη φωτιά, που συμβόλιζε τα σπάργανα του Χριστού. 

To πρωί της παραμονής των Χριστουγέννων, τα παιδιά κατά ομάδες, (και ήταν πολλά τότε), αφού χτυπούσαν πρώτα την καμπάνα της εκκλησίας, ξεκινούσαν για να πουν τα «κάλαντατα» στα σπίτια του χωριού. 

Στον ώμο τους είχα κρεμασμένο τον «τρουβά» για να βάλουν μέσα τις «κλούρες» (μικρά στρογγυλά ψωμάκια), τα κάστανα, τα καρύδια και τα αμύγδαλα που θα τους πρόσφεραν οι νοικοκυρές. 

Την ημέρα των Χριστουγέννων κανένας δε λείπει από την εκκλησία που είναι ολόφωτη από τα κεριά και τις λαμπάδες μέσα στη νύχτα. 
Μετά τη λειτουργία, χαιρετά ο ένας τον άλλον και εύχεται «χρόνια πολλά». 

Στη Θεσπρωτία είχαν μια ωραία συνήθεια που τη βασίζανε σε μια παλιά παράδοση. 
Όταν γεννήθηκε ο Χριστός και πήγαν, λέει, οι βοσκοί να προσκυνήσουν, ήτανε νύχτα σκοτεινή. 
Βρήκαν κάπου ένα ξερό πουρνάρι κι έκοψαν τα κλαδιά του. 
Πήρε ο καθένας από ένα κλαδί στο χέρι, του έβαλε φωτιά και γέμισε το σκοτεινό βουνό χαρούμενες φωτιές και τριξίματα και κρότους.

Έτσι, λοιπόν, όποιος πήγαινε στο σπίτι του γείτονα, για να πει τα χρόνια πολλά, καθώς και όλα τα παιδιά τα παντρεμένα, που θα πάνε στο πατρικό τους, για να φιλήσουν το χέρι του πατέρα και της μάνας τους, κρατούσαν ένα κλαρί πουρνάρι, ή ό,τι άλλο δεντρικό, που έκαιγε, τρίζοντας. 
Κι όταν τα φύλλα τα ξερά έπιαναν φωτιά κι πετούσαν σπίθες, εύχονταν οι άνθρωποι: «Αρνιά, κατσίκια, νύφες και γαμπρούς!»

Αυτή είναι η καλύτερη ευχή για κάθε νοικοκύρη. 
Να προκόβουν τα κοπάδια του, να πληθαίνει η φαμελιά του, να μεγαλώνουν τα κορίτσια και τα παλικάρια του, να του φέρνουν στο σπίτι νύφες και γαμπρούς, να του δώσουν εγγόνια που δε θ’ αφήσουν τ’ όνομα το πατρικό να σβήσει. 

Μετά τα Χριστούγεννα, στα 12μερα, οι άνθρωποι προσπαθούσαν να μην τους βρει η νύχτα έξω από το σπίτι, φοβούμενοι τους καλικάτζαρους. 
Τα 12μερα ούτε αλλάζανε, ούτε λουζόντουσαν για να φύγουν τα ξόρκια.

Για την Πρωτοχρονιά οι γυναίκες συγυρίζανε το σπίτι και κάνανε το κάθε τι να λάμπει. 

Την παραμονή της Πρωτοχρονιάς, με ανασηκωμένα τα μανίκια, με τα μαλλιά της κεφαλής δεμένα με μαντήλι για να μην τα τρώει η σκόνη, πλάθουνε και χτυπούνε το ζυμάρι, το πασπαλίζουνε με αλεύρι και μυρωδιές και κάνουνε τη "βασιλόπιτα". 

«Ανοίγουνε φύλλο» και με έξι τέτοια φύλλα, χωρίς να προσθέσουν τίποτα άλλο έφτιαχναν τη βασιλόπιτα. Ανάμεσα στα φύλλα τοποθετούσαν διάφορα συμβολικά σχήματα που έφτιαχναν από κάποιο κλαδί. Και φυσικά έβαζαν μέσα το «φλουρί».

Την Πρωτοχρονιά, λίγο πριν το μεσημέρι, την ψήνανε στο φούρνο. 

Το μεσημέρι μαζεύονταν όλη η οικογένεια γύρω από το γιορτινό τραπέζι και ο μεγαλύτερος την έκοβε, αφού πρώτα την έστριβε τρεις φορές και τη «σταύρωνε» με το μαχαίρι. 
Το πρώτο κομμάτι ήταν πάντα του Χριστού και τα άλλα από έναν για τον καθένα, ανάλογα με το που θα σταματούσε η βασιλόπιτα μετά από τις τρεις στροφές.

Του Αγίου Βασιλιού, την Πρωτοχρονιά, φτιάχνανε κουλούρες με τρύπα στη μέση και το πρωί τις κρεμούσαν στα κέρατα του ζώου και αν έπεφτε ορθή κάτω θα γεννιότανε αγόρι, αν έπεφτε ανάποδα θα γεννιότανε κορίτσι . 

Την ίδια μέρα κόβανε μια φούντα από ένα πουρνάρι και το βάζανε στη φωτιά και λέγανε ευχές (αρνιά κατσίκια θηλυκά και μοσχάρια παιδιά αρσενικά). 




Τα ξεχασμένα παλαιά έθιμα των Χριστουέννων και της Πρωτοχρονιάς στη Θεσπρωτία... Τα ξεχασμένα παλαιά έθιμα των Χριστουέννων και της Πρωτοχρονιάς στη Θεσπρωτία... Reviewed by thespro.gr on Πέμπτη, Δεκεμβρίου 24, 2020 Rating: 5

"Τα Χριστούγεννα των Κλεφτών": Αληθινή συγκινητική ιστορία από το Χρ. Χρηστοβασίλη

Πέμπτη, Δεκεμβρίου 24, 2020
 "Τα Χριστούγεννα των Κλεφτών": Αληθινή συγκινητική ιστορία από το Χρ. Χρηστοβασίλη 



Tα «Χριστούγεννα των Κλεφτών» είναι ένα από τα πιο σπουδαία αφηγήματα του μεγάλου Ηπειρώτη, από το Σουλόπουλο Ιωαννίνων, δημοσιογράφου, λογοτέχνη και πολιτικού Χρήστου Χριστοβασίλη, που ξεχώρισε για το γλαφυρό του ύφος. Η ιστορία εκτυλίσσεται χρονικά γύρω στα 1879-80, όταν ο συγγραφέας σε ηλικία μόλις 17-18 ετών εντάσσεται στους Κλέφτες και Αρματωλούς, για την εκδίωξη των Τούρκων. "Ήταν η δεύτερη χρονιά, που έτρωγα ψωμί με τους Κλέφτες, δέκα εφτά, ως δεκοχτώ χρονών παλικάρι, με σιδερένια καρδιά και φτερωμένα ποδάρια. Καπετάνος μου τότε ήταν ο Αητόγιαννος, ξακουσμένος γεροκλέφτης, πούχε περάσει όλα τα νιάτα του κι' όσα γεράματα είχε στες πλάτες του, απάνω στο ντουφέκι και στους πολέμους με τους Τούρκους. Παλικάρια είμαστε είκοσι τέσσερα κι ο Καπετάνος μας ο Αητόγιαννος είκοσι πέντε.

