Γραπτές απόψεις πολιτών για τις ανεμογεννήτριες στο Χοιρονήσι Συβότων
thespro.gr
Τετάρτη, Μαΐου 28, 2025
Γραπτές απόψεις πολιτών για τις ανεμογεννήτριες στο Χοιρονήσι Συβότων
«Τέσσερις (4) Αιολικοί Σταθμοί παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, συνολικής εγκατεστημένης ισχύος 24,00 MW, στις θέσεις "ΓΟΥΡΟΥΝΙ, ΛΟΥΤΣΑ, ΧΟΙΡΟΝΗΣΙ 1, ΧΟΙΡΟΝΗΣΙ 2" της Δ. Ε. Συβότων, Δήμου Ηγουμενίτσας ΠΕ Θεσπρωτίας, Περιφέρειας Ηπείρου».
Η γενική εκτίμηση είναι ότι επιδιώκεται η περιβαλλοντική αδειοδότηση ενός έργου, σχεδιασμένου με στόχο την μεγιστοποίηση του επιχειρηματικού κέρδους, με μια ανεπαρκή και άστοχη ΜΠΕ. Τούτο βέβαια διόλου δεν αποτελεί πρωτοτυπία -χάρις στην διηνεκή ανοχή της διοίκησης- αλλά σίγουρα ξαφνιάζει με την κραυγαλέα απουσία «φύλλου συκής» ή μάλλον «φύλλων συκής», μιας και είναι αρκετές οι ανεπάρκειες και αστοχίες της μελέτης.
Πιο συγκεκριμένα η υπόψη ΜΠΕ:
- Υποβαθμίζει τις επιπτώσεις της μεγάλης οπτικής όχλησης από τη θάλασσα και την Πλαταριά, τα Σύβοτα και την Λευκίμμη, της αισθητικής υποβάθμισης και τις τραυματικές επιπτώσεις στο τοπίο από τις εκσκαφές για τα τεχνικά έργα και την οδοποιία.
- Αποφεύγει την απαιτούμενη συγκεκριμένη
αναγνώριση και περιγραφή του φυσικού περιβάλλοντος, χωρίς ίχνος έρευνας
πεδίου, εκπλήσσοντας ιδιαίτερα με την απουσία στοιχειώδους αναφοράς στην
ορνιθοπανίδα.
- Αοριστολογεί στα θέματα διαχείρισης του περισσεύματος υλικών εκσκαφής .
- Χρησιμοποιεί αναχρονιστικές εκθέσεις ιδεών για
το θέμα των εναλλακτικών λύσεων.
Αναλυτικότερα:
1. Οι φωτορεαλιστικές απεικονίσεις της ΜΠΕ είναι καταθλιπτικές για την μόνιμη, τρομερή οπτική όχληση, αισθητική υποβάθμιση, την οποία η ΜΠΕ ξεπερνάει, αναφέροντας συμπερασματικά ότι οι αποστάσεις είναι εντός πλαισίων του νόμου!!!
Οι 4 Α/Γ «φυτεύονται» στη χερσόνησο «Χοιρονήσι» πολύ κοντά στην παραλία, κάτω από ένα εξαιρετικό σημείο θέας που βρίσκεται στον αυχένα του δρόμου Πλαταριάς - Συβότων, όπου στέκεται κανείς για να αγναντέψει τα μαγευτικά Θεσπρωτικά παράλια και τα νησάκια μέχρι απέναντι την Κέρκυρα και τους Παξούς.
Θα τις βλέπει κανείς παντού, από τη θάλασσα και όσους ταξιδεύουν μέσω αυτής, από τον οικισμό των Συβότων σε ευθεία γραμμή 2 χλμ., από τον οικισμό της Πλαταριάς σε 3,77 χλμ. (σ. 42), μέχρι απέναντι την Λευκίμμη. Μάλιστα δεν αναφέρεται ο οικισμός που βρίσκεται λίγο μετά το κάμπινγκ «Ναυτίλος», που είναι πιο κοντά στο χώρο των Α/Γ (λιγότερο από τα 2 χλμ.).
Οι τέσσερες (4) Α/Γ ύψους πυλώνα 170μ. (σ.14 & 22, ενώ στη σ. 86 αναφέρεται ύψος πυλώνα 115-135μ, απόδειξη της προχειρότητας των μελετών ή ότι αυτές είναι «copy paste») και διαμέτρου πτερωτής 170μ. εμφανίζονται με κουκκίδες, ενώ καταλαμβάνουν έκταση μισού γηπέδου, με εκσκαφές και τεχνικά έργα. Με την πτερωτή σε κατακόρυφη θέση, η όλη κατασκευή θα έχει μέγιστο ύψος 240-255 μέτρα.
