Σπείρα Αλβανών που με «έδρα» την Κορυτσά εξαπατούσε Έλληνες πολίτες, αποσπώντας από τραπεζικούς τους λογαριασμούς στην Ελλάδα χιλιάδες ευρώ, εξαρθρώθηκε από το τοπικό παράρτημα της αλβανικής αστυνομίας.

Σύμφωνα με την ανακοίνωση της αστυνομικής διεύθυνσης Κορυτσάς, εγκέφαλοι της σπείρας ήταν ένας τριαντάχρονος από τα Τίρανα κι ένας 29χρονος από την Κορυτσά, ενώ τα θύματά τους στην Ελλάδα ανέρχονται μέχρι στιγμής σε πέντε χιλιάδες!

Κατά την αλβανική αστυνομία, οι δράστες προωθούσαν ένα λογισμικό σε υπολογιστές ανύποπτων Ελλήνων, μέσω του οποίου είχαν καταφέρει να διεισδύσουν σε τραπεζικούς τους λογαριασμούς και σε άλλα προσωπικά τους δεδομένα. Στη συνέχεια, μέσω εικονικών διαμεσολαβητών, αποσπούσαν από τους τραπεζικούς λογαριασμούς των Ελλήνων χρηματικά ποσά που κατέληγαν σε άγνωστους λογαριασμούς.

Το ποσό των χρημάτων που αποσπάστηκαν από τους τραπεζικούς λογαριασμούς των Ελλήνων κυμαίνεται, κατά την αστυνομία, από τρεις μέχρι πέντε χιλιάδες ευρώ ανά λογαριασμό.

Ο δεύτερος μηχανισμός απόσπασης χρημάτων, αναφέρει η ανακοίνωση της αλβανικής αστυνομίας, ήταν η προσέγγιση και συμμετοχή των Ελλήνων σε μαϊμού οίκους κρυπτονομισμάτων.

Η αστυνομία ανακάλυψε στο κέντρο δράσης των συλληφθέντων στην πόλη της Κορυτσάς, 23 υπολογιστές και άλλες συσκευές υψηλής τεχνολογίας, καταστάσεις με ονόματα και αριθμούς τηλεφώνου Ελλήνων, πλαστές αποδείξεις τραπεζικών εντολών διακίνησης χρημάτων και κρυπτονομισμάτων «Bitcoin» κ.λπ.

Τις εγκαταστάσεις απάτης αυτές, διαχειρίζονταν εφτά εξειδικευμένα άτομα, τα οποία και συνελήφθησαν.

Έντονη ανησυχία στον ΕΟΔΥ προκαλεί η αύξηση κρουσμάτων κορονοϊού και αναπνευστικών λοιμώξεων, καθώς η διάδοση τους γίνεται εντονότερη λόγω των εορτών.

Το τελευταίο 24ωρο καταγράφηκαν 229 νέες εισαγωγές κρουσμάτων κορονοϊού εκ των οποίων οι 64 στην Αθήνα. Παράλληλα, 142 άνθρωποι πήραν εξιτήριο. Συνολικά νοσηλεύονται στα νοσοκομεία της χώρας 1.395 ασθενείς με covid σε απλές κλίνες και 83 σε ΜΕΘ.

Ισχυρή είναι η σύσταση για εμβολιασμό των ευπαθών ομάδων και χρήση μάσκας σε κλειστούς χώρους.

«Έχουμε υπερτριπλασιασμό των ασθενών με κορονοϊό και τα νοσοκομεία δέχονται μεγάλη πίεση» τόνισε στην ΕΡΤ ο επίκουρος καθηγητής Υγιεινής και Επιδημιολογίας του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, κ. Γκίκας Μαγιορκίνης.

«Ο κορονοϊός δεν πρόκειται να φύγει, πρέπει να μάθουμε να ζούμε μαζί του» υποστήριξε.

Την ίδια στιγμή ουρές σχηματίζονται στα φαρμακεία με τους πολίτες να αναζητούν τεστ, αλλά και αντιϊκά φάρμακα. Την ίδια ώρα, σημειώνονται ελλείψεις σε παιδιατρικά φάρμακα και αντιβιώσεις, όπου και υπάρχει το μεγαλύτερο πρόβλημα.