Στες είκοσι τ' Αλωναριού εκείνης της χρονιάς ξημερωθήκαμε στο Μαναστήρι του Άι-Λια, απάνω στην «Όμορφη Ράχη» του Πίντου, για να γιορτάσομε κι εμείς μαζί με το Μαναστήρι, που γιόρταζε εκείνη την ημέρα την μνήμη του Προφήτ-Ηλία του, και να προσκηνύσωμε τη χάρη μιας παλιάς Παναγιάς, σκεπασμένης μ' ασήμια και με χρυσάφια, και στολισμένης με διάφορα ασημένια και χρυσαφένια κρεμαστάρια, ταξίματα γιατρεμένων ανθρώπων, που κρέμονταν από την εικόνα.
Αλλ’ ήταν κι' άλλος ένας λόγος, ακόμα, που βρεθήκαμε εκείνη την ημέρα στο Μαναστήρι του Άι-Λια: Μήπως εξαιτίας του πανηγυριού βρούμε και κανένα απόσπασμα τουρκικού στρατού, τριάντα-σαράντα αντρών, και το ματώσομε, γιατί είχαμε έναν ακέριον μήνα να πιαστούμε από ντουφέκι.
Όταν μας είδε ο Γούμενος του Μαναστηριού χάρηκε, και μας δέχτηκε μ' ανοιχτή αγκαλιά, λέγοντας μας:
— Στες είκοσι τ' Αλωναριού όλοι μ' αγαπούν κι' επισκέφτονται το Μαναστήρι μου, γιατ’ είναι καλοκαίρι, γιατ’ έχω κρύα νερά, παλιά κρασιά και παχιά αρνιά και κριάρια και γιατί δεν έχω χιόνια, αλλά τα Χριστούγεννα, που γιορτάζει η εικόνα της θαυματουργής Παναγίας μου, -προσκυνούμε τη χάρη της—, δεν πατάει κανένας εδώ ψηλά, γιατ' έχει τότε τρεις-τέσσερες πήχες χιόνι το Μαναστήρι μου, και το κρέας και τα λοιπά χρειαζούμενα τα φέρνω άλλα από τα Γιάννινα κι άλλα από τα Τρίκαλα, κι' αν μπορέσω ακόμα να το κατορθώσω να τα φέρω. Τότε γιορτάζω μόνος μου με τα καλογεράκια μου, και δεν με κάνει κανένας σας για γενιά.
Ήταν πολύς κόσμος από τα πλουσιοχώρια: Καστανιά, Βεντίστα, Γκουντουβάσντα, Μέτσοβο και λοιπά, και πολλοί τσελιγκάδες και πιστικοί, που είχαν τες στάνες ψηλά στες πλαγιές και στες ράχες του Πίντου, κι' όλοι είχαν φέρει κάτι, κατά τη δύναμη του ο καθένας, για συντρομή του Μοναστηριού: κάθε τσέλεγκας από τρεις-τέσσερις προβατίνες ή γίδες, οι απλοί πιστικοί από κανένα αρνί ή κατσίκι ο καθένας, οι πλησιοχωρίτες διάφορα τάματα: λάδι, κηρί, στάρι, πρόσφορα, χρήματα, κι' όσοι είχαν πάθος αρρώστιας διάφορα ασημένια ομοιώματα: χέρι, ποδάρι, μάτι.
Μπήκαμε στην λειτουργία κι' εκεί που ακούγαμε το Βαγγέλιο της ημέρας, έρχεται με τρόπο ο σκοπός μας και μας λέει κρυφά ότι Τούρκοι στρατιώτες μελίσσι, ένα τάγμα, ανέβαιναν στην «Όμορφη Ράχη».
Ο Γούμενος καταταράχτηκε και καταστενοχωρήθηκε και μας είπε να προσπαθήσομε να γλυτώσομε εμείς τα κεφάλια μας όπως όπως, κι' όσο γι' αυτόν, αυτός ξέρει και τους γελάει τους Τούρκους.
Βγήκαμε έξω από την Εκκλησιά, πήραμε τ' άρματα μας, που τα είχαμε αφημένα στον νάρθηκα, και πεταχτήκαμε στην άκρη της ράχης να ιδούμε πόσοι Τούρκοι ήταν και πώς έρχονταν κι' αναλόγως να συνταχτούμε. Τι να ιδούμε; Χίλιοι στρατιώτες και παραπάνω είχαν ζώσει την ράχη του Μοναστηριού από κάτω κι' ανέβαιναν παγανιστά, κι' όσο ανέβαιναν αυτοί, τόσο ο κύκλος στένευε, κι' η γραμμή τους πύκνονε. Μόνον από ένα μέρος της ράχης του Μαναστηριού ήταν ένας απότομος γκρεμός, κατάφυτος από πεύκα, που μπορούσε κανείς μόνον να τον κατέβη γλιστρώντας, κι' αδύνατον να τον ανέβη, κι αν έπιαναν οι Τούρκοι κι' αυτό το μέρος από τα κάτω είμαστε αναγκασμένοι ν' ανοίξομε ντουφέκια, να σκοτώσομε καμιά εκατοστή διακοστή Τούρκους και να σκοτωθούμε κι' εμείς ως το ένα. Δεν σύμφερε όμως αυτό, επειδή θα χαλούσαν ύστερα το Μαναστήρι οι Τούρκοι δίχως άλλο. Πήγαμε, λοιπόν όλοι, στην άκρη του γκρεμού, οπού μας έκρυφταν τα δέντρα και περιμέναμε να ιδούμε τι θάκαναν οι Τούρκοι. Περιμέναμε την ζωή ή τον θάνατο. Δέκα πέντε-είκοσι δρασκελιές τόπος χώριζε τον άλυσσο, π' ανέβαινε από το βάθος του γκρεμού.
Τότε ο Καπετάν Αητόγγιανος φώναξε προς την εικόνα της Παλιάς Παναγιάς του Μαναστηριού, που ήταν φορτωμένη στ' ασήμια και στα χρυσαφικά.
— Άκουσε, ωρή Κυρά Παναγιά! Σε προσκυνώ και σε δοξάζω μ' όλη μου την καρδιά... Εδώ σε θέλω: αν θελήσης να φωτίσης τώρα τους Τούρκους ν' αφήσουν άπιαστον αυτόν τον γκρεμό και γλυτώσομε, σου υπόσκομαι τα ερχόμενα Χριστούγεννα ναρθώ μ' όλα μου τα παλικάρια να σε προσκυνήσομε και να σε δοξάσομε και να σου κρεμάσω στην εικόνα σου μια σακούλα, μ' εκατό λίρες, για τα έξοδα του Μαναστηριού σου... Αν όμως τους αφήσεις να πιάσουν το γκρεμό, τότε ούτε κι εμείς ζωή, ούτε κι' εσύ την συντρομή μας, ούτε κι Χριστιανωσύνη κι' η Ελευτερία προκοπή!
— Άσκημα μίλησες της Παναγιάς, Καπετάνε, και θα μας οργιστή!
Είπε του Καπετάνου, ο Γεράκης, το πρωτοπαλίκαρο του.
— Είσαι παιδί εσύ (του απάντησε ο Καπετάνος) και δεν ξέρεις. Θέλουν κι' οι άγιοι φοβέρες και συμφωνίες.
Οι Τούρκοι ζύγωσαν, έφτασαν, πάτησαν στην άκρη του γκρεμού... Τους βλέπαμε ανάμεσα από τα δέντρα, χωρίς να μας βλέπουν εκείνοι καθόλου. Στάθηκαν.
— Αχ! Τους Αντίχριστους! (είπε ο Καπετάνος). Μας την έφκιασαν! Κι' εμείς θα πάμε χαμένοι, αλλά κι' αυτούς θα τους πάρει ο Διάβολος! Κρίμα όμως το καημένο το Μαναστήρι, που δεν θα μείνει πέτρα απανωτή! Τι νάχη πάθει η Παναγιά και δεν τους μποδίζει.
Άξαφνα βάρεσε μια σάλπιγγα κι ο άλυσσος, που ήταν κάτω στην άκρη του γκρεμού, ξεκόπηκε, ο μισός έκανε δεξιά, κι' ο άλλος μισός ζερβιά, κι' ενώ οι Τούρκοι ανέβαιναν, εμείς γλιστρούσαμε σαν χέλια τον κατήφορο του γκρεμού, φεύγαμε και βγαίναμε έξω από την ζώνη της πολιορκίας!
Όταν ξεμακρυνθήκαμε πολύ, κι' είμαστε πλειά στην ασφάλεια, στήσαμε τα ντουφέκια μας πυραμίδες και δοξάσαμε την Παλιά την Παναγιά με τ' ασήμια και με τα χρυσάφια, που στράβωσε τους Τούρκους και μας άφησαν ανοιχτόν τον γκρεμό να γλυτώσομε, και γλυτώσαμε μια χαρά.
Χαίρονταν όλοι και τραγουδούσαν και μονάχα εγώ λυπιόμουν, που γυρίσαμε τες πλάτες στους Τούρκους. Ήθελα ν' ανάβαμε το ντουφέκι κι' ας μην γλυτώναμε ούτε ένας! Έφτανε που θα σκοτώναμε πολλούς εχτρούς.
Πέρασε ο Αλωνάρης, ο Αύγουστος, κι' όλος ο Τρυγητής από τότε, και στες αρχές του Αϊ-Δημητριου με τες πρώτες πάχνες και τα πρώτα κρύα των βουνών κατεβήκαμε στα ξενειμαδιά, κάτω στα ριζοβούνια του Πίντου, αντίκρυ από τα Γιάννινα, κι' εκεί λημεριάζαμε πότε στη μια μεριά και πότε στην άλλη και καμιά φορά, τραβούσαμε ως το Πωγώνι από την μια μεριά κι' ως την Λάμαρη από την άλλη και κάναμε κάνα μικρό πατατράκ με κανένα τούρκικο στρατιωτικό απόσπασμα, και γυρίζαμε πάλι στα λημέρια μας με μεγάλη προσοχή κι' ησυχάζαμε σαν να ήμασταν πεθαμένοι.