Οι δρόμοι εμφανίζονται με απλές γραμμές, ενώ με τα πλάτη και τις μεγάλους ελιγμούς στις στροφές, θα έχουν μεγάλες τομές με μεγάλα πρανή, που συνιστούν τελικά, καίριες επεμβάσεις στο τοπίο της περιοχές που δεν φαίνονται στις φωτορεαλιστικές απεικονίσεις.
Με απόλυτα «ρεαλιστική απόκρυψη», ουσιαστικά η ΜΠΕ «καταπίνει την κάμηλο», όταν γίνεται μια μεγάλη επέμβαση σε μια έκταση 241 στρεμμάτων (σ. 22), με διανοίξεις-βελτιώσεις δρόμων μήκους 2.869,00χλμ. (σ. 26), που καθιστά το έργο σημαντικό σε επιπτώσεις οδοποιίας, με εκσκαφές 60.469,70m3 (σ. 95), με αποψιλώσεις για τα έργα και τις διανοίξεις-βελτιώσεις δρόμων μήκους, για τη μεταφορά των Α/Γ, με 2.000μ3 μπετόν για τη θεμελίωσή τους (σ. 102). «Το εμβαδό που θα καταλαμβάνει η κάθε πλατεία για την ανέγερση των Α/Γ ανέρχεται σε 5 στρέμματα περίπου» (σ.27).
Υποβαθμίζει τις επιπτώσεις των μεγάλων διατομών και πεπλατυσμένων ελιγμών οδοποιίας, απ΄ όπου θα περάσουν οι πελώριες νταλίκες με την διάνοιξη αγροτικών δρόμων σε πολύ επικλινή εδάφη, για την κίνηση και στροφή των μεγάλου μήκους οχημάτων, που οδηγούν σε τεράστιες τομές και αισθητική υποβάθμιση του τοπίου.
Να πως τοποθετείται στο μείζον αυτό θέμα η ΜΠΕ:
«Η αισθητική ενός τοπίου και ενός έργου είναι εν πολλοίς υποκειμενικό θέμα. Κάτι εμφανές και ορατό δεν είναι αναγκαστικά και αντιαισθητικό. Σήμερα, την ίδια ώρα που μερικοί εκφράζουν τις ανησυχίες τους για την επίδραση που μπορεί να έχουν οι Α/Γ στο τοπίο, υπάρχουν άλλοι που τις θεωρούν κομψές και καλαίσθητες ανθρώπινες κατασκευές, η θέα των οποίων συμβολίζει και σηματοδοτεί μια πορεία προς ένα καλύτερο, λιγότερο ρυπασμένο πλανήτη…. Πολλοί άνθρωποι σήμερα, από εξειδικευμένους επιστήμονες (αρχιτέκτονες, μηχανικοί τοπίου) μέχρι τους κατοίκους περιοχών πλησίον αιολικών πάρκων, αποδέχονται θετικά την παρέμβαση των Α/Γ στο τοπίο». (σ. 207, 208).
Καθίσταται εύκολα αντιληπτό γι’ αυτούς που αναμένουν οφέλη από τον τουρισμό, πόσο ευχάριστο θα είναι για όσους κινούνται στην θάλασσα, να βλέπουν την ευρύτερη περιοχή «στεφανωμένη» γύρω-γύρω με Α/Γ, από το «Βαράθι» (πάνω από το Μαυρούδι, απέναντι από Νέα Σελεύκεια, Καστρί, Αγιο Βλάσιο κλπ.), τη «Σκαλοπούλα» («Ζουμπρί», πάνω από το Λαδοχώρι, απέναντι από την πόλη της Ηγουμενίτσας), όπου εκκρεμούν άλλες αιτήσεις και -τώρα- ανάμεσα Πλαταριά-Σύβοτα.
«Χάρμα ιδέσθαι» ανάμεσα στις «ναυαρχίδες» του Θεσπρωτικού τουρισμού.
