Συνελήφθη χθες (27-10-2025) το βράδυ στην Πρέβεζα από αστυνομικούς της Ομάδας ΔΙ.ΑΣ. του Αστυνομικού Τμήματος Πρέβεζας ημεδαπός, για παραβάσεις περί όπλων.

Ειδικότερα, κατά τον αστυνομικό έλεγχο που διενεργήθηκε στον κατηγορούμενο βρέθηκε και κατασχέθηκε σουγιάς μήκους -20- εκατοστών.

Προανάκριση για την υπόθεση ενεργήθηκε από το Αστυνομικό Τμήμα Πρέβεζας.

Συνελήφθη χθες (27-10-2025) το πρωί στην Ηγουμενίτσα από αστυνομικούς της Υποδιεύθυνσης Δίωξης και Εξιχνίασης Εγκλημάτων Ηγουμενίτσας αλλοδαπός, που κατηγορείται για παράβαση της νομοθεσίας περί αλλοδαπών.

Ειδικότερα, ο αλλοδαπός εντοπίστηκε να οδηγεί Ι.Χ.Ε. αυτοκίνητο και κατά τον αστυνομικό έλεγχο που επακολούθησε διαπιστώθηκε να επιβαίνει σε αυτό αλλοδαπός, που, όπως προέκυψε, είχε εισέλθει λίγη ώρα νωρίτερα παράνομα στη χώρα από μη θεσμοθετημένο σημείο της ελληνοαλβανικής μεθορίου, αφού στερούνταν των απαιτούμενων εγγράφων για την νόμιμη είσοδό του και παραμονή στην ελληνική επικράτεια.

Το παραπάνω όχημα κατασχέθηκε, ενώ οι συλληφθέντες, με τη δικογραφία που σχηματίστηκε σε βάρος τους από το Τμήμα Αλλοδαπών της Υποδιεύθυνσης Δίωξης και Εξιχνίασης Εγκλημάτων Ηγουμενίτσας, οδηγήθηκαν στην Εισαγγελία Πρωτοδικών Θεσπρωτίας.

Η επέτειος της 28ης Οκτωβρίου 1940 είναι μια ευκαιρία για μια αναδρομή στο παρελθόν τότε που οι Έλληνες είπαν το ΌΧΙ στον Άξονα δίνοντας το αίμα τους για την ελευθερία της πατρίδας. Στον άνισο αυτό αγώνα, οι Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας έδωσαν μια βροντερή απάντηση, στη διάρκεια του ελληνο-ιταλο-γερμανικού πολέμου, με την αυτοθυσία τόσο των στελεχών τους όσο και των τότε υπηρετούντων σε αυτές με τη βοήθεια πάντα των Ελλήνων και Ελληνίδων.

Μακρύς και ο κατάλογος των πιλότων της Πολεμικής Αεροπορίας που χάθηκαν κατά τη διάρκεια της εκτέλεσης του καθήκοντος. 51 Αεροπόροι απο αυτούς, οπως χαρακτηριστικά αναφέρεται στο λεύκωμα των βετεράνων αεροπόρων, δεν επέστρεψαν

Αναμεσά τους ο Αρχισμηνίας Κωνσταντίνος Χριζόπουλος του Παύλου, που κατά την διάρκεια αναγκαστικής προσγείωσης λίγα χιλιόμετρα βορειανατολικά της Παραμυθιάς, το αεροσκάφος έπιασε φωτιά και απανθρακώθηκε.

Το αεροσκάφος του ήταν ένα Gloster Gladiator Mk I/Mk II και το περιστατικό διαδραματίστηκε στις 23 Φεβρουάριο 1941, όταν επιστρέφοντας από διατεταγμένη αποστολή αναχαιτίσεως εχθρικών αεροσκαφών με την 21η Μοίρα Διώξεως στην οποία ανήκε, αναγκάστηκε λόγω τραυματισμού του να προσγειώσει ανωμάλως.

