ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΗ ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟ ΤΟΥ Δ.Σ. ΟΛΗΓ: ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ

ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΗ ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟ ΤΟΥ Δ.Σ. ΟΛΗΓ: ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ

Ω, της απογοήτευσης, σε τούτον εδώ τον τόπο. 

Κάθε προσδοκία, λασπώνει, σαπίζει και χάνεται.
Κάθε ελπίδα χάνεται, χωρίς να γευθεί ούτε ένα χαμόγελο.
Κάθε όνειρο σβήνει με την αίσθηση του κάλπικου, του κίβδηλου, του πλαστού και του παραχαραγμένου, πριν καν ανοίξουν τα μάτια.
Ο λόγος για το οδυνηρό φαινόμενο της τραγικής τελικά μεταπολίτευσης, του διορισμού σε καίριες θέσεις, πάντα με κομματικά συνάμα και προσωπικά κριτήρια, των εχόντων εξουσιαστικές αρμοδιότητες, ατόμων με Ειδικές Πνευματικές Ανάγκες και Προσόντα.
Λόγω του οικονομικού αντικειμένου και του μεγέθους της δυνατότητας επηρεασμού της γενικότερης οικονομικής κατάστασης του τόπου, του ενός (!) διορισμένου ατόμου, θα περιοριστούμε στο φαινόμενο ΟΛΗΓ.
Από της συστάσεως του Οργανισμού, το Δ.Σ. διορίζονταν, πάντα με κομματικά κριτήρια, με απόφαση του τοπικού Κυβερνητικού Βουλευτή.
Επί κεντροαριστερών Κυβερνήσεων, η απόφαση αυτή του Τοπικού Κυβερνητικού Βουλευτή, επηρεάζονταν σχετικά και από τον Τοπικό Κομματικό μηχανισμό, που όμως, στις περισσότερες των περιπτώσεων, ελέγχονταν απ’ αυτόν.
Αντίθετα επί ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, κόμμα ιστορικά και αμετανόητα βουλευτοκρατούμενο, η απόφαση αυτή ανήκε αποκλειστικά στον Τοπικό Κυβερνητικό Βουλευτή, το κριτήριο του οποίου ήταν αποκλειστικά το ρουσφέτι.
Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο, ο Τοπικός Κυβερνητικός δεξιός Βουλευτής, επέλεγε πρόσωπο με εμφανή και ευδιάκριτα μειωμένα τυπικά, μα κυρίως ουσιαστικά προσόντα.
 