2. Τα πλεονάσματα εκσκαφών παραπέμπονται αόριστα σε νόμιμη διαχείριση. «Η περίσσεια που προκύπτει από τους παραπάνω υπολογισμού θα διατεθεί καταλλήλως για εργασίες της οικείας δασικής υπηρεσίας, όπως είναι η βελτίωση υφιστάμενων δασικών οδών» (σ.95) και «θα συναφθεί σύμβαση με εξουσιοδοτημένη εταιρεία μεταφοράς και νόμιμης διάθεσης ΑΕΚΚ (απόβλητα εκσκαφών – κατασκευών - κατεδαφίσεων), σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία» (σ.103), όταν η πείρα μας διδάσκει ότι καταλήγουν στα πρανή της οδοποιίας ή σε άλλα σημεία, με επιπτώσεις που απλά δεν συνυπολογίζονται με τις υπόλοιπες επιπτώσεις του έργου, καθιστώντας λειψή την εκτίμηση των επιπτώσεων του όλου έργου.
3. Η ΜΠΕ ξεπερνάει βιαστικά τα στοιχεία της χλωρίδας σε 8 γραμμές (σ.169) και της πανίδας σε 4 γραμμές (σ.171) και όχι μόνον αποφεύγει να αναγνωρίσει και να περιγράψει με δική της στοιχειώδη έστω έρευνα πεδίου την υπάρχουσα κατάσταση του φυσικού περιβάλλοντος στις θέσεις παρέμβασης και να συντάξει έναν ενδεικτικό κατάλογο της χλωρίδας/πανίδας, αλλά δεν κάνει ούτε βιβλιογραφικές αναφορές.
Μάλιστα σύμφωνα με τον Χάρτη Χρήσεων γης, οι περιοχές επέμβασης κατατάσσονται σε ΔΔ (Δάσος/Δασικές) και ΑΝ (Αναδασωτέες) (σ.52). Αλλά αυτά τα ζητήματα φαίνεται ότι μπορούν να τα «ξεπεράσουν» εύκολα οι «επενδυτές», αφού η νομοθεσία το έχει «ρυθμίσει», επιτρέποντας την χωροθέτησή τους σε τέτοιες εκτάσεις.
4. Για ένα έργο ΑΣΠΗΕ η προστασία της ορνιθοπανίδας είναι προτεραιότητα. Μπορεί η περιοχή να μην ανήκει στις προστατευτέες για ορνιθοπανίδα, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι εκεί δεν κινούνται πουλιά και δεν πρέπει να εξετάζεται ενδελεχέστερα το ζήτημα αυτό. Θεωρούμε έλλειψη της ΜΠΕ την απουσία παρατηρήσεων πεδίου και το γεγονός ότι όχι μόνο δεν προτείνεται μέτρα αντιμετώπισης των όποιων πιθανών επιπτώσεων, αλλά ούτε καν αναφέρεται σαν δυνατότητα, η χρήση εξοπλισμού αποτροπής συγκρούσεων (ραντάρ), που τείνει να γίνει συνήθης πρακτική στις σύγχρονες Α/Γ.
5. Σε σχέση με την εξέταση εναλλακτικών λύσεων, εξετάζεται η μηδενική λύση για να απορριφθεί πάραυτα, με τον συνήθη τρόπο. «Όσον αφορά την μηδενική λύση, αυτή απορρίπτεται αφού οι επιπτώσεις στο φυσικό και στο ανθρωπογενές περιβάλλον από την κατασκευή και λειτουργία του έργου δεν δικαιολογούν την απόρριψή του. (σ. 144).
Ø Μια εναλλακτική με Α/Γ ως προς τη θέση απορρίπτεται για «τα παρακάτω μειονεκτήματα: • Γειτνίαση με σχιστολιθικό λατομείο σε απόσταση μικρότερη των 300m. • Μικρότερη απόσταση από τους κοντινούς οικισμούς σε σχέση με τις προτεινόμενες θέσεις. • Μικρότερη απόσταση από αρχαιολογικούς χώρους σε σχέση με τις προτεινόμενες θέσεις. • Εντονότερες κλίσεις εδάφους σε σχέση με τις προτεινόμενες θέσεις». (σ.144).
Ø Μια άλλη εναλλακτική φωτοβολταϊκών απορρίπτεται γιατί «η προτεινόμενη περιοχή εγκατάστασης δεν προσφέρεται για την εγκατάσταση Φ/Β μιας και τα κλιματολογικά χαρακτηριστικά της περιοχής δεν είναι κατάλληλα για τέτοια χρήση.. Επίσης η χωροθέτηση ενός Φ/Β σταθμού προϋποθέτει σχετικά επίπεδες εκτάσεις, όχι δάση και δασικές εκτάσεις με μεγάλες κλίσεις αλλά και αυξημένη φυτοκάλυψη και συνεπώς η πιο πρόσφορη λύση είναι κοντά σε αγροτικές εκτάσεις» (σ. 143). Ομολογείται εδώ εμμέσως ότι οι Α/Γ είναι «συμβατές» με τα δάση και την καταστροφή τους, ενώ τα Φ/Β είναι «συμβατά» με τις αγροτικές εκτάσεις και την καταστροφή γης υψηλής παραγωγικότητας, ακόμη και μέσα σε αρδευτικά έργα.