Γεννήθηκε το 1918 στην Αθήνα και το Σεπτέμβριο του 1936 εισήλθε στο Τμήμα Υπαξιωματικών Χειριστών της Σχολή Αεροπορίας. Αποφοίτησε τον Σεπτέμβριο του 1938 με τον βαθμό του Σμηνία χειριστή.

Όταν σκοτώθηκε στη Παραμυθιά ήταν 22 ετών.

Για μία ακόμη χρονιά, οι κάτοικοι της Πέρδικας στη Θεσπρωτία τίμησαν την εθνική επέτειο της 28ης Οκτωβρίου με τον δικό τους ξεχωριστό τρόπο, αναβιώνοντας το πύρινο «ΟΧΙ» στο βουνό της Γρανίτσας — ένα έθιμο που κρατά από το 1966.

Όπως κάθε χρόνο, δεκάδες νέοι του χωριού ανέβηκαν στο βουνό από το απόγευμα της 27ης Οκτωβρίου κρατώντας δάδες και, όταν νύχτωσε, άναψαν τη φωτιά που σχημάτισε τη λέξη «ΟΧΙ», φωτίζοντας τον ουρανό της Πέρδικας και στέλνοντας μήνυμα τιμής και μνήμης.

Το έθιμο ξεκίνησε το 1966 από τον τότε δάσκαλο του χωριού Αχιλλέα Νούτσο, από τους Μελιγγούς Δωδώνης, ο οποίος μαζί με τους μαθητές της Ε’ και ΣΤ’ τάξης του Δημοτικού Σχολείου σχημάτισαν για πρώτη φορά με φωτιές το πύρινο «ΟΧΙ» πάνω στις πέτρες της Γρανίτσας — ένα συγκινητικό σύμβολο που παραμένει ζωντανό μέχρι σήμερα.

«…Την 6η Απριλίου οπισθοχωρήσαμε με αποτέλεσμα την υποδούλωσιν της πατρίδας μου. Πριν ακόμη η στυγνή σκλαβιά σκεπάσει όλη την Ελλάδα και λουσμένος μέσα εις τα νάματα του πατριωτισμού, έλαβον την απόφασιν να μην παραδώσω με το χέρι μου όπλο Ελληνικό εις τους εχθρούς-Ιταλούς….».

Είναι η απόφαση του Θωμά Νάκη, που πολέμησε γενναία στο Αλβανικό Μέτωπο. Δεν κατάθεσε τα όπλα, μετά την συνθηκολόγηση με τους Γερμανούς κατακτητές από τον Στρατηγό Τσολάκογλου. Είναι η κατάθεση ψυχής του, τα λόγια του, από τα ιδιόχειρα «τετράδια» του. Γεννήθηκε το 1904 στο χωριό Ελευθέρι Μαργαριτίου της Θεσπρωτίας, παιδί πολυμελούς οικογένειας.

Σελίδες από το «τετράδιο» της μνήμης, έχει η εγγονή του, κ.Ελένη Καλαμπάκα εκπαιδευτικός στην Ηγουμενίτσα, η οποία παρέθεσε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ το ιστορικό ντοκουμέντο.

Ο Θωμάς Νάκης, όταν η Ιταλία κήρυξε τον πόλεμο στην χώρα μας, ζούσε στο χωριό του. Από την πρώτη στιγμή, δημιούργησε την δική του ομάδα και άρχισε να βοηθά την ελληνική αστυνομία στην περιοχή τις δύσκολες μέρες του πολέμου, ενώ στη συνέχεια έκανε αποστολές που του ανέθεσαν για τον ελληνικό στρατό, στα σύνορα με την Αλβανία. Τον Μάρτιο του 1941 επιστρατεύθηκε, παρουσιάστηκε στα Ιωάννινα και από εκεί πήρε φύλο πορείας για το Χάνι Δελβινάκι και στη συνέχεια βρέθηκε στην πρώτη γραμμή του Μετώπου στο Αργυρόκαστρο και ακόμη πιο βαθιά στην Αλβανία, την Κολώνια και στο Γκολέμι. Μετά τη συνθηκολόγηση επέστρεψε στον τόπο του με κρυοπαγήματα και ένα αναπάντητο για εκείνον γιατί, που τον γέμιζε οργή, όπως φαίνεται στις σημειώσεις του.