Μεγάλη επιχείρηση στην ευρύτερη περιοχή του Καναλακίου πραγματοποιήθηκε από δύναμη της ΕΜΑΚ για τον εντοπισμό μιας 80χρονης γυναίκας που αγνοείται από την ημέρα των Χριστουγέννων.

Στην έρευνα που έγινε από το πρωί μετείχε δύναμη που κινήθηκε από τα Ιωάννινα καθώς και ο ειδικά εκπαιδευμένος σκύλος της ΕΜΑΚ.

Από την πολύωρη επιχείρηση δεν εντοπίστηκε κανένα ίχνος της ηλικιωμένης γυναίκας ενώ άκαρπες είχαν αποβεί και οι έρευνες των προηγούμενων ημερών από τοπικές δυνάμεις και εθελοντές.

Η Ελένη Κουλιάτση, 80 ετών, εξαφανίστηκε από το σπίτι στο οποίο φιλοξενούνταν, στο Καναλάκι Πρεβέζης, το πρωί της 25/12/23.

Έχει κοντά γκρίζα μαλλιά, καστανά μάτια, ύψος 1,65μ και είναι αδύνατη. Την ημέρα που εξαφανίστηκε φορούσε σκούρο μπλε παντελόνι και μαύρη μπλούζα. Πάσχει από άνοια.πηγή epiruspost.gr

Με νέα κριτήρια και όχι μόνο με τα πληθυσμιακά θα χρηματοδοτηθούν εφέτος οι Δήμοι όλης της χώρας.

Στα Μεταξύ των νέων κριτηρίων συμπεριλαμβάνεται και η ορεινότητα.

Αυτό σημαίνει ότι ευνοούνται οι μικροί δήμοι και συγκεκριμένα στην Ήπειρο – όπως είπε ο Πρόεδρος της ΚΕΔΕ- οι 16 από τους 18 Δήμους θα λάβουν αυξημένη χρηματοδότηση από τους ΚΑΠ.

Στα ίδια επίπεδα θα παραμείνουν μόνο οι Δήμοι Ιωαννίνων και Ηγουμενίτσας.

Γράφει ο Κυριάκος Τσόδουλος

Τι ακριβώς σημαίνει: «Πάει ο παλιός ο χρόνος …»;
Είναι ο χρόνος της ζωής ενός ανθρώπου που του δίνεται η ευκαιρία να γνωρίσει ότι είναι ηθικό oν, ταγμένο στην αναζήτηση της αλήθειας κι όμως, αυτό τό δώρο στον άνθρωπο είναι ευχάριστο και μαζί πικρό. Ζωή είναι μόνο μιά δεδομένη χρονική περίοδος όπου μπορεί, ή μάλλον πρέπει, να διαμορφώσει το πνεύμα του σύμφωνα με το πως αντιλαμβάνεται το σκοπό της ανθρώπινης ύπαρξης.
Το πλαίσιο στο οποίο έχει τεθεί η ζωή είναι άκαμπτο και φανερώνει την ευθύνη που έχει η ανθρώπινη συνείδηση απέναντι στον εαυτό μας και στους άλλους για να υπάρξει, καθώς εξαρτάται από το χρόνο.
Η ανθρώπινη συνείδηση, για να υπάρξει, εξαρτάται από το χρόνο.
Λένε πώς o χρόνος είναι αμετάκλητος.
Κι είναι αλήθεια, με την έννοια ότι «δεν μπορείς να φέρεις πίσω τα περασμένα».
Τι ακριβώς είναι αυτά τα «περασμένα»;
Όλα όσα πέρασαν;
Και τι σημαίνει «πέρασαν» για κάποιον, όταν για τον καθένα μας το παρελθόν είναι φορέας κάθε συγκεκριμένου πράγματος στο παρόν μας σε κάθε στιγμή μας;
Από μια άποψη το παρελθόν είναι πολύ πιο πραγματικό από το παρόν, ή τουλάχιστον πιο σταθερό, πιο ανθεκτικό. Το παρόν γλιστρά μέσα από τα χέρια μας και χάνεται σαν άμμος, και μόνο όταν το αναπολούμε αποκτά υλικό βάρος.
Ο χρόνος δεν χάνεται χωρίς να αφήσει ίχνη, γιατί είναι κατηγορία υποκειμενική, πνευματική, κι ο βιωμένος χρόνος μένει στην ψυχή μας σαν εμπειρία εν χρόνω.