Έτσι κυλήσαμε ως τες είκοσι τ' Αντριώς.
Το βράδυ διαταγή του Καπετάνου να συνταχτούμε όλοι στην Δρακοσπηλιά, εκεί ακριβώς, που σμίγουν τα δυο ποτάμια, το Μετσοβίτικο κι' ο Μπαλντούμας και κάνουν το Διπόταμο, το λεγόμενο παρακάτω Αρτηνό, δηλαδή τον Άραχτο.
Όταν συνταχτήκαμε όλοι εκεί, εξόν τρεις, που τους είχε φάγει το τούρκικο το βόλι -Θεός σχωρέσ' τους- τον Δρακογιώργο, τον Λαφοπόδη και τον Κρυφοπάτη, που τους τραγουδούσαμε κάθε μέρα τα ονόματα τους, μας είπε ο Καπετάνος:
— Έ παιδιά! Θυμάστε να 'χωμε κάνα χρέος, κάνα τάξιμο πουθενά αυτές τες ημέρες;
Όλοι κοιταχτήκαμε ο ένας με τον άλλο, χωρίς να θυμούμαστε τίποτε.
— Ωρέ παλιόπαιδα! (Μας είπε τότε με πατρικό ύφος), δεν θυμάστε ότι έχομε τάμα να πάμε τα Χριστούγεννα στον Άι-Λιά της «Όμορφης Ράχης», απάνω στα κορφοβούνια τ' Ασπροποτάμου να ευχαριστήσομε την Παλιά την Παναγιά με τ' ασήμια και με τα χρυσάφια, που μας γλύτωσε από του Χάρου το στόμα στες είκοσι τ' Αλωναριού και να της δώσομε το χρέος, που της υποσκεθήκαμε, την σακούλα με τες εκατό λίρες;
— Αλήθεια! Αλήθεια! (Φωνάξαμε όλοι). Αλλ' αν δεν μπορέσομε να σπάσωμε από τα χιόνια;
— Αυτό (είπε ο Καπετάνος) είναι λογαριασμός της Παναγιάς! Εμείς πρέπει να κάνομε το χρέος μας, να κινήσωμε τον ανήφορο, κι' όπως ορίζει αυτή ύστερα ας γένη! Τώρα, παιδιά μου να μάσωμε τες εκατό λίρες... Εμπρός! Εγώ, ως καπετάνος, βάνω το κατά δύναμη μου είκοσι πέντε λίρες. Γράψε (μου είπε εμένα) Αητόγιαννος καπετάνος, λίρες είκοσι πέντε.
Έβγαλα χαρτί και σημείωσα τες είκοσι πέντε λίρες του Καπετάνου, κι' ύστερα είπα:
— Σημειώνω κι' εγώ τ' όνομα μου με δέκα πέντε λίρες.
— Για την ηλικία σου (μου είπε ο Καπετάνος) είναι πολλές οι δεκαπέντε λίρες, αλλά συ είσαι αρχοντόπουλο και δεν έχεις ανάγκη να κάνης οικονομίες σαν εμάς. Ας είναι καλά ο πατέρας σου...
Είχαν μείνει ακόμα εξήντα λίρες να μαζευτούν για την Παναγιά, κι' επειδή οι αποδέλοιποι σύντροφοι μας ήταν είκοσι, τώβραν εύλογο να προσφέρουν από τρεις λίρες ο καθένας κι' έκλεισε ο λογαριασμός του χρέους μας προς την παλιά την Παναγιά: είκοσι πέντε και δέκα πέντε σαράντα ο Καπετάνος κι' εγώ. Κι εξήντα οι άλλοι σωστές εκατό λίρες.
Ύστερα από λίγο, φάγαμε ψωμί κι ελιές, γιατ' ήταν σαρακοστή του Σαρανταήμερου, κι' αφού μοιράσαμε την υπηρεσία της νυχτοφυλακής, γήραμε να κοιμηθούμε, έχοντας ο καθένας την μισή την κάπα στρώμα, την άλλη την μισή σκέπασμα κι' ένα κοτρώνι για προσκέφαλο.
Εγώ δεν κοιμήθηκα καθόλου εκείνη την βραδιά. Ο νους μου είχε γίνει πέλαγο από τουρκοφάγα σχέδια. Διψούσα για δόξα, να φκιάσω το τραγούδι μου, να το τραγουδούν όλες οι όμορφες Ηπειρώτισσες, και να τ' ακούν στον τάφο τους τα κόκαλα μου κι' η ψυχή μου στον Παράδεισο και να χαίρονται.
Κατά τ' άκριτα μεσάνυχτα μ' έκλεψε ο ύπνος, και μ' όλη μου την ξαγρύπνια ξύπνησα την άλλη μέρα στην συνηθισμένη ώρα μαζί με τους άλλους, «την ώρα των Κλεφτών». Εκείνο το πρωί είχε πέσει πολλή αντάρα κι' είμαστε σε μεγάλη ασφάλεια. Γι' αυτό κι' ο Καπετάνος όρισε να λημεριάσομε και την βραδιά εκείνης της ημέρας στο ίδιο μέρος, στην Δρακοσπηλιά. Πριν να διαλυθεί η αντάρα, είχαμε σκορπίσει όλοι και μόνον ένας έμενε να προσέχη την σπηλιά από μακριά για κάθε ενδεχόμενο.
Εγώ τράβηξα μονάχος και βγήκα στην ράχη κι' αγνάντευα τα Γιάννινα, που τα είχα ως δύο ώρες μακριά, και το πλιότερο διάστημα το σκέπαζε η καθαρογάλαζια Λίμνη.
Είδα την πανώρια κι' ιστορική πολιτεία, που ήταν στα χρόνια του Αλή-Πασια πρωτεύουσα όλης της καθαυτό Ελλάδας, και συνάμα ο Γολγοθάς της. Φαίνονταν, σαν δικέφαλος αητός, πεσμένος μ' ανοιγμένα τα φτερά στην άκρα της χιλιοξακουσμένης Λίμνης, όπου έπνιξε ο Αλή-Πασιας την υπέρκαλλη Κυρά Φροσύνη με τες δέκα εφτά πανέμορφες Γιαννιώτισσες αρχοντονύφες. Το Κάστρο, το περίφημο, είναι τα δυο κεφάλια του αητού που το ένα κοιτάει κατά την Ανατολή και τ' άλλο κατά την Δύση. Οι πισινές συνοικίες Καραβατιά, Ντεντερούτσι, Σιεμσιτνιά, είναι η πλατεία ουρά του αητού, κι' οι δυο μπροστινές ο Πλάτωνας και τα Γάλατα από τη μια μεριά κι' η Καλούτσιανη από την άλλη είναι οι δυο μακριές φτερούγες του. Έβγαλα το τηλεσκόπιο και κοίταζα:
— Να το Σεράγι, που κάθεται ο Πασιάς με την Διοίκηση. Είναι υπερύψηλο μεγάλο χτίριο, που δεν υπάρχει άλλο μεγαλύτερο στην Ήπειρο.