Συγγενικό του πρόσωπο, ο συνταξιούχος εκπαιδευτικός κ. Θανάσης Αηδόνης Νάκης, υπερήλικας σήμερα, καταθέτει σε βιβλίο του όσα σαν έφηβος τότε, το Πάσχα του 1941, έζησε στο πατρικό σπίτι του Θωμά Νάκη.

«Ήταν 20 Απριλίου 1941, μέρα Λαμπρής πρωί – πρωί της Πασχαλιας γυρίζουν από το μέτωπο της Αλβανίας τα αδέλφια Τάσος και Θωμάς Νάκης. Το μεσημέρι καθίσαμε όλοι στο λαμπριάτικο τραπέζι να φάμε, εκτός του Θωμά. Μόλις τελειώσαμε το φαγητό, μας ανακοινώνει σοβαρά, “ακούστε, εγώ δεν θα παραδώσω τον οπλισμό μου στους εχθρούς της πατρίδας μου, ούτε εγώ ο ίδιος θα παραδοθώ σ’αυτούς, αλλά θα πάρω το τουφέκι μου και θα βγω στο κλαρί -βουνό- να κάνω αντίσταση κι όπου με βρει ο Χάρος, θα πεθάνω όμως Ελεύθερος”».

Η αντιστασιακή δραστηριότητα του Θωμά Νάκη, μπαίνει στο στόχαστρο των κατακτητών. Στο «τετράδιο» γράφει:

«…. Εις τας 12 Ιουνίου έλαβον επιστολήν από Ιταλικάς Αρχας να παραδώσω 12 όπλα, ένα οπλοπολυβόλο, έναν ολμίσκο και διάφορα πολεμοφόδια και απαντήσας ότι: Ιταλικά όπλα δεν έχω να παραδώσω. Τα Ελληνικά δεν τα παραδίδω, υπακούοντας στον όρκο του Έλληνα Στρατιώτη».

Λίγε μέρες αργότερα στις 12 Ιουνίου, οι Ιταλοί έστησαν ενέδρα στα αδέλφια Νάκη. Μία διμοιρία Ιταλών υποστηριζόμενοι από Τσάμηδες τους περικύκλωσαν, ο Φώτης όπως γράφει, κατάφερε να διαφύγει, όμως συνέλαβαν τον αδελφό του Αναστάσιο και τον φυλάκισαν στο Μαργαρίτι.

“.…Επηκολούθησε επιστολή ότι: εάν δεν παραδοθείτε μαζί με τον οπλισμό σας, θα εκτελέσωμεν τον αδελφό σας. Απάντησα, ότι καλά θα κάμετε να τον εκτελέσετε, αφού δεν υπήκουσε στην παράκλησιν μου να λάβει όπλο και να με ακολουθήσει. Αλλά, σας διαβεβαιώ, πολύ σύντομα θα εκδικηθώ τον θάνατον του…»

Ιταλοί και Τσάμηδες προσπάθησαν να τον συλλάβουν άλλα όπως ο ίδιος αναφέρει, οι συγχωριανοί των φύλαγαν «ως κάτι ιερό».

«..Εις τας 10 Ιουλίου συνατήθηκα με τον Βασίλειον Μπαλούμην εις το χωρίον Σπαθαραίους Μαργαριτίου και αποφασίσαμεν να συγκροτήσωμεν εθνική ομάδα και να πολεμήσωμεν τον εχθρόν της πατρίδος μας και να διαφυλάξωμεν χωριά από την λεηλασίαν των Αλβανοτσάμηδων. Την 18η Οκτωμβρίου πολεμήσαμε με Ιταλούς και Αλβανοτσάμηδες. Την 8η Φεβρουαρίου 1942 πολεμήσαμε τους Ιταλούς και Αλβανοτσάμηδες. Την 1η Ιουλίου μας επετέθησαν ένα Τάγμα Ιταλών και ένα Τάγμα Αλβανοτσάμηδων.9 Δεκεμβρίου μας κήρυξαν τον πόλεμο πολλά τάγματα Τουρκαλβανών, διαρκέσας επί 3 ημέρας,τους αποκρούσαμε νικηφόρως….»