Με γνώμονα το παρελθόν ως δούμε το τώρα !
Το έτος που ανοίγεται μπροστά μας είναι μια ωραία ευκαιρία σκέψεων, σχεδίων, αλλά κυρίως αποφάσεων.
Ο χρόνος που έφυγε είναι αυτό που έχουμε ζήσει, ζούμε το τώρα δεν μπορούμε να προγραμματίζουμε τα πάντα γιατί δυστυχώς οι ανατροπές πότε δεν λείπουν.
Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να αναλογιστούμε τι δεν μπορέσαμε να πετύχουμε και να βάλουμε ένα νέο στόχο, οποίος και αν είναι ο δρόμος για το στόχο πάντα θα μας μάθει κάτι.

Μια ιδιαίτερη ημέρα για παιδιά και ηλικιωμένους ήταν η πρώτη μέρα του χρόνου!

Το Πρωτοχρονιάτικο τραπέζι στρώθηκε για τα πιο μικρά παιδιά της Μονάδας Προστασίας παιδιού Φιλιατών και τους παππούδες και γιαγιάδες στην Μονάδα ΑμεΑ Φιλιατών και απόλαυσαν το Πρωτοχρονιάτικο γεύμα σε οικογενειακή ατμόσφαιρα!

Οι ηλικιωμένοι χάρηκαν την παρουσία των παιδιών και τα παιδιά ένιωσαν όμορφα και τρυφερά με τους παππούδες και γιαγιάδες που τα αγκάλιασαν και τα χάρηκαν.

“Καλή Χρόνια!!! Ευτυχισμένο το 2024!” εύχονται οι ιθύνοντες διευθυντές Ντουβαλης Λαμπρος Μονάδα ΑμεΑ Φιλιατών, Κωνσταντινου Θεοφάνης Μονάδα Παιδικής Προστασίας Φιλιατών

Νέοι είναι οι ένδεκα από τους συνολικά 18 δημάρχους των Δήμων της Ηπείρου.

Είναι χαρακτηριστικό ότι άλλαξαν χέρια οι 3 από τους 4 μητροπολιτικούς Δήμους. Από χθες ανέλαβαν τα καθήκοντά τους οι νέοι Δήμαρχοι:

– Ιωαννίνων -Θωμάς Μπέγκας,

– Άρτας – Χριστόφορος Σιαφάκας

– Ηγουμενίτσας – Παναγιώτης Νταής

– Βορείων Τζουμέρκων -Νίκος Βαΐτσης

– Κόνιτσας – Ανδρέας Παπασπύρου

– Μετσόβου – Μαρία-Χριστίνα Αβέρωφ

– Νικολάου Σκουφά – Κωνσταντίνος Παπασιώζος

– Κεντρικών Τζουμέρκων – Χρήστος Χασιάκος

– Σουλίου – Αθανάσιος Ντάνης

– Φιλιατών – Βασίλειος Τζίγκος

– Ζηρού – Γιώργος Ζυγούρης

Το πρόγραμμα παρουσίας της παιδοψυχιατρικής υπηρεσίας της κινητής μονάδας ψυχικής υγείας Ιωάννινων – Θεσπρωτίας, στο Κέντρο Υγείας Παραμυθιάς για τον Ιανουάριο.