Ø Σήμερα όμως, εν έτει 2025, οι συγκρίσεις δέον να γίνονται κάπως τεκμηριωμένα, όπως επιβάλλουν οι αρχές της Ανάλυσης Κύκλου Ζωής (ΑΚΖ), της μεθόδου που υποδεικνύει αρκετά χρόνια τώρα η σχετική διαδικτυακή πλατφόρμα της ΕΕ καθώς και τα ISO 14000. Μένοντας στις εκθέσεις ιδεών απλά δεν γίνεται σύγκριση αλλά προσχηματική επιλογή.
Ø Επιπλέον, αποφεύγει την σύγκριση με παραγωγή με Α/Γ σε θαλάσσιο χώρο, όταν η λύση των υπεράκτιων αιολικών σταθμών αποτελεί την σύγχρονη τάση του κλάδου και προέκυψε από τα αδιέξοδα στην αντιμετώπιση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων στην στεριά. Η λύση αυτή επιτρέπει την ουσιαστική αύξηση της ισχύος των Α/Γ, που δεν μπορεί να γίνει στη στεριά, χωρίς σοβαρές και μάλλον αξεπέραστες επιπτώσεις σε αρκετά επίπεδα. Έτσι η υπόψη ΜΠΕ ατεκμηρίωτα προβαίνει σε επανάληψη λαθών χωροθέτησης, όταν έχει ανοίξει ο δρόμος για άλλες εναλλακτικές λύσεις με Α/Γ. Η εναλλακτική αυτή λύση αναφέρεται από πλευράς μας σαν στοιχείο μη εξέτασης και άλλων εναλλακτικών λύσεων και όχι σαν μια προτεινόμενη λύση.
6. Δεν υπάρχουν συγκεκριμένες μετρήσεις και αναλυτικά ανεμολογικά δεδομένα για την συγκεκριμένη περιοχή. Η ΜΠΕ λαμβάνει υπόψη αυτά «του σταθμού της Άρτας !!!, ο οποίος είναι ο πλησιέστερος που διαθέτει ολοκληρωμένα ιστορικά κλιματικά στοιχεία της περιοχής (1976-2010)» !, (σ.148) με μέση ετήσια ταχύτητα εκεί τα 5,4 μ/δλ. (σελ. 149). Αν λοιπόν η λειτουργία των Α/Γ γίνεται μετά τα 3μ/δλ, εκείνο που μπορεί κανείς να υποθέσει είναι, ότι, με το μικρό εύρος των «παραγωγικών» ανέμων (από 3 μέχρι 5 ή 5,5 μ/δλ), τα έργα αυτά είναι και αμφίβολης ενεργειακής παραγωγικότητας και γίνονται μάλλον για να εξυπηρετήσουν την προμήθεια των Α/Γ (ξένο κεφάλαιο και εισαγωγείς) και το κατασκευαστικό κεφάλαιο (εργολαβικά συμφέροντα), για να «φαγωθούν» δηλαδή οι επιδοτήσεις.
7. Αποσιωπώνται οι κίνδυνοι καταρρεύσεων πυλώνων Α/Γ, όπως την ζήσαμε στον «Κασιδιάρη» ή σε άλλα μέρη της Ελλάδας (Εύβοια κ. α.).
Προσπερνιέται «εξ απαλών ονύχων» το οξύ ζήτημα της ανακύκλωσης, όταν ο χρόνος ζωής των Α/Γ εκτιμάται στα 20-25 χρόνια, με τα υαλονήματα των πτερυγίων να αποτελούν ένα ταχέως αυξανόμενο περιβαλλοντικό πρόβλημα.