— Να κι' η Μητρόπολη, που κάθεται ο Δεσπότης. Είναι δίπλα στα φημισμένα Λιθαρίτσια.
— Να κι' η συνοικία του Πλάτωνα. Ονομάστηκε από τ' ομώνυμο δέντρο, που άξησε και τράνεψε, πίνοντας τ' άγρια και τιμημένα αίματα των προδρόμων της ελληνικής Ελευθερίας: Κατσαντώνη, Χασιώτη, Μπλαχάβα και τόσων και τόσων αντρείων ηρώων, πώγειναν τα ονόματα τους πανελλήνια τραγούδια. Ο Πλάτωνας δεν φαίνεται πλειά. Στέγνωσε από τον καιρό, που έπαψε να πίνει χριστιανικό ελληνικό αίμα...
Έβλεπα-έβλεπα την περίκαλλη ελληνική πολιτεία και μώρχονταν να γένω λαύρα, φωτιά, αστροπέλεκας, «οργισμένος βοριάς, τρομαχτικό τρικυμειό και να χυθώ απάνω της, να κάψω, να ξεριζώσω, να πνίξω, να καταστρέψω ότι αντιπροσωπεύει την τυραννία και να στήσω στους αιώνες των αιώνων τη σημαία του Σταυρού, την ελληνική Σημαία απάνω στο Κάστρο, τόσο ψηλή και τόσο μεγάλη, που να φαντάζει απ' όλα τα κορφοβούνια του Πίντου, του Τόμαρου κι' όλων των άλλων Ηπειρωτικών βουνών. Αλλά δεν μπορούσα να γένω τίποτε απ' όλα αυτά. Πέρασα την ημέρα εκεί πέρα, κλαίοντας τα σκλαβωμένα Γιάννινα, ψωμίστηκα στο Μαναστήρι της Τσούκας και το βράδυ με το μούχρωμα, βρέθηκα στην Δρακοσπηλιά, και τ' άλλο το πρωί ξεκινήσαμε για το Μαναστήρι του Άι-Λια της «Όμορφης Ράχης» να προσφέρομε τα σώστρα μας στην Παλιά την Παναγιά με τ' ασήμια και τα χρυσάφια. Πρωί-πρωί ξεκινήσαμε τον ανήφορο, πηγαίνοντας από γνωστά μονοπάτια και το βράδυ περάσαμε το Συρράκο και κοιμηθήκαμε σ' ένα εξωκλήσι των Καλαρρύτων.
Την άλλη μέρα, βαδίζοντας όλο και τον ανήφορο, τρομάξαμε να περάσομε την ράχη των Κριθαρακιών και να σκαπετήσωμε στο Χαλίκι, ένα πιντοχώρι, που φεύγουν όλοι οι κάτοικοι του τον χειμώνα και κατεβαίνουν στα Τρίκαλα να ξεχειμωνιάσουν και μένει έρημο με δυο-τρεις φυλάκους, να το φυλάγουν. Εκεί ανοίξαμε το ιστορικό αρχοντόσπιτο του Δημάκη, παμπάλαιο σπίτι, μεγάλο και με τραγούδι, που φιλοξένησε στην εποχή του τον Αλή-Πασια, ανάψαμε σε δυο τρία δωμάτια φωτιά και περάσαμε λαμπρά.
Την άλλη μέρα ξεκινήσαμε πάλε πρωί με την ιδέα ότι θα φτάναμε το βράδυ στο Μαναστήρι, αλλά δεν μπορέσαμε να προχωρήσομε παρά ως κοντά στην Γκουντουβάσντα, όπου αναγκαστήκαμε να κοιμηθούμε μέσα στα χιόνια.
Τ' αγριοκαίρι είχε ρίξει μερικά πεύκα την περασμένη χρονιά κι' ήταν ξαπλωμένα καταγής, σαν νικημένοι γίγαντες. Ανάψαμε δυο απ' αυτά, που ήταν δέκα δρασκελιές το ένα μακριά από τ' άλλο παράλληλα, στρώσαμε το μέρος που ήταν ανάμεσα στες δυο φωτιές και ξαπλωθήκαμε, έχοντας από μπρος κι' από πίσω φωτιά και ζεστασιά. Κι έτσι περάσαμε καλά.
Την άλλη πάλε την ημέρα, ξημερόντας τα Χριστούγεννα, ξεκινήσαμε, ελπίζοντας να προφτάσωμε την λειτουργία του Μαναστηριού και να μεταλάβομε, αλλά την ώρα, που γυρίζαμε την ράχη της Γκουντουβάσντας, την λεγομένη «Χέλι» κι' είχαμε το Μαναστήρι ως μισή ώρα μακριά κι' ακούγαμε με χαρά την καμπάνα να χτυπάει γλυκά-γλυκά, μας έπιασε η άγρια χιονοθύελλα, αγριότερη απ' ό,τι επεθύμησα να γένω εγώ την ημέρα, που αγνάντευα τα Γιάννενα, πριν ξεκινήσομε.
Ήταν, «γλυτωσέ μας Θεέ μου!» Αρπαχτήκαμε στην στιγμή ο ένας από τον άλλον και κάναμε την λεγόμενη «αλυσίδα», γιατί αλλιώτικα ήταν ικανός ο αγέρας, ο τρομερός Βορειάς, να μας πετάξει έναν-έναν σαν πούπουλα κάτω στην Άρτα.
Ο Πίντος, ασπροφορεμένος πατόκορφα κουνιόνταν ολόβολος. Η θύελλα, οπλισμένη με δύναμη μυριάδων θεών, μας απειλούσε να μας αφανίσει. Για μια στιγμή ένα τρομερό ανεμόχιονο μας σαβάνωσε. Ένας μεγάλος σύννεφας μας περικύκλωσε και χάσαμε αμέσως από μπροστά μας το Μαναστήρι, και δεν βλέπαμε πλιότερο από δέκα δρασκελιές τόπο γύρα-γύρα. Πάγωνε η αναπνοή μας κι έφευγε από το στόμα μας σ' εκατομμύρια μικροσκοπικά κρουσταλλένια μαργαριτάρια. Δεν πέρασαν παρά λίγα λεπτά, κι' ακούστηκε μια υπερκόσμια ταραχή κι' ένα ανήκουστο βουητό, σα να ξεριζώνονταν ο Πίντος για ν' αναποδογυριστεί, σα να χαλούσε ακέριος ο Κόσμος, σα νάσπαζαν τα ουράνια κι έπεφταν κομμάτια, σαν ν' αποδογυρίζονταν η γη! Πέρασε ο μεγάλος σύννεφας, που μας περικύκλωνε, σέρνοντας την σκοτεινιά από γύρα μας, και χίλιοι χιονόκτιστοι στύλοι, ψηλοί ως τα ουράνια, σηκώθηκαν από καταγής και προχωρούσαν χορεύοντας και πηδώντας και ξεριζώνοντας τα πεύκα και τα έλατα και τες οξιές, πώβρισκαν στο διάβα τους, κι' ενώ έφευγαν κάτω προς την Άρτα και την θάλασσα, άλλοι ξεφύτρωναν στην θέση τους, λεγεώνες αναρίθμητοι χιονοπλασμένων στοιχειών, που γύρευαν να κάνουν κάμπο το μέγα βουνό. Η φυσική ένστικτη άμυνα της ζωής μας, μας οδήγησε να γονατίσομε μέσα στο χιόνι κι' έτσι γονατισμένοι και σφιχτοπιασμένοι ο ένας με τον άλλον, να μπορέσομε ν' αντισταθούμε στον τρομερόν Βορειά.