Στην θέση που βρίσκεται σήμερα η λαϊκή αγορά της Παραμυθιάς, τον 15ο αιώνα ήταν χτισμένος ο ναός της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος. Ο χώρος γύρω από το ναό, εικάζεται ότι αποτελούσε την αγορά της Παραμυθιάς. Ο ναός λίγο μετά την κατάληψη της πόλης από τους Οθωμανούς, μετατράπηκε σε τζαμί και ο χώρος γύρω του συνέχισε να αποτελεί το χώρο της αγοράς του παζαριού της Παραμυθιάς, όπου λειτουργούσαν τα καταστήματα της πόλης και η υπαίθρια αγορά. Το τζαμί καταστράφηκε από πυρκαγιά το 1747 και μαζί του καήκαν και περίπου εκατό καταστήματα και οικίες του κέντρου. Το τζαμί και τα καταστήματα ξανακτίστηκαν στον ίδιο χώρο και συνέχισαν την προηγούμενη δραστηριότητά τους.

Ο Οθωμανός περιηγητής Εβλιά Τσελεμπή επισκέφθηκε στην Παραμυθιά το 1665 και αναφέρει μεταξύ άλλων ότι υπήρχαν διακόσια πενήντα μαγαζιά χωρίς όμως να έχει «μεγάλη αγορά», ενώ συχνά «Φράγκοι απ΄ τη Βενετία, επιτετραμμένοι και πρόξενοι, προμηθεύονται διάφορα εμπορεύματα και τα μεταφέρουν σ΄ άλλα μέρη». Τα λεγόμενα του Τσελεμπή έρχεται να επαναβεβαιώσει και ο Αραβαντινός. Στο έργο του Χρονογραφία της Ηπείρου (1857) αναφέρει: «Η Παραμυθία κατά τας προτελευταίας εκατονταετηρίδας υπήρχε πόλις εμπορική, και υπό πολλών κατοίκων αυτόχθονος Ελληνικής φυλής κατοικουμένη, σήμερον δε ολιγίστους έχει χριστιανούς κατοίκους, κατά πάντα αθλίους ένεκεν των αφορήτων καταπιέσεων των συνεγχωρίων των.».

Αν και στα χρόνια της διακυβέρνησης του Αλή πασά (1788-1822) η σύνθεση του πληθυσμού της Παραμυθιάς συνεχίζει να αλλάζει δυσμενώς για το χριστιανικό στοιχείο, το εμπόριο που βρισκόταν σχεδόν εξ ολοκλήρου στα χέρια των χριστιανών υπηκόων της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας αναπτύχθηκε ακόμη περισσότερο. Ο Αλής κατασκεύασε οδικές συνδέσεις (δερβένια) με τα μεγάλα εμπορικά κέντρα και ασφαλείς ελεγχόμενους λιμένες (Σαγιάδα και Σαλαώρα), εξαλείφοντας παράλληλα το φαινόμενο της ληστείας, ενώ ήλεγξε σε μεγάλο βαθμό και την αυθαιρεσία των τοπικών αγάδων. Τα παραπάνω μέτρα έδρασαν καταλυτικά στην ανάπτυξη του εμπορίου και την ενίσχυση της βιοτεχνικής παραγωγής και έφεραν χριστιανούς εμπόρους, τεχνίτες και βιοτέχνες από τα χωριά τους και τις γύρω πόλεις, στην Παραμυθιά.

Στις αρχές του 20ου αιώνα η Παραμυθιά αποτελεί το σημαντικότερο εμπορικό κέντρο στην Θεσπρωτία. Όλη η δραστηριότητα της γύρω περιοχής έχει ως σημείο αναφοράς την Παραμυθιά. Εκτός από τους χριστιανούς, στην αγορά δραστηριοποιούνται επίσης ολιγάριθμοι Εβραίοι και Αρμένιοι Οθωμανοί υπήκοοι. Στο χώρο που οριοθετείται σήμερα από τον πεζόδρομο της οδού Κωνσταντίνου Καραμανλή, την οδό Διον. Καραχάλιου και την οδό Θεμιστοκλή Ρίγγα και μέχρι το αρχοντικό του Αθανάσιου Ρίγγα, βρίσκονταν τα περισσότερα καταστήματα της αγοράς. Ισόγεια, στην πλειοψηφία τους μόνο λίγα τετραγωνικά μέτρα, λειτουργούσαν στους προαναφερόμενους κεντρικούς δρόμους αλλά και μέσα στα στενά σοκάκια του κέντρου. Εμπορικά καταστήματα, παντοπωλεία, μανάβικα, τσαρουχάδικα, ραφτάδικα και κουρεία στο κέντρο. Λίγο πιο πέρα τα κρεοπωλεία στα οποία έσφαζαν τα ζώα επιτόπου και μέχρι το βράδυ έπρεπε να καταναλωθούν, γιατί δεν υπήρχαν δυνατότητα για τη συντήρηση του κρέατος.