Να ποια είναι η αοριστολογική η διατύπωση της ΜΠΕ για την «Παύση λειτουργίας - Αποκατάσταση»:
«Όπως συμβαίνει με τα υλικά οποιασδήποτε δραστηριότητας, έτσι και στην περίπτωση των πτερυγίων προηγούνται η πρόληψη, η επαναχρησιμοποίηση (συμπεριλαμβανομένης και της αλλαγής χρήσης), προκειμένου να μειώνεται το περιβαλλοντικό αποτύπωμά τους. Όταν αυτές οι λύσεις δεν είναι εφικτές, τότε επιδιώκεται η ανακύκλωση. Προς το παρόν, η διαχείριση των πτερυγίων των αποξηλωμένων Α/Γ περιορίζεται στην μεταφορά και αποθήκευση σε εγκεκριμένο/αδειοδοτημένο χώρο διαχείρισης μη επικίνδυνων αποβλήτων. (σ.133).
Ποιος άλλωστε και με τί εγγυήσεις θα κάνει την ανακύκλωση; Οι 4 «μονοπρόσωπες» Ι.Κ.Ε. (Ιδιωτικές Κεφαλαιουχικές Εταιρείες), στις οποίες δίνουν αντίστοιχα τις 4 άδειες, που τότε, μετά από 20-25 χρόνια, γεννάται το ερώτημα αν θα υπάρχουν; Εκείνο που τελικά θα μείνει σε μας, μάλλον θα είναι τα «κουφάρια» αυτών των Α/Γ.
8. Με εκτεταμένο αριθμό σελίδων προβάλλονται τα οφέλη των ΑΠΕ σε πλανητική κλίμακα, σε εθνικό επίπεδο και τα αντισταθμιστικά για τους ΟΤΑ και την τοπική κοινωνία όταν:
Ø Η χώρα μας έχει ήδη υπερκαλύψει τον αναθεωρημένο στόχο της ΕΕ για την «πράσινη μετάβαση», που είναι μέχρι το 2030, ΑΠΕ 42,5%, αφού σύμφωνα με στοιχεία της ΡΑΕ, το ενεργειακό μείγμα της χώρας, το πρώτο εξάμηνο του 2024 ήταν 58,1% ΑΠΕ, 35,6% Φ. Α., 6,2% λιγνίτης.
Ø Οι Α/Γ, λόγω της φύσης τους, δεν μπορούν -στις σημερινές συνθήκες- να αποτελέσουν τη βάση παραγωγής ενέργειας, η αστάθεια που παρουσιάζουν στην παραγωγή (π.χ. εξάρτηση από τον αέρα) ή η μικρή τους απόδοση, με το άλυτο μέχρι στιγμής πρόβλημα της «αποθήκευσης» ενέργειας, τις καθιστά μέχρι σήμερα συμπληρωματικές δομές σε μια παραγωγή «ενέργειας βάσεως» από θερμικές μονάδες.
Ø Ούτε φθηνότερα πληρώνουμε το ρεύμα, αντίθετα πληρώνουμε επιδοτήσεις γι’ αυτές. Απεναντίας μάλιστα μέσα από το Χρηματιστήριο της ενέργειας, είχαμε αύξηση των κερδών της ιδιωτικοποιημένης ΔΕΗ και των άλλων «αρπακτικών» παρόχων της ενέργειας.
Ø Στις περισσότερες των περιπτώσεων τα ψίχουλα των ανταποδοτικών στους ΟΤΑ δεν καταβάλλονται ή οι επιχειρήσεις εμφανίζουν πραγματικές ή εικονικές ζημίες.
Ø Οι περιβόητες θέσεις εργασίας, πέρα από κάποιες, στη φάση κατασκευής (για εκσκαφές, σκυροδέματα), αφορούν κυρίως εξειδικευμένο προσωπικό που έρχεται από μακριά, ενώ για τη φάση λειτουργίας θα «πραγματοποιούνται επισκέψεις από συνεργεία και προσωπικό για τις ανάγκες της συντήρησης ή/ και αποκατάστασης τυχόν βλαβών» (σ. 232).
9. Θεωρούμε ότι η πρακτική ισοζυγίου τοπικών αρνητικών επιπτώσεων με τα οφέλη σε εθνικό ή πλανητικό επίπεδο είναι εκτός της θεσμοθετημένης ουσίας των ΜΠΕ, που επιβάλλει την τοπικότητα και οδηγεί άστοχα σε άκριτη δικαιολόγηση κάθε έργου. Η αξιολόγηση οφείλει να γίνεται μόνο με τα αναλογούντα οφέλη στην περιοχή του έργου. Άλλως έχουμε «μεταφορά» επιπτώσεων και στην πράξη θυσία της περιοχής του έργου, με βάση μια περιβαλλοντικά και λογικά απαράδεκτη διαστρέβλωση της βάσης σύγκρισης. Στη βάση ποιας αρχής διαχείρισης περιβάλλοντος θυσιάζεται μια περιοχή στο όνομα κάποιου στόχου;
10. Επίσης η ΜΠΕ αντιπαρέρχεται τις επιπτώσεις από τα έργα ενίσχυσης των υποδομών δικτύου υποδοχής και μεταφοράς, όταν και μόνο αυτή η επένδυση πρακτικά καλύπτει την χειμερινή κατανάλωση της Θεσπρωτίας και προβλέπονται πολλές άδειες για άλλες δεκάδες MW.