Ο Θωμάς Νάκης και η ομάδα του στη συνέχεια, εντάχτηκαν σε αντιστασιακές οργανώσεις και συνέχισαν τον αγώνα κατά των κατακτητών μέχρι το τέλος της Κατοχής.. Είχε υπηρετήσει στο Ελληνικό Στρατό στο 40ο Σύνταγμα Ευζώνων από τον Σεπτέμβριο του 1924 έως τον Μάρτιο του 1926. Έφυγε από την ζωή το 1977, προδομένος από την καρδιά του.

Της Μαίρης Τζώρα

Τις πρώτες ώρες της 28ης Οκτωβρίου 1940 οι Ιταλοί ξεκινούν να βομβαρδίζουν το Φιλιάτι.Μια βόμβα, έπεσε στο δρομάκι που υπήρχε, μεταξύ του ξενοδοχείου Λάμπρου Βενέτη και μαγαζιού Μάρκου Περιστέρη, και σκότωσε τον Παναγιώτη Κύρκο, Πρόεδρο της τότε κοινότητας Φιλιατών.Επίσης, τραυμάτισε σοβαρά τον γιο του Δημήτρη Κύρκο, ο οποίος υπέκυψε αργότερα στα τραύματα του.Στο Φιλιάτι, όλοι προσπαθούσαν να γλιτώσουν και κατέφευγαν στις γράβες. Μια τέτοια γράβα, ήταν στο δρόμο απέναντι από την…

μάντρα του στρατοπέδου του Τάγματος Φιλιατών.Ο υπολοχαγός Καμπιόνε σημειώνει στο ημερολόγιο της μεραρχίας:

«…28η Οκτωβρίου 1940. Ξημερώματα στις 6 και 15 αρχίζουν οι εχθροπραξίες. Είναι η επέτειος της πορείας προς την Ρώμη(γιορτή του καθεστώτος Μουσολίνι). Δύο συντάγματα πεζικού, το 31ο και το 32ο , αποτελούντα τηνβάση των δυο φαλαγγών βορείως και νοτίως στον τομέα της μεραρχίας μας, υποστηριζόμενα από ορειβατικό πυροβολικό, από ιπποκίνητο και από πυροβόλα των 150 διέρχονται τα ελληνοαλβανικά σύνορα. Ο ουρανός είναι πολύσυννεφιασμένος. Πυκνή ομίχλη περιβάλλει τα βουνά. Η ορατότητα είναι σχεδόν στο μηδέν. Τα τμήματά μας προελαύνουν σε όλη την έκταση του μετώπου της επιθέσεως, χωρίς να συναντήσουν αντίσταση, υποστηριζόμενα απόορεινό πυροβολικό λόγω της μικρής ορατότητας,και φθάνουν την νύχτα σε ορισμένα χωριά επί του ελληνικού εδάφους, σε απόσταση ολίγων χιλιομέτρων από τα σύνορα Η επιχείρηση διεξήχθη με αλλεπάλληλα κλιμάκια,μεθοδικά με απόλυτη ηρεμία, εξαιρέσει μερικών σποραδικών πυροβολισμών η αραιών τυφεκιοβολισμών εκ μέρους των τμημάτων που βρίσκονται σε επαφή με τον εχθρό κοντά στα κατοικημένα κέντρα κατά των κατευθύνσεων τηςεισβολής.

29η Οκτωβρίου. Η βροχή που άρχισε από χθες το βράδυ εξακολουθεί ραγδαία,

δυσκολεύοντας σημαντικά τον εφοδιασμό και επιβραδύνοντας την προέλαση του πεζικού, το οποίο προχωρεί προς τους καθορισμένους αντικειμενικούς σκοπούς.

