"Απανωτά τα χτυπήματα στον κλάδο των δασκάλων"

"Απανωτά τα χτυπήματα στον κλάδο των δασκάλων"

Aγαπητές συναδέλφισσες & αγαπητοί συνάδελφοι,
Είναι κοινό το συναίσθημα της έντονης ανασφάλειας που όλοι οι εκπαιδευτικοί βιώνουμε τα τελευταία χρόνια εξαιτίας των συνεχών ανατροπών. Ο δάσκαλος, ο οποίος για την κοινή γνώμη θεωρούνταν κοινωνός γνώσεων και παιδείας, άρχισε να προβάλλεται ως μη αποδοτικός υπάλληλος που έπρεπε να συμμορφωθεί. Για τον κλάδο μας η οικονομική κρίση συμπληρώθηκε από την αμφισβήτηση και την απαξίωση που δεχτήκαμε. Ίσως βόλευε, γιατί η χειραγώγησή μας θα ήταν ευκολότερη, εάν πειθόμαστε ότι είμαστε υπάλληλοι και υπηρέτες ενός κρατικού μηχανισμού. Η χειραγώγηση θα ήταν ευκολότερη για ολόκληρο το σύστημα της Παιδείας!

Απανωτά τα χτυπήματα:
Οικονομική εξουθένωση που μας στερεί την ποιότητα στην προσωπική και οικογενειακή ζωή μας και μετέτρεψε τις βασικές και πρώτες ανάγκες σε πολυτέλεια
αξιολόγηση και αβεβαιότητα
ανταγωνιστικές τακτικές που καλλιεργούν τη διάσπαση και την καχυποψία στους συναδέλφους
Πόσο δυνατοί να είμαστε για να αντιδράσουμε;
Να υψώσουμε τη φωνή μας, ενωμένοι απέναντι σε αυτούς που συναίνεσαν στην εξαθλίωση του δασκάλου-παιδαγωγού;
Να αντιδράσουμε απέναντι σε αυτούς που έσπειραν το φόβο και την υποταγή διαστρεβλώνοντας αλήθειες, καλοπιάνοντας τους μέτριους και απειλώντας τους ικανούς;
Να αντισταθούμε σε αυτούς που παραγκώνισαν τους καλούς και τους άξιους για να προβληθούν ως σωτήρες μέσα από έναν ελεγχόμενο μηχανισμό υποτακτικών; Γιατί «μόνο αυτοί που δεν τραβάνε κουπί έχουν χρόνο να ταρακουνήσουν τη βάρκα».
Συναδέλφισσες και συνάδελφοι, είναι ηθική υποχρέωσή μας να βρούμε τη δύναμη να φωνάξουμε!
Έστω και πληγωμένοι να φωνάξουμε και ταυτόχρονα να συνεχίσουμε να δουλεύουμε με περηφάνεια και αξιοπρέπεια. Το ερώτημα για τη δουλειά μας δεν είναι μόνο «πόσα παίρνουμε», αλλά και «σε τι εξελισσόμαστε». Αυτό που ζητάει ο καθένας μας είναι να κάνει μια δουλειά που τον κάνει περήφανο.
Μέσα από το λειτούργημα του δασκάλου, ως αιρετός εκπρόσωπος και μάχιμος συνδικαλιστής σας διαβεβαιώνω ότι στην καρδιά και το μυαλό μου είναι πάνω απ’ όλα τα συμφέροντα του κλάδου μας. Όλα αυτά τα χρόνια η προτεραιότητά μου ήταν τα δικαιώματα των συναδέλφων. Δίνοντας πρώτος το παράδειγμα, με σκληρή δουλειά, μέσα από έντιμους αγώνες, θα συνεχίσω να παλεύω ώστε:
Να μπορούν όλοι οι συνάδελφοι να έχουν ισότιμη μεταχείριση με ανθρωπιά.
Να μπορούν όλοι οι συνάδελφοι να έχουν ισότιμες ευκαιρίες εξέλιξης και συμμετοχής στη λήψη αποφάσεων.
Να μπορούν όλοι να εκφράζουν τη γνώμη τους, χωρίς να φοβούνται τις συνέπειες.
Να αισθάνονται όλοι ασφαλείς στη δουλειά τους και να μην είναι εκτεθειμένοι σε φημολογίες και επικρίσεις.
Ζητώ τη στήριξή σας στην υποψηφιότητά μου και για μια φορά ακόμη, σας λέω ότι είμαι συνοδοιπόρος σας στο ταξίδι που λέγεται «Δημόσια Παιδεία», υπεύθυνα, με συνέπεια και ήθος!

Με εκτίμηση,

Κυριάκος Τσόδουλος - Δάσκαλος