Ποιοι και που θα είναι οι υποσταθμοί και με τι δίκτυο θα μεταφέρονται πολλαπλάσια φορτία σε σχέση με σήμερα; Άλλη κρυμμένη επίπτωση στο περιβάλλον της Θεσπρωτίας.
Στην συσχέτιση με άλλα έργα (σ. 39 κ.ε.) δεν αναφέρεται η συνεργιστική σχέση με άλλα μελετηθέντα και υπό αδειοδότηση ανάλογα έργα στο Δήμο Ηγουμενίτσας («Βαράθι», «Σκαλοπούλα»).
Πρόσφατα έχει υπογραφεί ΥΑ για την περιβαλλοντική κατάταξη των χερσαίων ΑΠΕ, στις παρατηρήσεις της οποίας (με μικρά γράμματα!) αναφέρονται σημαντικές επισημάνσεις, όπως η υπογειοποίηση των καλωδίων σύνδεσης κ.α.
11. Η ΜΠΕ δεν αναφέρεται στο ιδιοκτησιακό καθεστώς της περιοχής.
12. Έχουν προκύψει πρόσφατα σημαντικές επιστημονικές μελέτες για τις επιπτώσεις των Α/Γ σε κρίσιμα μεγέθη, από έγκυρους φορείς και ιδρύματα, που θα έπρεπε να ληφθούν υπόψη:
α. Μελέτη του Χάρβαρντ δείχνει πως οι Α/Γ προκαλούν περισσότερη θέρμανση στην περιοχή επέμβασης https://techmaniacs.gr/meleti-toy-charvarnt-deichnei-pos-oi-anemogennitries-prokaloyn-perissoteri-thermansi/
β. Μελέτη της Τράπεζας της Ελλάδος για τις κλιματικές αλλαγές και τις επιπτώσεις της, όπου, όπως αναφέρει Γιώργος Στουρνάρας, καθηγητής Υδρογεωλογίας και Τεχνικής Γεωλογίας, Τμήματος Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος του Πανεπιστημίου Αθηνών και μέλος της Επιτροπής Μελέτης, «τα αιολικά πάρκα επηρεάζουν το υδατικό δυναμικό μιας περιοχής από τη γένεση μιας βροχόπτωσης μέχρι τον εμπλουτισμό του υδροφόρου ορίζοντα»
γ. Επιθεώρηση Nature Climate Change:
Διαφορετικό μικροκλίμα γύρω από ανεμογεννήτριες
https://energyin.gr/2012/05/02/%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%86%CE%BF%CF%81%CE%B5%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8C-%CE%BC%CE%B9%CE%BA%CF%81%CE%BF%CE%BA%CE%BB%CE%AF%CE%BC%CE%B1-%CE%B3%CF%8D%CF%81%CF%89-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CE%B1%CE%BD%CE%B5%CE%BC/
δ. Ελληνικό Κέντρο Θαλασσίων Ερευνών - Δρ. Νικόλαος Σκουλικίδης:
Επιπτώσεις στο Υδρολογικό ισοζύγιο της Σαμοθράκης από την εγκατάσταση και λειτουργία Αιολικών Σταθμών https://www.ekke.gr/projects/estia/Cooper/samothraki.pdf
Για όλα τα παραπάνω απορρίπτουμε την ΜΠΕ και το έργο και καλούμε την Διοίκηση να μην αδειοδοτήσει περιβαλλοντικά το έργο.
1. Παύλος Αλεξίου
2. Άλκης Φάτσιος
3. Σωτήρης Λιαμπότης
4. Ιουλία Κούρτη
5. Γιάννης Μακρίδης
6. Κων/νος Σούρλας
7. Άγγελος Πάνου
Για επικοινωνία: Παύλος Λ. Αλεξίου, Πολ. Μηχ.


.jpg)



.jpg)


.jpg)







.gif)
.gif)

.gif)