Το 37ο σύνταγμα πεζικού έχει φτάσει στους Φιλιάτες αξιόλογη ελληνική κωμόπολη σε απόσταση λίγων χιλιομέτρων από τα σύνορα,όπου θα μείνει επί μερικές μέρες προς παρασκευήν του νέου άλματος προς τα εμπρός και ευθυγραμμισθεί με τα άλλα τμήματα τα προελεύνοντα στον ίδιο τομέα. Πρέπει να συντονισθεί η συγκλίνουσα ενέργεια όλων των τμημάτων για να παραβιασθεί η διάβαση του Καλαμά, σημαντικού ποταμού που έχει πλημμυρίσει λόγω των βροχών.Το πεζικό ακολουθούν αμέσως οι «Έφιπποι Οδηγοί» ( δηλ. το 19ο σύνταγμα ιππικού) για να χρησιμοποιηθούν σε πεδινές περιοχές μόλις τα τμήματα μας περάσουν την ορεινή ζώνη ορισμό των μαχόμενων στρατευμάτων. Το βράδυ έρχεται να δώσει αναφορά ο διοικητής του πυροβολικού της μεραρχίας. Πρόκειται να ρυθμισθεί ο τρόπος της δράσεως του πυροβολικού δια την διάβαση του ποταμού Καλαμά, ο οποίος θα αποτελεί σοβαρό εμπόδιο, σε περίπτωση αντιστάσεως των Ελλήνων.

30η Οκτωβρίου. Η επίμονη βροχή που συνεχίζεται μέρα – νύχτα με θύελλες,δυσκολεύει τις κινήσεις του στρατού και τις επιβραδύνει.Οι Μελανοχιτώνες που ήσαν στην άμεση διάθεση της Διοικήσεως της Μεραρχίας και μεναν κοντά σε αυτήν προωθούνται επίσης. Η όλη κίνηση στην Διοίκηση την ημέρα αυτή είναι ζωηρότατη. Αύριο το στρατηγείο θα μεταφερθεί εις την Βέρβα, ένα χωριό επί των ελληνοαλβανικών συνόρων. Ξαφνικά, αργά τοδείλι, φθάνουν 900 εργάτες οι οποίοι πρόκειται να εργασθούν για την επισκευή του τμήματος της οδού από την Κονίσπολι της Αλβανίας έως τους Φιλιάτες, επί του Ελληνικού εδάφους. Τους μεταφέρουν φάλαγγες φορτηγών αυτοκινήτων, φορτωμένων με υλικό, ενώ βρέχει και φυσά δυνατός άνεμος. Οι εργασίες ξεκινούν αμέσως, με έκτακτη δραστηριότητα. Οι ειδήσεις από τα προελαύνοντα στρατεύματα είναι καθησυχαστικές.Συναντούν ελάχιστηαντίσταση. Έξαφνα το βράδυ, σαν κεραυνός σε καθαρό ουρανό, έρχεται η ανακοίνωση ότι σκοτώθηκε στους Φιλιάτες ο διοικητής του 32ου συντάγματος. Αποτελεί σημαντικότατη απώλεια ο θάνατός του κατά την αρχική φάση των επιχειρήσεων, γιατί στερεί το σύνταγμα του γέρου διοικητού εκτιμώμενου και αγαπώμενου από τους υφισταμένους του, ιδίως από τους στρατιώτες. Ο συνταγματάρχης είχε πάει στο παρατηρητήριο του πυροβολικού για να εξετάσει ο ίδιος από πού προήρχετο η βολή μίας εχθρικής πυροβολαρχίας, η οποία παρενοχλούσε τα στρατεύματα τα συγκεντρωθέντα στους Φιλιάτες. Εκεί στο παρατηρητήριο τον πέτυχε μια εχθρική οβίδα και τον κομμάτιασε.Ήταν ο μόνος αξιωματικός που έπεσε κατά την πρώτη φάση των επιχειρήσεων. Ο θάνατός του προκάλεσε γενική και ειλικρινή θλίψη, που ήταν ακόμη μεγαλύτερη, γιατί το τραγικό γεγονός επήλθε ενώ τόσο λαμπρά εξελισσόταν οι επιχειρήσεις.

31η Οκτώβρη. Το πρωί στις 6 αρχίζει η μετακίνηση της Διοικήσεως προς την Βέρβα!