— Ε! κακοκαιρία του Διαόλου! (Ξεφώνησε μ' αγανάκτηση ο Καπετάνιος). Έχω εξήντα χρόνια Κλέφτης και δεν αντροπιάστηκα ποτέ σαν σήμερα! Και δέκα Πασιάδες αν με πολεμούσαν, πάλι θα μπορούσα να σηκώσω το κεφάλι μου και να τους τουφεκίσω! Αλλά δεν θα σ' άφήκω κι' εσένα αντουφέκιστη. Και λέγοντας αυτά τα λόγια, έβγαλε το ντουφέκι του κάτω από την κάπα του και ντουφέκισε, νομίζοντας ότι πολεμούσε την χιονοθύελλα!
- Βόηθα, καημένη Παλιά Παναγιά, πωρχόμεστε να σ΄ ευχαριστήσομε και να σε προσκυνήσομε! Είπε ένας σύντροφος κι' ένας άλλος του απάντησε ειρωνικά:
— Φαίνεται πως μετάνιωσε η Παναγιά, που μας γλύτωσε τότε και τώρα θέλει να μας αφανίσει!
— Λες κι' άκουσε η Παναγιά την επίκληση του συντρόφου μας κι' άρχισε λίγο-λίγο η χιονοθύελλα να ξεθυμαίνει. Σηκωθήκαμε σιγά-σιγά, και περπατώντας σκυφτά-σκυφτά, βρεθήκαμε σε λίγο στην εξώθυρα του Μαναστηριού. Χτυπούμε δυνατά τον σιδερένιον κρούστη της εξώθυρας κι' ένα καλογεράκι μας άνοιξε σε λίγο, κι' ενώ αυτό έκανε τον σταυρό του, πώβλεπε νάρχωνται στο Μαναστήρι τέτοιον καιρό, και με τέτοιο τρικυμειό, εμείς τραβήξαμε ίσια στην εκκλησιά που λειτουργούσε. Εκείνη τη στιγμή ψάλλονταν το χαρμόσυνο: «Χριστός γεννάται». Ιδόντας ο Γούμενος από τ' άγιο βήμα έκανε το σταυρό του, απορώντας πως μπορέσαμε να βγούμε με τέτοιον καιρόν.
Τελειώνοντας η λειτουργία μεταλάβαμε όλοι κι' ύστερα, παίρνοντας τ' αντίδωρο, πήγαμε στην Παλιά την Παναγιά με τ' ασήμια και με τα χρυσάφια, την προσκυνήσαμε και την ευχαριστήσαμε και της κρεμάσαμε την σακούλα με τες εκατό λίρες.
Βλέποντας ο Γούμενος αυτήν την δωρεά την αναπάντεχη, πέταξε από τη χαρά του και μας έμπασε όλους στο δοξάτο, όπου βασίλευε χοντροκούτσουρη και χοντροκάρβουνη φωτιά κι' έκανε το δοξάτο το καρδιοχείμωνο στην κορφή του Πίντου, απολαυστικό λουτρό.
— Να, το λοιπόν, Άγιε Γούμενε (του είπε ο Καπετάνος, μ' ευχαρίστηση και με περηφάνια) που δεν ερχόμαστε στες είκοσι του Αλωναριού μοναχά, αλλά και στες είκοσι πέντε τ' Αντριώς, τα Χριστούγεννα!
— Δεν ξέρετε, παιδιά μου, (είπε ο Γούμενος) τι στενοχώρια είχα τότε, ως που να βεβαιωθώ ότι γλυτώσατε! Θαύμα, παιδιά μου, θαύμα της Μεγαλόχαρης — προσκυνούμε τ' όνομα της! Αυτή τους τύφλωσε τους αναθεματισμένους κι' άφηκαν ανοιχτόν τον γκρεμό! Αυτή, αυτή — προσκυνούμε και διπλοτριπλοσκυνούμε την άγια και μεγάλη χάρη της. Και λέγοντας αυτά, σταυροκοπήθηκε μ' ευλάβεια.
Σε λίγο ο Γούμενος διάταξε να στρωθεί τραπέζι.
Έφεραν ένα κριάρι ως είκοσι οκάδες, ψημένο στην σούβλα, κουκουρέτσι, αυγά, τυριά, παλιό μαύρο κρασί καστανιώτικο, μήλα και κάστανα ψημένα.
Βλόγησε ο Γούμενος κι' αρχίσαμε να τρώμε, σαν λιμασμένοι, ύστερα από τες απαραίτητες ευκές: «Καλώς ορίσατε, καλώς σας βρήκαμε, χρόνια πολλά, καλό βόλι και στην Πόλη του χρόνου».
— Ό,τι έλαχε παιδιά μου (είπε ο Γούμενος). Αν ήξερα ότι θάρχοσταν, θάφερνα από την Καλαμπάκα κι άλλο κρέας κι' άλλα πράγματα... Αυτό το κριάρι το είχα μανάρι και το σφαξα χτες το βραδινό για το επίσημο της ημέρας. Μαναστήρι, χωρίς σφαχτάρι τέτοια μέρα, δεν είναι σωστό... Δεν μου μηνύσατε, βλογημένοι, να το ξέρω και νάχω ετοιμασία;
— Δεν πειράζει, άγιε Γούμενε! (απάντησε ο Καπετάνος). Εμείς δεν ήρθαμε για το φαγί από τρεις μέρες δρόμο μέσα στα χιόνια και στ' αγριοκαίρια, αλλά για να προσφέρωμε το χρέος μας στη Μεγαλόχαρη — προσκυνούμε τ' όνομα της!
Είχαμε αποφάγει και πίναμε το κρασί με μήλα και με κάστανα, όταν μπαίνει στο δοξάτο ένας φύλακας από την Καστανιά, σαν αστροπέλεκας και μας λέγει:
— Σε μια ώρα το πολύ φτάνει εδώ ο φρούραρχος του Μετσόβου με χίλιους στρατιώτες να πατήσει άπαχτα το Μαναστήρι, σήμερα τα Χριστούγεννα με την ιδέα ότι ξεχειμωνιάζει ο καπετάν Λεωνίδας, που δεν ακούγεται καθόλου από τον χινόπωρο, και μ' έστειλε ο Κυρ-Νάσιος να σας το πω!...
Τάχασε ο Γούμενος από τον φόβο του, αλλ' ο Αητόγιαννος του είπε:
— Άγιε Γούμενε! Μια φορά τους φύγαμε, σαν λαγοί και τώχω μάρα στην καρδιά μου, αλλά τώρα θα τους βαρέσω τους γουρνομύτες! Ας έρθουν όσοι θέλουν!