Μέσα στο χώρο της αγοράς και συνήθως σε θέσεις με θέα, τα καφενεία με το ρακί που παρήγαγε στο οινοποιείο του, λίγα μέτρα από την αγορά, ο Βασίλειος Πλαχούρης. Στο κεντρικό τμήμα της σημερινής οδού Ηφαίστου λίγο κάτω από την λαϊκή, στα Γύφτικα, βρίσκονταν συγκεντρωμένα τα σιδεράδικα. Εκεί με το καμίνι και το αμόνι κατεργάζονταν το σίδηρο για να φτιάξουν εργαλεία. Κασμάδες, φτυάρια, σκεπάρνια, σφυριά, δικράνια, τσάπες και τσεκούρια, ήταν μόνο μερικά από τα χειροποίητα δημιουργήματά τους. Έξω από τα καταστήματα εξέθεταν τα χειροποίητα προϊόντα τους, αλλά η ολοήμερη σκληρή εργασία τους δεν σταματούσε ποτέ, προκειμένου να έχουν αρκετό εμπόρευμα για τον Λάμποβο. Υπήρχαν και τενεκετζίδικα στην Παραμυθιά, όπου με την διαμόρφωση της εισαγόμενης βιομηχανικής λαμαρίνας έφτιαχναν λυχνάρια, γκιούμια, μπρίκια και μπινιώτες. Στον χώρο κάτω από το τζαμί, οι καλαντζήδες αναλάμβαναν το καλάισμα των καζανιών και των χαλκωμάτων του σπιτιού. Γύρω από τον χώρο της αγοράς βρίσκονταν τα χάνια, οι σαμαράδες και οι πεταλωτές. Εκεί καλύπτονταν ταυτόχρονα οι ανάγκες για τη διαμονή και ξεκούραση των μεταφορικών ζώων και των συνοδών τους και γίνονταν οι αντικαταστάσεις σε φθαρμένα καρφιά και πέταλα των υποζυγίων.

Αυτός ο χαρακτήρας της αγοράς παρέμεινε εν πολλοίς μέχρι και τις αρχές της δεκαετίας του 1980, με τα σύγχρονα καταστήματα που πωλούσαν πλέον καταναλωτικά βιομηχανικά προϊόντα να αυξάνονται με ταχύ ρυθμό, με παράλληλη μείωση των μικρών βιοτεχνιών που προαναφέραμε. Τα υποδεέστερης ποιότητας τις περισσότερες φορές, αλλά σημαντικά χαμηλότερης τιμής βιομηχανικά προϊόντα, υποσκέλισαν τα χειροποίητα, με αποτέλεσμα την σταδιακή εξαφάνισή τους. Και φυσικά το αυτοκίνητο που υποκατέστησε τα υποζύγια, το οποίο μείωσε χρονικά τις αποστάσεις, δίνοντας γρήγορη πρόσβαση σε μεγαλύτερες αγορές, εξαφανίζοντας παράλληλα αρκετά παραδοσιακά επαγγέλματα, όπως του χανιτζή, του σαμαρά, του πεταλωτή και του αγωγιάτη.

Κεντρική φώτο: Fred Boissonas-Το πηγάδι στο χώρο της λαϊκής αγοράς (1913)

*Ο Δονάτος Μπόλοσης είναι ιστορικός, ερευνητής της τοπικής ιστορίας της Θεσπρωτίας και συγγραφέας του βιβλίου Ο Μίχο Λίας (1918-2013).