1η Νοέμβρη.Ύστερα από μέρες βροχής και ανέμου και ύστερα από το χθεσινό χαλάζι ο καιρός σήμερα είναι ωραίος και ο ήλιος καταυγάζει τα άσπρα σπιτάκια τηςορεινής αυτής κωμόπολης. Ζωηρά κίνηση στην Διοίκηση τηςμεραρχίας, λόγω των επιχειρήσεων που θα διεξαχθούν μετά την διάβαση του ποταμού Καλαμά. Το πρωί πετούν επάνω από το μέρος που βρισκόμαστε 9 αεροπλάνα « Καπρόνι» σε πυκνό σχηματισμό κατευθυνόμενα προςνότο, προφανώς για να βομβαρδίσουν εχθρικές θέσεις.

2α Νοεμβρίου. Προετοιμασίες για μεταφορά στους Φιλιάτες.

3η Νοεμβρίου. Μεταφερόμεθα με τις ίδιες πάντοτε δυσκολίες, από ημιονικούς οδούς, στους Φιλιάτες. Στους Φιλιάτες, όπου έχει συγκεντρωθεί πολύς στρατός και τώρα βρίσκεται και η Διοίκηση της μεραρχίας, επικρατεί γενικώς ατμόσφαιρα ενθουσιασμού και επιθέσεως. Το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού έμεινε στην πόλη και οι Αρχές, που δεν θέλησαν να εγκαταλείψουν την θέση τους, παραμένουν τελείως αδιάφορες για την άφιξή μας. Δύο οβίδες πέφτουν ακριβώς μέσα στην πλατεία. Κανείς δεν κινείται. Και όμως η πλατεία είναι γεμάτη από αυτοκίνητα,

μεταγωγικά, στρατιώτες ακόμη δε και πυρομαχικά που έχουν ξεφορτωθεί πρόχειρα, έχει δε κατακλυσθεί από τους ντόπιους. Οι δυο οβίδες που έπεσαν μέσα στην πλατεία, αν είχαν πέσει στα πυρομαχικά θα είχαν προκαλέσειμεγάλες απώλειες, σε ανθρώπινες ζωές και υλικό. Ο νεοκατασκευασμένος δρόμος αποτελείται μόνο από μια λωρίδα χώματος, δίχως κατάστρωμα. Είναι γεμάτος λάσπη, νερά και άφθονες πέτρες…. Η Διοίκηση της μεραρχίας έχει εγκατασταθεί στο νεόκτιστο σχολείο. (Φιλιατών).

( προετοιμασίες για πέρασμα Καλαμά)!..

4η Νοεμβρίου. Έρχεται από τα Τίρανα ο Διοικητής του Μηχανικού για να επιστατήσει στην ζεύξη του ποταμού όταν θα συντελεσθεί η διάβασή του. Την ίδια ώρα φθάνουν και τρεις αξιωματικοί δημοσιογράφοι, πολεμικοί ανταποκριτές, ο ένας του γραφείου τύπου και προπαγάνδας, ο άλλος του «Τζορνάλε ντ’ Ιτάλια» και ο τρίτος της « Γκαζεττα ντελ Πόπολο». Το βράδυ έρχεται από τα Τίρανα ο αρχηγός ενός σώματος άτακτων Αλβανών για ν? ανακοινώσει ότι την ημέρα της ενάρξεως των εχθροπραξιών είχε απώλειες τρεις νεκρούς και δυο τραυματίες. Ταυτόχρονα ήρθαν στους Φιλιάτες κι ο διοικητής της Εθνικής Τράπεζας της Αλβανίας κι ένας υπάλληλος του Υπουργείου των Εξωτερικών για να εξετάσουν αν είναι δυνατόν να ξεκινήσουν αμέσως την δράση τους στην Κωμόπολη…. Αύριο θα εξαπολυθεί αληθινή θύελλα πυρός…