Στην στιγμή καταστρώσαμε το σχέδιο της μάχης.
Αποφασίσαμε να χαρακωθούμε μπροστά στο Μαναστήρι και να χτυπήσομε τους Τούρκους από μπροστά, αφού δεν θα μπορούσαν να μας κλείσουν απ' όλες τες μεριές, εξαιτίας των χιονιών και θ' ανέβαιναν από έναν δρόμο μοναχά.
Πραγματικώς, ύστερα από μια -μιάμιση ώρα οι Τούρκοι ανέβαιναν τον ανήφορο σ' έναν στίχο, ερχόμενοι ολωσδιόλου ανύποπτοι, γιατί τους είχαν βεβαιώσει στην Καστανιά, ότι το Μαναστήρι ήταν καθαρό από Κλέφτες. Αλλά μόλις ζύγωσαν σ' απόσταση είκοσι πέντε μέτρων τους αρχίσαμε στο ντουφεκίδι κι' όλο στο ψαχνό.
Οι Τούρκοι ανταριάστηκαν, άφηκαν καμιά εκατοστή σκοτωμένους στον τόπο, και γύρισαν ντροπιασμένοι, μη μπορώντας εξαιτίας των χιονιών να μας κλείσουν και να κοιμηθούν στο ύπαιθρο.
Ενώ, λοιπόν, οι Τούρκοι τσάκισαν να φύγουν ο Αητόγιαννος, μεθυσμένος από την νίκη, όρμησε μόνος του από πίσω τους, χωρίς να φωνάξει κανένα μας να τον ακολουθήσει. Τρέχαμε από κοντά του, του φωνάζαμε να σταθή αλλά πού να σταθή αυτός! Έτρεχε σαν το κυνηγημένο τ' αλάφι από κοντά τους, βρίζοντας τους. Θέλοντας και μη, τον ακολουθήσαμε κι' εμείς και φτάσαμε τους Τούρκους, κάτω στην λακκιά. Εκεί είχαν καλό μέρος αυτοί κι' αντιστάθηκαν. Αρχίσαμε καινούργια μάχη, μάχη σαν λυσσιάρηδες. Έπεφταν οι Τούρκοι σωρό, αλλ' έπεσαν σκοτωμένοι και τρεις δικοί μας: ο Σκοτίδας, ο Γιωργάνεμος κι ο Αστρίτης, παλικάρια ένα κι ένα, αθέρας της παλικαριάς! Και τέλος, έπεσε λαβωμένος κι' ο αντρειωμένος μας Καπετάνος, ο Αητόγιαννος!
Επειδή η ημέρα ήταν λιγοστή, οι Τούρκοι βιάζονταν ν' αποχωρήσουν για την Καστανιά, ως που είχαν καιρό. Τσάκισαν ακόμα μια φορά τον κατήφορο, κι' εμείς μην μπορώντας πλειο να τους κυνηγήσομε, εξαιτίας του λαβωμού του αρχηγού μας, φορτωθήκαμε τους τρεις σκοτωμένους μας και τον βαρηοπληγωμένον Καπετάνο μας, και βγήκαμε στο Μαναστήρι.
Ο Αητόγιαννος, ο τιμημένος μας αρχηγός, πούχε εξήντα χρόνια Κλέφτης και δώδεκα παλιές πληγές στο κορμί του, νοιώθοντας να του φεύγει η ζωή, μας φίλησε όλους, έναν κι' έναν, μας κέρασε το «ψυχικό» από δυο τρία φλωριά τον καθένα, ζήτησε να τον πάμε να φιλήσει και τους σκοτωμένους συντρόφους μας, που τους είχαμε βάλει μέσα στην εκκλησιά, κι' ύστερα μας έκανε νόημα να του δώσουμε τον ταμπουρά του κ' άρχισε να τον βαρή λυπητερά και ν' ακολουθάη και το λάλημα του με το υστερνό του τραγούδι. Σε λίγο έκοψε το τραγούδι και το λάλημα και μας είπε χαρούμενος, σα να μην έπασχε καθόλου:
— Ευχαριστώ την Παναγία, που καταδέχτηκε να με κρατήση για πάντα στο σπίτι της (εννοώντας ότι θα θάφτονταν στον περίβολο του Μαναστηριού). Πεθαίνω, παιδιά μου, ευχαριστημένος. Εξήντα χρόνια πολέμησα αδιάκοπα τους Τούρκους, κι' ήταν δίκιο να πεθάνω από τούρκικο βόλι. Καλύτερον θάνατον απ' αυτόν δεν περίμενα... Ότι έχω να μείνουν στο Μαναστήρι.
Το λιοντάρι είχε λάβει την μορφή του αρνιού!
— Φέρτε μου το ντουφέκι μου! Διάταξε.
Ένα παλικάρι του το πήγε αμέσως, δακρύζοντας. Παίρνοντας το, ο Καπετάνος μας στο χέρι του, το φίλησε σταυρωτά κι υστέρα του τόδωκε, λέγοντας του:
- Πάρ' το κι' έβγα έξω στην κρεβάτα κι' ως που ακούς τον ταμπουρά μου και το τραγούδι μου, στέκα κι' ακούρμαινέ με και την στιγμή, που πάψουν και τα δυο, βρόντα το να συντροφέψει την ψυχή μου ο βρόντος του, και φώναξε μ' όλην την δύναμη σου ν' ακούσει ο Πίντος κι' όλα τα βουνά:
- Απέθανε ο Αητόγιαννος!
Όλοι κλαίγαμε και μόνον αυτός κράταγε την καρδιά του την σιδερένια ασυγκίνητος.
- Έχω κι' άλλο ένα να σας πω και να σας παρακαλέσω. (Μας είπε). Να βοηθάτε τα καημένα τα μανναστήρια όσο μπορείτε! Χωρίς αυτά τα μαναστήρια δεν θα μπορούσε να ζήση η Κλεφτουριά που λευτέρωσε την Ελλάδα! Να κόβετε από τη χαψιά σας και να δίνετε στα μαναστήρια. Δεν έχω άλλο τίποτε να σας πω. Σχωράτε με κι' ο Θεός σχωρέσ' σας!
Ύστερα πήρε τον ταμπουρά κι' άρχισε το επιθανάτιο τραγούδι κι' ενώ έπαιζε τον ταμπουρά και τραγουδούσε, άξαφνα τώπεσε ο ταμπουράς από τα χέρια και του κόπηκε το τραγούδι.
Το παλικάρι, που περίμενε στην κρεβάτα του Μανασταριού με το ντουφέκι του Καπετάνου μας, πυροβόλησε και φώναξε μ' όλη τη δύναμη του προς τον Πίντο και τ' άλλα τα βουνά:
— Κλάψτε, καημένα βουνά! Απέθανε ο Αητόγιαννος!" 
 