Πάντα δε άσχετα με το αντικείμενο του ΟΛΗΓ, που είναι τα λιμενικά, πλην της μιας και μοναδικής περίπτωσης του Απόστολου Καμαρινάκη.
Το έργο του οποίου έχει μέχρι σήμερα την προσωπική σφραγίδα.
Μόνο που ο τότε Τοπικός Βουλευτής φρόντισε να τον «απομακρύνει» για να μείνει το έργο του ημιτελές.
Έργο που θα είχε αλλάξει την οικονομική και εν γένει αναπτυξιακή πορεία, τόσο του λιμανιού, όσο και του τόπου μας.
Μετά, λοιπόν, την απομάκρυνση του Απόστολου Καμαρινάκη, το Δ.Σ., δηλαδή ο Διευθύνων Σύμβουλος ουσιαστικά, λειτουργούσε, δρούσε και συμπεριφέρονταν ως ο «κλητήρας» του τοπικού Βουλευτή, ο οποίος και τον διόριζε, και πάντα με προσωπική ομολογία, προκειμένου να διατηρήσει τον παχυλό του μισθό, και όλες τις παρεμφερείς, οικονομικές και μη, απολαβές.
Πριν τα μνημονιακά χρόνια, ο ρόλος του Δ.Σ. του ΟΛΗΓ ήταν κυρίως ο διορισμός ατόμων με το πρόγραμμα STAGE, από τον κατάλογο του Τοπικού Βουλευτή ή μέσω της απασχόλησης σε εργολάβους που αναλάμβαναν λιμενικά έργα, τις περισσότερες φορές με φωτογραφικούς διαγωνισμούς ή απευθείας αναθέσεις.
Μετά την κατάργηση αυτού του προγράμματος, το «έργο» αυτών των «στελεχών» περιορίζεται στην εξυπηρέτηση των συμφερόντων και απαιτήσεων του τοπικού Βουλευτή, στα μικροέργα, πάντα με το πάθος των απευθείας αναθέσεων, στα μυστικά και κρυφά, αλλά πανάκριβα συμφέροντα μεγαλοπαραγόντων των Αθηνών και όχι μόνο, σύμφωνα με αναδείξεις των τοπικών και όχι μόνο, ΜΜΕ, που ποτέ δεν διαψεύστηκαν.
Δυστυχώς, ουδείς εξ όλων αυτών θέλησε να ασχοληθεί με τα μεγάλα και πραγματικά έργα που σχετίζονταν με την ευρύτερη του λιμανιού περιοχή, παρά το γεγονός ότι στα συρτάρια τους ήταν οι έτοιμοι και ώριμοι φάκελοι του Απόστολου Καμαρινάκη.
Δεν δίσταζαν δε να είναι σε συνεχή πολεμική σύγκρουση με τις Αυτοδιοικητικές Αρχές του τόπου, μόνο και μόνο γιατί, υπηρετούσαν αποκλειστικά το «αφεντικό» τους, του οποίου τα συμφέροντα, δεν ταυτίζονταν με εκείνα που υπεδείκνυαν οι Αυτοδιοικητικοί υπέρ του τόπου.
Δυστυχώς, για όλους αυτούς, δεν ελήφθη, ούτε μια φορά, υπόψη η δική τους ΥΣΤΕΡΟΦΗΜΙΑ, ως Θεσπρωτών πολιτών και κατοίκων.
Με αποτέλεσμα, μετά την απομάκρυνσή τους από τη θέση του Δ.Σ. του ΟΛΗΓ, να εισπράττουν, αντί του χαιρετισμού, την απόλυτη απαξία όλων των Θεσπρωτών.
Αφορμή του παρόντος σχολίου, είναι οι διεργασίες αντικατάστασης όλου του Δ.Σ. του ΟΛΗΓ, όπως πάντα συμβαίνει με τις εναλλαγές των Κυβερνήσεων.
Είναι δεδομένο, ότι και το νέο αυτό σχήμα, θα είναι αυστηρά κομματικά και εν πολλοίς Βουλευτικό.
Όμως, από τούτο το μετερίζι, θα επαναλάβουμε αυτό που κάνουμε κάθε φορά που διορίζεται νέο Δ.Σ. στον ΟΛΗΓ.
Τους υπενθυμίζουμε το χρέος τους προς τον τόπο που τους γέννησε και τους οδήγησε στη θέση αυτή.
Στον τόπο που η ύπαρξη του λιμανιού, του ανήκει αποκλειστικά.
Του λιμανιού που, κυρίως, αρνητικά επηρέασε την ποιότητα της ζωής των κατοίκων.
Με γνώμονα αποκλειστικά το συμφέρον των Εφοπλιστών και Πλοιοκτητών, κυρίως των ξένων (Ιταλών κ.λ.π.), το Ελληνικό Κράτος, με αποφάσεις μονίμως διαπλεκόμενων μ’ αυτούς των Υπουργών, ο τόπος τούτος, μέσα κυρίως από την Τοπική Αυτοδιοίκηση, στερήθηκε τα προβλεπόμενα τέλη, έστω και ψίχουλα για τα μεγάλα κεφάλαια.
Όμως και έτσι, το καθεστώς των Οργανισμών Λιμένων, προέβλεπε και προβλέπει δυνατότητα των κατά τόπους Δ.Σ. να αναλαμβάνουν την ευθύνη των μελετών και εκτελέσεων έργων με δαπάνες του, όταν αυτά σχετίζονται, άμεσα ή έμμεσα με το λιμάνι.
Αυτή την υπόμνηση, λοιπόν, κάνουμε και στους αυριανούς που θα μετάσχουν στο νέο σχήμα του Δ.Σ. του ΟΛΗΓ.
Αν θέλουν να προσφέρουν στον τόπο τους, θεωρώντας πως μόνο του χρωστάνε.
Αν θέλουν να συμβάλουν στην ευμενέστερη αναπτυξιακή πορεία του τόπου και την ποιότητα της ζωής των συμπολιτών τους.
Αν θέλουν να τους θυμούνται στο μέλλον, μέσα από τις πράξεις και όχι από τις παραλείψεις, λόγω σκοπιμοτήτων, οι Θεσπρωτοί.
Ας απαλλαγούν από τις κομματικές ή Βουλευτικές εξαρτήσεις και πάντα στα πλαίσια των νόμων του Κράτους, να μη τιμωρήσουν τον τόπο, στερώντας του αυτά που δικαιούται.
Ας έχουν γι’ αυτό σαν παράδειγμα προς αποφυγή, όλους εκείνους τους προκατόχους τους, στους οποίους οι Θεσπρωτοί αποστρέφουν απαξιωτικά, ακόμη και το βλέμμα τους.
Εμείς εδώ είμαστε.
Να τους στηρίξουμε στο έργο τους με όλες μας τις δυνάμεις.
Να τους ασκήσουμε κριτική, κατά το χρέος μας, πάντα με πρόθεση εποικοδομική.
Να τους δηλώσουμε δε, πάντα κατά το χρέος μας, ότι σε κάθε αρνητική περίπτωση, πως θα είμαστε απέναντί τους, γιατί θα είμαστε, όπως πάντα, στο πλευρό των Θεσπρωτών.