5η Νοεμβρίου. Από την 10η χθες το βράδυ τα εχθρικά πολυβόλα βάλουν σφοδρώς κατά της παρατάξεως μας, στο ποταμό Καλαμά. Αργότερα βάλλουν και το εχθρικό πυροβολικό. Στις 9 το πρωί εμφανίζονται πάνω μας τα πρώτα αεροπλάνα και αδειάζουν τις βόμβες τους σε ένα σημείο όχι ενδιαφέρον. Κατά τις δέκα βομβαρδίζονται στόχοι κοντά στους Φιλιάτες. Συγκλονίζονται όλα τα σπίτια της Κωμόπολης. Οι πρώτες πληροφορίες ότι στοιχεία δύο ταγμάτων του 32ου πέρασαν τον Καλαμά, αναγκάζουν τον Μέραρχο να μου δώσει εντολή να εξακριβώσω την αλήθεια και συγχρόνως να εξετάσω που πρέπει να ζευχθεί ο ποταμός με γεφυρόσκαφα. Κατά τις 11 επιβαίνω στην μοτοσικλέτα ενός αγγελιοφόρου και πηγαίνω στον ποταμό. Σε καμπή του δρόμου, που οργώνεται από το εχθρικό πυροβολικό, συναντώ τον πρώτο τραυματία. Κατά μήκος του δρόμου διακρίνω κι άλλους. Βρίσκω τονσυνταγματάρχη παρατηρητή ο οποίος με ενημερώνει ότι ομάδα στρατιωτών προσπαθούν να βάλλουν καλώδιο για να περάσουν τον ποταμό. Στις 4 το απόγευμα αφού υποσθήκαμε αισθητές απώλειες εγκαταστήσαμε την γέφυρα και τμήματα μας πέρασαν απέναντι.

6η Νοεμβρίου. Απόλυτη ηρεμία ακολουθεί την σφοδρή χθεσινή δράση, που κατέληξε στην διάβαση του ποταμού. Κατά τις 8 το πρωί εχθρικά αεροπλάνα ανατινάζουν την γέφυρα, που με τόσους κόπους είχαμε εγκαταστήσει τοβράδυ. Ένα εχθρικό αεροπλάνο ήταν αληθινά υπέροχο. Κατέβαινε κάθετα σχεδόν στα 30 μέτρα μέσα στη στενή κοιλάδα. Τα τμήματά μας είχαν προελάσει 12 χιλιόμετρα από εδώ, έως την Βάρφανη.

7η Νοεμβρίου. Ενώ συνεχίζονται οι κινήσεις για την προέλαση της μεραρχίας έρχεται διαταγή από το Σώμα Στρατού να σταματήσει η προέλαση να οπισθοχωρήσουν τα στρατεύματα και να σχηματίσουν ισχυρό προγεφύρωμα στον Καλαμά, με κέντρο την Βρυσέλλα όπου είχε δημιουργηθεί η γέφυρα με τα γεφυρόσκαφα. Μετά μάθαμε για τις ελληνικές νίκες στο υπόλοιπο μέτωπο της Ηπείρου. Οι Έλληνες είχαν φθάσει στην Κορυτσά.

17η Νοέμβρη. Προετοιμασία υποχώρησης.

18η Νοέμβρη. Υποχώρηση .Στις 10 έρχεται να δώσει αναφορά ο Ταγματάρχης-Διοικητής των άτακτων Αλβανικών σωμάτων, μαζί με δύο Αλβανούς αξιωματικούς, και λέει ότι οι Αλβανοί ετοιμάζονται να μας εγκαταλείψουν. Επειδή πρόκειται περί συμμοριτών που αποτελούνται από κάθε καρυδιάς καρύδι και περισσότερο ενδιαφέρονται να πλιατσικολογήσουν παρά να πολεμήσουν, είμαιπεπεισμένος ότι εκείνο που παρακινεί τους Αλβανούς είναι ο φόβος. Η διαγωγή τους σε αυτήν την κρίσιμη ώρα είναι σχεδόν προδοσία.Οπισθοχωρούμε! προς Κονίσπολη….».

(Από το βιβλίο ¨Κάτι για το Φιλιάτι¨ του Γιώργου Κώτση- Φιλιάτες 2011)