"Τα Χριστούγεννα των Κλεφτών": Αληθινή συγκινητική ιστορία από το Χρ. Χρηστοβασίλη "Τα Χριστούγεννα των Κλεφτών": Αληθινή συγκινητική ιστορία από το Χρ. Χρηστοβασίλη Reviewed by thespro.gr on Πέμπτη, Δεκεμβρίου 24, 2020 Rating: 5

Οι καλικάντζαροι στην παράδοση της Θεσπρωτίας

Πέμπτη, Δεκεμβρίου 24, 2020
 Οι καλικάντζαροι στην παράδοση της Θεσπρωτίας 










Στην αρχαία Θεσπρωτία υπήρχε µια δοξασία, συνδυασμένη και με το νεκρομαντείο της Εφύρας, σύμφωνα με την οποία ο κόσµος πίστευε, ότι οι ψυχές των πεθαµένων ξαναγύριζαν για ένα διάστηµα στη γη και έµεναν κοντά στους ζωντανούς, όπου προσπαθώντας να ξεφαντώσουν γίνονταν ενοχλητικοί µε τα πειραγµατά τους. 
Η τουρκοκρατία βοήθησε να ενισχυθεί και να συνεχιστεί η πίστη σ΄αυτά τα όντα. 
Η τυφλή υποταγή των ανθρώπων στη δεισιδαιμονία, βοήθησε να φτάσει ο µύθος των καλικάντζαρων ως τις µέρες µας. Με βάση τη λαϊκή φαντασία , ο καλικάντζαρος κατά τόπους εµφανίζεται µε ανθρώπινη µορφή, τριχωτό δέρµα, άλλοτε τυφλός, άλλοτε µονόφθαλµος, κουτσοπόδαρος, τραγοπόδαρος, ψηλός, λιγνός µε σιδερένια παπούτσια, ξεπλατισµένος, κωµικός πάντα στην εµφάνιση και στην περπατησιά. 
Πότε δεν κόβει τα νύχια του και είναι πάντα άσχηµος. 
Σύµφωνα µε µια παλιά δοξασία στη Θεσπρωτία, αλλά και στην υπόλοιπη Ήπειρο, όποιος γεννηθεί µεταξύ Χριστουγέννων και Αγίου Βασιλείου, µετά το θάνατό του γίνονταν καλικάντζαρος. 
Αυτό ίσως εξηγεί και γιατί στην Θεσπρωτία νόμιζαν ότι υπήρχαν σχεδόν σε όλα τα χωριά "καλικάντζαροι". 
Οι καλικάντζαροι εµφανίζονται στις γιορτές του δωδεκαηµέρου και έρχονται κάτω από τη γη, όπου κατοικούν τον υπόλοιπο καιρό. 
Σύµφωνα µε την παράδοση, οι καλικάντζαροι που µισούν τους ανθρώπους, προσπαθούν να κόψουν το δέντρο που στηρίζεται η γη αλλά δεν προλαβαίνουν, γιατί έρχεται ο αγιασµός των Θεοφανείων και έτσι εξαφανίζονται πάλι στα τάρταρα. 




Οι καλικάντζαροι στην παράδοση της Θεσπρωτίας Οι καλικάντζαροι στην παράδοση της Θεσπρωτίας Reviewed by thespro.gr on Πέμπτη, Δεκεμβρίου 24, 2020 Rating: 5

Συνεδριάζει σήμερα η Οικονομική Επιτροπή της Περιφέρειας Ηπείρου

Πέμπτη, Δεκεμβρίου 24, 2020
Συνεδριάζει σήμερα η Οικονομική Επιτροπή της Περιφέρειας Ηπείρου



Την Πέμπτη 24-12-2020, και ώρα 08:30 συνεδριάζει- μέσω τηλεδιάσκεψης – η Οικονομική Επιτροπή της Περιφέρειας Ηπείρου, με θέματα ημερήσιας διάταξης τα εξής: 

1. Έγκριση διενέργειας ανοικτού ηλεκτρονικού δημόσιου διαγωνισμού και κατάρτιση των όρων της διακήρυξής του, με αντικείμενο την «Παροχή υπηρεσιών αναβάθμισης της ενεργειακής απόδοσης του συστήματος και των υποδομών του οδικού και αστικού φωτισμού του Δήμου Πρέβεζας», με Σύμβαση Παροχής Υπηρεσιών (ΣΠΥ) – Σύμβαση Ενεργειακής Απόδοσης (ΣΕΑ), στο πλαίσιο του έργου «Αποδοτικά και Φιλικά προς το Περιβάλλον Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, Δημόσιος Οδοφωτισμός και Κτίρια στην Περιφέρεια Ηπείρου» που έχει ενταχθεί και συγχρηματοδοτείται, από το Μηχανισμό ELENA (ΕΕ-ΕΤΕπ), και συγκρότηση και ορισμός των μελών της Επιτροπής του διαγωνισμού (ΑΝΑΚΛΗΣΗ της αριθμ. 11/634/30-04-2020 απόφασης της Οικονομικής Επιτροπής). 

2. Έγκριση διενέργειας ανοικτού ηλεκτρονικού δημόσιου διαγωνισμού και κατάρτιση των όρων της διακήρυξής του, με αντικείμενο την «Παροχή υπηρεσιών αναβάθμισης της ενεργειακής απόδοσης του συστήματος και των υποδομών του οδικού και αστικού φωτισμού του Δήμου Ιωαννιτών», με Σύμβαση Παροχής Υπηρεσιών (ΣΠΥ) – Σύμβαση Ενεργειακής Απόδοσης (ΣΕΑ), στο πλαίσιο του έργου «Αποδοτικά και Φιλικά προς το Περιβάλλον Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, Δημόσιος Οδοφωτισμός και Κτίρια στην Περιφέρεια Ηπείρου» που έχει ενταχθεί και συγχρηματοδοτείται, από το Μηχανισμό ELENA (ΕΕ-ΕΤΕπ), και συγκρότηση και ορισμός των μελών της Επιτροπής του διαγωνισμού. 

3. Κατακύρωση του αποτελέσματος της από 23-10-2020 ανοιχτής διαδικασίας κάτω των ορίων του Ν.4412/2016, για την κατασκευή του έργου της Περιφέρειας Ηπείρου «Βελτίωση της οδού Ε.Ο. Ιωαννίνων - Κοζάνης (Πλαγιά) - Μονή Παναγιάς Κλαδόρμης - Φούρκας προς εξυπηρέτηση κτηνοτροφικών μονάδων», προϋπολογισμού 190.000,00 € με Φ.Π.Α. 

4. Κατάρτιση και έγκριση των όρων της διακήρυξης ανοιχτής διαδικασίας κάτω των ορίων του Ν.4412/2016, για την κατασκευή του έργου της Περιφέρειας Ηπείρου «Επείγουσες εργασίες αποκατάστασης της οδού Αγία Κυριακή – Πετούσι Παρδαλίτσα», προϋπολογισμού 225.000,00 € με ΦΠΑ. 

5. Έγκριση προσφυγής σε διαδικασία διαπραγμάτευσης, με εφαρμογή του άρθρου 32 παρ. 2γ του Ν. 4412/2016 λόγω κατεπείγουσας ανάγκης, για την υλοποίηση του έργου της Περιφέρειας Ηπείρου «Άμεση αποκατάσταση Ε.Ο Ιωαννίνων – Πρέβεζας θέση Μιχαλίτσι» προϋπολογισμού 120.000,00 € με ΦΠΑ. 

6. Έγκριση προσφυγής σε διαδικασία διαπραγμάτευσης, με εφαρμογή του άρθρου 32 παρ. 2γ του Ν. 4412/2016 λόγω κατεπείγουσας ανάγκης, για την υλοποίηση του έργου της Περιφέρειας Ηπείρου «Ανέγερση σχολικών μονάδων στον χώρο του παλαιού Νοσοκομείου Ιωαννίνων ΄Γ. Χατζηκώστα΄ για την μετεγκατάσταση και λειτουργία 2 σχολικών μονάδων (1ο νηπιαγωγείο Ιωαννίνων και ΣΑΠ) στο Ο.Τ.222γ στα Γιάννενα», προϋπολογισμού 339.100,00 € με ΦΠΑ. 

7. Έγκριση τροποποίησης της σύμβασης, ως προς το χρονοδιάγραμμα, του υποέργου της Περιφέρειας Ηπείρου «Συλλογή στοιχείων (παροχής γενικής υπηρεσίας) για την υποβολή φακέλου στο Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο (Κ.Α.Σ.) του Υπουργείου Πολιτισμού της μελέτης “Στερέωση - αποκατάσταση Ι.Μ. Προφήτου Ηλία Βίτσας Δήμου Ζαγορίου”». 

8. Έγκριση χορήγησης παράτασης προθεσμίας περαίωσης των εργασιών του έργου της Περιφέρειας Ηπείρου «Αποκατάσταση Ιεράς Μονής Αγίου Νικολάου Σκλίβανης», αναδόχου «ΣΤΑΥΡΟΥ Ν. – ΓΙΑΝΝΑΚΟΣ Μ. Ε.Ε.», μέχρι την 29-04-2021. 

9. Έγκριση χορήγησης παράτασης προθεσμίας περαίωσης των εργασιών του έργου της Π.Ε. Ιωαννίνων «Αποκατάσταση οδού Κ. Ζάλογγο – Βερενίκη», αναδόχου «Παππάς Ευγένιος Ε.Δ.Ε.», μέχρι την 28-06-2021. 

10. Απόφαση για την μή άσκηση ενδίκων μέσων κατά της υπ’ αριθμ. 33/2016 διαταγής πληρωμής του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ιωαννίνων. 

11. Έγκριση δαπάνης και διάθεση πίστωσης για τη δημοσίευση συνοπτικού πίνακα προϋπολογισμού της Περιφέρειας Ηπείρου, οικ. έτους 2021. 

12. Έγκριση δαπάνης και διάθεση πίστωσης για την υλοποίηση του υποέργου της Π.Ε. Άρτας «Μίσθωση μηχανημάτων για καθαρισμό – άρση προσχώσεων παραποτάμου Σαραντάπορου». 

13. Έγκριση δαπάνης και διάθεση πίστωσης σε βάρος των πιστώσεων του προϋπολογισμού της Π.Ε. Θεσπρωτίας οικ. έτους 2020. 

14. Έγκριση δαπάνης και διάθεση πίστωσης για την ασφαλιστική κάλυψη και πληρωμή τελών κυκλοφορίας οχημάτων της Π.Ε. Ιωαννίνων.
Συνεδριάζει σήμερα η Οικονομική Επιτροπή της Περιφέρειας Ηπείρου Συνεδριάζει σήμερα η Οικονομική Επιτροπή της Περιφέρειας Ηπείρου Reviewed by thespro.gr on Πέμπτη, Δεκεμβρίου 24, 2020 Rating: 5
Εγγραφή σε: Αναρτήσεις ( Atom )